Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok SN z dnia 8 lipca 2020 r., sygn. II PK 235/18

O kwalifikacji wypadku przy pracy jako „ciężki” decydują w pierwszej kolejności skutki powstałe bezpośrednio po urazie (utrata bądź naruszenie podstawowych funkcji organizmu), w dalszej zaś - odleglejsze następstwa urazu (utrzymujące się po leczeniu i rehabilitacji) w postaci choroby nieuleczalnej lub zagrażającej życiu, trwałej choroby psychicznej, całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy w zawodzie albo trwałego, istotnego zeszpecenia lub zniekształcenia ciała.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Frańczak (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Dawid Miąsik

‎SSN Piotr Prusinowski

w sprawie z powództwa J. M. ‎przeciwko Samodzielnemu Szpitalowi Miejskiemu im. [...] w B. ‎o ustalenie i sprostowanie protokołu powypadkowego, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 8 lipca 2020 r., skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego w B. z dnia 21 czerwca 2018 r., sygn. akt V Pa (…),

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Okręgowemu w B. do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Powódka J. M. domagała się sprostowania przez pozwanego Samodzielny Szpital Miejski im. (…) w B. (dalej jako Szpital) treści protokołu powypadkowego w jego pkt 5 przez ustalenie, że przyczyną wypadku przy pracy było niewłaściwe zabezpieczenie mechanizmów otwierania okien przez personel Szpitala oraz w pkt 8, że wypadek miał charakter ciężki i spowodował jej czasową niezdolność do pracy.

Sąd Rejonowy w B. wyrokiem z dnia 23 lutego 2018 r. ustalił, że wypadek przy pracy, któremu uległa powódka u pozwanego w dniu 3 lipca 2015 r. spowodował czasową niezdolność do pracy powódki (pkt 1), oddalił powództwo w pozostałym zakresie (pkt 2) oraz orzekł o kosztach postępowania (pkt 3 i 4).

W sprawie tej ustalono, że powódka była zatrudniona w pozwanym Szpitalu od dnia 27 lutego 2014 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku starszego asystenta. W dniu 3 lipca 2015 r. o godzinie 10.25 rozpoczęła pracę w gabinecie lekarskim. Po wyjściu pacjentki z gabinetu - z uwagi na bardzo wysoką temperaturę - około godziny 11.10 postanowiła wywietrzyć pomieszczenie. Otworzyła część uchylną okna z prawej górnej strony. Konstrukcja okna pozwala na uchylenie w pionie jednego z dwóch górnych okien za pomocą specjalnej dźwigni umieszczonej w dolnej części okna. W momencie uruchomienia dźwigni, mechanizm blokujący położenie okna w pozycji uchylonej nie zadziałał i ważące około 40 kg okno opadło, uderzając ramą w głowę powódki. W związku z tym powódka wraz z pielęgniarką B. O. udały się na izbę przyjęć, gdzie powódka została zbadana przez lekarza, a następnie karetka przewiozła ją do Oddziału Ratunkowego […] Szpitala Klinicznego w B. Tam rozpoznano u powódki złamanie wyrostka stawowego górnego i dolnego C7 po stronie prawej oraz uraz głowy. Po wypadku powódka odczuwała dolegliwości bólowe w obrębie kręgosłupa szyjnego i piersiowego w okolicy międzyłopatkowej z promieniowaniem do kończyny górnej prawej, drętwienie palców i osłabienie ręki prawej. Leczyła się u ortopedy, neurologa, rehabilitanta i psychiatry. W okresach od dnia 3 lipca do dnia 31 grudnia 2015 r. i od dnia 2 marca do dnia 30 sierpnia 2016 r. powódka przebywała na zwolnieniu lekarskim, a od dnia 31 sierpnia 2016 r. do dnia 25 sierpnia 2017 r. miała przyznane świadczenie rehabilitacyjne.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00