Jakie korzyści daje pracodawcy zawarcie porozumienia wyjątkowego w sprawie delegowania pracowników

Do pracowników delegowanych z Polski do wykonywania pracy na terenie krajów Unii Europejskiej stosuje się w pierwszej kolejności ogólne zasady regulujące podleganie systemowi ubezpieczeniowemu w ramach UE.

Zasada jednego ustawodawstwa

Osoba wykonująca pracę na terenie państwa członkowskiego UE może w okresie zatrudnienia podlegać zabezpieczeniu społecznemu wyłącznie w jednym państwie (zasada jednego ustawodawstwa). Osoba wykonująca pracę na terytorium państwa UE, co do zasady, podlega przepisom z zakresu zabezpieczenia społecznego obowiązującym w tym właśnie państwie (zasada miejsca pracy). Bez znaczenia w celu ustalenia prawidłowego ustawodawstwa dla pracownika jest miejsce siedziby jego pracodawcy. Nie ma również znaczenia, gdzie dany pracownik na stałe zamieszkuje.

Pracownik, obywatel francuski, posiada miejsce stałego zamieszkania w Polsce. Jest zatrudniony w firmie konsultingowej (z siedzibą w Warszawie), jednak pracę wykonuje w czeskim oddziale firmy, w Pradze. Pracownik ten powinien zostać zgłoszony do ubezpieczeń społecznych w jednym kraju (zgodnie z zasadą jednego ustawodawstwa). Krajem tym będą Czechy (zgodnie z zasadą miejsca pracy), ponieważ właśnie w Czechach pracownik wykonuje pracę.

Delegowanie

Jednym z odstępstw od ogólnej zasady podlegania zabezpieczeniu społecznemu w miejscu wykonywania pracy jest delegowanie. Delegowanie jest możliwe pod warunkiem, że jego okres nie trwa dłużej niż 24 miesiące i pracownik nie został oddelegowany w celu zastąpienia innego pracownika. Poza tym delegowanie jest możliwe, jeśli zarówno po stronie pracownika, jak i pracodawcy spełnione są następujące warunki: