PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 62 ust. 2 lit. b) ppkt (ii) oraz art. 66,

uwzględniając wniosek Komisji,

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (¹),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Opierając się na konkluzjach Rady z dnia 20 września 2001 r. oraz na konkluzjach Rady Europejskiej, która odbyła się w Laeken w grudniu 2001 r., w Sewilli w czerwcu 2002 r., w Salonikach w czerwcu 2003 r. oraz w Brukseli w marcu 2004 r., ustanowienie Wizowego Systemu Informacyjnego (VIS) stanowi jedną z podstawowych inicjatyw podejmowanych w ramach polityk Unii Europejskiej, które służą tworzeniu przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości.

(2) Decyzja Rady 2004/512/WE z dnia 8 czerwca 2004 r. ustanawiająca Wizowy System Informacyjny (VIS) (²) ustanowiła VIS jako system wymiany danych dotyczących wiz pomiędzy państwami członkowskimi.

(3) Obecnie niezbędne jest zdefiniowanie celu VIS, jego funkcji i związanych z nim obowiązków oraz ustanowienie warunków i procedur wymiany danych dotyczących wiz pomiędzy państwami członkowskimi w celu ułatwienia rozpatrywania wniosków wizowych oraz podejmowania związanych z tym decyzji, z uwzględnieniem kierunków rozwoju VIS przyjętych przez Radę w dniu 19 lutego 2004 r., oraz w celu przyznania Komisji mandatu do utworzenia VIS.

(4) W okresie przejściowym za zarządzanie operacyjne centralnym VIS, interfejsami krajowymi i niektórymi aspektami infrastruktury łączności pomiędzy centralnym VIS a interfejsami krajowymi powinna odpowiadać Komisja. W perspektywie długoterminowej i po dokonaniu oceny skutków regulacji, obejmującej analizę merytoryczną alternatywnych rozwiązań pod kątem finansowym, operacyjnym i organizacyjnym, oraz po przedłożeniu przez Komisję wniosków legislacyjnych powinien zostać powołany stały organ zarządzający, któremu powierzone zostaną te zadania. Okres przejściowy nie powinien przekraczać pięciu lat od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

(5) VIS powinien służyć lepszej realizacji wspólnej polityki wizowej, poprawie współpracy konsularnej i procesu konsultacji pomiędzy centralnymi organami wizowymi poprzez ułatwienie wymiany pomiędzy państwami członkowskimi danych o wnioskach i o związanych z nimi decyzjach w celu uproszczenia procedury składania wniosków wizowych, zapobieżenia „handlowi wizami”, ułatwienia walki z nadużyciami oraz w celu usprawnienia odpraw w przejściach granicznych na granicach zewnętrznych i na terytorium państw członkowskich. VIS powinien również pomóc w identyfikacji osób, które mogą nie spełniać warunków wjazdu, pobytu lub zamieszkania na terytorium państw członkowskich, lub które przestały spełniać te warunki, oraz ułatwić stosowanie rozporządzenia Rady (WE) nr 343/2003 z dnia 18 lutego 2003 r. ustanawiającego kryteria i mechanizmy określania państwa członkowskiego właściwego dla rozpatrywania wniosku o azyl, wniesionego w jednym z państw członkowskich przez obywatela państwa trzeciego (³), a także przyczynić się do zapobiegania zagrożeniom bezpieczeństwa wewnętrznego każdego z państw członkowskich.

(6) Niniejsze rozporządzenie opiera się na dorobku prawnym w zakresie wspólnej polityki wizowej. Dane, które będą przetwarzane w ramach VIS, powinny zostać określone na podstawie danych dostarczonych w ujednoliconych formularzach wniosku wizowego, wprowadzonych decyzją Rady 2002/354/WE z dnia 25 kwietnia 2002 r. w sprawie dostosowania części III Wspólnych Instrukcji Konsularnych oraz ustanowienia załącznika 16 (⁴) oraz informacji na naklejce wizowej, przewidzianej w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1683/95 z dnia 29 maja 1995 r. ustanawiającym jednolity formularz wizowy (⁵).

(7) VIS należy połączyć z systemami krajowymi państw członkowskich, aby umożliwić właściwym organom państw członkowskich przetwarzanie danych dotyczących wniosków wizowych oraz wiz wydanych, których wydania odmówiono, unieważnionych, cofniętych lub przedłużonych.

(8) Warunki i procedury wprowadzania, korygowania, usuwania i przeglądania danych w VIS powinny uwzględniać procedury ustanowione we wspólnych instrukcjach konsularnych dla misji dyplomatycznych i urzędów konsularnych dotyczące wiz (⁶) („wspólne instrukcje konsularne”).

(9) VIS należy wyposażyć w funkcje techniczne sieci pozwalające na konsultowanie się z centralnymi organami wizowymi, określone w art. 17 ust. 2 Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 roku między Rządami Państw Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach (⁷) („konwencja z Schengen”).

(10) W celu zapewnienia rzetelnej weryfikacji i identyfikacji osób ubiegających się o wizę konieczne jest przetwarzanie w VIS danych biometrycznych.

(11) Konieczne jest określenie właściwych organów państw członkowskich, których należycie upoważniony personel będzie miał dostęp do VIS w celu wprowadzania, zmiany, usuwania lub przeglądania danych, w konkretnych celach związanych z VIS, zgodnie z niniejszym rozporządzeniem i w zakresie niezbędnym do wykonania ich zadań.

(12) Wszelkiego rodzaju przetwarzanie danych zawartych w VIS powinno być proporcjonalne do zamierzonych celów i niezbędne do wykonania zadań przez właściwe organy. Korzystając z VIS, właściwe organy powinny zapewnić poszanowanie godności ludzkiej i prywatności osób, których dane są wymagane, i nie powinny dyskryminować osób ze względu na płeć, rasę lub pochodzenie etniczne, religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną.

(13) Niniejsze rozporządzenie należy uzupełnić osobnym instrumentem prawnym przyjętym na mocy tytułu VI Traktatu o Unii Europejskiej i dotyczącym dostępu do VIS do celów jego przeglądania przez organy odpowiedzialne za bezpieczeństwo wewnętrzne.

(14) Dane osobowe zgromadzone w VIS powinny być przechowywane nie dłużej, niż jest to wymagane na użytek VIS. Właściwe jest, aby dane były przechowywane maksymalnie przez okres pięciu lat w celu umożliwienia uwzględnienia danych dotyczących poprzednich wniosków podczas oceny wniosków wizowych, w tym dobrej wiary osób ubiegających się o wizę, oraz podczas sporządzania dokumentacji nielegalnych imigrantów, którzy mogli, na jakimś etapie, ubiegać się o wydanie wizy. Krótszy okres nie byłby wystarczający do tych celów. Dane powinny być usunięte po upływie okresu pięciu lat, chyba że wystąpiły podstawy do ich wcześniejszego usunięcia.

(15) Należy określić precyzyjne zasady dotyczące odpowiedzialności za ustanowienie i obsługę VIS oraz odpowiedzialności państw członkowskich za systemy krajowe i dostęp organów krajowych do danych.

(16) Należy określić zasady odpowiedzialności państw członkowskich z tytułu szkód wynikających z wszelkich przypadków naruszenia niniejszego rozporządzenia. Odpowiedzialność Komisji z tytułu takich szkód podlega postanowieniom art. 288 ust. 2 Traktatu.

(17) Do przetwarzania danych osobowych przez państwa członkowskie w ramach stosowania niniejszego rozporządzenia stosuje się dyrektywę 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (⁸). Należy jednak wyjaśnić pewne kwestie związane z odpowiedzialnością za przetwarzanie danych, zabezpieczeniem praw osoby, której dotyczą dane, oraz nadzorem nad ochroną danych.

(18) Do działań instytucji lub organów wspólnotowych wykonujących swoje zadania z zakresu zarządzania VIS stosuje się rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (⁹). Należy jednak wyjaśnić pewne kwestie związane z odpowiedzialnością za przetwarzanie danych oraz nadzorem nad ochroną danych.

(19) Krajowe organy nadzorcze ustanowione zgodnie z art. 28 dyrektywy 95/46/WE powinny monitorować zgodność przetwarzania danych osobowych przez państwa członkowskie z prawem, zaś Europejski Inspektor Ochrony Danych, powołany rozporządzeniem (WE) nr 45/2001, powinien monitorować działania instytucji i organów wspólnotowych w zakresie przetwarzania danych osobowych, biorąc pod uwagę ograniczenia nałożone na działania instytucji i organów wspólnotowych w zakresie samych danych.

(20) Europejski Inspektor Ochrony Danych i krajowe organy nadzorcze powinni aktywnie ze sobą współpracować.

(21) Skuteczne monitorowanie stosowania niniejszego rozporządzenia wymaga regularnego dokonywania ocen.

(22) Państwa członkowskie powinny ustanowić zasady dotyczące sankcji mających zastosowanie do naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia oraz zapewnić ich wdrożenie.

(23) Środki niezbędne do wykonania niniejszego rozporządzenia powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/ 468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (¹⁰).

(24) Niniejsze rozporządzenie nie narusza podstawowych praw i przestrzega zasad uznanych w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej.

(25) W związku z tym, że cele niniejszego rozporządzenia, mianowicie ustanowienie wspólnego wizowego systemu informacyjnego oraz stworzenie wspólnych obowiązków, warunków i procedur wymiany danych dotyczących wiz pomiędzy państwami członkowskimi, nie mogą być osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, ale z uwagi na skalę i wpływ tego działania może ono zostać lepiej zrealizowane na poziomie Wspólnoty, Wspólnota może przyjąć środki, zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.

(26) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Dania nie uczestniczy w przyjmowaniu niniejszego rozporządzenia i nie jest nim związana ani nie podlega jego stosowaniu. W związku z tym, że na mocy postanowień tytułu IV część trzecia Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską niniejsze rozporządzenie oparte jest na dorobku Schengen, Dania zgodnie z art. 5 tego protokołu powinna w terminie sześciu miesięcy od daty przyjęcia niniejszego rozporządzenia podjąć decyzję o jego ewentualnej transpozycji do swojego prawa krajowego.

(27) W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (¹¹) objętych obszarem, o którym mowa w art. 1 lit. B decyzji Rady 1999/437/WE (¹²) w sprawie niektórych warunków stosowania tej umowy.

(28) Należy dokonać ustaleń w celu umożliwienia przedstawicielom Islandii i Norwegii przyłączenia się do prac komitetów wspierających Komisję w wykonywaniu jej uprawnień wykonawczych. Tego rodzaju ustalenia były rozważane w porozumieniu w formie wymiany listów między Radą Unii Europejskiej i Republiką Islandii i Królestwem Norwegii dotyczącej komitetów wspomagających Komisję Europejską w wykonywaniu jej uprawnień wykonawczych (¹³), załączonego do umowy, o której mowa w motywie 27.

(29) Niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, w którym Zjednoczone Królestwo nie uczestniczy zgodnie z decyzją Rady 2000/365/WE z dnia 29 maja 2000 r. dotyczącą wniosku Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej o zastosowanie wobec niego niektórych przepisów dorobku Schengen (¹⁴) oraz późniejszą decyzją Rady 2004/926/WE z dnia 22 grudnia 2004 r. w sprawie wprowadzenia w życie części dorobku Schengen przez Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (¹⁵). W związku z tym Zjednoczone Królestwo nie uczestniczy w jego przyjęciu, nie jest nim związane ani nie podlega jego stosowaniu.

(30) Niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, w którym Irlandia nie uczestniczy zgodnie z decyzją Rady 2002/192/WE z dnia 28 lutego 2002 r. dotyczącą wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku Schengen (¹⁶). W związku z tym Irlandia nie uczestniczy w jego przyjęciu, nie jest nim związana ani nie podlega jego stosowaniu.

(31) W odniesieniu do Szwajcarii niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy podpisanej między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen objętych obszarem, o którym mowa w art. 1 lit. B decyzji 1999/437/ WE w związku z art. 4 ust. 1 decyzji Rady 2004/860/ WE(¹⁷).

(32) Należy dokonać ustaleń mających na celu umożliwienie przedstawicielom Szwajcarii przyłączenia się do prac komitetów wspierających Komisję w wykonywaniu jej uprawnień wykonawczych. Tego rodzaju ustalenia stanowiły przedmiot wymiany listów między Wspólnotą a Szwajcarią, załączonych do umowy, o której mowa w motywie 31.

(33) Niniejsze rozporządzenie stanowi akt oparty na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związany w rozumieniu art. 3 ust. 2 aktu przystąpienia z 2003 r. oraz art. 4 ust. 2 aktu przystąpienia z 2005 r.,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot i zakres zastosowania

[1] Niniejsze rozporządzenie ustanawia Wizowy System Informacyjny (VIS), a także określa cel i funkcje tego systemu oraz związane z nim obowiązki. Niniejsze rozporządzenie określa warunki i procedury wymiany pomiędzy państwami członkowskimi danych dotyczących wniosków o wydanie wiz krótkoterminowych i związanych z nimi decyzji, w tym decyzji o unieważnieniu, cofnięciu lub przedłużeniu wizy, w celu ułatwienia rozpatrywania takich wniosków i podejmowania związanych z nimi decyzji.

Niniejsze rozporządzenie ustanawia również procedury wymiany informacji pomiędzy państwami członkowskimi na temat wiz długoterminowych i dokumentów pobytowych, w tym na temat niektórych decyzji w sprawie wiz długoterminowych i dokumentów pobytowych.

Poprzez przechowywanie danych dotyczących tożsamości, danych dokumentów podróży i danych biometrycznych we wspólnym repozytorium danych umożliwiających identyfikację ustanowionym na mocy art. 17 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/817 (¹⁸) system VIS przyczynia się do ułatwiania i wspomagania poprawnej identyfikacji osób zarejestrowanych w VIS na warunkach i w celach określonych w art. 20 tego rozporządzenia.

Artykuł 2

Cel VIS

[2] 1. Celem VIS jest poprawa realizacji wspólnej polityki wizowej w zakresie pobytów krótkoterminowych, poprawa współpracy konsularnej i procesu zasięgania opinii pomiędzy organami wizowymi poprzez ułatwienie wymiany danych pomiędzy państwami członkowskimi dotyczących wniosków i związanych z nimi decyzji, aby:

a) uprościć procedurę składania wniosków wizowych;

b) zapobiegać omijaniu kryteriów służących do określania, które państwo członkowskie odpowiada za rozpatrzenie wniosku wizowego;

c) ułatwić walkę z nadużyciami;

d) ułatwić odprawy na przejściach granicznych na granicach zewnętrznych państw członkowskich i kontrole na terytorium państw członkowskich;

e) pomóc w identyfikacji i zapewnianiu powrotu osób, które nie spełniają warunków wjazdu, pobytu lub zamieszkania na terytorium państw członkowskich lub które przestały spełniać te warunki;

f) pomóc w identyfikacji osób w przypadku szczególnych okoliczności, o których mowa w art. 22p;

g) ułatwić stosowanie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 604/2013 (¹⁹)oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/32/UE (²⁰);

h) przyczynić się do zapobiegania przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom, ich wykrywania i prowadzenia w ich sprawie postępowań przygotowawczych;

i) przyczynić się do zapobiegania zagrożeniom dla bezpieczeństwa wewnętrznego każdego z państw członkowskich;

j) przyczynić się do poprawnej identyfikacji osób;

k) wspierać cele Systemu Informacyjnego Schengen (SIS) związane z wpisami dotyczącymi obywateli państw trzecich, którym odmówiono wjazdu, osób poszukiwanych w celu aresztowania i wydania lub aresztowania i ekstradycji, osób zaginionych lub osób narażonych na niebezpieczeństwo, osób, których obecność jest wymagana do celów postępowania prowadzonego przez organy wymiaru sprawiedliwości, oraz osób, wobec których należy przeprowadzić kontrole niejawne, rozpytania kontrolne lub kontrole szczególne.

2. W odniesieniu do wiz długoterminowych i dokumentów pobytowych celem VIS jest ułatwienie wymiany pomiędzy państwami członkowskimi danych dotyczących wniosków i związanych z tymi wnioskami decyzji, aby:

a) utrzymywać wysoki poziom bezpieczeństwa we wszystkich państwach członkowskich dzięki ułatwieniu oceny, czy osoba, która złożyła wniosek o wydanie wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego, lub posiadacz wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego są uważani za osobę stanowiącą zagrożenie dla porządku publicznego, bezpieczeństwa wewnętrznego lub zdrowia publicznego;

b) ułatwić odprawy na przejściach granicznych na granicach zewnętrznych państw członkowskich i na terytorium państw członkowskich;

c) pomóc w identyfikacji i zapewnianiu powrotu osób, które nie spełniają warunków wjazdu, pobytu lub zamieszkania na terytorium państw członkowskich lub które przestały spełniać te warunki;

d) przyczynić się do zapobiegania przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom, ich wykrywania i prowadzenia w ich sprawie postępowań przygotowawczych;

e) przyczynić się do poprawnej identyfikacji osób;

f) pomóc w identyfikacji osób w przypadku szczególnych okoliczności, o których mowa w art. 22p;

g) ułatwić stosowanie rozporządzenia (UE) nr 604/2013 i dyrektywy 2013/32/UE;

h) wspierać cele SIS związane z wpisami dotyczącymi obywateli państw trzecich, którym odmówiono wjazdu, osób poszukiwanych w celu aresztowania i wydania lub aresztowania i ekstradycji, osób zaginionych lub osób narażonych na niebezpieczeństwo, osób, których obecność jest wymagana do celów postępowania prowadzonego przez organy wymiaru sprawiedliwości, oraz osób, wobec których należy przeprowadzić kontrole niejawne, rozpytania kontrolne lub kontrole szczególne.

Artykuł 2a

Architektura

[3] 1. [4] VIS jest oparty na architekturze scentralizowanej, a w jego skład wchodzą następujące elementy:

a) wspólne repozytorium danych umożliwiających identyfikację ustanowione na mocy art. 17 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2019/817;

b) centralny system informacyjny („system centralny VIS”);

c) jednolite interfejsy krajowe w każdym państwie członkowskim, które są oparte na wspólnych specyfikacjach technicznych, są identyczne dla wszystkich państw członkowskich i umożliwiają łączenie się systemu centralnego VIS z infrastrukturą krajową w państwach członkowskich;

d) infrastruktura łączności między systemem centralnym VIS a jednolitymi interfejsami krajowymi;

e) bezpieczny kanał komunikacyjny między systemem centralnym VIS i systemem centralnym systemu wjazdu/wyjazdu (EES);

f) bezpieczna infrastruktura łączności między systemem centralnym VIS a:

(i) infrastrukturą centralną europejskiego portalu wyszukiwania ustanowionego na mocy art. 6 rozporządzenia (UE) 2019/817;

(ii) wspólnym systemem porównywania danych biometrycznych ustanowionym na mocy art. 12 rozporządzenia (UE) 2019/817;

(iii) wspólnym repozytorium danych umożliwiających identyfikację; oraz

(iv) detektorem wielokrotnych tożsamości ustanowionym na mocy art. 25 rozporządzenia (UE) 2019/817;

fa) [5] unijna platforma do składania wniosków wizowych (EU VAP);

g) mechanizm zasięgania opinii dotyczący wniosków oraz wymiany informacji między organami wizowymi (VISMail);

h) portal dla przewoźników;

i) bezpieczna usługa sieciowa umożliwiająca komunikację między systemem centralnym VIS z jednej strony oraz portalem dla przewoźników i systemami międzynarodowymi (bazy danych Interpolu) z drugiej strony;

j) repozytorium danych do celów sporządzania sprawozdań i statystyk.

System centralny VIS, jednolite interfejsy krajowe, usługa sieciowa, portal dla przewoźników i infrastruktura łączności VIS współdzielą i ponownie wykorzystują, na tyle na ile jest to technicznie możliwe, sprzęt i oprogramowanie, odpowiednio, systemu centralnego EES, jednolitych interfejsów krajowych EES, portalu dla przewoźników ETIAS, usługi sieciowej EES oraz infrastruktury łączności EES.

W ramach EU VAP udostępnia się i ponownie wykorzystuje się, na tyle, na ile jest to technicznie możliwe, elementy sprzętu i oprogramowania usługi sieciowej EES i strony internetowej ETIAS oraz aplikacji na urządzenia mobilne.

EU VAP ma umożliwiać państwom członkowskim, które nie stosują jeszcze w pełni dorobku Schengen, płynne połączenie się z nim i sprawne korzystanie z EU VAP niezwłocznie po podjęciu decyzji przez Radą zgodnie z art. 3 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2003 r. lub art. 4 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2005 r.

2. Każde państwo członkowskie musi posiadać co najmniej dwa jednolite interfejsy krajowe, o których mowa w ust. 1 lit. c), które zapewniają fizyczne połączenie między państwami członkowskimi a fizyczną siecią VIS. Połączenie za pośrednictwem infrastruktury łączności, o której mowa w ust. 1 lit. d), jest szyfrowane. Jednolite interfejsy krajowe są umieszczane w obiektach znajdujących się w państwach członkowskich. Jednolite interfejsy krajowe są wykorzystywane wyłącznie do celów ustanowionych w aktach ustawodawczych Unii.

3. System centralny VIS wykonuje techniczne funkcje nadzorcze i administracyjne i posiada zapasowy system centralny VIS, który jest w stanie zapewnić wszystkie funkcje systemu centralnego VIS w przypadku awarii tego systemu. System centralny VIS znajduje się w Strasburgu (Francja), a zapasowy system centralny VIS znajduje się w Sankt Johann im Pongau (Austria).

4. Infrastruktura łączności wspiera i pomaga zapewnić niezakłóconą dostępność VIS. Obejmuje ona redundantne ścieżki połączeń między systemem centralnym VIS a zapasowym systemem centralnym VIS oraz redundantne ścieżki połączeń między każdym z jednolitych interfejsów krajowych, z jednej strony, a systemem centralnym VIS i zapasowym systemem centralnym VIS, z drugiej strony. Infrastruktura łączności zapewnia zaszyfrowaną wirtualną sieć prywatną dedykowaną danym VIS oraz komunikacji pomiędzy państwami członkowskimi i między państwami członkowskimi a eu-LISA.

5. eu-LISA wdraża rozwiązania techniczne zapewniające niezakłóconą dostępność VIS poprzez jednoczesne funkcjonowanie systemu centralnego VIS i zapasowego systemu centralnego VIS – pod warunkiem że zapasowy system centralny VIS jest w stanie zapewnić funkcjonowanie VIS w przypadku awarii systemu centralnego VIS – albo poprzez duplikację systemu lub jego elementów.

6. [6] EU VAP składa się z następujących elementów:

a) ogólnodostępnej strony internetowej i aplikacji na urządzenia mobilne;

b) miejsca tymczasowego przechowywania;

c) usługi bezpiecznego konta;

d) narzędzia weryfikacji dla osób ubiegających się o wizę;

e) usługi sieciowej dla posiadaczy wizy;

f) funkcji poczty elektronicznej;

g) narzędzia do płatności;

h) narzędzia do umawiania spotkań;

i) portalu usługodawcy zewnętrznego;

j) modułu konfiguracyjnego dla eu-LISA, organów centralnych i konsulatów;

k) oprogramowania do generowania i odczytywania zaszyfrowanych dwuwymiarowych kodów kreskowych;

l) bezpiecznej usługi sieciowej umożliwiającej komunikację między elementami EU VAP;

m) funkcji punktu informacyjnego, którą ma zarządzać eu-LISA;

n) kopii bazy danych VIS wyłącznie do odczytu;

o) funkcji umożliwiającej osobie ubiegającej się o wizę drukowanie dokumentów;

p) chatbota;

q) zabezpieczonej infrastruktury łączności umożliwiającej państwom członkowskim dostęp do EU VAP.

7. [7] Państwo członkowskie, które nie stosuje jeszcze w pełni dorobku Schengen, może zwrócić się do eu-LISA o udostępnienie hiperłączy do właściwej krajowej procedury składania wniosków w danym państwie członkowskim przez zamieszczenie adresu internetowego (URL) na stronie internetowej, o której mowa w ust. 6 lit. a).

Artykuł 3

[8] (uchylony)

Artykuł 4

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1) „wiza” oznacza:

a) „wizę jednolitą” zdefiniowaną w art. 2 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 810/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Wizowy (kodeks wizowy) (²¹)

b) (skreślona);

c) „wizę lotniskową” zdefiniowaną w art. 2 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 810/2009;

d) „wizę o ograniczonej ważności terytorialnej” zdefiniowaną w art. 2 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 810/2009;

e) (skreślona);

2) [9] „wiza cyfrowa” oznacza wizę wydaną w formacie cyfrowym, o której mowa w art. 26a rozporządzenia (WE) nr 810/2009 zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1683/95;

3) [10] „organy wizowe” oznaczają organy w każdym państwie członkowskim, które są odpowiedzialne za rozpatrywanie wniosków wizowych i podejmowanie decyzji w ich sprawie lub za podejmowanie decyzji w sprawie unieważnienia, cofnięcia lub przedłużenia wizy, w tym centralne organy wizowe i organy odpowiedzialne za wydawanie wiz na granicy;

3a) [11] „wyznaczony organ” oznacza organ wyznaczony przez państwo członkowskie zgodnie z art. 22l ust. 1 jako odpowiedzialny za zapobieganie przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom, za ich wykrywanie lub prowadzenie w ich sprawie postępowań przygotowawczych;

3b) [12] „organ wyznaczony do celów VIS” oznacza organ wyznaczony przez państwo członkowskie zgodnie z art. 9d ust. 1 jako odpowiedzialny za ręczną weryfikację trafień i działania podejmowane w następstwie trafień, o których to weryfikacji i działaniach mowa w tym ustępie;

3c) [13] „jednostka centralna ETIAS” oznacza jednostkę ustanowioną w ramach Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej na podstawie art. 7 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1240 (²²);

4) [14] „formularz wniosku” oznacza ujednolicony formularz wniosku o przyznanie wizy Schengen zawarty w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 810/2009;

5) [15] „osoba ubiegająca się o wizę” oznacza osobę, która złożyła wniosek o wydanie wizy, wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego;

6) „członkowie grupy” oznaczają osoby ubiegające się o wizę, które ze względów prawnych są zobowiązane do wspólnego wjazdu na terytorium państw członkowskich i wspólnego opuszczenia tego terytorium;

7) „dokument podróży” oznacza paszport lub inny równoważny dokument, który upoważnia posiadacza do przekraczania granic zewnętrznych i w którym może być umieszczona wiza;

8) „odpowiedzialne państwo członkowskie” oznacza państwo członkowskie, które wprowadziło dane do VIS;

9) „weryfikacja” oznacza proces porównywania zestawów danych w celu stwierdzenia autentyczności podawanej tożsamości (kontrola jeden do jednego);

10) „identyfikacja” oznacza proces ustalania tożsamości osoby poprzez przeszukiwanie bazy danych w oparciu o wielorakie zestawy danych (kontrola jeden do wielu);

11) „dane alfanumeryczne” oznaczają dane wyrażone literami, cyframi, znakami specjalnymi, odstępami i znakami przestankowymi;

12) [16] „dane VIS” oznaczają wszystkie dane przechowywane w systemie centralnym VIS i we wspólnym repozytorium danych umożliwiających identyfikację zgodnie z art. 9–14 i art. 22a–22f;

13) [17] „dane dotyczące tożsamości” oznaczają dane, o których mowa w art. 9 pkt 4 lit. a) i aa) oraz w art. 22a ust. 1 lit. d);

14) [18] „dane daktyloskopijne” oznaczają dane VIS odnoszące się do odcisków palców;

15) [19] „wizerunek twarzy” oznacza cyfrowy wizerunek twarzy;

16) [20] ”trafienie” oznacza istnienie zgodności stwierdzonej przez automatyczne porównanie danych osobowych zapisanych w pliku danych dotyczących wniosku w VIS ze szczegółowymi wskaźnikami ryzyka, o których mowa w art. 9j, lub z danymi osobowymi znajdującymi się w rekordzie, pliku lub wpisie zarejestrowanym w VIS, w innych systemach informacyjnych UE, o których mowa w art. 9a lub 22b (zwanych dalej „systemami informacyjnymi UE”), w danych Europolu lub w bazach danych Interpolu, w których dokonuje wyszukiwania VIS;

17) [21] „dane Europolu” oznaczają dane osobowe przetwarzane przez Europol do celu, o którym mowa w art. 18 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/794 (²³);

18) [22] „dokument pobytowy” oznacza dokument pobytowy wydany przez państwo członkowskie zgodnie z jednolitym wzorem określonym w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1030/2002 (²⁴) oraz dokument, o którym mowa w art. 2 pkt 16 lit. b) rozporządzenia (UE) 2016/399;

19) [23] „wiza długoterminowa” oznacza zezwolenie wydane przez państwo członkowskie zgodnie z art. 18 konwencji z Schengen;

20) [24] „organy nadzorcze” oznaczają organ nadzorczy, o którym mowa w art. 51 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 (²⁵), oraz organ nadzorczy, o którym mowa w art. 41 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/680 (²⁶);

21) [25] „ochrona porządku publicznego” oznacza zapobieganie przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom, ich wykrywanie lub prowadzenie w ich sprawie postępowań przygotowawczych;

22) [26] „przestępstwo terrorystyczne” oznacza którekolwiek z przestępstw określonych w prawie krajowym, o których mowa w art. 3–14 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/541 (²⁷),lub – w przypadku państw członkowskich niezwiązanych tą dyrektywą – przestępstwa określone w prawie krajowym, które są równoważne jednemu z tych przestępstw;

23) [27] „poważne przestępstwo” oznacza przestępstwo odpowiadające lub równoważne jednemu z przestępstw, o których mowa w art. 2 ust. 2 decyzji ramowej Rady 2002/584/WSiSW (²⁸), jeżeli zgodnie z prawem krajowym jest zagrożone karą pozbawienia wolności lub środkiem zabezpieczającym, których górna granica wynosi co najmniej trzy lata;

24) [28] „kopia bazy danych VIS wyłącznie do odczytu” oznacza podzbiór danych VIS istotnych do celów niniejszego rozporządzenia, z wyjątkiem danych biometrycznych;

25) [29] „chatbot” oznacza oprogramowanie, które symuluje ludzką rozmowę poprzez interakcję za pomocą tekstu lub głosu.

Artykuł 5

Kategorie danych

[30] 1. W VIS rejestruje się wyłącznie następujące kategorie danych:

a) dane alfanumeryczne:

(i) dotyczące osoby, która złożyła wniosek o wydanie wizy, oraz dotyczące wiz, o których wydanie złożono wniosek, które wydano, których wydania odmówiono lub które unieważniono, cofnięto lub przedłużono – o których to danych mowa w art. 9 pkt 1–4 i art. 10–14;

(ii) dotyczące osoby, która złożyła wniosek o wydanie wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego, oraz dotyczące wiz długoterminowych i dokumentów pobytowych, o których wydanie złożono wniosek, które wydano, których wydania odmówiono, które wycofano, cofnięto, unieważniono, przedłużono lub odnowiono – o których to danych mowa w art. 22a i art. 22c-22f;

(iii) dotyczące trafień, o których mowa w art. 9a i 22b, oraz uzasadnionych opinii, o których mowa w art. 9e, 9g i 22b;

b) wizerunki twarzy, o których mowa w art. 9 pkt 5 i art. 22a ust. 1 lit. j);

c) dane daktyloskopijne, o których mowa w art. 9 pkt 6 i art. 22a ust. 1 lit. k);

ca) zeskanowaną stronę dokumentu podróży zawierającą dane personalizacyjne, o której mowa w art. 9 pkt 7 i art. 22a ust. 1 lit. h);

d) odsyłacze do innych wniosków, o których to odsyłaczach mowa w art. 8 ust. 3 i 4 oraz art. 22a ust. 4.

1a. Wspólne repozytorium danych umożliwiających identyfikację zawiera dane, o których mowa w art. 9 pkt 4 lit. a)–ca), pkt 5 i 6 oraz art. 22a ust. 1 lit. d)–g), j) i k). Pozostałe dane VIS są przechowywane w systemie centralnym VIS.

1b. Weryfikacja i identyfikacja w VIS za pomocą wizerunku twarzy jest możliwa wyłącznie przy wykorzystaniu wizerunków twarzy zarejestrowanych w VIS, w przypadku których wskazano, że wizerunek twarzy został pobrany na miejscu w momencie składania wniosku, zgodnie z art. 9 pkt 5 i art. 22a ust. 1 lit. j).

2. Bez uszczerbku dla rejestrowania operacji przetwarzania danych zgodnie z art. 34, wiadomości przekazywane za pośrednictwem VISMail zgodnie z art. 16, art. 24 ust. 2 i art. 25 ust. 2, nie są rejestrowane w VIS.

Artykuł 5a

Wykaz uznawanych dokumentów podróży

[31] 1. Do VIS włącza się określony w decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1105/2011/UE (²⁹) wykaz dokumentów podróży, które uprawniają ich posiadacza do przekraczania granic zewnętrznych i które mogą być wizowane.

2. VIS zapewnia funkcję scentralizowanego zarządzania wykazem uznawanych dokumentów podróży oraz powiadomieniami o uznawaniu lub nieuznawaniu dokumentów podróży wymienionych w wykazie zgodnie z art. 4 decyzji nr 1105/2011/UE.

3. Komisja przyjmuje akty wykonawcze w celu określenia szczegółowych zasad zarządzania funkcją, o której mowa w ust. 2 niniejszego artykułu. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 49 ust. 2.

Artykuł 6

Dostęp w celu wprowadzania, zmiany, usuwania i przeglądania danych

1. Dostęp do VIS w celu wprowadzania, zmiany lub usuwania danych, o których mowa w art. 5 ust. 1, jest zastrzeżony wyłącznie dla odpowiednio upoważnionego personelu organów wizowych i dla organów właściwych do przyjmowania wniosków o wydanie wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego i podejmowania decyzji w ich sprawie zgodnie z art. 22a–22f. Liczba odpowiednio upoważnionych członków personelu jest ograniczona do rzeczywistych potrzeb wynikających z wykonywanych przez nich zadań.

2. [32] Dostęp do VIS w celu przeglądania danych jest zastrzeżony wyłącznie dla odpowiednio upoważnionego personelu:

a) organów krajowych każdego państwa członkowskiego i organów Unii, które są właściwe do celów określonych w art. 15–22, art. 22g–22m i art. 45e niniejszego rozporządzenia;

b) jednostki centralnej ETIAS i jednostek krajowych ETIAS wyznaczonych na podstawie art. 7 i 8 rozporządzenia (UE) 2018/1240 do celów określonych w art. 18c i 18d niniejszego rozporządzenia oraz do celów określonych w rozporządzeniu (UE) 2018/1240;

c) organów ds. kontroli przesiewowej zdefiniowanej w art. 2 pkt 10 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2024/1356 (³⁰) do celów określonych w art. 15 i 16 tego rozporządzenia;

d) organów krajowych każdego państwa członkowskiego i organów UE, które są właściwe do celów określonych w art. 20, 20a i 21 rozporządzenia (UE) 2019/817.

Dostęp taki jest ograniczony do zakresu, w jakim dane te są niezbędne do wykonywania ich zadań w tych celach, oraz jest proporcjonalny do wyznaczonych celów.

2a. Na zasadzie odstępstwa od przepisów dotyczących wykorzystywania danych ustanowionych w rozdziałach II, III i IIIa dane daktyloskopijne i wizerunki twarzy dzieci wykorzystuje się wyłącznie do wyszukiwania w VIS, a w przypadku trafienia uzyskuje się do nich dostęp wyłącznie w celu zweryfikowania tożsamości dziecka:

a) w ramach procedury składania wniosków wizowych zgodnie z art. 15; lub

b) na granicach zewnętrznych lub na terytorium państw członkowskich zgodnie z art. 18, 19 lub 20 lub zgodnie z art. 22g, 22h lub 22i.

Jeżeli ze względu na brak dokumentu podróży wyszukiwania nie można przeprowadzić na podstawie danych alfanumerycznych, dane daktyloskopijne dzieci można również wykorzystać do wyszukiwania w VIS w ramach procedury azylowej zgodnie z art. 21, 22, 22j lub 22k.

2a. [33] Organy ds. kontroli przesiewowej zdefiniowane w art. 2 pkt 10 rozporządzenia (UE) 2024/1356 mają również dostęp do VIS w celu przeglądania danych do celów przeprowadzania kontroli bezpieczeństwa zgodnie z art. 15 ust. 2 tego rozporządzenia.

Wyszukiwanie zgodnie z niniejszym ustępem przeprowadza się przy użyciu danych, o których mowa w art. 14 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2024/1356, a VIS odsyła trafienie, w przypadku gdy w odpowiednim pliku zarejestrowano decyzję o odmowie wydania, unieważnieniu lub cofnięciu wizy, wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego z powodów, o których mowa w art. 12 ust. 2 lit. a) ppkt (i), (v) i (vi) niniejszego rozporządzenia.

W przypadku uzyskania trafienia organy ds. kontroli przesiewowej mają dostęp do wszystkich odpowiednich danych zawartych w pliku.

2b. Na zasadzie odstępstwa od przepisów dotyczących wykorzystywania danych ustanowionych w art. 22h, w przypadku osób, które posiadają ważne dokumenty pobytowe zarejestrowane w VIS przez nieprzerwany okres co najmniej 10 lat, organy właściwe do przeprowadzania kontroli na terytorium państw członkowskich mają dostęp do VIS wyłącznie w celu przeglądania danych, o których mowa w art. 22c lit. d), e) i f), i do informacji na temat statusu dokumentu pobytowego.

2c. Na zasadzie odstępstwa od przepisów dotyczących wykorzystywania danych ustanowionych w art. 22i, w przypadku osób, które posiadają ważne dokumenty pobytowe zarejestrowane w VIS przez nieprzerwany okres co najmniej 10 lat, organy właściwe do przeprowadzania kontroli na terytorium państw członkowskich mają dostęp do VIS wyłącznie w celu przeglądania danych, o których mowa w art. 22c lit. d), e) i f), i do informacji na temat statusu dokumentu pobytowego. Jeżeli dana osoba nie przedstawi ważnego dokumentu podróży lub jeżeli istnieją wątpliwości co do autentyczności przedstawionego dokumentu podróży, lub jeżeli nie przyniosła rezultatu weryfikacja na podstawie art. 22h, właściwe organy mają dostęp do VIS również do celów przeglądania danych, o których mowa w art. 22a ust. 1 lit. d)–g) oraz i).

2d. Na zasadzie odstępstwa od przepisów dotyczących wykorzystywania danych ustanowionych w art. 22j i 22k właściwe organy azylowe nie mają dostępu do danych VIS dotyczących osób, które posiadają ważne dokumenty pobytowe zarejestrowane w VIS zgodnie z rozdziałem IIIa przez nieprzerwany okres co najmniej 10 lat.

2e. Na zasadzie odstępstwa od przepisów dotyczących wykorzystywania danych ustanowionych w rozdziale IIIb wyznaczone organy państw członkowskich i Europol nie mają dostępu do danych VIS dotyczących osób, które posiadają ważne dokumenty pobytowe zarejestrowane w VIS zgodnie z rozdziałem IIIa przez nieprzerwany okres co najmniej 10 lat.

2f. Na zasadzie odstępstwa od przepisów dotyczących wykorzystywania danych ustanowionych w art. 45e i 45f członkowie zespołów Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej, z wyjątkiem zespołów zarządzania granicami, nie mają dostępu do danych VIS dotyczących osób, które posiadają ważne dokumentu pobytowe zarejestrowane w VIS zgodnie z rozdziałem IIIa przez nieprzerwany okres co najmniej 10 lat.

3. Każde państwo członkowskie wyznacza właściwe organy, których odpowiednio upoważniony personel ma dostęp do VIS w celu wprowadzania, zmieniania, usuwania lub przeglądania danych VIS. Każde państwo członkowskie niezwłocznie przekazuje wykaz tych organów Komisji i eu-LISA, zgodnie z art. 45b. W wykazie określa się, do jakich celów każdy z tych organów może przetwarzać dane VIS. Każde państwo członkowskie może w dowolnym momencie zmienić lub zastąpić przekazany wykaz i informuje o tym odpowiednio Komisję i eu-LISA.

Organy upoważnione do przeglądania VIS lub do dostępu do VIS do celów zapobiegania przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom, ich wykrywania i prowadzenia w ich sprawie postępowań przygotowawczych wyznacza się zgodnie z rozdziałem IIIb.

4. Poza przekazaniem wykazu, o którym mowa w ust. 3, każde państwo członkowskie niezwłocznie przekazuje eu-LISA wykaz jednostek operacyjnych właściwych organów krajowych mających dostęp do VIS do celów niniejszego rozporządzenia. W wykazie określa się, do jakich celów każda jednostka operacyjna ma mieć dostęp do danych VIS. VIS zapewnia funkcję scentralizowanego zarządzania tymi wykazami.

5. Komisja przyjmuje akty wykonawcze w celu określenia szczegółowych zasad zarządzania funkcją scentralizowanego zarządzania wykazem, o którym mowa w ust. 3 niniejszego artykułu. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 49 ust. 2.

Artykuł 7

Zasady ogólne

1. Każdy właściwy organ uprawniony do dostępu do VIS zgodnie z niniejszym rozporządzeniem zapewnia wykorzystanie VIS w zakresie koniecznym, odpowiednim i proporcjonalnym do wykonywania zadań właściwych organów.

2. [34] Każdy właściwy organ zapewnia, aby przetwarzanie danych osobowych w VIS nie skutkowało dyskryminacją osób, które złożyły wniosek o wydanie wizy, wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego, ani posiadaczy wizy, wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego ze względu na płeć, rasę, kolor skóry, pochodzenie etniczne lub społeczne, cechy genetyczne, język, religię lub światopogląd, poglądy polityczne lub inne poglądy, przynależność do mniejszości narodowej, majątek, urodzenie, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną.

Przetwarzając dane osobowe w VIS każdy właściwy organ działa z pełnym poszanowaniem godności ludzkiej i praw podstawowych oraz zasad uznanych w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, w tym prawa do poszanowania życia prywatnego i do ochrony danych osobowych.

Szczególną uwagę zwraca się na dzieci, osoby w podeszłym wieku i osoby z niepełnosprawnością.

3. [35] W odniesieniu do wszystkich procedur ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu za sprawę nadrzędną państwa członkowskie uznają zabezpieczenie interesu dziecka, zgodnie z gwarancjami ustanowionymi w Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawach dziecka.

Uwzględnia się dobro, bezpieczeństwo i ochronę dziecka, zwłaszcza jeżeli istnieje ryzyko, że dziecko może być ofiarą handlu ludźmi. Uwzględnia się również poglądy dziecka, nadając im należytą wagę, stosownie do wieku i dojrzałości dziecka.

ROZDZIAŁ Ia

UNIJNA PLATFORMA DO SKŁADANIA WNIOSKÓW WIZOWYCH (EU VAP)

Artykuł 7a

Informacje dostępne na EU VAP

[36] 1. W ramach EU VAP dostarcza się opinii publicznej ogólnych informacji, o których mowa w art. 47 rozporządzenia (WE) nr 810/2009.

Komisja i państwa członkowskie odpowiadają za przekazywanie informacji zgodnie z ich odpowiednimi zakresami obowiązków określonych w ust. 3, 4 i 5 niniejszego artykułu.

2. W EU VAP umieszcza się warunki wjazdu określone w art. 6 rozporządzenia (UE) 2016/399.

3. Z chwilą otrzymania następujących informacji od Komisji lub państw członkowskich eu-LISA odpowiada za publikowanie i aktualizowanie na EU VAP ogólnych informacji publicznych dotyczących następujących kwestii:

a) obowiązków wizowych, w tym list wizowych, umów o zwolnieniu z obowiązku wizowego, zwolnień w odniesieniu do paszportów dyplomatycznych i służbowych oraz do przypadków ewentualnego zawieszenia ruchu bezwizowego, na podstawie art. 3, 4, 5, 7 i 8 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (³¹) (UE) 2018/1806 oraz załączników I II do tego rozporządzenia; a także informacji na podstawie dyrektywy 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (³²), umowy między Unią i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a państwem trzecim, z drugiej strony, która zapewnia prawo do swobodnego przemieszczania się równoważne prawu przysługującemu obywatelom Unii, i Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (³³) („umowa o wystąpieniu”);

b) wysokości opłat wizowych, o których mowa w art. 16 rozporządzenia (WE) nr 810/2009 oraz, w stosownych przypadkach, wysokości obniżonych lub podwyższonych opłat, na przykład:

(i) w przypadku umowy o ułatwieniach wizowych lub środka związanego z readmisją na podstawie art. 25a tego rozporządzenia;

(ii) w przypadku gdy zastosowanie ma dyrektywa 2004/38/WE;

(iii) w przypadku umowy między Unią i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a państwem trzecim, z drugiej strony, która zapewnia prawo do swobodnego przemieszczania się równoważne prawu przysługującemu obywatelom Unii, oraz

(iv) w przypadku gdy zastosowanie ma umowa o wystąpieniu;

c) w stosownych przypadkach jednolitych wykazów dokumentów uzupełniających przyjętych zgodnie z art. 14 ust. 5a rozporządzenia (WE) nr 810/2009;

d) w stosownych przypadkach wymagań dotyczących podróżnego ubezpieczenia medycznego zgodnie z art. 15 rozporządzenia (WE) nr 810/2009.

W przypadku przekazania informacji przez państwo członkowskie eu-LISA konfiguruje EU VAP z chwilą potwierdzenia tej informacji przez Komisję.

4. Organy centralne odpowiadają za wprowadzanie informacji dotyczących następujących kwestii:

a) lokalizacji konsulatów oraz ich terytorialnej właściwości, o której mowa w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 810/2009;

b) umów lub porozumień o reprezentacji, o których mowa w art. 8 rozporządzenia (WE) nr 810/2009;

c) korzystania z usługodawców zewnętrznych oraz ich lokalizacji, o których mowa w art. 43 rozporządzenia (WE) nr 810/2009;

d) dokumentów uzupełniających, o których mowa w art. 14 rozporządzenia (WE) nr 810/2009, a także tych mających zastosowanie zgodnie z dyrektywą 2004/38/WE i umową o wystąpieniu;

e) fakultatywnych wyjątków od obowiązku wizowego lub zwolnień z niego, o których mowa w art. 6 rozporządzenia (UE) 2018/1806;

f) fakultatywnych zwolnień z opłaty wizowej, o których mowa w art. 16 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 810/2009.

5. Konsulat lub organy centralne właściwego państwa członkowskiego odpowiadają za wprowadzanie do EU VAP informacji dotyczących następujących kwestii:

a) praw dostępu usługodawców zewnętrznych, w tym w odniesieniu do narzędzia do umawiania spotkań;

b) dostępnych terminów w narzędziu do umawiania spotkań oraz danych kontaktowych konsulatów i usługodawców zewnętrznych.

6. EU VAP zawiera chatbota. Chatbot ma na celu prowadzenie dialogu z użytkownikami poprzez udzielanie odpowiedzi na temat procedury składania wniosków wizowych, praw i obowiązków osób ubiegających się o wizę i posiadaczy wizy, warunków wjazdu obywateli państw trzecich, danych kontaktowych oraz przepisów o ochronie danych.

Artykuł 7b

Formularz wniosku

[37] 1. Bez uszczerbku dla art. 9 ust. 1b rozporządzenia (WE) nr 810/2009 każda osoba ubiegająca się o wizę składa wypełniony wniosek, o którym mowa w art. 11 tego rozporządzenia (WE), za pomocą EU VAP.

2. W ramach EU VAP przekazuje się każdej osobie ubiegającej się o wizę informacje, o których mowa w art. 37 i 38.

3. Bez uszczerbku dla art. 7c, w stosownych przypadkach, osoba ubiegająca się o wizę dostarcza dane w formularzu wniosku określone w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 810/2009.

Wszystkie takie dane należy zapisywać i przechowywać w miejscu tymczasowego przechowywania zgodnie z okresami przechowywania danych określonymi w art. 7d.

4. EU VAP obejmuje również usługę bezpiecznego konta. Usługa bezpiecznego konta umożliwia osobie ubiegającej się o wizę przechowywanie dostarczonych danych na potrzeby przyszłych wniosków, lecz wyłącznie gdy osoba ta wyraziła dobrowolną i wyraźną zgodę na takie przechowywanie w rozumieniu art. 4 pkt 11 rozporządzenia (UE) 2016/679.

Usługa bezpiecznego konta umożliwia osobie ubiegającej się o wizę między innymi złożenie wniosku w kilku krokach.

5. Znaki alfabetyczne w danych dostarczonych przez osobę ubiegającą się o wizę zgodnie z ust. 3 muszą być znakami alfabetu łacińskiego.

6. W chwili złożenia wniosku EU VAP pobiera adres IP, z którego złożono wniosek, i dodaje go do pliku danych dotyczącego wniosku jako jedną z danych.

7. Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 48a w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia przez określenie uproszczonych formularzy wniosków w EU VAP, które mają być stosowane w procedurach, odpowiednio, potwierdzania ważnych wiz w nowym dokumencie podróży na mocy art. 32a rozporządzenia (WE) nr 810/2009 lub na potrzeby przedłużania wiz na mocy art. 33 tego rozporządzenia, w przypadku gdy procedury te są przeprowadzane z wykorzystaniem EU VAP.

Artykuł 7c

Przepisy szczegółowe dotyczące korzystania z EU VAP

[38] 1. Obywatel państwa trzeciego, który jest członkiem rodziny obywatela Unii, do którego ma zastosowanie dyrektywa 2004/38/WE, lub obywatela państwa trzeciego korzystającego – na mocy umowy między Unią i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a państwem trzecim, z drugiej strony – z prawa do swobodnego przemieszczania się równoważnego prawu przysługującemu obywatelom Unii może złożyć wniosek o wizę, nie korzystając z EU VAP i jest uprawniony do złożenia wniosku osobiście w konsulacie lub u usługodawcy zewnętrznego, zgodnie ze swoim wyborem.

2. Gdy obywatel państwa trzeciego, który jest członkiem rodziny obywatela Unii, do którego ma zastosowanie dyrektywa 2004/38/WE, lub obywatela państwa trzeciego korzystającego – na mocy umowy między Unią i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a państwem trzecim, z drugiej strony – z prawa do swobodnego przemieszczania się równoważnego prawu przysługującemu obywatelom Unii składa wniosek o wizę korzystając z EU VAP, proces składania wniosków odbywa się zgodnie z dyrektywą 2004/38/WE lub umową między Unią i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a państwem trzecim, z drugiej strony, która zapewnia prawo do swobodnego przemieszczania się równoważne prawu przysługującemu obywatelom Unii.

3. W szczególności EU VAP jest zaprojektowana w taki sposób, aby zapewnić stosowanie poniższych przepisów szczególnych:

a) znosi się opłatę wizową;

b) w formularzu wniosku wizowego osoba ubiegająca się o wizę nie ma obowiązku dostarczenia następujących danych osobowych:

(i) wykonywany zawód;

(ii) nazwa, adres i numer telefonu pracodawcy; lub w przypadku uczniów i studentów – nazwa i adres placówki edukacyjnej;

(iii) nazwisko i imię osoby (osób) zapraszającej(-ych) z państwa (państw) członkowskiego(-ich); jeżeli nie dotyczy, nazwa hotelu(-li) lub tymczasowy(-we) adres(-y) w państwie(-wach) członkowskim(-ich);

(iv) nazwa i adres firmy lub organizacji zapraszającej;

(v) sposób pokrycia kosztów podróży i utrzymania osoby ubiegającej się o wizę w czasie pobytu;

c) osoba ubiegająca się o wizę ma możliwość złożenia dokumentów wykazujących, że jest członkiem rodziny obywatela Unii, do którego ma zastosowanie dyrektywa 2004/38/WE, lub obywatela państwa trzeciego korzystającego – na mocy umowy między Unią i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a państwem trzecim, z drugiej strony – z prawa do swobodnego przemieszczania się równoważnego prawu przysługującemu obywatelom Unii; od osoby ubiegającej się o wizę nie żąda się złożenia dokumentów uzupełniających, o których mowa w art. 14 rozporządzenia (WE) nr 810/2009, ani dowodu posiadania odpowiedniego, ważnego podróżnego ubezpieczenia medycznego, o którym mowa w art. 15 tego rozporządzenia;

d) na zasadzie odstępstwa od art. 7d ust. 7 automatyczna wstępna kontrola dopuszczalności służy wyłącznie do weryfikacji, czy:

(i) wypełniono wszystkie wymagane pola w formularzu wniosku;

(ii) dostarczono dowód posiadania ważnego paszportu zgodnie z dyrektywą 2004/38/WE lub umową między Unią i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a państwem trzecim, z drugiej strony, która zapewnia prawo do swobodnego przemieszczania się równoważne prawu przysługującemu obywatelom Unii;

(iii) w stosownych przypadkach pobrano dane biometryczne osoby ubiegającej się o wizę;

e) w chwili wydania wizy w powiadomieniu, o którym mowa w art. 7g, osoba ubiegająca się o wizę otrzymuje przypomnienie, że członek rodziny obywatela korzystającego z prawa do swobodnego przemieszczania się, który posiada wizę, ma prawo wjazdu wyłącznie, gdy takiemu członkowi rodziny towarzyszy obywatel Unii lub inny obywatel państwa trzeciego korzystający z przysługującego mu prawa do swobodnego przemieszczania się lub taki członek rodziny do niego dołącza.

4. Ustępy 1 i 2 mają również zastosowanie, gdy obywatel państwa trzeciego, który jest członkiem rodziny obywatela Unii, do którego ma zastosowanie dyrektywa 2004/38/WE, lub obywatela państwa trzeciego korzystającego – na mocy umowy między Unią i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a państwem trzecim, z drugiej strony – z prawa do swobodnego przemieszczania się równoważnego prawu przysługującemu obywatelom Unii potrzebuje przedłużenia wizy lub potwierdzenia wizy w nowym dokumencie podróży. Znosi się opłatę za przedłużenie i potwierdzenie wizy.

5. Ustępy 1–4 stosuje się odpowiednio do członków rodzin obywateli Zjednoczonego Królestwa, którzy są beneficjentami umowy o wystąpieniu w państwie przyjmującym w rozumieniu tej umowy, do którego kierowany jest wniosek wizowy.

Artykuł 7d

Proces składania wniosków z wykorzystaniem EU VAP

[39] 1. Z chwilą złożenia formularza wniosku zgodnie z art. 7b EU VAP ustala rodzaj wizy, której dotyczy wniosek, i przeprowadza automatyczną wstępną kontrolę właściwości celem wstępnego określenia właściwego państwa członkowskiego w oparciu o liczbę dni planowanego pobytu osoby ubiegającej się o wizę i państwa członkowskiego pierwszego wjazdu podanych przez osobę ubiegającą się o wizę. Osoba ubiegająca się o wizę może jednak wskazać, aby jej wniosek został rozpatrzony przez inne państwo członkowskie zgodnie z głównym celem pobytu. Nie wyklucza to ręcznej weryfikacji właściwości przez państwa członkowskie zgodnie z art. 18 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 810/2009.

EU VAP umożliwia osobom ubiegającym się o wizę wskazanie, czy przebywają one legalnie, ale nie mieszkają w danym obszarze właściwości, o czym mowa w art. 6 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 810/2009.

2. Osoby ubiegające się o wizę mają możliwość korzystania z EU VAP w celu złożenia elektronicznej kopii dokumentu podróży w formacie cyfrowym oraz, w stosownych przypadkach, dokumentów uzupełniających i dowodu podróżnego ubezpieczenia medycznego w formacie cyfrowym zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 810/2009 lub dyrektywą 2004/38/WE lub umową między Unią i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a państwem trzecim, z drugiej strony, która zapewnia prawo do swobodnego przemieszczania się równoważne prawu przysługującemu obywatelom Unii.

3. W stosownych przypadkach osoba ubiegająca się o wizę ma możliwość korzystania z EU VAP w celu uiszczenia opłaty wizowej za pomocą bezpiecznego narzędzia do płatności, o którym mowa w art. 7e.

4. EU VAP jest w stanie zweryfikować w dostępnej tylko do odczytu kopii z bazy danych VIS, czy identyfikatory biometryczne osoby ubiegającej się o wizę zostały pobrane w ciągu ostatnich 59 miesięcy oraz czy osoba ubiegająca się o wizę złożyła już wcześniej wniosek, korzystając z tego samego dokumentu podróży.

Jeżeli identyfikatory biometryczne osoby ubiegającej się o wizę zostały pobrane w ciągu ostatnich 59 miesięcy i osoba ta złożyła już wniosek, korzystając z tego samego dokumentu podróży, EU VAP powiadamia ją, że do złożenia wniosku nie jest wymagana wizyta w konsulacie ani u usługodawcy zewnętrznego.

Jeżeli identyfikatory biometryczne osoby ubiegającej się o wizę nie zostały pobrane w ciągu ostatnich 59 miesięcy, a osoba ta nie złożyła jeszcze wniosku, korzystając z tego samego dokumentu podróży, EU VAP powiadamia ją o konieczności umówienia wizyty w konsulacie lub u usługodawcy zewnętrznego celem złożenia wniosku.

5. Jeżeli wizyta w konsulacie lub u usługodawcy zewnętrznego jest wymagana na podstawie rozporządzenia (WE) nr 810/2009, państwo członkowskie może zdecydować o wykorzystaniu w tym celu narzędzia do umawiania spotkań, o którym mowa w art. 7e.

6. Osoba ubiegająca się o wizę składa wniosek, w tym oświadczenie o autentyczności, kompletności, poprawności i wiarygodności danych.

7. Po złożeniu przez osobę ubiegającą się o wizę wniosku za pośrednictwem EU VAP, EU VAP przeprowadza automatyczną wstępną kontrolę dopuszczalności.

Automatyczna wstępna kontrola dopuszczalności służy weryfikacji, czy:

a) w stosownych przypadkach wniosek został złożony w okresie, o którym mowa w art. 9 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 810/2009;

b) wypełniono wszystkie wymagane pola w formularzu wniosku;

c) dostarczono dowód posiadania dokumentu podróży zgodnie z art. 12 rozporządzenia (WE) nr 810/2009;

d) w stosownych przypadkach pobrano dane biometryczne osoby ubiegającej się o wizę;

e) w stosownych przypadkach pobrano opłatę wizową.

8. Jeżeli zgodnie z automatyczną wstępną kontrolą dopuszczalności wniosek jest dopuszczalny, EU VAP wysyła powiadomienie do konsulatu lub organów centralnych państwa członkowskiego, którego wniosek dotyczy, zawierające łączny wynik automatycznej wstępnej kontroli właściwości i dopuszczalności.

Jeżeli zgodnie z automatyczną wstępną kontrolą dopuszczalności wniosek nie jest dopuszczalny, EU VAP informuje osobę ubiegającą się o wizę o brakach we wniosku.

EU VAP jest zaprojektowana w taki sposób, aby zapewnić zastosowanie art. 19 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 810/2009 w celu umożliwienia uznawania wniosków za dopuszczalne.

9. Po powiadomieniu, o którym mowa w ust. 8 niniejszego artykułu, konsulat lub organy centralne państwa członkowskiego, którego to dotyczy, przeprowadzają ręczną weryfikację właściwości zgodnie z art. 18 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 810/2009, a następnie w razie potrzeby ręczną weryfikację dopuszczalności zgodnie z art. 19 tego rozporządzenia.

10. Jeżeli właściwy konsulat lub organy centralne właściwego państwa członkowskiego przyjmą wniosek złożony za pośrednictwem EU VAP, dane przekazuje się z miejsca tymczasowego przechowywania do krajowego systemu. Dane są natychmiast usuwane z tymczasowego przechowywania, z wyjątkiem danych kontaktowych powiązanych z usługą bezpiecznego konta.

11. Jeżeli po weryfikacji powiadomiony konsulat lub organy centralne państwa członkowskiego stwierdzą, że nie są właściwe, a wniosek nie zostanie ponownie złożony do właściwego konsulatu lub organów centralnych, zastosowanie ma art. 18 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 810/2009.

12. Właściwy konsulat lub organy centralne właściwego państwa członkowskiego mogą korzystać z usługi bezpiecznego konta do komunikowania się z osobami ubiegającymi się o wizę.

13. W odniesieniu do danych przekazanych państwu członkowskiemu, o którym mowa w ust. 10 i 11 niniejszego artykułu, to państwo członkowskie wyznacza właściwy organ, który uznaje się za administratora danych do celów art. 4 pkt 7 rozporządzenia (UE) 2016/679 i który ponosi główną odpowiedzialność za przetwarzanie danych przez to państwo członkowskie.

Artykuł 7e

Narzędzie do płatności i narzędzie do umawiania spotkań

[40] 1. Z bezpiecznego narzędzia do płatności korzysta się w celu uiszczenia opłaty wizowej na rzecz właściwego państwa członkowskiego za pośrednictwem EU VAP.

2. Państwa członkowskie lub usługodawcy zewnętrzni mogą korzystać z narzędzia do zarządzania spotkaniami.

W przypadku korzystania z narzędzia do umawiania spotkań państwo członkowskie jest odpowiedzialne za wyznaczanie dostępnych spotkań.

Artykuł 7f

Portal usługodawcy zewnętrznego

[41] 1. Usługodawcy zewnętrzni mają dostęp do EU VAP za pośrednictwem portalu usługodawcy zewnętrznego wyłącznie w celu:

a) weryfikowania i przeprowadzania kontroli jakości oraz wstępnych kontroli danych załadowanych w miejscu tymczasowego przechowywania, w szczególności elektronicznej kopii dokumentu podróży;

b) załadowania identyfikatorów biometrycznych i sprawdzenia, czy identyfikatory biometryczne są już dostępne;

c) ewentualnego załadowania dokumentów uzupełniających;

d) korzystania, w stosownych przypadkach, z narzędzia do umawiania spotkań w celu wskazania dostępnych spotkań;

e) przekazania wniosku konsulatowi lub organom centralnym na potrzeby dalszego rozpatrywania.

2. Państwa członkowskie opracowują system uwierzytelniający, zarezerwowany wyłącznie dla usługodawców zewnętrznych, w celu zapewnienia dostępu do portalu należycie upoważnionym pracownikom na potrzeby niniejszego artykułu. Przy opracowywaniu systemu uwierzytelniającego uwzględnia się zarządzanie ryzykiem związanym z bezpieczeństwem informacji i zasady uwzględniania ochrony danych już w fazie projektowania oraz domyślnej ochrony danych.

3. Usługodawcy zewnętrzni nie mają dostępu do VIS.

Artykuł 7g

Powiadomienia o decyzjach

[42] 1. Po podjęciu przez właściwy organ decyzji w sprawie wniosku lub wydanej wizy i udostępnieniu takiej decyzji na bezpiecznym koncie zgodnie z ust. 2, EU VAP wysyła osobie ubiegającej się o wizę lub posiadaczowi wizy wiadomość elektroniczną, jak określono w rozporządzeniu (WE) nr 810/2009.

2. Właściwe organy powiadamiają osoby ubiegające się o wizę i posiadaczy wiz o decyzjach podjętych zgodnie z lit. a), b) i c), udostępniając te decyzje na odpowiednich bezpiecznych kontach osób ubiegających się o wizę i posiadaczy wizy. Powiadomienie takie zawiera poniższe dane:

a) zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (WE) nr 1683/95 oraz z zasadami wypełniania pól danych wizy cyfrowej ustanowionymi zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 27 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 810/2009;

b) w przypadku odmowy wydania wizy: dane wymienione w art. 32 rozporządzenia (WE) nr 810/2009 i art. 12 niniejszego rozporządzenia;

c) w przypadku unieważnienia lub cofnięcia wizy: dane wymienione w art. 34 rozporządzenia (WE) nr 810/2009 i art. 13 niniejszego rozporządzenia;

Artykuł 7h

Narzędzie weryfikacji

[43] 1. Narzędzie weryfikacji umożliwia osobom ubiegającym się o wizę i posiadaczom wizy zweryfikowanie:

a) statusu ich wniosku;

b) statusu i ważności ich wizy.

2. Narzędzie weryfikacji opiera się na usłudze bezpiecznego konta, o której mowa w art. 7b ust. 4.

3. EU VAP oferuje funkcję usługi sieciowej umożliwiającą osobom ubiegającym się o wizę oraz innym podmiotom, takim jak pracodawcy, uczelnie czy organy lokalne, zweryfikowanie wizy cyfrowej bez usługi bezpiecznego konta.

Artykuł 7i

Koszty tworzenia i wdrożenia EU VAP

[44] 1. Tworzenie i wdrożenie EU VAP obejmuje następujące koszty:

a) koszty związane ze stworzeniem przez eu-LISA EU VAP i wzajemnego połączenia EU VAP z krajowymi wizowymi systemami informacyjnymi, przy ścisłej kontroli i monitorowaniu kosztów,

b) koszty związane z obsługą, w tym konserwacją, EU VAP przez eu-LISA,

c) koszty związane z niezbędnym przystosowaniem przez państwa członkowskie istniejących krajowych wizowych systemów informacyjnych.

2. Koszty, o których mowa w ust. 1 lit. a) i b), pokrywa się z budżetu ogólnego Unii.

3. Państwa członkowskie mogą korzystać z Instrumentu Wsparcia Finansowego na rzecz Zarządzania Granicami i Polityki Wizowej, który jest częścią Funduszu Zintegrowanego Zarządzania Granicami, ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1148 (³⁴), w celu finansowania kosztów, o których mowa w ust. 1 lit. c), zgodnie z zasadami kwalifikowalności i stopami współfinansowania określonymi w rozporządzeniu (UE) 2021/1148.

Artykuł 7j

Obowiązki w zakresie ochrony danych

[45] 1. Każde państwo członkowskie wyznacza właściwy organ jako administratora danych zgodnie z niniejszym artykułem. Państwa członkowskie informują o tych organach Komisję, eu-LISA i inne państwa członkowskie.

Wszystkie właściwe organy wyznaczone przez państwa członkowskie są współadministratorami zgodnie z art. 26 rozporządzenia (UE) 2016/679 w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych w EU VAP.

2. eu-LISA jest podmiotem przetwarzającym zgodnie z art. 28 rozporządzenia (UE) 2016/679 na potrzeby przetwarzania danych osobowych w EU VAP. eu-LISA zapewnia obsługę EU VAP zgodnie z tym rozporządzeniem.

ROZDZIAŁ II

WPROWADZANIE I WYKORZYSTYWANIE PRZEZ ORGANY WIZOWE DANYCH DOTYCZĄCYCH WIZ [46]

Artykuł 8

Procedury wprowadzania danych w chwili otrzymania wniosku wizowego

1. [47] Jeżeli wniosek jest dopuszczalny zgodnie z art. 19 rozporządzenia (WE) nr 810/2009, organ wizowy w terminie trzech dni roboczych tworzy plik danych dotyczących wniosku przez wprowadzenie do VIS danych, o których mowa w art. 9, o ile osoba ubiegająca się o wizę jest zobowiązana podać te dane.

2. Przy tworzeniu pliku danych dotyczących wniosku organ wizowy sprawdza w VIS, zgodnie z art. 15, czy poprzedni wniosek wizowy danej osoby ubiegającej się o wizę został zarejestrowany w VIS przez którekolwiek z państw członkowskich.

3. Jeżeli poprzedni wniosek wizowy został zarejestrowany, organ wizowy tworzy odsyłacz między każdym nowym plikiem danych dotyczących wniosku a poprzednim takim plikiem dotyczącym danej osoby ubiegającej się o wizę.

4. Jeżeli osoba ubiegająca się o wizę podróżuje w grupie lub ze współmałżonkiem lub z dziećmi, organ wizowy tworzy dla każdej osoby ubiegającej się o wizę plik danych dotyczących wniosku oraz odsyłacze między odnośnymi plikami danych dotyczącymi osób podróżujących wspólnie.

5. [48] W przypadku gdy podanie określonych danych nie jest wymagane ze względów prawnych lub gdy dane te nie mogą zostać podane, w pola przeznaczone na te dane wpisuje się „nie dotyczy”. Brak odcisków palców oznacza się jako „VIS 0”; ponadto system umożliwia rozróżnienie między przypadkami określonymi w art. 13 ust. 7 lit. a)–e) rozporządzenia (WE) nr 810/2009.

6. [49] Po utworzeniu pliku danych dotyczących wniosku zgodnie z procedurami, o których mowa w ust. 1–5 niniejszego artykułu, VIS automatycznie dokonuje zapytań zgodnie z art. 9a i przedstawia wyniki. Właściwy organ wizowy przegląda VIS w celu rozpatrzenia wniosku zgodnie z art. 15.

