Wynagrodzenie pracownika przywróconego

Pracownik, z którym wadliwie rozwiązano umowę o pracę i który został przywrócony do pracy na mocy orzeczenia sądu, w razie podjęcia tej pracy ma prawo do otrzymania wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy w zakresie określonym w kodeksie pracy. Zakres tego wynagrodzenia jest zróżnicowany w zależności od statusu danego pracownika oraz od sposobu rozwiązania z nim umowy o pracę (a mianowicie od tego, czy rozwiązano z nim umowę za wypowiedzeniem, czy też bez wypowiedzenia).

Zgodnie z art. 47 k.p. dotyczącym pracowników, z którymi rozwiązano umowę o pracę za wypowiedzeniem - pracownikowi, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy przysługuje wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, nie więcej jednak niż za 2 miesiące, a gdy okres wypowiedzenia wynosił 3 miesiące - nie więcej niż za 1 miesiąc. Jeżeli jednak umowę o pracę rozwiązano z pracownikiem, o którym mowa w art. 39 k.p. (tzn. w wieku przedemerytalnym), albo z pracownicą w okresie ciąży lub urlopu macierzyńskiego, wynagrodzenie przysługuje za cały czas pozostawania bez pracy; dotyczy to także przypadku, gdy rozwiązano umowę o pracę z pracownikiem-ojcem wychowującym dziecko w okresie korzystania z urlopu macierzyńskiego albo gdy rozwiązanie umowy o pracę podlega ograniczeniu z mocy przepisu szczególnego. Tak więc, w razie przywrócenia pracownika do pracy z powodu bezzasadnego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia mu umowy o pracę, pracodawca jest zobowiązany nie tylko ponownie go zatrudnić, ale także zapłacić mu wynagrodzenie za okres, w jakim był on bez pracy. Warunkiem otrzymania tego wynagrodzenia jest jednak podjęcie przez pracownika pracy, do której został przywrócony.