Rachunek zysków i strat za 2001 r.
Zwykle najtrudniejsza praca księgowych związana jest z zamknięciem roku obrotowego, a przeniesienie danych do bilansu otwarcia przebiega w sposób automatyczny. W tym roku jednak dane sprawozdania finansowego wymagają dostosowania do wymogów znowelizowanej ustawy o rachunkowości. Oznacza to konieczność wprowadzenia wielu korekt, i to nie tylko do bilansu, ale również do rachunku zysków i strat oraz
Wprowadzone z dniem 1 stycznia 2002 r. zmiany w ustawie o rachunkowości zmusiły wszystkich księgowych do przyswojenia sobie nowych pojęć, które w tej ustawie się pojawiły. A dotyczy to między innymi hasła „aktywa finansowe”. Na szczęście księgowi należą do tej grupy zawodowej, która niejako z racji wykonywanej pracy musi uczyć się szybko i nie może się mylić.
Wydatki na badanie sprawozdań finansowych za dany rok obrotowy i na ich publikację w Monitorze Polskim B ponoszone są zwykle w roku następnym. Dlatego często powstają wątpliwości co do tego, kiedy (w którym roku) należy je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.
Wszystkie jednostki gospodarcze powinny sporządzać i prezentować rachunek zysków i strat w sposób spójny. W rezultacie ma to pozytywny wpływ na możliwość porównania rachunku zysków i strat zarówno ze sprawozdaniami jednostki gospodarczej za ubiegłe okresy, jak i sprawozdaniami finansowymi innych jednostek. Ujawnione błędy w sprawozdaniu finansowym, wpływające na wynik finansowy jednostki, przed jego
Wśród wielu pozycji aktywów i pasywów nasza jednostka w swoich księgach rachunkowych ujęła i wykazała na dzień bilansowy m.in. 289 tys. zł należności od odbiorcy X oraz 372 tys. zł należności od odbiorcy Y, za sprzedane im wyroby gotowe. Kwoty te jednostka ujęła w bilansie rocznym jako należności bez wystąpienia i uzyskania od kontrahentów potwierdzenia ich poprawności. Bilans został zatwierdzony przez
W poprzedniej części mogliście się Państwo zapoznać z układem bilansu oraz sposobem prezentacji w nim składników aktywów jednostki. Tematem drugiej części artykułu są elementy pasywów.
W tym roku już po raz ostatni jednostki gospodarcze sporządzają sprawozdania finansowe według dotychczasowych przepisów prawa bilansowego, które obowiązywały tylko do 31 grudnia 2001 r., ponieważ 1 stycznia 2002 r. weszła w życie znowelizowana ustawa o rachunkowości.
Dziś prezentujemy Państwu ostatnią część naszego cyklu. W poprzednich częściach mowa była m.in. o różnicach kursowych, zasadach rządzących polską rachunkowością oraz zasadach wyceny aktywów i pasywów.
W poprzedniej części zaprezentowaliśmy podstawy sporządzania sprawozdania finansowego, inwentaryzację, problem rozliczania różnic inwentaryzacyjnych.
Znowelizowana ustawa o rachunkowości porządkuje i uszczegóławia przepisy odnoszące się do zatwierdzania sprawozdań finansowych jednostek gospodarczych zobowiązanych do prowadzenia ksiąg rachunkowych. W związku z tym warto prześledzić obowiązki dotyczące m.in. zatwierdzania i ogłaszania sprawozdań finansowych, tym bardziej że większość podmiotów zamknęła kolejny rok obrotowy 31 grudnia 2001 r.
Sprawozdanie finansowe za rok obrotowy 2001 należy sporządzić według zasad określonych w ustawie o rachunkowości przed jej nowelizacją. Wyjątek stanowi zakres jednostek objętych corocznym badaniem sprawozdania finansowego, który już za 2000 r. został znacznie zawężony.
W 2002 r. z obowiązku zamykania i otwierania ksiąg rachunkowych zwolnione będą spółki osobowe i cywilne przekształcające się w inną spółkę osobową. Natomiast spółki kapitałowe będą zobowiązane do zamknięcia i otwarcia ksiąg rachunkowych na dzień przekształcenia oraz sporządzenia sprawozdania finansowego.
Wielu członków zarządów spółek z o.o. nie zdaje sobie sprawy, jak rozległe obowiązki w zakresie rachunkowości na nich ciążą. Sankcje za ich niedopełnienie mogą być bardzo dotkliwe zarówno dla spółki, jak i osób odpowiedzialnych.