Zbycie niefinansowych aktywów trwałych
Jedną z najważniejszych kwestii mających wpływ na prawidłowe sporządzenie sprawozdania finansowego jest właściwa wycena zapasów. Nowelizacja ustawy o rachunkowości wprowadziła w tym zakresie znaczne zmiany. Najpoważniejsze z nich dotyczą wyceny produktów.
Od 1 stycznia br. w ustawie o rachunkowości pojawiło się nowe pojęcie - błąd podstawowy. Jest to taki błąd w poprzednich latach obrotowych, w następstwie którego sprawozdanie finansowe nie może być uznane za rzetelnie i jasno przedstawiające sytuację majątkową i finansową oraz wynik jednostki.
Pracownicy służb finansowo-księgowych, menedżerowie, członkowie władz spółek często zastanawiają się, w jaki sposób szybko i stosunkowo prosto dokonać oceny sytuacji majątkowej, kapitałowej oraz efektywności finansowej przedsiębiorstwa, w którym pracują bądź z którym ich firma zamierza nawiązać współpracę lub wejść w związki kapitałowe (inwestycyjne). W niniejszym tekście postaramy się udzielić odpowiedzi
Informacja dodatkowa jest obowiązkową częścią sprawozdania finansowego, podobnie jak bilans oraz rachunek zysków i strat. Cechami wyróżniającymi informację dodatkową na tle pozostałych składników sprawozdania finansowego jest jej niesformalizowany charakter oraz otwarty katalog informacji.
Firma zajmuje się handlem detalicznym i posiada dużą powierzchnię hand-lową, której część jest podnajmowana innym podmiotom. W jakiej pozycji w sprawozdaniu finansowym należy umieścić wynajmowaną powierzchnię?
Obowiązujący od 1 stycznia 2002 r. wzór sprawozdania finansowego, określający minimalny zakres wymaganych do ujawnienia informacji, jest znacznie bardziej rozbudowany niż obowiązujący przed nowelizacją ustawy o rachunkowości.
W gospodarce rynkowej podmioty prowadzące działalność gospodarczą mogą wyznaczać sobie do zrealizowania różnorodne cele. Jednym z głównych celów może być osiąganie zysku. Wypracowany zysk netto za określony rok obrotowy podlega podziałowi. Zasady jego podziału opierają się na obowiązujących normach prawnych.
Jedną z nowości wprowadzonych od 1 stycznia 2002 r. do ustawy o rachunkowości są zasady ewidencji księgowej instrumentów finansowych. Szczególne trudności sprawia prawidłowe ewidencjonowanie instrumentów pochodnych, czyli opcji oraz kontraktów typu futures i forward.
Obowiązek konsolidacji sprawozdań finansowych został po raz pierwszy wprowadzony w ustawie o rachunkowości (Dz.U. Nr 121, poz. 591 ze zm.) i dotyczył sprawozdań sporządzanych za 1995 r. Polskie skonsolidowane sprawozdania finansowe opracowywane obecnie, tj. za 2001 r., będą zatem sporządzane po raz siódmy, a zarazem ostatni według zasad określonych w tej ustawie. Od 2002 r. obowiązują bowiem przepisy
Szczególnie ważne jest dokładne określenie zasad wyceny aktywów i pasywów w zakresie, w jakim ustawa pozostawia jednostce prawo wyboru. Niezasadne jest zatem opisywanie przez jednostkę wszystkich metod wyceny, powinna ona ograniczyć się jedynie do wybranych, oczywiście w zakresie, w jakim jej na to pozwala ustawa, i opisać te, które stosuje.
Informacje zawarte w sprawozdaniach finansowych dokonywanych na koniec okresu obrotowego poddawane są ocenie, którą odbiorca formułuje na podstawie analizy finansowej. W poprzedniej części artykułu przedstawiliśmy analizę wskaźników aktywności i rentowności, obecnie omówione zostaną wskaźniki struktury majątkowo- -kapitałowej, wydajności gotówkowej.
Wraz z wejściem w życie nowelizacji ustawy o rachunkowości zmieniły się regulacje dotyczące opinii i raportów sporządzanych przez biegłych rewidentów. Warto zauważyć, że w myśl nowych zasad audytorzy nie muszą już zajmować się problematyką rentowności jednostek.
Informacje zawarte w sprawozdaniach finansowych dokonywanych na koniec okresu obrotowego poddawane są ocenie, którą formułuje się na podstawie analizy finansowej. Jej podstawę stanowią wielkości ekonomiczne wyrażone w jednostkach pieniężnych, zawarte w bilansie, rachunku zysków i strat oraz w sprawozdaniu z przepływów pieniężnych. Charakteryzują one stan finansowy przedsiębiorstwa oraz wyniki ekonomiczne