WYMAGANIA WOBEC KANDYDATA DO PRACY POCHODZĄCEGO Z INNEGO PAŃSTWA UE

Pracodawca ma prawo żądać od osoby ubiegającej się o zatrudnienie podania danych osobowych obejmujących:

w imię (imiona) i nazwisko,

w imiona rodziców,

w datę urodzenia,

w miejsce zamieszkania (adres do korespondencji),

w wykształcenie,

w przebieg dotychczasowego zatrudnienia (art. 22¹ § 1 k.p.).

Z kolei art. 22 § 4 k.p. wskazuje, że pracodawca może żądać podania innych danych osobowych niż określone w § 1 i 2 (§ 2 dotyczy danych osobowych niewymienionych w § 1, których podania pracodawca może żądać od pracownika), jeżeli obowiązek ich podania wynika z odrębnych przepisów. Z regulacji tej wynika zatem, że pracodawca nie może żądać od kandydata na pracownika podania np. numeru PESEL. Warto zwrócić uwagę, że uzależnienie uczestnictwa w procesie rekrutacji od podania takiej informacji skutkowałoby również ograniczeniem dostępu do zatrudnienia obywateli innych państw członkowskich UE, ponieważ nie mają oni numeru PESEL. Pracodawca może żądać podania numeru PESEL dopiero od pracownika (art. 22 § 2 pkt 2 k.p.).