Artykuł 9

Dane wprowadzane do wniosku

[50] Do pliku danych dotyczących wniosku organ wizowy wprowadza następujące dane:

1) numer wniosku;

2) informację o statusie wskazującą, że został złożony wniosek o wizę;

3) nazwę organu, do którego wniosek został złożony, w tym jego adres, oraz informację, czy wniosek został złożony do organu reprezentującego inne państwo członkowskie;

4) poniższe dane, pochodzące z formularza wniosku:

a) [51] nazwisko; imię (imiona); datę urodzenia; obecne obywatelstwo lub obywatelstwa; płeć;

aa) [52] nazwisko rodowe (poprzednie nazwisko (nazwiska)); miejsce i państwo urodzenia; obywatelstwo w chwili urodzenia;

b) [53] rodzaj i numer dokumentu podróży;

c) [54] datę upływu okresu ważności dokumentu podróży;

ca) [55] państwo, które wydało dokument podróży, i datę wydania dokumentu podróży;

d) miejsce i datę złożenia wniosku;

e) (skreślona);

f) szczegóły dotyczące osoby zapraszającej lub odpowiedzialnej za poniesienie kosztów utrzymania osoby ubiegającej się o wizę podczas pobytu, czyli:

(i) w przypadku osoby fizycznej – nazwisko, imię i adres tej osoby;

(ii) w przypadku przedsiębiorstwa lub innej organizacji – nazwę i adres przedsiębiorstwa lub innej organizacji, nazwisko i imię osoby, z którą należy się kontaktować w tym przedsiębiorstwie lub organizacji;

g) państwo(-a) członkowskie będące docelowym miejscem wizyty i czas trwania planowanego pobytu lub tranzytu;

h) głównego(-ych) celu(-ów) podróży;

i) planowana data przyjazdu do strefy Schengen i planowana data wyjazdu ze strefy Schengen;

j) państwa członkowskiego pierwszego wjazdu;

k) adres miejsca zamieszkania osoby ubiegającej się o wizę;

l) [56] aktualnie wykonywany zawód (kategoria zawodowa) i nazwę pracodawcy; w przypadku uczniów: nazwę placówki edukacyjnej;

m) w przypadku małoletnich – nazwisko i imię (imiona) osoby sprawującej władzę rodzicielską lub opiekuna prawnego osoby ubiegającej się o wizę,

n) [57] w stosownych przypadkach – fakt, że osoba ubiegająca się o wizę składa wniosek jako członek rodziny obywatela Unii, do którego to członka stosuje się dyrektywę 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (³⁵), lub jako członek rodziny obywatela państwa trzeciego korzystającego – na mocy umowy między Unią i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a państwem trzecim, z drugiej strony – z prawa do swobodnego przemieszczania się równoważnego prawu przysługującemu obywatelom Unii,

o) [58] w stosownych przypadkach fakt, że osoba ubiegająca się o wizę składa wniosek jako członek rodziny obywatela Zjednoczonego Królestwa będącego beneficjentem umowy o wystąpieniu w państwie przyjmującym w rozumieniu tej umowy, do którego kierowany jest wniosek wizowy;

p) [59] adres poczty elektronicznej i numer telefonu komórkowego;

q) [60] adres IP, z którego złożono formularz wniosku;

r) [61] w przypadku wniosku wypełnionego w EU VAP przez należycie upoważnioną osobę inną niż osoba ubiegająca się o wizę: adres poczty elektronicznej, adres pocztowy i numer telefonu tej osoby, jeżeli są dostępne.

5) [62] wizerunek twarzy osoby ubiegającej się o wizę, zgodnie z art. 13 rozporządzenia (WE) nr 810/2009, wraz z informacją, czy wizerunek twarzy został pobrany na miejscu w momencie składania wniosku;

6) [63] odciski palców osoby ubiegającej się o wizę, zgodnie z art. 13 rozporządzenia (WE) nr 810/2009;

7) [64] elektroniczną kopię strony personalizacyjnej dokumentu podróży oraz, w stosownych przypadkach, dane załadowane zgodnie z art. 12 ust. 6 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 810/2009.

Osoba ubiegająca się o wizę wskazuje aktualnie wykonywany zawód (kategorię zawodową) na podstawie wcześniej określonej liście.

Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 48a w celu ustanowienia wcześniej określonej listy wykonywanych zawodów (kategorii zawodowych).

Artykuł 9a

Zapytania kierowane do innych systemów informacyjnych i baz danych

[65] 1. Pliki danych dotyczących wniosku są przetwarzane automatycznie przez VIS w celu znalezienia trafień zgodnie z niniejszym artykułem. VIS analizuje każdy plik danych dotyczących wniosku indywidualnie.

2. W momencie tworzenia pliku danych dotyczących wniosku VIS sprawdza, przeprowadzając automatyczne wyszukiwanie z użyciem wykazu uznawanych dokumentów podróży, o którym mowa w art. 5a niniejszego rozporządzenia, czy dokument podróży związany z tym wnioskiem jest uznawany zgodnie z decyzją nr 1105/2011/UE, i przedstawia wynik. Jeżeli w wyniku wyszukiwania okaże się, że dokument podróży nie jest uznawany przez co najmniej jedno państwo członkowskie, w przypadku wydania wizy stosuje się art. 25 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 810/2009.

3. W celu weryfikacji, o której mowa w art. 21 ust. 1, art. 21 ust. 3 lit. a), c) i d) oraz art. 21 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 810/2009, oraz w celu, o którym mowa w art. 2 ust. 1 lit. k) niniejszego rozporządzenia, VIS dokonuje zapytania za pośrednictwem europejskiego portalu wyszukiwania, aby porównać odpowiednie dane, o których mowa w art. 9 pkt 4, 5 i 6 niniejszego rozporządzenia, z danymi znajdującymi się w rekordzie, pliku lub wpisie zarejestrowanym w:

a) SIS;

b) EES;

c) europejskim systemie informacji o podróży oraz zezwoleń na podróż (ETIAS), w tym na liście ostrzegawczej ETIAS, o której mowa w art. 34 rozporządzenia (UE) 2018/1240 (zwanej dalej „listą ostrzegawczą ETIAS”);

d) Eurodac;

e) europejskim systemie przekazywania informacji z rejestrów karnych o obywatelach państw trzecich (ECRIS-TCN);

f) danych Europolu;

g) bazie Interpolu zawierającej dane skradzionych lub utraconych dokumentów podróży (zwanej dalej „bazą danych Interpolu SLTD”); oraz

h) bazie danych dokumentów podróży powiązanych z notami Interpolu (zwanej dalej „bazą danych Interpolu TDAWN”).

Porównania dokonuje się zarówno z danymi alfanumerycznymi, jak i z danymi biometrycznymi, chyba że system informacyjny lub baza danych, w których dokonuje się wyszukiwania, zawierają wyłącznie jedną z tych kategorii danych.

4. W szczególności VIS weryfikuje:

a) w odniesieniu do SIS – czy:

(i) dokument podróży użyty do celów wniosku odpowiada dokumentowi podróży, który został utracony, skradziony, przywłaszczony lub unieważniony;

(ii) w odniesieniu do osoby ubiegającej się o wizę dokonano wpisu dotyczącego odmowy wjazdu i pobytu;

(iii) w odniesieniu do osoby ubiegającej się o wizę dokonano wpisu dotyczącego powrotu;

(iv) w odniesieniu do osoby ubiegającej się o wizę dokonano wpisu dotyczącego osób poszukiwanych w celu ich aresztowania i wydania na podstawie europejskiego nakazu aresztowania lub osób poszukiwanych w celu ich aresztowania i ekstradycji;

(v) w odniesieniu do osoby ubiegającej się o wizę dokonano wpisu dotyczącego osób zaginionych lub osób narażonych na niebezpieczeństwo, którym należy uniemożliwić podróżowanie;

(vi) w odniesieniu do osoby ubiegającej się o wizę dokonano wpisu dotyczącego osób, których obecność jest wymagana do celów postępowania prowadzonego przez organy wymiaru sprawiedliwości;

(vii) w odniesieniu do osoby ubiegającej się o wizę lub w odniesieniu do dokumentu podróży dokonano wpisu dotyczącego osób lub przedmiotów, wobec których należy przeprowadzić kontrole niejawne, rozpytania kontrolne lub kontrole szczególne;

b) w odniesieniu do EES – czy:

(i) osoba ubiegająca się o wizę pozostaje aktualnie zidentyfikowana w EES jako osoba przekraczająca okres dozwolonego pobytu lub czy była w przeszłości zidentyfikowana w EES jako osoba przekraczająca okres dozwolonego pobytu;

(ii) osoba ubiegająca się o wizę jest zarejestrowana w EES jako osoba, której odmówiono wjazdu;

(iii) planowany pobyt osoby ubiegającej się o wizę przekroczy maksymalny okres dozwolonego pobytu na terytorium państw członkowskich, niezależnie od możliwych pobytów dozwolonych na mocy krajowej wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego;

c) w odniesieniu do ETIAS – czy:

(i) osoba ubiegająca się o wizę jest osobą, w przypadku której zarejestrowano w ETIAS wydanie, odmowę wydania, unieważnienie lub cofnięcie zezwolenia na podróż, lub czy dokument podróży osoby ubiegającej się o wizę odpowiada takiemu zezwoleniu na podróż, które wydano, którego wydania odmówiono, które unieważniono lub które cofnięto;

(ii) dane przekazane jako część wniosku odpowiadają danym znajdującym się na liście ostrzegawczej ETIAS;

d) w odniesieniu do Eurodac – czy osoba ubiegająca się o wizę jest zarejestrowana w tej bazie danych;

e) w odniesieniu do ECRIS-TCN – czy osoba ubiegająca się o wizę odpowiada osobie, której dane zarejestrowano w tym systemie w ciągu ostatnich 25 lat w przypadku wyroków skazujących za przestępstwa terrorystyczne, lub w ciągu ostatnich 15 lat – w przypadku wyroków skazujących za inne poważne przestępstwa;

f) w odniesieniu do danych Europolu – czy dane przedstawione we wniosku odpowiadają danym zarejestrowanym w danych Europolu;

g) w odniesieniu do baz danych Interpolu – czy:

(i) dokument podróży użyty do celów wniosku odpowiada dokumentowi podróży zgłoszonemu w bazie danych Interpolu SLTD jako utracony, skradziony lub unieważniony;

(ii) dokument podróży użyty do celów wniosku odpowiada dokumentowi podróży zarejestrowanemu w pliku w bazie danych Interpolu TDAWN.

5. Wpisy w SIS dotyczące osób zaginionych lub osób narażonych na niebezpieczeństwo, osób, których obecność jest wymagana do celów postępowania prowadzonego przez organy wymiaru sprawiedliwości, oraz osób lub przedmiotów, wobec których należy przeprowadzić kontrole niejawne, rozpytania kontrolne lub kontrole szczególne, są wyszukiwane wyłączenie do celów, o których mowa w art. 2 ust. 1 lit. k).

6. W odniesieniu do bazy danych Interpolu SLTD oraz bazy danych Interpolu TDAWN zapytania lub weryfikacje są przeprowadzane w taki sposób, by żadne informacje nie zostały ujawnione właścicielowi wpisu w bazie Interpolu. Jeżeli wymóg przewidziany w niniejszym ustępie nie zostanie spełniony, VIS nie przeprowadza wyszukiwania w bazach danych Interpolu.

7. W odniesieniu do danych Europolu, w przypadku zautomatyzowanego przetwarzania wysyłane jest odpowiednie powiadomienie zgodnie z art. 21 ust. 1b rozporządzenia (UE) 2016/794.

8. Trafienie następuje, jeżeli wszystkie lub niektóre dane z pliku danych dotyczących wniosku, który to plik został użyty do celów zapytania, w pełni lub częściowo odpowiadają danym zawartym w rekordzie, wpisie lub pliku systemów informacyjnych lub baz danych, o których mowa w ust. 3. Podręcznik, o którym mowa w art. 9h ust. 2, określa, na czym polega częściowe odpowiadanie, w tym stopień prawdopodobieństwa, aby ograniczyć liczbę fałszywych trafień.

9. Jeżeli w wyniku automatycznego porównania, o którym mowa w ust. 3, uzyskano trafienie dotyczące ust. 4 lit. a) ppkt (i), (ii) i (iii), lit. b), lit. c) ppkt (i), lit. d) i lit. g) ppkt (i), VIS dodaje w pliku danych dotyczących wniosku adnotację o każdym trafieniu i, w stosownych przypadkach, o państwie członkowskim lub państwach członkowskich, które wprowadziły lub przekazały dane wywołujące trafienie.

10. Jeżeli w wyniku automatycznego porównania, o którym mowa w ust. 3, uzyskano trafienie dotyczące ust. 4 lit. a) ppkt (iv), lit. c) ppkt (ii), lit. e) i f), i lit. g) ppkt (ii), VIS zamieszcza w pliku danych dotyczących wniosku wyłącznie informację, że potrzebna jest dalsza weryfikacja.

W przypadku trafień na podstawie ust. 4 lit. a) ppkt (iv), lit. e) i f), i lit. g) ppkt (ii) VIS przesyła automatyczne powiadomienie dotyczące takich trafień organowi wyznaczonemu do celów VIS w państwie członkowskim przetwarzającym wniosek. Takie automatyczne powiadomienie zawiera dane zarejestrowane w pliku danych dotyczących wniosku zgodnie z art. 9 pkt 4, 5 i 6.

W przypadku trafień na podstawie ust. 4 lit. c) ppkt (ii) VIS przesyła automatyczne powiadomienie dotyczące takich trafień jednostce krajowej ETIAS w państwie członkowskim, które wprowadziło dane, lub, jeżeli dane wprowadził Europol – jednostce krajowej ETIAS w państwach członkowskich przetwarzających wniosek. Takie automatyczne powiadomienie zawiera dane zarejestrowane w pliku danych dotyczących wniosku zgodnie z art. 9 pkt 4.

11. Jeżeli w wyniku automatycznego porównania, o którym mowa w ust. 3, uzyskano trafienie dotyczące ust. 4 lit. a) ppkt (v), (vi) i (vii), VIS nie rejestruje trafienia w pliku danych dotyczących wniosku ani nie zamieszcza w pliku danych dotyczących wniosku informacji, że potrzebna jest dalsza weryfikacja.

12. Niepowtarzalny numer referencyjny rekordu danych, który wywołał trafienie, przechowuje się w pliku danych dotyczących wniosku w celu prowadzenia rejestrów oraz w celu sporządzania sprawozdań i statystyk zgodnie z art. 34 i 45a.

13. VIS porównuje odpowiednie dane, o których mowa w art. 9 pkt 4 lit. a), aa), g), h), j), k) i l), ze szczegółowymi wskaźnikami ryzyka, o których mowa w art. 9j.

Artykuł 9b

Przepisy szczególne dotyczące członków rodzin obywateli Unii lub członków rodzin innych obywateli państw trzecich korzystających z prawa do swobodnego przemieszczania się na podstawie prawa Unii

[66] 1. W odniesieniu do obywatela państwa trzeciego będącego członkiem rodziny obywatela Unii, do którego stosuje się dyrektywę 2004/38/WE, lub członkiem rodziny obywatela państwa trzeciego korzystającego – na mocy umowy między Unią i jej państwami członkowskimi z jednej strony a państwem trzecim z drugiej strony – z prawa do swobodnego przemieszczania się równoważnego prawu przysługującemu obywatelom Unii, zautomatyzowane zapytania na podstawie art. 9a ust. 3 przeprowadza się wyłącznie w celu sprawdzenia, czy nie ma żadnych przesłanek faktycznych ani uzasadnionych podstaw opartych na przesłankach faktycznych, pozwalających stwierdzić, że obecność tego obywatela państwa trzeciego na terytorium państw członkowskich stanowi ryzyko dla bezpieczeństwa lub wysokie ryzyko epidemiologiczne zgodnie z dyrektywą 2004/38/WE.

2. VIS nie weryfikuje, czy:

a) osoba ubiegająca się o wizę pozostaje aktualnie zidentyfikowana jako osoba przekraczająca okres dozwolonego pobytu lub czy była w przeszłości zidentyfikowana jako osoba przekraczająca okres dozwolonego pobytu w wyniku przeglądania EES;

b) osoba ubiegająca się o wizę odpowiada osobie, której dane są zarejestrowane w Eurodac.

3. Jeżeli w wyniku zautomatyzowanego przetwarzania na podstawie art. 9a ust. 3 niniejszego rozporządzenia uzyskano trafienie odpowiadające wpisowi dotyczącemu odmowy wjazdu i pobytu, o którym to wpisie mowa w art. 24 rozporządzenia (UE) 2018/1861, organ wizowy weryfikuje podstawę decyzji, w następstwie której wprowadzono wpis do SIS. Jeżeli podstawa ta wiąże się z ryzykiem nielegalnej imigracji, wpisu nie uwzględnia się przy ocenie wniosku. Organ wizowy postępuje zgodnie z art. 26 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2018/1861.

4. Nie stosuje się szczegółowych wskaźników ryzyka opartych na ryzyku nielegalnej imigracji, określonych zgodnie z art. 9j.

5. [67] Ustępy 1–4 stosuje się odpowiednio do członków rodzin obywateli Zjednoczonego Królestwa, którzy są beneficjentami umowy o wystąpieniu w państwie przyjmującym w rozumieniu tej umowy, do którego kierowany jest wniosek wizowy.

Artykuł 9c

Ręczna weryfikacja trafień przez właściwe organy wizowe i działania podejmowane przez te organy w następstwie trafień

[68] 1. Właściwy organ wizowy państwa członkowskiego przetwarzającego wniosek wizowy weryfikuje ręcznie wszelkie trafienia uzyskane zgodnie z art. 9a ust. 9.

2. W celu ręcznej weryfikacji na podstawie ust. 1 niniejszego artykułu właściwy organ wizowy ma dostęp do pliku danych dotyczących wniosku i wszelkich powiązanych z nim odsyłaczami plików danych dotyczących wniosku, a także do trafień, które zostały wywołane podczas zautomatyzowanego przetwarzania zgodnie z art. 9a ust. 9.

Właściwy organ wizowy ma również tymczasowy dostęp do danych w SIS, EES, ETIAS, Eurodac lub bazie danych Interpolu SLTD, które wywołały trafienie, przez okres weryfikacji, o której mowa w niniejszym artykule, i przez okres rozpatrywania wniosku wizowego oraz w przypadku postępowania odwoławczego. Taki tymczasowy dostęp musi być zgodny z instrumentami prawnymi regulującymi SIS, EES, ETIAS, Eurodac i bazę danych Interpolu SLTD.

3. Właściwy organ wizowy weryfikuje, czy tożsamość osoby ubiegającej się o wizę zarejestrowana w pliku danych dotyczących wniosku odpowiada danym znajdującym się w jakimkolwiek systemie informacyjnym lub w jakiejkolwiek bazie danych, w których dokonuje się wyszukiwania.

4. Jeżeli dane osobowe zawarte w pliku danych dotyczących wniosku odpowiadają danym przechowywanym w odpowiednim systemie informacyjnym lub odpowiedniej bazie danych, trafienie uwzględnia się przy rozpatrywaniu wniosku wizowego zgodnie z art. 21 rozporządzenia (WE) nr 810/2009.

5. Jeżeli dane osobowe zawarte w pliku danych dotyczących wniosku nie odpowiadają danym przechowywanym w odpowiednim systemie informacyjnym lub odpowiedniej bazie danych, właściwy organ wizowy usuwa fałszywe trafienie z pliku danych dotyczących wniosku.

6. Jeżeli w wyniku automatycznego porównania zgodnie z art. 9a ust. 13 niniejszego rozporządzenia, uzyskano trafienie, właściwy organ wizowy ocenia ryzyko dla bezpieczeństwa, ryzyko nielegalnej imigracji lub wysokie ryzyko epidemiologiczne i uwzględnia je przy rozpatrywaniu wniosku wizowego zgodnie z art. 21 rozporządzenia (WE) nr 810/2009. Właściwy organ wizowy w żadnym przypadku nie może podjąć decyzji automatycznie na podstawie trafienia opartego o szczegółowe wskaźniki ryzyka. W każdym przypadku właściwy organ wizowy dokonuje indywidualnej oceny ryzyka dla bezpieczeństwa, ryzyka nielegalnej imigracji i wysokiego ryzyka epidemiologicznego.

Artykuł 9d

Ręczna weryfikacja trafień przez organy wyznaczone do celów VIS

[69] 1. Każde państwo członkowskie wyznacza organ (zwany dalej „organem wyznaczonym do celów VIS”) w celu ręcznej weryfikacji trafień i podejmowania działań w następstwie trafień na podstawie art. 9a ust. 4 lit. a) ppkt (iv)–(vii), lit. e) i f), i lit. g) ppkt (ii). Państwa członkowskie mogą wyznaczyć więcej niż jeden organ jako organ wyznaczony do celów VIS. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję i eu-LISA o organie wyznaczonym do celów VIS.

Jeżeli państwa członkowskie postanowią wyznaczyć biuro SIRENE jako organ wyznaczony do celów VIS, przydzielają mu wystarczające dodatkowe zasoby, tak by biuro SIRENE było w stanie wykonywać zadania powierzone organowi wyznaczonemu do celów VIS na mocy niniejszego rozporządzenia.

2. Organ wyznaczony do celów VIS działa przynajmniej w zwykłych godzinach pracy. Organ ten ma tymczasowy dostęp do danych zarejestrowanych w pliku danych dotyczących wniosku i do danych w SIS, ECRIS-TCN, danych Europolu lub w bazie danych Interpolu TDAWN, które wywołały trafienie, przez okres weryfikacji, o której mowa w niniejszym artykule i w art. 9g.

3. Organ wyznaczony do celów VIS weryfikuje – w terminie dwóch dni roboczych od otrzymania powiadomienia przesłanego przez VIS – czy tożsamość osoby ubiegającej się o wizę zarejestrowana w pliku danych dotyczących wniosku odpowiada danym znajdującym się w jednym z systemów informacyjnych lub w jednej z baz danych, w których dokonuje się wyszukiwania.

4. Jeżeli dane osobowe zawarte w pliku danych dotyczących wniosku nie odpowiadają danym przechowywanym w odpowiednim systemie informacyjnym lub odpowiedniej bazie danych, organ wyznaczony do celów VIS usuwa informację w pliku danych dotyczących wniosku, że potrzebna jest dalsza weryfikacja.

Artykuł 9e

Ręczna weryfikacja trafień i działania podejmowane w następstwie trafień na liście ostrzegawczej ETIAS

[70] 1. Jednostka krajowa ETIAS państwa członkowskiego, które wprowadziło dane do listy ostrzegawczej ETIAS, lub, jeżeli dane wprowadził Europol, jednostka krajowa ETIAS państwa członkowskiego przetwarzającego wniosek weryfikuje ręcznie trafienia i podejmuje działania w następstwie trafień na podstawie art. 9a ust. 4 lit. c) ppkt (ii).

2. Odpowiednia jednostka krajowa ETIAS weryfikuje – w terminie dwóch dni roboczych od otrzymania powiadomienia przesłanego przez VIS – czy dane zarejestrowane w pliku danych dotyczących wniosku odpowiadają danym na liście ostrzegawczej ETIAS.

3. Jeżeli dane zawarte w pliku danych dotyczących wniosku odpowiadają danym na liście ostrzegawczej ETIAS, jednostka krajowa ETIAS przedstawia centralnemu organowi wizowemu państwa członkowskiego przetwarzającego wniosek wizowy uzasadnioną opinię na temat tego, czy osoba ubiegająca się o wizę stanowi zagrożenie dla bezpieczeństwa publicznego, którą to opinię uwzględnia się przy rozpatrywaniu wniosku wizowego zgodnie z art. 21 rozporządzenia (WE) nr 810/2009.

4. Jeżeli dane zostały wprowadzone do listy ostrzegawczej ETIAS przez Europol, jednostka krajowa ETIAS państwa członkowskiego przetwarzającego wniosek występuje niezwłocznie – w celu przygotowania uzasadnionej opinii – do Europolu o wydanie opinii. W tym celu jednostka krajowa ETIAS przesyła Europolowi dane zarejestrowane w pliku danych dotyczących wniosku zgodnie z art. 9 pkt 4. Europol udziela odpowiedzi w terminie 60 godzin od momentu wystąpienia o opinię. Jeżeli Europol nie odpowie w tym terminie, uznaje się, że nie ma podstaw do tego, by sprzeciwiać się wydaniu wizy.

