Wynagrodzenie niepełnosprawnego
W nr 37 „Prawa Przedsiębiorcy” rozpoczęliśmy omawianie zmian w kodeksie pracy. Pierwsze z nich wejdą w życie 29 listopada 2002 r. W tym numerze przedstawiamy następne zmiany wraz z konsekwencjami ich wprowadzenia.
Kwestia wysokości wynagrodzenia jest materią przepisów szczególnych prawa pracy (układy zbiorowe, regulaminy wynagradzania), mimo to Kodeks pracy przewiduje pewne ogólne zasady dotyczące ustalania wynagrodzeń.
Wynagrodzenie jest podstawowym i najważniejszym finansowym obowiązkiem pracodawcy w stosunku do zatrudnionych pracowników. Poza wynagrodzeniem otrzymywanym przez pracownika za wykonywaną przez niego pracę przepisy określają przypadki, w których pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia mimo nieświadczenia pracy.
Zatrudniliśmy w okresie letnim kilka osób na umowy zlecenia. Wynagrodzenie dla nich miało być wypłacone na koniec lipca i tak też zostało ono zarachowane. Niestety, jednej osobie z powodów od nas niezależnych nie wypłaciliśmy tego wynagrodzenia. Czy w tej sytuacji stanowi ono koszt uzyskania przychodu?
Przepisy aktów podustawowych regulują wiele spraw mających istotne znaczenie przy ustalaniu wysokości wynagrodzenia. Jedną z nich jest dopuszczalna wysokość najniższego wynagrodzenia za pracę.
Problematykę wynagrodzeń pracowniczych regulują przepisy działu trzeciego Kodeksu pracy. Poza przepisami ustawowymi, wyznaczającymi ramy ogólne, szczegółowe kwestie dotyczące wysokości wynagrodzeń i innych świadczeń pieniężnych, związanych z wynagrodzeniami, obowiązują normy zawarte w układach zbiorowych pracy lub regulaminach wynagradzania.
Celem niniejszego artykułu będzie przedstawienie najważniejszych uprawnień i obowiązków, jakie ma pracodawca z tytułu obliczenia w prawidłowej wysokości wypłaty wynagrodzenia z opóźnieniem wraz z należnymi z tego tytułu odsetkami.
Kodeks pracy przewiduje obowiązek wprowadzenia przerwy w pracy, jeżeli dobowy wymiar czasu pracy wynosi co najmniej 6 godzin. W artykule autor przedstawił zagadnienia przerw w pracy oraz sposoby ustalania dni wolnych w zamian za pracę w święta.
Ustalenie, od jakiej podstawy naliczać składki na ubezpieczenia, sprawia trudności. W tym artykule rozstrzygamy, co stanowi podstawę ich wymiaru w kilku przedstawionych przez naszych czytelników stanach faktycznych.
Wynagrodzenie jest dochodem szczególnie chronionym przez prawo pracy. Przedmiotem ochrony jest zarówno wynagrodzenie bieżące, jak i wynagrodzenie zaległe przysługujące osobie pozostającej w stosunku pracy lub byłemu pracownikowi.
Przywrócenie pracownika do pracy przez sąd powoduje, że pracownik ten ma prawo domagać się zatrudnienia na tym samym stanowisku pracy, jakie zajmował uprzednio. Ponadto, w razie podjęcia pracy, może domagać się również wypłaty wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy.
Pracownicy zatrudnieni na podstawie powołania podlegają - w przypadku rozwiązania stosunku pracy - innemu reżimowi prawnemu niż zatrudnieni na podstawie umowy o pracę. Zasadą jest w tym wypadku uproszczenie trybu odwoływania z zajmowanego stanowiska.
Podczas długotrwałych przestojów pracodawcy niejednokrotnie zmuszają pracowników do skorzystania z urlopu bezpłatnego lub wypoczynkowego. Takie postępowanie często należy uznać za bezprawne.
Premie, nagrody i inne składniki wynagrodzenia przysługujące za okresy miesięczne wlicza się do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego w kwocie wypłaconej pracownikowi za miesiące kalendarzowe, z których wynagrodzenie przyjmuje się do ustalenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego.
Wynagrodzenie należy się pracownikowi za pracę wykonaną. Jednak w określonych przez przepisy prawa pracy sytuacjach, również za czas niewykonywania pracy można otrzymać wynagrodzenie.
Obecne realia gospodarki rynkowej oraz nieustanna walka konkurencyjna wymusiły wiele zmian w obszarach działalności przedsiębiorstw. Jednym z tych obszarów jest konieczność racjonalizacji kosztów pracy.
W stosunku pracy o wysokości wynagrodzenia powinna decydować najwyższa staranność pracownika przy wykonywaniu pracy, a nie jej rezultaty, jeżeli są one wynikiem okoliczności niezależnych od pracownika.