comment
Artykuł
Data publikacji: 2002-07-24
Rachunek kosztów
Wycena zapasów
Jedną z najważniejszych kwestii mających wpływ na prawidłowe sporządzenie sprawozdania finansowego jest właściwa wycena zapasów. Nowelizacja ustawy o rachunkowości wprowadziła w tym zakresie znaczne zmiany. Najpoważniejsze z nich dotyczą wyceny produktów.
Tadeusz Naumiuk, biegły rewident
Jedną z kwestii, która powinna znaleźć wyczerpujące rozstrzygnięcie w dokumentacji opisującej przyjęte przez jednostkę zasady (politykę) rachunkowości, jest wycena aktywów i pasywów. W tym miejscu ograniczymy się zwłaszcza do omówienia zasad wyceny zapasów głównie na dzień bilansowy, gdyż ma to istotny wpływ na rachunek kosztów.
W myśl znowelizowanej ustawy o rachunkowości jednostka może dokonywać na dzień bilansowy wyceny zapasów rzeczowych składników aktywów obrotowych w sposób następujący:
• Art. 28 ust. 1 pkt 6 (zasada podstawowa): według cen nabycia lub kosztów wytworzenia nie wyższych od cen ich sprzedaży netto (na dzień bilansowy).
• Art. 34 ust. 1 (zasada uproszczona):
1) materiały i towary - w cenach zakupu,
2) produkty w toku produkcji - w wysokości bezpośrednich kosztów wytworzenia lub tylko materiałów bezpośrednich bądź nie wyceniać ich w ogóle
- jeżeli nie zniekształca to stanu aktywów oraz wyniku finansowego jednostki. Zasady, o których mowa w pkt 2, nie mogą być stosowane do produkcji o przewidywanym czasie wykonania dłuższym niż 3 miesiące, przeznaczonej do sprzedaży lub na rzecz środków trwałych w budowie jednostki. Nie dotyczy to jednak produkcji rolnej.
• Art. 34 ust. 2 (zasada uproszczona):
Składniki rzeczowych aktywów obrotowych mogą być na dzień nabycia lub wytworzenia ujmowane w księgach rachunkowych w cenach przyjętych do ewidencji, z uwzględnieniem różnic między tymi cenami a rzeczywistymi cenami nabycia albo zakupu, albo kosztami wytworzenia. Na dzień bilansowy wartość rzeczowych składników aktywów obrotowych, wyrażoną w cenach ewidencyjnych, doprowadza się do poziomu określonego w art. 34 ust. 1 lub w art. 28 ust. 1 pkt 6 (patrz wyżej). Nie dotyczy to produktów gotowych, produktów w toku i półproduktów, jeżeli do ich ewidencji stosuje się koszty planowane, w tym normatywne, różnice zaś między planowanymi a rzeczywistymi kosztami wytworzenia są nieznaczne. Stosowane do wyceny na dzień bilansowy ceny nabycia albo zakupu, albo planowane koszty wytworzenia nie mogą być wyższe od cen sprzedaży netto tych składników.
Pozostało 96% treści
Chcesz uzyskać dostęp? Skorzystaj z bezpłatnego abonamentu
Zobacz także
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
Szkolenie