5. Jednostka krajowa ETIAS przesyła uzasadnioną opinię centralnemu organowi wizowemu w terminie siedmiu dni kalendarzowych od daty powiadomienia przesłanego przez VIS. Jeżeli jednostka krajowa ETIAS nie prześle uzasadnionej opinii w tym terminie, uznaje się, że nie ma podstaw do tego, by sprzeciwiać się wydaniu wizy.

6. Uzasadnioną opinię rejestruje się w pliku danych dotyczących wniosku w sposób umożliwiający dostęp do niej wyłącznie centralnemu organowi wizowemu państwa członkowskiego przetwarzającego wniosek wizowy.

7. Jeżeli dane zawarte w pliku danych dotyczących wniosku nie odpowiadają danym na liście ostrzegawczej ETIAS, jednostka krajowa ETIAS informuje centralny organ wizowy państwa członkowskiego przetwarzającego wniosek wizowy, a organ ten usuwa z pliku danych dotyczących wniosku informację, że potrzebna jest dalsza weryfikacja.

Artykuł 9f

Działania podejmowane przez biuro SIRENE w następstwie niektórych trafień

[71] 1. W przypadku trafień na podstawie art. 9a ust. 4 lit. a) ppkt (iii)–(vii) i po przeprowadzeniu ręcznej weryfikacji właściwy organ wizowy lub organ wyznaczony do celów VIS powiadamia o takich trafieniach biuro SIRENE państwa członkowskiego przetwarzającego wniosek.

2. W przypadku trafień na podstawie art. 9a ust. 4 lit. a) ppkt (iii) biuro SIRENE państwa członkowskiego przetwarzającego wniosek:

a) jeżeli decyzji nakazującej powrót towarzyszy zakaz wjazdu – natychmiast informuje o trafieniu, w drodze wymiany informacji uzupełniających, państwo członkowskie dokonujące wpisu, tak aby państwo to natychmiast usunęło wpis dotyczący powrotu i wprowadziło wpis dotyczący odmowy wjazdu i pobytu zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2018/1861;

b) jeżeli decyzji nakazującej powrót nie towarzyszy zakaz wjazdu – natychmiast informuje o trafieniu, w drodze wymiany informacji uzupełniających, państwo członkowskie dokonujące wpisu, tak aby państwo to usunęło niezwłocznie wpis dotyczący powrotu.

3. W przypadku trafień na podstawie art. 9a ust. 4 lit. a) ppkt (iv)–(vii) niniejszego rozporządzenia biuro SIRENE państwa członkowskiego przetwarzającego wniosek podejmuje wszelkie odpowiednie działania następcze zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2018/1862.

Artykuł 9g

Działania podejmowane przez organy wyznaczone do celów VIS w następstwie niektórych trafień

[72] 1. W przypadku zweryfikowanych trafień na podstawie art. 9a ust. 4 lit. e) lub f), lub lit. g) ppkt (ii) organ wyznaczony do celów VIS podejmuje, w razie konieczności, wszelkie odpowiednie działania następcze. W tym celu w stosownych przypadkach konsultuje się z krajowym biurem Interpolu w państwie członkowskim przetwarzającym wniosek, Europolem lub organem centralnym skazującego państwa członkowskiego wyznaczonym zgodnie z art. 3 ust. 1 decyzji ramowej Rady 2009/315/WSiSW (³)6.

2. Organ wyznaczony do celów VIS przedstawia centralnemu organowi wizowemu państwa członkowskiego przetwarzającego wniosek wizowy, uzasadnioną opinię na temat tego, czy osoba ubiegająca się o wizę stanowi zagrożenie dla bezpieczeństwa publicznego, którą to opinię uwzględnia się przy rozpatrywaniu wniosku wizowego zgodnie z art. 21 rozporządzenia (WE) nr 810/2009.

3. W przypadku zweryfikowanych trafień na podstawie art. 9a ust. 4 lit. e) niniejszego rozporządzenia, jeżeli wyrok skazujący wydano przed uruchomieniem ECRIS-TCN zgodnie z art. 35 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2019/816, organ wyznaczony do celów VIS nie uwzględnia, w uzasadnionej opinii, o której mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, wyroków skazujących za przestępstwa terrorystyczne, jeżeli wyroki te wydano wcześniej niż 25 lat przed datą wniosku wizowego, ani wyroków skazujących za inne poważne przestępstwa, jeżeli wyroki te wydano wcześniej niż 15 lat przed datą wniosku wizowego.

4. Jeżeli trafienie zweryfikowane ręcznie przez organ wyznaczony do celów VIS dotyczy danych Europolu, o których mowa w art. 9a ust. 4 lit. f), organ wyznaczony do celów VIS występuje niezwłocznie – w celu wykonania zadania, o którym mowa w ust. 2 niniejszego artykułu – do Europolu o wydanie opinii. W tym celu organ wyznaczony do celów VIS przesyła Europolowi dane zarejestrowane w pliku danych dotyczących wniosku zgodnie z art. 9 pkt 4, 5 i 6. Europol udziela odpowiedzi w terminie 60 godzin od momentu wystąpienia o opinię. Jeżeli Europol nie odpowie w tym terminie, uznaje się, że nie ma podstaw do tego, by sprzeciwiać się wydaniu wizy.

5. W przypadku zweryfikowanych trafień na podstawie art. 9a ust. 4 lit. a) ppkt (iv) niniejszego rozporządzenia oraz po skonsultowaniu się z biurem SIRENE państwa członkowskiego dokonującego wpisu, organ wyznaczony do celów VIS w państwie członkowskim przetwarzającym wniosek przedstawia centralnemu organowi wizowemu przetwarzającemu wniosek wizowy uzasadnioną opinię na temat tego, czy osoba ubiegająca się o wizę stanowi zagrożenie dla bezpieczeństwa publicznego, którą to opinię uwzględnia się przy rozpatrywaniu wniosku wizowego zgodnie z art. 21 rozporządzenia (WE) nr 810/2009.

6. Uzasadnioną opinię rejestruje się w pliku danych dotyczących wniosku w sposób umożliwiający dostęp do niej wyłącznie organowi wyznaczonemu do celów VIS – o którym mowa w art. 9d – państwa członkowskiego przetwarzającego wniosek oraz centralnemu organowi wizowemu tego samego państwa członkowskiego.

7. Organ wyznaczony do celów VIS przesyła uzasadnioną opinię centralnemu organowi wizowemu w terminie siedmiu dni kalendarzowych od daty powiadomienia przesłanego przez VIS. W przypadku zweryfikowanych trafień na podstawie art. 9a ust. 4 lit. e) termin przesłania uzasadnionej opinii wynosi 10 dni kalendarzowych. Jeżeli organ wyznaczony do celów VIS nie prześle uzasadnionej opinii w tym terminie, uznaje się, że nie ma podstaw do tego, by sprzeciwiać się wydaniu wizy.

Artykuł 9h

Wdrażanie i podręcznik

[73] 1. Do celów wykonywania art. 9a–9g eu-LISA ustanawia, we współpracy z państwami członkowskimi i Europolem, odpowiednie kanały komunikacyjne służące przesyłaniu powiadomień i wymianie informacji, o których mowa w tych artykułach.

2. Komisja przyjmuje akt delegowany zgodnie z art. 48a w celu ustanowienia – w formie podręcznika – procedur i zasad niezbędnych do zapytań, weryfikacji i ocen.

Artykuł 9i

Obowiązki Europolu

[74] Europol dostosowuje swój system informacyjny, aby zapewnić możliwość zautomatyzowanego przetwarzania zapytań na podstawie art. 9a ust. 3 i art. 22b ust. 2.

Artykuł 9j

Szczegółowe wskaźniki ryzyka

[75] 1. Szczegółowe wskaźniki ryzyka są stosowane jako algorytm umożliwiający profilowanie zdefiniowane w art. 4 pkt 4 rozporządzenia (UE) 2016/679, poprzez porównanie, zgodnie z art. 9a ust. 13 niniejszego rozporządzenia, danych zapisanych w pliku danych dotyczących wniosku w VIS ze szczegółowymi wskaźnikami ryzyka, ustanowionymi przez jednostkę centralną ETIAS na podstawie ust. 4 niniejszego artykułu, wskazującymi na ryzyko dla bezpieczeństwa, ryzyko nielegalnej imigracji lub wysokie ryzyko epidemiologiczne. Jednostka centralna ETIAS wprowadza szczegółowe wskaźniki ryzyka w VIS.

2. Komisja przyjmuje akt delegowany zgodnie z art. 48a w celu dokładniejszego określenia rodzajów ryzyka związanego z bezpieczeństwem lub ryzyka nielegalnej imigracji lub wysokiego ryzyka epidemiologicznego na podstawie:

a) statystyk wygenerowanych przez EES, wskazujących, że w określonej grupie posiadaczy wiz liczba osób przekraczających dozwolony okres pobytu i liczba odmów wjazdu odbiegają od normy;

b) statystyk wygenerowanych przez VIS zgodnie z art. 45a, wskazujących, że liczba wniosków wizowych rozpatrzonych negatywnie z powodu ryzyka dla bezpieczeństwa, ryzyka nielegalnej imigracji lub wysokiego ryzyka epidemiologicznego związanego z określoną grupą posiadaczy wiz odbiega od normy;

c) statystyk wygenerowanych przez VIS zgodnie z art. 45a oraz przez EES, wskazujących na korelację między informacjami zebranymi przy użyciu formularza wniosku a przekraczaniem dozwolonego okresu pobytu przez posiadaczy wiz lub odmów wjazdu;

d) informacji – popartych faktami i dowodami przedstawionymi przez państwa członkowskie – dotyczących szczegółowych wskaźników ryzyka dla bezpieczeństwa lub zagrożeń dla bezpieczeństwa stwierdzonych przez państwo członkowskie;

e) informacji – popartych faktami i dowodami przedstawionymi przez państwa członkowskie – wskazujących, że w przypadku danego państwa członkowskiego w określonej grupie posiadaczy wizy liczba osób przekraczających dozwolony okres pobytu i liczba odmów wjazdu odbiegają od normy;

f) informacji dotyczących konkretnego wysokiego ryzyka epidemiologicznego, przekazanych przez państwa członkowskie, jak również informacji uzyskanych w wyniku nadzoru epidemiologicznego i ocen ryzyka przekazanych przez Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób oraz informacji o ogniskach epidemicznych przekazanych przez Światową Organizację Zdrowia.

3. Komisja przyjmuje akt wykonawczy w celu określenia rodzajów ryzyka zdefiniowanych w niniejszym rozporządzeniu i w akcie delegowanym, o którym mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, będących podstawą szczegółowych wskaźników ryzyka, o których mowa w ust. 4 niniejszego artykułu. Ten akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 49 ust. 2.

Co najmniej co sześć miesięcy przeprowadza się przegląd szczegółowych rodzajów ryzyka, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, i w razie konieczności Komisja przyjmuje nowy akt wykonawczy zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 49 ust. 2.

4. Na podstawie szczegółowych rodzajów ryzyka określonych zgodnie z ust. 3 jednostka centralna ETIAS ustanawia zestaw szczegółowych wskaźników ryzyka będących kombinacją danych dotyczących co najmniej jednej z poniższych kwestii:

a) grupa wiekowa, płeć, obywatelstwo;

b) państwo i miasto zamieszkania;

c) państwa członkowskie będące celem podróży;

d) państwo członkowskie pierwszego wjazdu;

e) cel podróży;

f) aktualnie wykonywany zawód (kategoria zawodowa).

5. Szczegółowe wskaźniki ryzyka są ukierunkowane i proporcjonalne. W żadnym przypadku nie mogą opierać się wyłącznie na płci ani wieku danej osoby, ani na informacjach ujawniających kolor skóry danej osoby, jej rasę, pochodzenie etniczne lub społeczne, cechy genetyczne, język, przekonania polityczne lub inne, religię lub światopogląd, członkostwo w związkach zawodowych, przynależność do mniejszości narodowej, majątek, urodzenie, niepełnosprawność lub orientację seksualną.

6. Szczegółowe wskaźniki ryzyka są określane, ustanawiane, oceniane ex ante, wdrażane, oceniane ex post, zmieniane i usuwane przez jednostkę centralną ETIAS po zasięgnięciu opinii rady VIS ds. kontroli przesiewowej.

Artykuł 9k

Rada VIS ds. kontroli przesiewowej

[76] 1. W Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej ustanawia się radę VIS ds. kontroli przesiewowej, która pełni funkcję doradczą. W jej skład wchodzą: po jednym przedstawicielu centralnego organu wizowego każdego państwa członkowskiego, przedstawiciel Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej i przedstawiciel Europolu.

2. Jednostka centralna ETIAS zasięga opinii rady VIS ds. kontroli przesiewowej w sprawie określania, ustanawiania, oceny ex ante, wdrażania, oceny ex post, zmiany lub usuwania szczegółowych wskaźników ryzyka, o których mowa w art. 9j.

3. Do celów, o których mowa w ust. 2, rada VIS ds. kontroli przesiewowej wydaje opinie, wytyczne, zalecenia i opisy najlepszych praktyk. Przy wydawaniu zaleceń rada VIS ds. kontroli przesiewowej uwzględnia zalecenia wydane przez radę VIS ds. wytycznych w zakresie praw podstawowych.

4. Rada VIS ds. kontroli przesiewowej zbiera się w razie potrzeby, lecz nie rzadziej niż dwa razy w roku. Za koszty i obsługę jej posiedzeń odpowiada Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej.

5. Rada VIS ds. kontroli przesiewowej może zasięgać opinii rady VIS ds. wytycznych w zakresie praw podstawowych w konkretnych sprawach związanych z prawami podstawowymi, w szczególności w odniesieniu do prywatności, ochrony danych osobowych i niedyskryminacji.

6. Na swoim pierwszym posiedzeniu rada VIS ds. kontroli przesiewowej przyjmuje regulamin wewnętrzny zwykłą większością głosów swoich członków.

Artykuł 9l

Rada VIS ds. wytycznych w zakresie praw podstawowych

[77] 1. Ustanawia się niezależną radę VIS ds. wytycznych w zakresie praw podstawowych, która pełni funkcję doradczą i oceniającą. Składa się ona z urzędnika ds. praw podstawowych Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej, przedstawiciela forum konsultacyjnego ds. praw podstawowych Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej, przedstawiciela Europejskiego Inspektora Ochrony Danych, przedstawiciela Europejskiej Rady Ochrony Danych ustanowionej w rozporządzeniu (UE) 2016/679 i przedstawiciela Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej – bez uszczerbku dla ich kompetencji i niezależności.

2. Rada VIS ds. wytycznych w zakresie praw podstawowych przeprowadza regularne oceny i wydaje radzie VIS ds. kontroli przesiewowej zalecenia dotyczące wpływu przetwarzania wniosków oraz wdrażania art. 9j na prawa podstawowe, w szczególności w odniesieniu do prywatności, ochrony danych osobowych i niedyskryminacji.

Rada VIS ds. wytycznych w zakresie praw podstawowych wspiera także radę VIS ds. kontroli przesiewowej w wykonywaniu jej zadań, gdy zwróci się ona do rady VIS ds. wytycznych w zakresie praw podstawowych o opinię w konkretnych sprawach związanych z prawami podstawowymi, w szczególności w odniesieniu do prywatności, ochrony danych osobowych i niedyskryminacji.

Rada VIS ds. wytycznych w zakresie praw podstawowych ma dostęp do wyników kontroli, o których mowa w art. 7 ust. 2 lit. e) rozporządzenia (UE) 2018/1240.

3. Rada VIS ds. wytycznych w zakresie praw podstawowych zbiera się w razie potrzeby, lecz nie rzadziej niż dwa razy w roku. Za koszty i obsługę jej posiedzeń odpowiada Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej. Jej posiedzenia odbywają się w obiektach Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej. Obsługę sekretarską jej posiedzeń zapewnia Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej. Na swoim pierwszym posiedzeniu rada VIS ds. wytycznych w zakresie praw podstawowych przyjmuje regulamin wewnętrzny zwykłą większością głosów swoich członków.

4. Jeden przedstawiciel rady VIS ds. wytycznych w zakresie praw podstawowych jest zapraszany do uczestnictwa w posiedzeniach rady VIS ds. kontroli przesiewowej, gdzie pełni funkcję doradczą. Członkowie rady VIS ds. wytycznych w zakresie praw podstawowych mają dostęp do informacji i dokumentacji rady VIS ds. kontroli przesiewowej.

5. Rada VIS ds. wytycznych w zakresie praw podstawowych sporządza sprawozdanie roczne. Sprawozdanie podaje się do wiadomości publicznej.

Artykuł 10

Dane dodawane w przypadku wydania wizy

1. W przypadku podjęcia decyzji o wydaniu wizy organ wizowy, który wydał wizę, dodaje do pliku danych dotyczących wniosku następujące dane:

a) informację o statusie wskazującą, że wiza została wydana;

b) nazwę i adres organu, który wydał wizę, oraz informację, czy organ ten wydał wizę w imieniu innego państwa członkowskiego;

c) miejsce i datę wydania decyzji o wydaniu wizy;

d) rodzaj wizy;

da) w stosownych przypadkach, informacje wskazujące, że została wydana wiza o ograniczonej ważności terytorialnej, zgodnie z art. 25 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 810/2009;

db) [78] w stosownych przypadkach, informacje wskazujące, że została wydana wiza o ograniczonej ważności terytorialnej, zgodnie z art. 25 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 810/2009;

e) [79] numer wizy;

f) [80] terytorium, po którym posiadacz wizy ma prawo podróżować, zgodnie z art. 24 i 25 rozporządzenia (WE) nr 810/2009;

g) datę początku i datę końca okresu ważności wizy;

h) liczbę wjazdów, do których upoważnia wiza na terytorium, na którym jest ona ważna;

i) długość pobytu, do którego upoważnia wiza;

j) [81] (uchylona)

k) [82] (uchylona)

l) w stosownych przypadkach, status osoby wskazujący, że obywatel państwa trzeciego jest członkiem rodziny obywatela Unii, do którego to członka rodziny ma zastosowanie dyrektywa 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (³)7, lub członkiem rodziny obywatela państwa trzeciego korzystającego – na mocy umowy między Unią i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a państwem trzecim, z drugiej strony – z prawa do swobodnego przemieszczania się równoważnego prawu przysługującemu obywatelom Unii;

m) [83] w stosownych przypadkach status osoby wskazującej, że obywatel państwa trzeciego jest członkiem rodziny obywatela Zjednoczonego Królestwa będącego beneficjentem umowy o wystąpieniu w państwie przyjmującym w rozumieniu tej umowy, do którego kierowany jest wniosek wizowy;

n) [84] wpisy krajowe w rubryce „uwagi”.

2. Jeżeli przed podjęciem decyzji dotyczącej wydania wizy przez organ wizowy, do którego złożono wniosek, wniosek wizowy został wycofany przez osobę ubiegającą się o wizę lub osoba ta zaniechała dalszych starań o wizę, organ ten wskazuje, że rozpatrywanie wniosku zostało zakończone z powyższych przyczyn oraz podaje datę zakończenia rozpatrywania wniosku.

Artykuł 11

[85] (uchylony)

Artykuł 12

Dane dodawane w przypadku odmowy wydania wizy

1. W przypadku wydania decyzji o odmowie wydania wizy organ wizowy, który odmówił wydania wizy, dodaje do pliku danych dotyczących wniosku następujące dane:

a) informację o odmowie wydania wizy oraz o tym, czy dany organ odmówił jej wydania w imieniu innego państwa członkowskiego;

b) nazwę i adres organu, który odmówił wydania wizy;

c) miejsce i datę wydania decyzji o odmowie wydania wizy.

2. W pliku danych dotyczących wniosku wizowego należy również wskazać co najmniej jedną z poniższych podstaw odmowy wydania wizy:

a) osoba ubiegająca się o wizę:

(i) przedstawia fałszywy, podrobiony lub przerobiony dokument podróży;

(ii) nie przedstawia potwierdzenia co do celów i warunków planowanego pobytu;

(iia) [86] nie przedstawia potwierdzenia co do celów i warunków planowanego tranzytu lotniczego;

(iii) nie dostarcza dowodu na posiadanie wystarczających środków utrzymania odpowiednich do długości planowanego pobytu oraz środków pozwalających na powrót do państwa pochodzenia lub zamieszkania ani na tranzyt do państwa trzeciego, co do którego istnieje pewność, że udzieli osobie ubiegającej się o wizę pozwolenia na wjazd, albo nie jest w stanie zgodnie z prawem uzyskać takich środków;

(iv) w bieżącym 180-dniowym okresie przebywała już przez 90 dni na terytorium państw członkowskich na podstawie wizy jednolitej lub wizy o ograniczonej ważności terytorialnej;

(v) jest osobą, co do której dokonano wpisu nakazującego odmówić pozwolenia na wjazd;

(vi) jest uważana za osobę, której obecność stanowi zagrożenie dla porządku publicznego, bezpieczeństwa wewnętrznego lub zdrowia publicznego w myśl art. 2 pkt 19 kodeksu granicznego Schengen lub dla stosunków międzynarodowych któregokolwiek z państw członkowskich, a zwłaszcza w krajowych bazach danych należących do państw członkowskich jest na jej temat wpis, który z wymienionych względów nakazywałby odmówić jej pozwolenia na wjazd;

(vii) nie dostarcza dowodu na posiadanie odpowiedniego, ważnego podróżnego ubezpieczenia medycznego – jeżeli dotyczy;

b) okazało się, że informacje złożone na potwierdzenie celów i warunków planowanego pobytu nie są wiarygodne;

c) nie można było ustalić z całą pewnością, czy osoba ubiegająca się o wizę zamierza rzeczywiście opuścić terytorium państw członkowskich przed upływem terminu ważności wizy;

d) nie przedstawiono wystarczającego dowodu na to, że osoba ubiegająca się o wizę nie mogła wystąpić o nią z wyprzedzeniem i w z związku z tym musi wystąpić o wizę na granicy.

Numeracja podstaw odmowy w VIS odpowiada numeracji podstaw odmowy w standardowym formularzu odmowy zamieszczonym w załączniku VI do rozporządzenia (WE) nr 810/2009. [87]

Artykuł 12a

Dane dodawane w przypadku potwierdzenia wizy

[88] 1. Jeżeli została podjęta decyzja o potwierdzeniu wizy, organ wizowy, który podjął decyzję, dodaje następujące dane do pliku danych dotyczącego wniosku wizowego:

a) informacje o statusie;

b) organ, który potwierdził wizę;

c) miejsce i datę wydania decyzji;

d) dane dotyczące nowego dokumentu podróży, w tym jego numer, państwo i organ wydające dokument, datę wydania i datę ważności;

e) numer potwierdzenia;

f) elektroniczną kopię strony personalizacyjnej nowego dokumentu podróży oraz, w stosownych przypadkach, dane załadowane zgodnie z art. 12 ust. 6 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 810/2009.

2. Jeżeli została podjęta decyzja o potwierdzeniu wizy, EU VAP niezwłocznie pobiera i eksportuje z VIS do EES dane wymienione w art. 19 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2017/2226.

Artykuł 13

Dane dodawane w przypadku wizy unieważnionej lub cofniętej

1. Jeżeli została podjęta decyzja o unieważnieniu lub cofnięciu wizy, organ wizowy, który podjął decyzję, dodaje następujące dane do pliku danych:

a) informację o unieważnieniu lub cofnięciu wizy;

b) organ, który unieważnił lub cofnął wizę, w tym jego usytuowanie;

c) miejsce i datę wydania decyzji.

