Wyrok SN z dnia 17 września 2020 r., sygn. II PK 246/18

Art. 140 k.p. regulujący zadaniowy czas pracy, nie przewiduje konstrukcji „mieszanego czasu pracy”, w ramach którego pracownik jest zobowiązany do świadczenia pracy bez wynagrodzenia ponad powszechnie obowiązujące wszystkich pracowników podstawowe normy czasu pracy, który nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym. Trzeba przy tym podkreślić, że nie można uznać, że samo nazwanie systemu czasu pracy „zadaniowym” (np. w umowie o pracę) pozwala na niestosowanie przepisów regulujących pracę w godzinach nadliczbowych. Nawet w przypadku ustalenia, że pracownika obowiązywał zadaniowy czas pracy, konieczne jest zawsze poczynienie dalszych ustaleń co do rozmiaru obowiązujących go zadań, w szczególności możliwości ich wykonania w ramach norm czasu pracy. W przypadku sporu dotyczącego zadaniowego czasu pracy, to pracodawca powinien wykazać, że powierzał pracownikowi zadania możliwe do wykonania w czasie pracy wynikającym z norm określonych w art. 129 k.p.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Frańczak (przewodniczący)

SSN Bohdan Bieniek

‎SSN Krzysztof Rączka (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa R.B. ‎przeciwko ,,G.” Sp. z o.o. we W. ‎o wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 17 września 2020 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego we W. z dnia 30 maja 2018 r., sygn. akt IV Pa […],

1. oddala skargę kasacyjną;

2. zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 1350 (jeden tysiąc trzysta pięćdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 30 maja 2018 r., sygn. akt IV Pa (…) Sąd Okręgowy w W. oddalił apelację pozwanej „I.” Sp. z o.o. w W. od wyroku Sądu Rejonowego w W. z 1 marca 2017 r., sygn. akt IV P (…), w którym Sąd pierwszej instancji w pkt 1. zasądził od pozwanej spółki na rzecz powoda R. B. kwotę 35.648,30 zł netto wraz z ustawowymi odsetkami w stosunku rocznym od kwot: 4.444,46 zł od 11 września 2012 r. do dnia zapłaty; 4.946,14 zł od 11 stycznia 2013 r. do dnia zapłaty; 6.640,71 zł od 11 maja 2013 r. do dnia zapłaty; 1.680,06 zł od 11 września 2013 r. do dnia zapłaty; 4.639,10 zł od 11 maja 2014 r. do dnia zapłaty; 7.185,30 zł od 11 września 2014 r. do dnia zapłaty; 6.190,63 zł od 11 stycznia 2015 r. do dnia zapłaty tytułem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych; w pkt 2 wyroku powództwo w pozostałej części zostało oddalone; w kolejnych punktach wyroku orzeczono o kosztach zastępstwa i kosztach sądowych.