Czy przedsiębiorca może skorzystać z ulgi na start, jeśli wcześniej prowadził firmę za granicą
Osoba mająca zaświadczenie A1 pozostaje ubezpieczona w państwie, w którym zostało ono wydane, niezależnie od tego, gdzie w danym momencie wykonuje pracę. Dla polskiego pracodawcy takiej osoby, który uzyskał A1, łączy się to ze znaczącym obniżeniem kosztów pracy, w stosunku do kosztów, które byłyby ponoszone w państwie przyjmującym delegowanego pracownika.
PROBLEM Jestem obywatelem polskim i mieszkam w Polsce. Prowadzę jednoosobową działalność pozarolniczą w Polsce. Od 1 września 2019 r. będę również wykonywał umowę zlecenia w Niemczech. Mój zleceniodawca ma siedzibę w Niemczech, a zlecenie nie jest związane z przedmiotem polskiej działalności (poza zakresem wskazanym w CEIDG). Gdzie powinny być odprowadzane za mnie należności z tytułu ubezpieczeń społecznych
PROBLEM Jesteśmy firmą świadczącą usługi zdrowotne. Część usług świadczymy na terenie Francji. W tym celu delegujemy tam pracowników. Pracownica, która ma być delegowana na okres 6 miesięcy, jest obywatelką Ukrainy, ale posiada Kartę Polaka. Ze względu na dotychczasową praktykę ZUS - kwestionowania miejsca zamieszkania w przypadku obywateli państw trzecich - chcielibyśmy się dowiedzieć, czy jest możliwe
W przypadku świadczeń przyznawanych osobom bezrobotnym zasadę sumowania okresów ubezpieczenia stosuje się pod warunkiem, że bezrobotny ubiega się o świadczenie w państwie, w którym ukończył ostatni okres ubezpieczenia.
Prowadzę w Polsce firmę wykonującą roboty ogólnobudowlane i wykończeniowe. Zatrudniam 50 pracowników. Z uwagi na to, że w ostatnim roku moja firma wykonywała niewielką liczbę umów w Polsce, zacząłem poszukiwać możliwości realizacji kontraktów na terenie innych krajów Unii Europejskiej. Znalazłem kontrahentów z Niemiec, Francji, Belgii i Holandii, dla których chciałbym wykonywać prace. Ze wstępnych
Z zatrudnieniem w administracji publicznej związany jest obowiązek ochrony interesu państwa i pośrednie uczestnictwo w wykonywaniu władzy publicznej. Dlatego w tym przypadku nie ma zastosowania unijna zasada swobody przepływu pracowników.
Trybunał Sprawiedliwości UE uznał, że umowy na czas określony powinny mieć charakter wyjątkowy i regułą jest zawieranie umów na czas nieokreślony. Prawo krajowe nie może pozbawiać pracowników (również starszych) ochrony przed nadużywaniem umów na czas określony.
Pracownicy z Polski podlegają w Niemczech takiej samej ochronie jak pracownicy-Niemcy w zakresie warunków zatrudnienia, m.in. nawiązania stosunku pracy, czasu pracy czy prawa do urlopu.
Procedurę zwolnień grupowych w prawie unijnym określa dyrektywa Rady nr 98/59/WE z 20 lipca 1998 r. Jej celem jest zwiększenie poziomu ochrony pracowników w przypadku zwolnień grupowych, a także poprawa funkcjonowania rynku wewnętrznego.
Od 1 maja 2011 r. prowadzę w Polsce firmę i obecnie zatrudniam 18 pracowników. Od 1 października 2012 r. 8 z nich wykonuje pracę w Niemczech. Od 1 marca 2013 r. chcę zatrudnić kolejnych 8 pracowników, którzy mieliby rozpocząć pracę na terenie Niemiec od 14 marca 2013 r. Osoby te od lipca 2012 r. są zarejestrowane jako bezrobotne. Moja firma osiąga około 30% całkowitego obrotu w Polsce. Czy osoby, które
Pracodawca, który chciałby oddelegować swoich pracowników do pracy w innym kraju Unii Europejskiej, ale nie spełnia ogólnych warunków dla zachowania polskiego ustawodawstwa delegowanych pracowników, może wnioskować o zawarcie porozumienia wyjątkowego na podstawie przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady WE nr 883/2004. Dzięki temu uniknie formalności związanych z obowiązkiem ubezpieczenia
W przypadku niezdolności do pracy z powodu choroby powstałej za granicą pracownicy mają prawo do zasiłku chorobowego za ten okres, na podstawie zaświadczenia lekarskiego wystawionego przez zagraniczny zakład opieki zdrowotnej. Zaświadczenie to musi jednak spełniać określone warunki i co do zasady musi być przetłumaczone na język polski.
Pracownik naszej firmy przebywał przez 2 tygodnie na urlopie wypoczynkowym w Turcji. Podczas urlopu rozchorował się. Przedstawił nam zwolnienie lekarskie wystawione przez tureckiego lekarza na okres od 23 lipca do 13 sierpnia br. Pracownik przebywał na urlopie do 27 lipca br. Oryginał zwolnienia lekarskiego wysłał pocztą 30 lipca br. Pracownik ten (55 lat) wykorzystał już limit wypłaty wynagrodzenia
Regulacje polskie dotyczące urlopu wypoczynkowego stawiają pracowników tymczasowych w mniej korzystnej sytuacji, niż gdyby wykonywali oni taką samą pracę i byli zatrudnieni bezpośrednio przez pracodawcę-użytkownika.
Z początkiem maja br. przejmiemy w trybie art. 231 Kodeksu pracy inny zakład wraz z jego pracownikami. W przejmowanym zakładzie wielu pracowników jest oddelegowanych do pracy za granicą. W czasie oddelegowania podlegają oni polskiemu systemowi zabezpieczenia społecznego. Składki za tych pracowników są opłacane do ZUS na podstawie druków A1 wystawionych jeszcze dla przejętego przez nas zakładu. Czy
Polska jako jedyne państwo spośród przystępujących do UE 1 maja 2004 r. wprowadziła ograniczenie liczby kolejno zawieranych umów o pracę na czas określony, nie precyzując przy tym maksymalnego łącznego okresu zatrudnienia na podstawie kolejnych takich umów.
W dyrektywie dotyczącej zwolnień grupowych brak jest przepisów na temat odpraw pieniężnych. Nie wynika z niej ani obowiązek zapewnienia pracownikom zwalnianym w ramach zwolnień grupowych odpraw, ani tym bardziej gwarancja ich minimalnej wysokości.
W prawie unijnym za grupy szczególnego ryzyka uważa się dzieci, młodzież, a także pracownice w ciąży, pracownice, które niedawno rodziły czy karmiące piersią.
Pracodawca może m.in. uzależnić zatrudnienie kandydata od uznania posiadanych przez niego kwalifikacji zawodowych zdobytych w innym państwie członkowskim UE przez odpowiedni organ w Polsce.
Sąd Najwyższy stwierdził, że ustawę o zwolnieniach grupowych stosuje się także do wypowiedzenia zmieniającego. Uzasadnił ten pogląd m.in. koniecznością interpretacji prawa polskiego w zgodzie z prawem unijnym.
Pracodawca jest zwolniony z obowiązku dokonania usprawnień dla osoby niepełnosprawnej, jeżeli skutkowałoby to dla niego nieproporcjonalnie wysokimi obciążeniami, a obciążenia te nie byłyby w wystarczającym stopniu rekompensowane ze środków publicznych.