2. W pliku danych dotyczących wniosku wskazuje się również następujące powody unieważnienia lub cofnięcia wizy:

a) co najmniej jeden z powodów wymienionych w art. 12 ust. 2;

b) wniosek posiadacza wizy o jej cofnięcie.

3. Jeżeli została podjęta decyzja o unieważnieniu lub cofnięciu wizy, organ wizowy, który podjął decyzję, niezwłocznie pobiera i eksportuje z VIS do systemu wjazdu/wyjazdu ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2226 (³⁸) (EES) dane wymienione w art. 19 ust. 1 tego rozporządzenia.

4. [89] Jeżeli plik danych dotyczących wniosku zostaje zaktualizowany zgodnie z ust. 1 i 2 niniejszego artykułu, VIS przesyła powiadomienie do państwa członkowskiego, które wydało daną wizę, informując je o decyzji o unieważnieniu lub cofnięciu tej wizy i o podstawach tej decyzji. Powiadomienie takie jest generowane automatycznie przez system centralny VIS i przekazywane za pośrednictwem VISMail zgodnie z art. 16.

Artykuł 14

Dane dodawane w przypadku przedłużenia wizy

1. Jeżeli została podjęta decyzja o przedłużeniu okresu ważności wizy lub długości pobytu objętego tą wizą, organ wizowy, który przedłużył wizę, dodaje następujące dane do pliku danych:

a) informację o statusie wskazującą, że ważność wizy została przedłużona;

b) nazwę i adres organu, który przedłużył ważność wizy;

c) miejsce i datę wydania decyzji;

d) [90] numer przedłużonej wizy;

e) datę rozpoczęcia i wygaśnięcia przedłużonego okresu ważności wizy;

f) okres, o jaki dozwolony czas pobytu został przedłużony;

g) terytorium, po którym posiadacz wizy ma prawo podróżować, jeżeli ważność terytorialna przedłużonej wizy różni się od ważności terytorialnej wizy pierwotnej;

h) rodzaj wizy, której ważność przedłużono.

2. W pliku danych dotyczących wniosku wskazuje się również co najmniej jedną z podstaw przedłużenia wizy, które są następujące:

a) siła wyższa;

b) względy humanitarne;

c) (skreślona);

d) istotne przyczyny osobiste.

3. Organ wizowy, który podjął decyzję o przedłużeniu okresu ważności wydanej wizy lub długości pobytu objętego tą wizą, niezwłocznie pobiera i eksportuje z VIS do EES dane wymienione w art. 19 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2017/2226.

Artykuł 15

Wykorzystanie VIS do rozpatrywania wniosków

1. [91] Właściwy organ wizowy przegląda VIS do celów rozpatrzenia złożonych wniosków oraz podjęcia decyzji dotyczących tych wniosków, w tym decyzji o unieważnieniu, cofnięciu lub przedłużeniu wizy zgodnie z odpowiednimi przepisami. W wyniku przeglądania VIS przez właściwy organ wizowy ustala się, czy:

a) wobec osoby ubiegającej się o wizę wydano decyzję o wydaniu, odmowie wydania, unieważnieniu, cofnięciu lub przedłużeniu wizy; oraz

b) wobec osoby ubiegającej się o wizę wydano decyzję o wydaniu, odmowie wydania, wycofaniu, cofnięciu, unieważnieniu, przedłużeniu lub odnowieniu wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego.

2. Do celów, o których mowa w ust. 1, właściwy organ wizowy otrzymuje dostęp do wyszukiwania danych na podstawie jednej lub kilku poniższych danych:

a) numeru wniosku;

b) nazwiska, imienia lub imion, daty urodzenia, obywatelstwa lub obywatelstw, płci;

c) [92] rodzaju i numeru dokumentu podróży, daty upływu ważności dokumentu podróży, państwa wydającego dokument podróży oraz daty wydania tego dokumentu;

d) nazwiska, imienia i adresu osoby fizycznej lub nazwy i adresu przedsiębiorstwa lub innej organizacji, o których mowa w art. 9 pkt 4 lit. f);

e) odcisków palców;

ea) [93] wizerunku twarzy;

f) [94] numeru wizy, numeru wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego oraz daty wydania poprzednich wiz, poprzednich wiz długoterminowych lub poprzednich dokumentów pobytowych;

2a. [95] Wizerunek twarzy, o którym mowa w ust. 2 lit. ea), nie może stanowić jedynego kryterium wyszukiwania.

3. [96] Jeżeli w wyniku wyszukiwania według jednego lub kilku rodzajów danych wymienionych w ust. 2 niniejszego artykułu okaże się, że dane dotyczące osoby ubiegającej się o wizę są zarejestrowane w VIS, właściwy organ wizowy uzyskuje wyłącznie do celów, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, dostęp do plików danych dotyczących wniosku i powiązanych z nimi odsyłaczami plików danych dotyczących wniosku, zgodnie z art. 8 ust. 3 i 4 oraz art. 22a ust. 4.

4. Do celów przeglądania danych zawartych w EES w celu rozpatrzenia wniosków wizowych i wydania decyzji w ich sprawie zgodnie z art. 24 rozporządzenia (UE) 2017/2226 właściwy organ wizowy uzyskuje dostęp do wyszukiwania w EES bezpośrednio z poziomu VIS według jednej kategorii danych lub większej liczby kategorii danych, o których mowa w tym artykule.

5. Jeżeli w wyniku wyszukiwania według danych, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, okaże się, że dane dotyczące obywatela państwa trzeciego nie zostały zarejestrowane w VIS, lub jeżeli istnieją wątpliwości co do tożsamości danego obywatela państwa trzeciego, właściwy organ wizowy uzyskuje dostęp do danych do celów identyfikacji zgodnie z art. 20.

Artykuł 16

Wykorzystanie VIS do zasięgania opinii i składania wniosków o wydanie dokumentów

[97] 1. Do celów zasięgania opinii pomiędzy centralnymi organami wizowymi w sprawie wniosków zgodnie z art. 22 rozporządzenia (WE) nr 810/2009 wniosek o zasięgnięcie opinii oraz odpowiedzi na taki wniosek są przekazywane zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu.

2. W przypadku utworzenia w VIS pliku danych dotyczących wniosku w związku z obywatelem określonych państw trzecich lub obywateli tych państw należących do szczególnych kategorii, w odniesieniu do którego wymagane jest uprzednie zasięgnięcie opinii zgodnie z art. 22 rozporządzenia (WE) nr 810/2009, VIS automatycznie przekazuje, za pośrednictwem VISMail, wniosek o zasięgnięcie opinii do wskazanego państwa członkowskiego lub wskazanych państw członkowskich.

Państwo członkowskie lub państwa członkowskie, których opinii się zasięga, przekazują swoją odpowiedź do VIS, który przekazuje ją za pośrednictwem VISMail państwu członkowskiemu, które utworzyło wniosek.

W przypadku odpowiedzi negatywnej wskazuje się w niej, czy osoba ubiegająca się o wizę stanowi zagrożenie dla porządku publicznego, bezpieczeństwa wewnętrznego, zdrowia publicznego lub stosunków międzynarodowych.

Do VIS włącza się – wyłącznie w celu przeprowadzania procedury zasięgania opinii – wykaz państw członkowskich, które wymagają, aby organy centralne innych państw członkowskich zasięgały opinii ich organów centralnych podczas rozpatrywania wniosków wizowych o wydanie wiz jednolitych składanych przez obywateli określonych państw trzecich lub obywateli tych państw należących do szczególnych kategorii zgodnie z art. 22 rozporządzenia (WE) nr 810/2009. VIS zapewnia funkcję scentralizowanego zarządzania tym wykazem.

3. Przekazywanie informacji za pośrednictwem VISMail ma również zastosowanie do:

a) przekazywania informacji dotyczących wiz wydanych obywatelom określonych państw trzecich lub obywatelom tych państw należących do szczególnych kategorii (powiadomienie ex post) zgodnie z art. 31 rozporządzenia (WE) nr 810/2009;

b) przekazywania informacji dotyczących wydanych wiz o ograniczonej ważności terytorialnej zgodnie z art. 25 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 810/2009;

c) przekazywania informacji dotyczących decyzji o unieważnieniu i cofnięciu wizy oraz podstaw takiej decyzji zgodnie z art. 13 ust. 4;

d) przekazywania wniosków o, odpowiednio, sprostowanie lub usunięcie danych zgodnie z art. 24 ust. 2 i art. 25 ust. 2, jak również do kontaktów między państwami członkowskimi zgodnie z art. 38 ust. 2;

e) wszystkich innych wiadomości związanych ze współpracą konsularną, które wiążą się z przekazywaniem danych osobowych zarejestrowanych w VIS lub związanych z VIS, do przekazywania właściwemu organowi wizowemu wniosków o przesłanie kopii dokumentów uzupełniających wniosek oraz do przekazywania elektronicznych kopii tych dokumentów.

3a. Do VIS włącza się wykaz państw członkowskich, które wymagają, aby ich organy centralne były informowane o wizach wydanych przez inne państwa członkowskie obywatelom określonych państw trzecich lub obywatelom tych państw należącym do szczególnych kategorii, zgodnie z art. 31 rozporządzenia (WE) nr 810/2009. VIS zapewnia scentralizowane zarządzanie tym wykazem.

3b. Przekazywanie informacji zgodnie z ust. 3 lit. a), b) i c) jest automatycznie generowane przez VIS.

3c. Właściwe organy wizowe odpowiadają na wnioski składane zgodnie z ust. 3 lit. e) w terminie trzech dni roboczych.

4. Dane osobowe przekazywane zgodnie z niniejszym artykułem są wykorzystywane wyłącznie do celów zasięgania opinii centralnych organów wizowych i przekazywania im informacji oraz do współpracy konsularnej.

Artykuł 17

[98] (uchylony)

ROZDZIAŁ III

DOSTĘP INNYCH ORGANÓW DO DANYCH WIZOWYCH [99]

Artykuł 17a

Interoperacyjność z EES

1. Od momentu uruchomienia EES, zgodnie z art. 66 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2017/2226, ustanawia się interoperacyjność między EES i VIS, aby zwiększyć efektywność i szybkość odpraw granicznych. W tym celu eu-LISA ustanawia bezpieczny kanał komunikacyjny między systemem centralnym EES i centralnym VIS. Bezpośrednie przeglądanie danych pomiędzy EES i VIS jest możliwe wyłącznie wtedy, gdy zostało przewidziane zarówno w niniejszym rozporządzeniu, jak i w rozporządzeniu (UE) 2017/2226. Pobieranie danych wizowych z VIS, ich eksportowanie do EES i aktualizowanie danych z VIS w EES jest procesem zautomatyzowanym po rozpoczęciu danej operacji przez zainteresowany organ.

2. Interoperacyjność umożliwia organom wizowym korzystającym z VIS przeglądanie EES z poziomu VIS:

a) przy rozpatrywaniu wniosków wizowych i podejmowaniu decyzji w ich sprawie, o czym mowa w art. 24 rozporządzenia (UE) 2017/2226 oraz w art. 15 ust. 4 niniejszego rozporządzenia;

b) w celu pobierania i eksportowania danych wizowych bezpośrednio z VIS do EES w przypadku unieważnienia, cofnięcia lub przedłużenia wizy, zgodnie z art. 19 rozporządzenia (UE) 2017/2226 oraz zgodnie z art. 13 i 14 niniejszego rozporządzenia.

3. Interoperacyjność umożliwia służbom granicznym korzystającym z EES przeglądanie VIS z poziomu EES w celu:

a) pobierania danych wizowych bezpośrednio z VIS i importowania ich do EES w celu utworzenia lub zaktualizowania w EES wpisu dotyczącego wjazdu/wyjazdu lub wpisu dotyczącego odmowy wjazdu w odniesieniu do posiadacza wizy zgodnie z art. 14, 16 i 18 rozporządzenia (UE) 2017/2226 oraz zgodnie z art. 18a niniejszego rozporządzenia;

b) pobierania danych wizowych bezpośrednio z VIS i importowania ich do EES w przypadku unieważnienia, cofnięcia lub przedłużenia wizy, zgodnie z art. 19 rozporządzenia (UE) 2017/2226 i zgodnie z art. 13 i 14 niniejszego rozporządzenia;

c) zweryfikowania autentyczności i ważności wizy lub zweryfikowania, czy warunki wjazdu na terytorium państw członkowskich zgodnie z art. 6 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/399 (³⁹) są spełniane, zgodnie z art. 18 ust. 2 niniejszego rozporządzenia;

d) sprawdzania, czy obywatele państw trzecich zwolnieni z obowiązku wizowego, w odniesieniu do których nie istnieje rejestr indywidualny w EES, byli wcześniej zarejestrowani w VIS, zgodnie z art. 23 rozporządzenia (UE) 2017/2226 i art. 19a niniejszego rozporządzenia;

e) [100] zweryfikowania, w przypadku gdy tożsamość posiadacza wizy jest weryfikowana z wykorzystaniem odcisków palców lub wizerunku twarzy, tożsamości posiadacza wizy poprzez porównanie odcisków palców lub, w przypadku gdy wizerunek twarzy został zarejestrowany w VIS ze wskazaniem, że został on pobrany na miejscu w momencie składania wniosku, wizerunku twarzy z danymi w VIS zgodnie z art. 23 ust. 2 i 4 rozporządzenia (UE) 2017/2226 i art. 18 ust. 6 niniejszego rozporządzenia.

3a. [101] Interoperacyjność umożliwia VIS uruchomienie procesu usuwania wizerunku twarzy, o którym mowa w art. 16 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (UE) 2017/2226, z rejestru indywidualnego EES, w przypadku gdy przy rejestrowaniu wizerunku twarzy w VIS wskazano, że został on pobrany na miejscu w momencie składania wniosku.

3b. [102] Interoperacyjność umożliwia EES automatyczne powiadomienie VIS zgodnie z art. 23 ust. 3 niniejszego rozporządzenia, jeżeli zgodnie z art. 16 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2017/2226 do wpisu dotyczącego wjazdu/wyjazdu została wprowadzona informacja o wyjeździe dziecka poniżej 12. roku życia.

4. Do celów działania usługi sieciowej EES, o której mowa w art. 13 rozporządzenia (UE) 2017/2226, VIS codziennie aktualizuje – przez jednokierunkowe pobieranie minimalnego niezbędnego podzbioru danych VIS – oddzielną bazę danych przeznaczoną wyłącznie do odczytu, o której mowa w art. 13 ust. 5 tego rozporządzenia.

5. Zgodnie z art. 36 rozporządzenia (UE) 2017/2226 Komisja przyjmuje środki niezbędne do ustanowienia i zaprojektowania zaawansowanej struktury interoperacyjności. W celu ustanowienia interoperacyjności z EES organ zarządzający opracowuje niezbędne zmiany i dostosowania w centralnym VIS, interfejsach krajowych w każdym państwie członkowskim oraz infrastrukturze łączności między centralnym VIS i interfejsami krajowymi. Państwa członkowskie dostosowują i rozwijają infrastruktury krajowe.

Artykuł 18

Dostęp do danych w celu weryfikacji na granicach, na których działa EES

1. Wyłącznie w celu zweryfikowania tożsamości posiadaczy wizy, autentyczności wizy, jej ważności czasowej i terytorialnej oraz statusu lub w celu sprawdzenia, czy spełniane są warunki wjazdu na terytorium państw członkowskich zgodnie z art. 6 rozporządzenia (UE) 2016/399, organy właściwe do przeprowadzania odpraw na granicach, na których działa EES, uzyskują dostęp do wyszukiwania w VIS informacji z wykorzystaniem następujących danych:

a) nazwisko, imię lub imiona, data urodzenia, obywatelstwo lub obywatelstwa, płeć, rodzaj i numer dokumentu lub dokumentów podróży, trzyliterowy kod państwa wydającego dokument lub dokumenty podróży oraz data upływu ważności dokumentu lub dokumentów podróży; lub

b) [103] numer naklejki wizowej lub numer wizy;

2. Wyłącznie do celów, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, w przypadku wyszukiwania informacji w EES zgodnie z art. 23 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/2226 właściwa służba graniczna uruchamia wyszukiwanie informacji w VIS bezpośrednio z poziomu EES z wykorzystaniem danych, o których mowa w ust. 1 lit. a) niniejszego artykułu.

3. [104] Na zasadzie odstępstwa od ust. 2 niniejszego artykułu, w przypadku wyszukiwania informacji w EES zgodnie z art. 23 ust. 2 lub ust. 4 rozporządzenia (UE) 2017/2226 właściwa służba graniczna może wyszukiwać informacje w VIS bez wykorzystywania interoperacyjności z EES, jeżeli wymagają tego konkretne okoliczności, w szczególności w przypadku tymczasowego braku technicznej możliwości przeglądania danych EES lub w przypadku awarii EES.

4. Jeżeli w wyniku wyszukiwania według danych wymienionych w ust. 1 okaże się, że w VIS przechowywane są dane dotyczące jednej wydanej lub przedłużonej wizy lub większej liczby takich wiz, które są ważne pod względem czasowym i terytorialnym na potrzeby przekroczenia granicy, organ właściwy do przeprowadzania odpraw na granicach, na których działa EES, uzyskuje dostęp – wyłącznie do celów, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu – do przeglądania następujących danych zawartych w odpowiednim pliku danych dotyczącym wniosku, jak również w pliku lub plikach danych dotyczących wniosku powiązanych z nim zgodnie z art. 8 ust. 4:

a) informacje o statusie i dane pochodzące z formularza wniosku, o których mowa w art. 9 pkt 2 i 4;

b) [105] wizerunki twarzy;

c) dane, o których mowa w art. 10, 13 i 14, wprowadzone w odniesieniu do wizy lub wiz wydanych, unieważnionych lub cofniętych lub do wizy lub wiz, których ważność została przedłużona.

Ponadto w przypadku tych posiadaczy wizy, w odniesieniu do których określone dane nie są wymagane ze względów prawnych lub nie mogą zostać podane z przyczyn faktycznych, organ właściwy do przeprowadzania odpraw na granicach, na których działa EES, otrzymuje powiadomienie dotyczące określonego pola przeznaczonego na te dane lub określonych pól przeznaczonych na te dane, w których wpisuje się „nie dotyczy”.

5. Jeżeli w wyniku wyszukiwania według danych wymienionych w ust. 1 niniejszego artykułu okaże się, że dane dotyczące danej osoby są zarejestrowane w VIS, lecz nie jest zarejestrowana ważna wiza, organ właściwy do przeprowadzania odpraw na granicach, na których działa EES, uzyskuje dostęp – wyłącznie do celów, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu – do przeglądania następujących danych zawartych w pliku lub plikach danych dotyczących wniosku, jak również w pliku lub plikach danych dotyczących wniosku powiązanych z nimi zgodnie z art. 8 ust. 4:

a) informacje o statusie i dane pochodzące z formularza wniosku, o których mowa w art. 9 pkt 2 i 4;

b) [106] wizerunki twarzy;

c) dane, o których mowa w art. 10, 13 i 14, wprowadzone w odniesieniu do wizy lub wiz wydanych, unieważnionych lub cofniętych lub do wizy lub wiz, których ważność została przedłużona.

6. Niezależnie od przeglądania przeprowadzanego na podstawie ust. 1 niniejszego artykułu organ właściwy do przeprowadzania odpraw na granicach, na których działa EES, weryfikuje tożsamość danej osoby w VIS, jeżeli w wyniku wyszukiwania według danych wymienionych w ust. 1 niniejszego artykułu okaże się, że dane dotyczące tej osoby są zarejestrowane w VIS, i spełniony jest jeden z poniższych warunków:

a) tożsamości danej osoby nie można zweryfikować w EES zgodnie z art. 23 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/2226:

(i) ponieważ posiadacz wizy nie został jeszcze zarejestrowany w EES;

(ii) [107] ponieważ tożsamość jest weryfikowana, na danym przejściu granicznym, z wykorzystaniem odcisków palców lub pobranego na miejscu wizerunku twarzy zgodnie z art. 23 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/2226;

(iii) ponieważ istnieją wątpliwości co do tożsamości posiadacza wizy;

(iv) z jakiegokolwiek innego powodu;

b) tożsamość danej osoby można zweryfikować w EES, lecz zastosowanie ma art. 23 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2017/2226.

Organy właściwe do przeprowadzania odpraw na granicach, na których działa EES, weryfikują odciski palców lub wizerunek twarzy posiadacza wizy poprzez porównanie ich z odciskami palców lub pobranym na miejscu wizerunkiem twarzy zarejestrowanymi w VIS. W przypadku posiadaczy wizy, których odciski palców lub wizerunek twarzy nie mogą być wykorzystane, wyszukiwanie, o którym mowa w ust. 1, odbywa się według danych alfanumerycznych przewidzianych w ust. 1. [108]

7. [109] Do celów weryfikacji odcisków palców lub wizerunków twarzy poprzez porównanie ich z danymi w VIS, przeprowadzanej zgodnie z ust. 6, właściwy organ może przeprowadzać wyszukiwanie w VIS z poziomu EES.

8. Jeżeli weryfikacja tożsamości posiadacza wizy lub samej wizy nie powiedzie się lub w przypadku wątpliwości co do tożsamości posiadacza wizy lub autentyczności wizy lub dokumentu podróży, odpowiednio upoważniony personel organów właściwych do przeprowadzania odpraw na granicach, na których działa EES, uzyskuje dostęp do danych zgodnie z art. 20 ust. 1 i 2.

Artykuł 18a

Pobieranie danych VIS na potrzeby utworzenia lub aktualizacji w EES wpisu dotyczącego wjazdu/wyjazdu lub wpisu dotyczącego odmowy wjazdu w odniesieniu do posiadacza wizy

Wyłącznie do celów tworzenia lub aktualizacji w EES wpisu dotyczącego wjazdu/wyjazdu lub wpisu dotyczącego odmowy wjazdu w odniesieniu do posiadacza wizy zgodnie z art. 14 ust. 2 oraz art. 16 i 18 rozporządzenia (UE) 2017/2226 organ właściwy do przeprowadzania odpraw na granicach, na których działa EES, uzyskuje dostęp do pobierania z VIS i importowania do EES danych przechowywanych w VIS i wymienionych w art. 16 ust. 2 lit. c)–f) tego rozporządzenia.

Artykuł 18b

Interoperacyjność z ETIAS

1. Od daty uruchomienia ETIAS, określonej zgodnie z art. 88 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/1240, VIS jest połączony z europejskim portalem wyszukiwania, aby umożliwić automatyczne weryfikacje i sprawdzenia zgodnie z art. 20, art. 24 ust. 6 lit. c) ppkt (ii) i art. 54 ust. 1 lit. b) tego rozporządzenia.

2. Automatyczne weryfikacje i sprawdzenia zgodnie z art. 20, art. 24 ust. 6 lit. c) ppkt (ii) i art. 54 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2018/1240 umożliwiają przeprowadzenie weryfikacji określonych w art. 20 tego rozporządzenia oraz dalszych weryfikacji określonych w art. 22 i 26 tego rozporządzenia.

Do celów przeprowadzenia weryfikacji, o których mowa w art. 20 ust. 2 lit. i) rozporządzenia (UE) 2018/1240, system centralny ETIAS korzysta z europejskiego portalu wyszukiwania, aby porównać dane przechowywane w ETIAS z danymi przechowywanymi w VIS, zgodnie z art. 11 ust. 8 tego rozporządzenia, korzystając z danych wymienionych w tabeli odpowiedników zawartej w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 18c

Dostęp jednostki centralnej ETIAS do danych VIS

1. Do celów wykonywania zadań powierzonych jej rozporządzeniem (UE) 2018/1240 jednostka centralna ETIAS ma prawo do dostępu do odpowiednich danych VIS i do ich wyszukiwania zgodnie z art. 11 ust. 8 tego rozporządzenia.

2. Jeżeli weryfikacja przeprowadzona przez jednostkę centralną ETIAS zgodnie z art. 22 rozporządzenia (UE) 2018/1240 potwierdza, że dane zapisane w pliku wniosku ETIAS odpowiadają danym VIS lub jeżeli po przeprowadzeniu takiej weryfikacji pozostają wątpliwości, zastosowanie ma procedura określona w art. 26 tego rozporządzenia.

Artykuł 18d

Korzystanie z VIS do celów ręcznego przetwarzania wniosków przez jednostki krajowe ETIAS

1. Jednostki krajowe ETIAS, o których mowa w art. 8 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/1240, przeglądają VIS korzystając z takich samych danych alfanumerycznych jak dane, z których korzysta się w przypadku automatycznych weryfikacji i sprawdzeń zgodnie z art. 20, art. 24 ust. 6 lit. c) ppkt (ii) i art. 54 ust. 1 lit. b) niniejszego rozporządzenia.

2. Jednostki krajowe ETIAS mają tymczasowy dostęp do przeglądania VIS, w formacie wyłącznie do odczytu (read-only), do celów rozpatrywania wniosków o zezwolenie na podróż zgodnie z art. 8 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2018/1240. Jednostki krajowe ETIAS mogą przeglądać dane, o których mowa w art. 9–14 niniejszego rozporządzenia.

3. Po dokonaniu przeglądu VIS przez krajowe jednostki ETIAS, o których mowa w art. 8 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/1240, odpowiednio upoważniony personel jednostek krajowych ETIAS odnotowuje wynik przeglądu wyłącznie w plikach wniosku ETIAS.

Artykuł 18e

Procedury awaryjne w przypadku braku technicznej możliwości uzyskania dostępu do danych na granicach zewnętrznych

[110] 1. W przypadku braku technicznej możliwości przeglądania danych, o którym mowa w art. 18, z powodu awarii jakiejkolwiek części VIS eu-LISA powiadamia o tym fakcie służby graniczne państw członkowskich.

2. Jeżeli przeszukiwanie danych, o którym mowa w art. 18, jest technicznie niemożliwe z powodu awarii krajowej infrastruktury granicznej w państwie członkowskim, służby graniczne tego państwa członkowskiego powiadamiają o tym fakcie eu-LISA, a następnie eu-LISA informuje Komisję.

3. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu, służby graniczne stosują krajowe plany awaryjne. Państwa członkowskie przyjmują krajowe plany awaryjne z wykorzystaniem wzorów planów awaryjnych określonych w art. 45 ust. 2 lit. o) jako podstawy, które w razie potrzeby zostaną dostosowane do potrzeb na poziomie krajowym. Krajowy plan awaryjny może zezwalać służbom granicznym na tymczasowe odstępstwo od obowiązku przeglądania VIS, o którym mowa art. 8 rozporządzenia (UE) 2016/399.

Artykuł 19

Dostęp do danych w celu kontroli wiz na terytorium państw członkowskich

1. [111] Wyłącznie w celu weryfikacji tożsamości posiadacza wizy, autentyczności wizy lub w celu sprawdzenia, czy warunki wjazdu, pobytu lub zamieszkania na terytorium państw członkowskich są spełnione, organy właściwe do prowadzenia na terytorium państw członkowskich kontroli w celu sprawdzenia, czy zostały spełnione warunki wjazdu, pobytu lub zamieszkania na terytorium państw członkowskich, posiadają możliwość wyszukiwania informacji za pomocą numeru wizy łącznie z weryfikacją odcisków palców posiadacza wizy lub samego numeru wizy.

W przypadku gdy nie można zweryfikować tożsamości posiadacza wizy za pomocą odcisków palców, właściwe organy mogą również przeprowadzić weryfikację za pomocą wizerunku twarzy.

Jeżeli tożsamości posiadacza wizy nie można zweryfikować na podstawie odcisków palców, właściwe organy mogą również przeprowadzić weryfikację za pomocą wizerunku twarzy. [112]

2. Jeżeli wyszukiwanie informacji według danych wymienionych w ust. 1 wskazuje na to, że dane dotyczące posiadacza wizy są zarejestrowane w VIS, właściwy organ uzyskuje, wyłącznie do celów, o których mowa w ust. 1, dostęp do celów przeglądania następujących danych zawartych w pliku danych dotyczących wniosku oraz w pliku(-ach) powiązanym(-ych) odsyłaczami zgodnie z art. 8 ust. 4:

a) informacji o statusie i danych pochodzących z formularza wniosku, o których mowa w art. 9 pkt 2 i 4;

b) [113] wizerunków twarzy;

c) danych, o których mowa w art. 10, 13 i 14, wprowadzonych w związku z wizą (wizami) wydanymi, unieważnionymi lub cofniętymi lub z wizami, których ważność została przedłużona.

3. W przypadku gdy kontrola posiadacza wizy lub samej wizy nie przyniesie rezultatu lub w przypadku wątpliwości co do tożsamości posiadacza wizy, autentyczności wizy lub dokumentu podróży, należycie upoważniony personel właściwych organów uzyskuje dostęp do danych zgodnie z art. 20 ust. 1 i 2.

Artykuł 19a

Korzystanie z VIS przed utworzeniem w EES rejestrów indywidualnych obywateli państw trzecich zwolnionych z obowiązku wizowego

1. W celu sprawdzenia, czy dana osoba została uprzednio zarejestrowana w VIS, organy właściwe do przeprowadzania odpraw na przejściach granicznych na granicach zewnętrznych zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/399 przeglądają VIS przed utworzeniem w EES rejestru indywidualnego dotyczącego obywatela państwa trzeciego zwolnionego z obowiązku wizowego, zgodnie z art. 17 rozporządzenia (UE) 2017/2226.

2. Do celów ust. 1 niniejszego artykułu, w przypadku gdy zastosowanie ma art. 23 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2017/2226, a w wyniku wyszukiwania informacji, o którym mowa w art. 27 tego rozporządzenia, okaże się, że dane dotyczące danego obywatela państwa trzeciego nie zostały zarejestrowane w EES, organ właściwy do przeprowadzania odpraw na granicach, na których działa EES, uzyskuje dostęp do wyszukiwania w VIS z wykorzystaniem następujących danych: nazwisko, imię lub imiona, data urodzenia, obywatelstwo lub obywatelstwa, płeć, rodzaj i numer dokumentu podróży, trzyliterowy kod państwa wydającego dokument podróży oraz data upływu ważności dokumentu podróży.

3. Wyłącznie do celów, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, oprócz wyszukiwania informacji w EES zgodnie z art. 23 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2017/2226 organ właściwy do przeprowadzania odpraw na granicach, na których działa EES, może wyszukać informacje w VIS bezpośrednio z poziomu EES z wykorzystaniem danych alfanumerycznych, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu.

4. [114] Ponadto, jeżeli w wyniku wyszukiwania według danych, o których mowa w ust. 2, okaże się, że dane dotyczące danego obywatela państwa trzeciego zostały zarejestrowane w VIS, organ właściwy do przeprowadzania odpraw na granicach, na których działa EES, dokonuje weryfikacji odcisków palców lub wizerunku twarzy danego obywatela państwa trzeciego na podstawie odcisków palców lub pobranego na miejscu wizerunku twarzy zarejestrowanych w VIS. Organ ten może przeprowadzić taką weryfikację z poziomu EES. W odniesieniu do obywateli państw trzecich, których odciski palców lub wizerunek twarzy nie mogą zostać wykorzystane, wyszukiwanie odbywa się wyłącznie według danych alfanumerycznych określonych w ust. 2.

5. Jeżeli w wyniku wyszukiwania według danych wymienionych w ust. 2 niniejszego artykułu i weryfikacji przeprowadzonej na podstawie ust. 4 niniejszego artykułu, okaże się, że dane dotyczące danej osoby są zarejestrowane w VIS, organ właściwy do przeprowadzania odpraw na granicach, na których działa EES, uzyskuje dostęp – wyłącznie do celów, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu – do przeglądania następujących danych zawartych w odpowiednim pliku danych dotyczących wniosku, jak również w pliku lub plikach danych dotyczących wniosku powiązanych z nim zgodnie z art. 8 ust. 4:

a) informacje o statusie i dane pochodzące z formularza wniosku, o których mowa w art. 9 pkt 2 i 4;

b) fotografie;

c) dane, o których mowa w art. 10, 13 i 14, wprowadzone w odniesieniu do wizy lub wiz wydanych, unieważnionych lub cofniętych lub do wizy lub wiz, których ważność została przedłużona.

6. W sytuacji gdy weryfikacja, o której mowa w ust. 4 lub 5 niniejszego artykułu, nie powiedzie się lub w przypadku gdy istnieją wątpliwości co do tożsamości osoby lub autentyczności dokumentu podróży, odpowiednio upoważniony personel organów właściwych do przeprowadzania odpraw na granicach, na których działa EES, uzyskuje dostęp do danych zgodnie z art. 20 ust. 1 i 2. Organ właściwy do przeprowadzania odpraw na granicach, na których działa EES, może przeprowadzić identyfikację, o której mowa w art. 20, z poziomu EES.

Artykuł 20

Dostęp do danych w celu ustalenia tożsamości

1. [115] Wyłącznie do celów identyfikacji osoby, która mogła zostać uprzednio zarejestrowana w VIS lub która nie spełnia warunków wjazdu lub pobytu, lub zamieszkania na terytorium państw członkowskich, lub która przestała spełniać te warunki, organy właściwe do przeprowadzania odpraw na granicach, na których działa EES, lub kontroli na terytorium państw członkowskich w celu sprawdzenia, czy spełnione zostały warunki wjazdu lub pobytu, lub zamieszkania na terytorium państw członkowskich, mają dostęp do VIS w celu wyszukiwania według odcisków palców danej osoby.

W przypadku gdy wykorzystanie odcisków palców danej osoby nie jest możliwe lub wyszukiwanie według odcisków palców nie przyniesie rezultatu, wyszukiwanie przeprowadza się według danych, o których mowa w art. 9 pkt 4 lit. a), aa), b), c) lub ca), lub pkt 5. Wizerunek twarzy nie może jednak być jedynym kryterium wyszukiwania.

2. Jeżeli wyszukiwanie informacji według danych wymienionych w ust. 1 wskazuje na to, że dane dotyczące osoby ubiegającej się o wizę są zarejestrowane w VIS, właściwy organ uzyskuje, wyłącznie do celów, o których mowa w ust. 1, dostęp do celów przeglądania następujących danych zawartych w pliku danych dotyczących wniosku oraz w pliku (plikach) powiązanym (powiązanych) odsyłaczami zgodnie z art. 8 ust. 3 i 4:

a) numeru wniosku, informacji o statusie i organie, do którego złożono wniosek;

b) danych pochodzących z formularza wniosku, o których mowa w art. 9 pkt 4;

c) [116] wizerunków twarzy;

d) [117] danych wprowadzonych w związku z każdą wizą, którą wydano, której wydania odmówiono, którą potwierdzono, unieważniono, cofnięto lub przedłużono, o których mowa w art. 10–14.

3. W przypadku gdy dana osoba posiada wizę, właściwe organy powinny w pierwszej kolejności skorzystać z VIS zgodnie z art. 18 lub 19.

Artykuł 21

Dostęp do danych VIS w celu określenia odpowiedzialności za rozpatrzenie wniosków o udzielenie ochrony międzynarodowej

[118] 1. Wyłącznie w celu określenia państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej zgodnie z art. 12 i 34 rozporządzenia (UE) nr 604/2013, właściwe organy azylowe mają dostęp do VIS w celu wyszukiwania według odcisków palców osoby ubiegającej się o udzielenie ochrony międzynarodowej.

W przypadku gdy wykorzystanie odcisków palców osoby ubiegającej się o udzielenie ochrony międzynarodowej nie jest możliwe lub wyszukiwanie według odcisków palców nie przyniesie rezultatu, wyszukiwanie przeprowadza się według danych, o których mowa w art. 9 pkt 4 lit. a), aa), b), c) lub ca), lub pkt 5. Wizerunek twarzy nie może jednak być jedynym kryterium wyszukiwania.

2. Jeżeli wyszukiwanie według danych wymienionych w ust. 1 niniejszego artykułu wskazuje na to, że wydana wiza, której okres ważności upływa nie później niż sześć miesięcy przed datą wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej, lub wiza, której okres ważności przedłużono do dnia przypadającego nie później niż sześć miesięcy przed datą wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej, są zarejestrowane w VIS, właściwy organ azylowy ma, wyłącznie do celu, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, dostęp do VIS w celu przeglądania następujących danych zawartych w pliku danych dotyczących wniosku, a w przypadku danych wymienionych w lit. e) niniejszego ustępu – dotyczących współmałżonka i dzieci, zgodnie z art. 8 ust. 4:

a) numeru wniosku i nazwy organu, który wydał wizę lub ją przedłużył, oraz informacji, czy organ ten wydał wizę w imieniu innego państwa członkowskiego;

b) danych pochodzących z formularza wniosku, o których mowa w art. 9 pkt 4 lit. a) i aa);

c) wizerunków twarzy;

d) [119] danych wprowadzonych w związku z każdą wizą, którą wydano, potwierdzono, unieważniono, cofnięto lub przedłużono, o których mowa w art. 10, 12a, 13 i 14;

e) danych, o których mowa w art. 9 pkt 4 lit. a) i aa), zawartych w powiązanych odsyłaczami plikach danych dotyczących wniosku współmałżonka i dzieci.

3. Przeglądanie VIS zgodnie z ust. 1 i 2 niniejszego artykułu jest prowadzone wyłącznie przez wyznaczone organy krajowe, o których mowa w art. 34 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 604/2013.

Artykuł 22

Dostęp do danych VIS w celu rozpatrzenia wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej

[120] 1. Wyłącznie w celu rozpatrzenia wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej właściwe organy azylowe mają zgodnie z art. 34 rozporządzenia (UE) nr 604/2013 dostęp do wyszukiwania według odcisków palców osoby ubiegającej się o udzielenie ochrony międzynarodowej.

W przypadku gdy wykorzystanie odcisków palców osoby ubiegającej się o udzielenie ochrony międzynarodowej nie jest możliwe lub wyszukiwanie według odcisków palców nie przyniesie rezultatu, wyszukiwanie przeprowadza się według danych, o których mowa w art. 9 pkt 4 lit. a), aa), b), c) lub ca), lub pkt 5. Wizerunek twarzy nie może jednak być jedynym kryterium wyszukiwania.

2. Jeżeli wyszukiwanie według danych wymienionych w ust. 1 niniejszego artykułu wskazuje na to, że dane dotyczące osoby ubiegającej się o udzielenie ochrony międzynarodowej są zarejestrowane w VIS, właściwy organ azylowy ma, wyłącznie do celu, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, dostęp do VIS w celu przeglądania następujących danych osoby ubiegającej się o udzielenie ochrony międzynarodowej i danych zawartych we wszelkich powiązanych odsyłaczami plikach danych dotyczących wniosku osoby ubiegającej się o udzielnie ochrony międzynarodowej, zgodnie z art. 8 ust. 3 oraz, a w przypadku danych wymienionych w lit. f) niniejszego ustępu – dotyczących współmałżonka i dzieci, zgodnie z art. 8 ust. 4:

a) numeru wniosku;

b) danych pochodzących z formularzy wniosku, o których mowa w art. 9 pkt 4;

c) wizerunków twarzy, o których mowa w art. 9 pkt 5;

d) zeskanowanej strony dokumentu podróży zawierającej dane personalizacyjne, o której mowa w art. 9 pkt 7;

e) [121] danych wprowadzonych w związku z każdą wizą, którą wydano, której wydania odmówiono, którą potwierdzono, unieważniono, cofnięto lub przedłużono, o których mowa w art. 10, 12, 12a, 13 i 14;

f) danych, o których mowa w art. 9 pkt 4, zawartych w powiązanych odsyłaczami plików danych dotyczących wniosku współmałżonka i dzieci.

3. Przeglądanie VIS zgodnie z ust. 1 i 2 niniejszego artykułu jest prowadzone wyłącznie przez wyznaczone organy krajowe, o których mowa w art. 34 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 604/2013.

ROZDZIAŁ IIIa

WPROWADZANIE ORAZ WYKORZYSTYWANIE DANYCH DOTYCZĄCYCH WIZ DŁUGOTERMINOWYCH I DOKUMENTÓW POBYTOWYCH

Artykuł 22a

Procedury wprowadzania danych po otrzymaniu wniosku o wydanie wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego

[122] 1. Po otrzymaniu wniosku o wydanie wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego organ właściwy do przyjęcia lub rozpatrzenia danego wniosku niezwłocznie tworzy plik danych dotyczących wniosku, wprowadzając w tym celu do VIS następujące dane, o ile osoba ubiegająca się o wizę jest zobowiązana podać te dane zgodnie z odpowiednim prawem unijnym lub krajowym:

a) numer wniosku;

b) informację o statusie wskazującą, że wystąpiono o wydanie wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego;

c) organ, do którego złożono wniosek, w tym jego adres;

d) nazwisko; imię (imiona); datę urodzenia; obecne obywatelstwo lub obywatelstwa; płeć; miejsce urodzenia;

e) rodzaj i numer dokumentu podróży;

f) datę upływu okresu ważności dokumentu podróży;

g) państwo, które wydało dokument podróży, i datę wydania dokumentu podróży;

h) zeskanowaną stronę dokumentu podróży zawierającą dane personalizacyjne;

i) w przypadku małoletnich – nazwisko i imię (imiona) osoby sprawującej władzę rodzicielską nad osobą ubiegającą się o wizę lub nazwisko i imię (imiona) opiekuna prawnego tej osoby;

j) wizerunek twarzy osoby ubiegającej się o wizę, wraz z informacją, czy wizerunek twarzy został pobrany na miejscu w momencie składania wniosku;

k) odciski palców osoby ubiegającej się o wizę.

2. W odniesieniu do odcisków palców, o których mowa w ust. 1 lit. k), odcisków palców dzieci poniżej szóstego roku życia nie można wprowadzać do VIS.

W odniesieniu do wizerunków twarzy i odcisków palców, o których mowa w ust. 1 lit. j) i k), dane małoletnich można wprowadzać do VIS wyłącznie wtedy, gdy spełnione zostały wszystkie następujące warunki:

a) personel pobierający dane małoletniego został specjalnie przeszkolony w zakresie pobierania danych biometrycznych małoletnich w sposób przyjazny dla dziecka i do niego dostosowany, przy pełnym poszanowaniu interesu dziecka oraz gwarancji ustanowionych w Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawach dziecka;

b) w momencie pobierania danych każdemu małoletniemu towarzyszy dorosły członek rodziny lub opiekun prawny;

c) do pobierania danych nie używa się siły.

3. Po utworzeniu pliku danych dotyczących wniosku VIS automatycznie dokonuje zapytań zgodnie z art. 22b.

4. Jeżeli osoba ubiegająca się o wizę złożyła wniosek w ramach grupy lub wraz z członkiem rodziny, organ tworzy plik danych dotyczących wniosku w odniesieniu do każdej osoby w grupie oraz odsyłacze między plikami dotyczącymi osób, które wspólnie złożyły wniosek o wydanie wiz długoterminowych lub dokumentów pobytowych.

5. Jeżeli określone dane nie są wymagane zgodnie z prawem unijnym lub krajowym lub nie mogą zostać podane, w pola przeznaczone na te dane wpisuje się „nie dotyczy”. W przypadku odcisków palców system umożliwia rozróżnienie pomiędzy sytuacją, w której złożenie odcisków palców nie jest wymagane zgodnie z prawem unijnym lub krajowym, a sytuacją, w której nie można ich złożyć.

Artykuł 22b

Zapytania kierowane do systemów informacyjnych i baz danych

[123] 1. Pliki danych dotyczących wniosku są przetwarzane automatycznie przez VIS w celu znalezienia trafień zgodnie z niniejszym artykułem. VIS analizuje każdy plik danych dotyczących wniosku indywidualnie.

2. W celu dokonania oceny, czy dana osoba może stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa publicznego, bezpieczeństwa wewnętrznego lub zdrowia publicznego w państwach członkowskich zgodnie z art. 6 ust. 1 lit. e) rozporządzenia (UE) 2016/399, oraz w celu, o którym mowa w art. 2 ust. 2 lit. f) niniejszego rozporządzenia, VIS dokonuje zapytania za pośrednictwem europejskiego portalu wyszukiwania, aby porównać odpowiednie dane, o których mowa w art. 22a ust. 1 lit. d)–g), i), j) i k) niniejszego rozporządzenia, z danymi znajdującymi się w rekordzie, pliku lub wpisie zarejestrowanym w:

a) SIS;

b) EES;

c) ETIAS, w tym na liście ostrzegawczej ETIAS;

d) VIS,

e) ECRIS-TCN,

f) danych Europolu,

g) bazie danych Interpolu SLTD; oraz

h) bazie danych Interpolu TDAWN.

Porównania dokonuje się zarówno z danymi alfanumerycznymi, jak i z danymi biometrycznymi, chyba że system informacyjny lub baza danych, w których dokonuje się wyszukiwania, zawierają wyłącznie jedną z tych kategorii danych.

3. W szczególności VIS weryfikuje:

a) w odniesieniu do SIS – czy:

(i) dokument podróży użyty do celów wniosku odpowiada dokumentowi podróży, który został utracony, skradziony, przywłaszczony lub unieważniony;

(ii) w odniesieniu do osoby ubiegającej się o wizę dokonano wpisu dotyczącego odmowy wjazdu i pobytu;

(iii) w odniesieniu do osoby ubiegającej się o wizę dokonano wpisu dotyczącego powrotu;

(iv) w odniesieniu do osoby ubiegającej się o wizę dokonano wpisu dotyczącego osób poszukiwanych w celu ich aresztowania i wydania na podstawie europejskiego nakazu aresztowania lub osób poszukiwanych w celu ich aresztowania i ekstradycji;

(v) w odniesieniu do osoby ubiegającej się o wizę dokonano wpisu dotyczącego osób zaginionych lub osób narażonych na niebezpieczeństwo, którym należy uniemożliwić podróżowanie;

(vi) w odniesieniu do osoby ubiegającej się o wizę dokonano wpisu dotyczącego osób, których obecność jest wymagana do celów postępowania prowadzonego przez organy wymiaru sprawiedliwości;

(vii) w odniesieniu do osoby ubiegającej się o wizę lub w odniesieniu do dokumentu podróży dokonano wpisu dotyczącego osób lub przedmiotów, wobec których należy przeprowadzić kontrole niejawne, rozpytania kontrolne lub kontrole szczególne;

b) w odniesieniu do EES – czy osoba ubiegająca się o wizę jest zarejestrowana w EES jako osoba, której odmówiono wjazdu na podstawie jednego z powodów odpowiadających lit. B), D), H) lub I) części B załącznika V do rozporządzenia (UE) 2016/399;

c) w odniesieniu do ETIAS – czy:

(i) osoba ubiegająca się o wizę jest osobą, w przypadku której zarejestrowano w ETIAS odmowę wydania, unieważnienie lub cofnięcie zezwolenia na podróż na podstawie jednego z powodów odpowiadających art. 37 ust. 1 lit. a), b), d) lub e), lub art. 37 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2018/1240, lub czy dokument podróży osoby ubiegającej się o wizę odpowiada takiemu zezwoleniu na podróż, którego wydania odmówiono lub które unieważniono lub cofnięto;

(ii) dane przekazane jako część wniosku odpowiadają danym znajdującym się na liście ostrzegawczej ETIAS;

d) w odniesieniu do VIS – czy osoba ubiegająca się o wizę odpowiada osobie:

(i) w przypadku której zarejestrowano w VIS odmowę wydania, unieważnienie lub cofnięcie wizy na podstawie jednego z powodów odpowiadających art. 12 ust. 2 lit. a) ppkt (i), (v) lub (vi), lub lit. b);

(ii) w przypadku której zarejestrowano w VIS odmowę, wycofanie, cofnięcie lub unieważnienie wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego na podstawie jednego z powodów odpowiadających art. 22d ust. 1 lit. a); lub

(iii) której dokument podróży odpowiada wizie, wizie długoterminowej lub dokumentowi pobytowemu, których wydania odmówiono lub które wycofano, cofnięto lub unieważniono, o których mowa w ppkt (i) lub (ii);

e) w odniesieniu do ECRIS-TCN – czy osoba ubiegająca się o wizę odpowiada osobie, której dane zarejestrowano w tym systemie w ciągu ostatnich 25 lat w przypadku wyroków skazujących za przestępstwa terrorystyczne, lub w ciągu ostatnich 15 lat – w przypadku wyroków skazujących za inne poważne przestępstwa;

f) w odniesieniu do danych Europolu – czy dane przedstawione we wniosku odpowiadają danym zarejestrowanym w danych Europolu;

g) w odniesieniu do baz danych Interpolu – czy

(i) dokument podróży użyty do celów wniosku odpowiada dokumentowi podróży zgłoszonemu w bazie danych Interpolu SLTD jako utracony, skradziony lub unieważniony;

(ii) dokument podróży użyty do celów wniosku odpowiada dokumentowi podróży zarejestrowanemu w pliku w bazie danych Interpolu TDAWN.

4. Wpisy w SIS dotyczące osób zaginionych lub osób narażonych na niebezpieczeństwo, osób, których obecność jest wymagana do celów postępowania prowadzonego przez organy wymiaru sprawiedliwości, oraz osób lub przedmiotów, wobec których należy przeprowadzić kontrole niejawne, rozpytania kontrolne lub kontrole szczególne, są wyszukiwane wyłączenie do celów, o których mowa w art. 2 ust. 2 lit. f).

5. W odniesieniu do bazy danych Interpolu SLTD oraz bazy danych Interpolu TDAWN zapytania lub weryfikacje są przeprowadzane w taki sposób, by żadne informacje nie zostały ujawnione właścicielowi wpisu w bazie Interpolu.

Jeżeli wymóg przewidziany w niniejszym ustępie nie zostanie spełniony, VIS nie przeprowadza wyszukiwania w bazach danych Interpolu.

6. W odniesieniu do danych Europolu, w przypadku zautomatyzowanego przetwarzania wysyłane jest odpowiednie powiadomienie zgodnie z art. 21 ust. 1b rozporządzenia (UE) 2016/794.

7. Trafienie następuje, jeżeli wszystkie lub niektóre dane z pliku danych dotyczących wniosku, który to plik został użyty do celów zapytania, w pełni lub częściowo odpowiadają danym zawartym w rekordzie, wpisie lub pliku systemów informacyjnych lub baz danych, o których mowa w ust. 2. Podręcznik, o którym mowa w ust. 18, określa, na czym polega częściowe odpowiadanie, w tym stopień prawdopodobieństwa, aby ograniczyć liczbę fałszywych trafień.

8. Jeżeli w wyniku automatycznego porównania, o którym mowa w ust. 2, uzyskano trafienie dotyczące ust. 3 lit. a) ppkt (i), (ii) i (iii), lit. b), lit. c) ppkt (i), lit. d) i lit. g) ppkt (i), VIS dodaje w pliku danych dotyczących wniosku adnotację o każdym trafieniu i, w stosownych przypadkach, o państwie członkowskim lub państwach członkowskich, które wprowadziły lub przekazały dane wywołujące trafienie.

9. Jeżeli w wyniku automatycznego porównania, o którym mowa w ust. 2, uzyskano trafienie dotyczące ust. 3 lit. a) ppkt (iv), lit. c) ppkt (ii), lit. e) i f), i lit. g) ppkt (ii), VIS zamieszcza w pliku danych dotyczących wniosku wyłącznie informację, że potrzebna jest dalsza weryfikacja.

W przypadku trafień na podstawie ust. 3 lit. a) ppkt (iv), lit. e) i f), i lit. g) ppkt (ii) VIS przesyła automatyczne powiadomienie dotyczące takich trafień organowi wyznaczonemu do celów VIS w państwie członkowskim przetwarzającym wniosek. Takie automatyczne powiadomienie zawiera dane zarejestrowane w pliku danych dotyczących wniosku zgodnie z art. 22a ust. 1 lit. d)–g), i), j) oraz k).

W przypadku trafień na podstawie ust. 3 lit. c) ppkt (ii) VIS przesyła automatyczne powiadomienie dotyczące takich trafień jednostce krajowej ETIAS w państwie członkowskim, które wprowadziło dane, lub, jeżeli dane wprowadził Europol – jednostce krajowej ETIAS w państwach członkowskich przetwarzających wniosek. Takie automatyczne powiadomienie zawiera dane zarejestrowane w pliku danych dotyczących wniosku zgodnie z art. 22a ust. 1 lit. d)–g) oraz i).

10. Jeżeli w wyniku automatycznego porównania, o którym mowa w ust. 2, uzyskano trafienie dotyczące ust. 3 lit. a) ppkt (v), (vi) i (vii), VIS nie rejestruje trafienia w pliku danych dotyczących wniosku ani nie zamieszcza w pliku danych dotyczących wniosku informacji, że potrzebna jest dalsza weryfikacja.

11. Niepowtarzalny numer referencyjny rekordu danych, który wywołał trafienie, przechowuje się w pliku danych dotyczących wniosku w celu prowadzenia rejestrów oraz w celu sporządzania sprawozdań i statystyk zgodnie z art. 34 i 45a.

12. Właściwy organ wizowy lub imigracyjny państwa członkowskiego przetwarzającego wniosek o wydanie wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego weryfikuje ręcznie wszelkie trafienia uzyskane zgodnie z ust. 8.

W celu ręcznej weryfikacji na podstawie akapitu pierwszego niniejszego ustępu właściwy organ ma dostęp do pliku danych dotyczących wniosku i wszelkich powiązanych z nim odsyłaczami plików danych dotyczących wniosku, a także do trafień, które zostały wywołane podczas zautomatyzowanego przetwarzania zgodnie z ust. 8.

Właściwy organ ma również tymczasowy dostęp do danych w VIS, SIS, EES, ETIAS lub bazie danych Interpolu SLTD, które wywołały trafienie, przez okres weryfikacji, o której mowa w niniejszym artykule, i przez okres rozpatrywania wniosku o wydanie wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego oraz w przypadku postępowania odwoławczego.

Właściwy organ weryfikuje, czy tożsamość osoby ubiegającej się o wizę zarejestrowana w pliku danych dotyczących wniosku odpowiada danym znajdującym się w jakimkolwiek systemie informacyjnym lub w jakiejkolwiek bazie danych, w których dokonuje się wyszukiwania.

Jeżeli dane osobowe zawarte w pliku danych dotyczących wniosku odpowiadają danym przechowywanym w odpowiednim systemie informacyjnym lub odpowiedniej bazie danych, trafienie uwzględnia się przy dokonywaniu oceny, czy osoba, która złożyła wniosek o wydanie wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego, może stanowić zagrożenie dla porządku publicznego, bezpieczeństwa wewnętrznego lub zdrowia publicznego w państwach członkowskich przetwarzających wniosek.

Jeżeli trafienie dotyczy osoby, w przypadku której inne państwo członkowskie wprowadziło w SIS wpis do celów odmowy wjazdu i pobytu lub wpis dotyczący powrotu, przeprowadza się uprzednie konsultacje zgodnie z art. 27 rozporządzenia (UE) 2018/1861 lub art. 9 rozporządzenia (UE) 2018/1860.

Jeżeli dane osobowe zawarte w pliku danych dotyczących wniosku nie odpowiadają danym przechowywanym w odpowiednim systemie informacyjnym lub odpowiedniej bazie danych, właściwy organ usuwa fałszywe trafienie z pliku danych dotyczących wniosku.

13. Do celów ręcznej weryfikacji trafień przez organy wyznaczone do celów VIS prowadzonej na podstawie ust. 3 lit. a) ppkt (iv)–(vii), lit. e) i f), i lit. g) ppkt (ii) niniejszego artykułu stosuje się odpowiednio art. 9d.

14. Do celów ręcznej weryfikacji trafień na liście ostrzegawczej ETIAS na podstawie ust. 3 lit. c) ppkt (ii) niniejszego artykułu i działań podejmowanych przez jednostki krajowe ETIAS w następstwie takich trafień stosuje się odpowiednio art. 9e. Odesłanie do centralnego organu wizowego rozumie się jako odesłanie do organu wizowego lub imigracyjnego właściwego w zakresie wiz długoterminowych lub dokumentów pobytowych.

15. Do celów działań podejmowanych przez biura SIRENE w następstwie trafień w SIS na podstawie ust. 3 lit. a) ppkt (iv)–(vii) niniejszego artykułu stosuje się odpowiednio art. 9f.

16. Do celów działań podejmowanych przez organy wyznaczone do celów VIS w następstwie trafień na podstawie ust. 3 lit. a) ppkt (iv) lub lit. e) lub f), lub lit. g) ppkt (ii) niniejszego artykułu stosuje się odpowiednio art. 9g. Odesłanie do centralnego organu wizowego rozumie się jako odesłanie do organu wizowego lub imigracyjnego właściwego w zakresie wiz długoterminowych lub dokumentów pobytowych.

17. Do celów wykonywania niniejszego artykułu eu-LISA ustanawia, we współpracy z państwami członkowskimi i Europolem, odpowiednie kanały komunikacyjne służące przesyłaniu powiadomień i wymianie informacji, o których mowa w niniejszym artykule.

18. Komisja przyjmuje akt delegowany zgodnie z art. 48a w celu ustanowienia – w formie podręcznika – procedur i zasad niezbędnych do zapytań, weryfikacji i ocen.

Artykuł 22c

Dane dodawane w przypadku wydania wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego

[124] W przypadku podjęcia przez właściwy organ decyzji o wydaniu wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego, dodaje on do pliku danych dotyczących wniosku następujące dane, jeżeli zgodnie z odpowiednim prawem unijnym i krajowym gromadzi się takie dane:

a) informacje o statusie wskazujące, że zostały wydane wiza długoterminowa lub dokument pobytowy;

b) organ, który podjął decyzję;

c) miejsce i datę wydania decyzji o wydaniu wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego;

d) rodzaj wydanego dokumentu (wiza długoterminowa lub dokument pobytowy);

e) numer wydanej wizy długoterminowej lub wydanego dokumentu pobytowego;

f) datę rozpoczęcia i upływu okresu ważności wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego;

g) dane wymienione w art. 22a ust. 1, jeżeli są dostępne i nie zostały wprowadzone do pliku danych dotyczących wniosku po otrzymaniu wniosku o wydanie wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego;

h) [125] wpisy krajowe w rubryce „uwagi”.

Artykuł 22d

Dane dodawane w niektórych przypadkach odmowy wydania wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego

[126] 1. W przypadku podjęcia przez właściwy organ decyzji o odmowie wydania wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego ze względu na to, że osoba ubiegająca się o wizę jest uważana za osobę stanowiącą zagrożenie dla porządku publicznego, bezpieczeństwa wewnętrznego lub zdrowia publicznego, lub ze względu na to, że osoba ubiegająca się o wizę przedstawiła dokumenty uzyskane w drodze oszustwa lub dokumenty fałszywe, lub dokumenty, w które dokonano ingerencji, dodaje on do pliku danych dotyczących wniosku następujące dane, jeżeli zgodnie z odpowiednim prawem unijnym lub krajowym gromadzi się takie dane:

a) informacje o statusie wskazujące, że wydania wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego odmówiono, ponieważ osoba ubiegająca się o wizę jest uważana za osobę stanowiącą zagrożenie dla porządku publicznego, bezpieczeństwa wewnętrznego lub zdrowia publicznego, lub ze względu na to, że osoba ubiegająca się o wizę przedstawiła dokumenty uzyskane w drodze oszustwa lub dokumenty fałszywe lub dokumenty, w które dokonano ingerencji;

b) organ, który podjął decyzję;

c) miejsce i datę wydania decyzji.

2. W przypadku podjęcia ostatecznej decyzji o odmowie wydania wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego na podstawie innych powodów niż powody, o których mowa w ust. 1, plik danych dotyczących wniosku jest niezwłocznie usuwany z VIS.

Artykuł 22e

Dane dodawane w przypadku wycofania, cofnięcia lub unieważnienia wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego

[127] W przypadku podjęcia przez właściwy organ decyzji o wycofaniu, cofnięciu lub unieważnieniu wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego, dodaje on do pliku danych dotyczących wniosku następujące dane, jeżeli zgodnie z odpowiednim prawem unijnym lub krajowym gromadzi się takie:

a) informacje o statusie wskazujące, że wizę długoterminową lub dokument pobytowy wycofano, cofnięto lub unieważniono;

b) organ, który podjął decyzję;

c) miejsce i datę wydania decyzji;

d) w stosownych przypadkach – podstawę wycofania, cofnięcia lub unieważnienia wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego, zgodnie z art. 22d.

Artykuł 22f

Dane dodawane w przypadku przedłużenia wizy długoterminowej lub odnowienia dokumentu pobytowego

[128] 1. W przypadku podjęcia przez właściwy organ decyzji o przedłużeniu wizy długoterminowej, dodaje on następujące dane do pliku danych dotyczących wniosku, jeżeli zgodnie z odpowiednim prawem unijnym lub krajowym gromadzi się takie dane:

a) informacje o statusie wskazujące, że wiza długoterminowa została przedłużona;

b) organ, który podjął decyzję;

c) miejsce i datę wydania decyzji;

d) [129] numer wizy;

e) datę rozpoczęcia i upływu okresu ważności wizy długoterminowej.

2. W przypadku podjęcia przez właściwy organ decyzji o odnowieniu dokumentu pobytowego stosuje się art. 22c.

Artykuł 22g

Dostęp do danych VIS w celu weryfikacji wiz długoterminowych i dokumentów pobytowych na przejściach granicznych na granicach zewnętrznych

[130] 1. Wyłącznie w celu weryfikacji tożsamości posiadacza wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego lub autentyczności i ważności wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego lub w celu sprawdzenia, czy spełnione zostały warunki wjazdu na terytorium państw członkowskich zgodnie z art. 6 rozporządzenia (UE) 2016/399, organy właściwe do przeprowadzania odpraw na przejściach granicznych na granicach zewnętrznych zgodnie z tym rozporządzeniem mają dostęp do wyszukiwania w VIS z wykorzystaniem następujących danych:

a) nazwiska, imienia lub imion; daty urodzenia; obywatelstwa lub obywatelstw; płci; rodzaju i numeru dokumentu lub dokumentów podróży; trzyliterowego kodu państwa wydającego dokument lub dokumenty podróży; oraz daty upływu ważności dokumentu lub dokumentów podróży; lub

b) numeru wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego.

2. Jeżeli wyszukiwanie według danych wymienionych w ust. 1 niniejszego artykułu wskazuje na to, że dane dotyczące posiadacza wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego są zarejestrowane w VIS, właściwy organ kontroli granicznej ma – wyłącznie do celów, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu – dostęp do VIS w celu przeglądania następujących danych zawartych w pliku danych dotyczących wniosku oraz w powiązanych z nim odsyłaczami plikach danych dotyczących wniosków, zgodnie z art. 22a ust. 4:

a) informacji o statusie wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego wskazujących, czy zostały one wydane, wycofane, cofnięte, unieważnione, przedłużone lub odnowione;

b) danych, o których mowa w art. 22c lit. d), e) i f);

c) w stosownych przypadkach – danych, o których mowa w art. 22f ust. 1 lit. d) i e);

d) wizerunków twarzy, o których mowa w art. 22a ust. 1 lit. j).

3. Do celów, o których mowa w ust. 1, organy właściwe do przeprowadzania odpraw na przejściach granicznych na granicach zewnętrznych mają również dostęp do VIS w celu weryfikowania odcisków palców lub wizerunku twarzy posiadacza wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego na podstawie odcisków palców lub pobranego na miejscu wizerunku twarzy zarejestrowanych w VIS.

4. Jeżeli weryfikacja posiadacza wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego nie przyniesie rezultatu lub w przypadku wątpliwości co do tożsamości posiadacza lub autentyczności wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego, lub dokumentu podróży, odpowiednio upoważniony personel organów właściwych do przeprowadzania odpraw na przejściach granicznych na granicach zewnętrznych ma dostęp do danych VIS zgodnie z art. 22i ust. 1 i 2.

Artykuł 22h

Dostęp do danych VIS w celu weryfikacji na terytorium państw członkowskich

[131] 1. Wyłącznie w celu weryfikacji tożsamości posiadacza wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego lub autentyczności i ważności wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego lub w celu sprawdzenia, czy warunki wjazdu, pobytu lub zamieszkania na terytorium państw członkowskich zostały spełnione, organy właściwe do prowadzenia na terytorium państw członkowskich kontroli w celu sprawdzenia, czy zostały spełnione warunki wjazdu, pobytu lub zamieszkania na terytorium państw członkowskich, mają dostęp do VIS w celu wyszukiwania według numeru wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego w połączeniu z weryfikacją odcisków palców posiadacza wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego lub według numeru wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego.

Jeżeli tożsamości posiadacza wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego nie można zweryfikować na podstawie odcisków palców, właściwe organy mogą również przeprowadzić weryfikację za pomocą wizerunku twarzy.

2. Jeżeli wyszukiwanie według danych wymienionych w ust. 1 niniejszego artykułu wskazuje na to, że dane dotyczące posiadacza wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego są zarejestrowane w VIS, właściwy organ ma – wyłącznie do celów, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu – dostęp do VIS w celu przeglądania następujących danych zawartych w pliku danych dotyczących wniosku oraz w powiązanych z nim odsyłaczami plikach danych dotyczących wniosku, zgodnie z art. 22a ust. 4:

a) informacji o statusie wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego wskazujących, czy zostały one wydane, wycofane, cofnięte, unieważnione, przedłużone lub odnowione;

b) danych, o których mowa w art. 22c lit. d), e) i f);

c) w stosownych przypadkach – danych, o których mowa w art. 22f ust. 1 lit. d) i e);

d) wizerunków twarzy, o których mowa w art. 22a ust. 1 lit. j).

3. Jeżeli weryfikacja posiadacza wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego nie przyniesie rezultatu lub w przypadku wątpliwości co do tożsamości posiadacza lub autentyczności wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego, lub dokumentu podróży, odpowiednio upoważniony personel właściwych organów ma dostęp do danych VIS zgodnie z art. 22i ust. 1 i 2.

Artykuł 22i

Dostęp do danych VIS w celu identyfikacji

[132] 1. Wyłącznie w celu identyfikacji osoby, która mogła zostać uprzednio zarejestrowana w VIS lub która nie spełnia warunków wjazdu, pobytu lub zamieszkania na terytorium państw członkowskich, lub która przestała spełniać te warunki, organy właściwe do przeprowadzania odpraw na przejściach granicznych na granicach zewnętrznych zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/399 lub kontroli na terytorium państw członkowskich w celu sprawdzenia, czy spełnione zostały warunki wjazdu, pobytu lub zamieszkania na terytorium państw członkowskich, mają dostęp do VIS w celu wyszukiwania według odcisków palców danej osoby.

W przypadku gdy wykorzystanie odcisków palców danej osoby nie jest możliwe lub wyszukiwanie według odcisków palców nie przyniesie rezultatu, wyszukiwanie przeprowadza się według danych, o których mowa w art. 22a ust. 1 lit. d)–g) lub j). Wizerunek twarzy nie może jednak być jedynym kryterium wyszukiwania.

2. Jeżeli wyszukiwanie według danych wymienionych w ust. 1 niniejszego artykułu wskazuje na to, że dane dotyczące osoby ubiegającej się o wizę są zarejestrowane w VIS, właściwy organ ma – wyłącznie do celów, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu – dostęp do VIS w celu przeglądania następujących danych zawartych w pliku danych dotyczących wniosku oraz w powiązanych z nim odsyłaczami plikach danych dotyczących wniosku, zgodnie z art. 22a ust. 4:

a) numeru wniosku, informacji o statusie i organu, do którego złożono wniosek;

b) danych, o których mowa w art. 22a ust. 1 lit. d)–g) oraz i);

c) wizerunków twarzy, o których mowa w art. 22a ust. 1 lit. j);

d) danych wprowadzonych w odniesieniu do wiz długoterminowych lub dokumentów pobytowych, które wydano, których wydania odmówiono lub które wycofano, cofnięto, unieważniono, przedłużono lub odnowiono, o których to danych mowa w art. 22c–22f.

3. W przypadku gdy dana osoba posiada wizę długoterminową lub dokument pobytowy, właściwe organy w pierwszej kolejności korzystają z VIS zgodnie z art. 22g lub 22h.

Artykuł 22j

Dostęp do danych VIS w celu ustalenia odpowiedzialności za rozpatrzenie wniosków o udzielenie ochrony międzynarodowej

[133] 1. Wyłącznie w celu ustalenia państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej zgodnie z art. 12 i 34 rozporządzenia (UE) nr 604/2013, właściwe organy azylowe mają dostęp do VIS w celu wyszukiwania według odcisków palców osoby ubiegającej się o udzielenie ochrony międzynarodowej.

W przypadku gdy wykorzystanie odcisków palców osoby ubiegającej się o udzielenie ochrony międzynarodowej nie jest możliwe lub wyszukiwanie według odcisków palców nie przyniesie rezultatu, wyszukiwanie przeprowadza się według danych, o których mowa w art. 22a ust. 1 lit. d)–g) lub j). Wizerunek twarzy nie może jednak być jedynym kryterium wyszukiwania.

2. Jeżeli wyszukiwanie według danych wymienionych w ust. 1 niniejszego artykułu wskazuje na to, że wiza długoterminowa lub dokument pobytowy są zarejestrowane w VIS, właściwy organ azylowy ma – wyłącznie do celu, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu – dostęp do VIS w celu przeglądania następujących danych zawartych w pliku danych dotyczących wniosku oraz, w przypadku danych wymienionych w lit. e) niniejszego ustępu, w powiązanych z nim odsyłaczami plikach danych dotyczących wniosku, które odnoszą się do współmałżonka i dzieci, zgodnie z art. 22a ust. 4:

a) numeru wniosku oraz nazwy organu, który wydał, cofnął, unieważnił, przedłużył lub odnowił wizę długoterminową lub dokument pobytowy;

b) danych, o których mowa w art. 22a ust. 1 lit. d)–g) oraz i);

c) danych wprowadzonych w odniesieniu do wiz długoterminowych lub dokumentów pobytowych, które wydano, wycofano, cofnięto, unieważniono, przedłużono lub odnowiono, o których to danych mowa w art. 22c, 22e i 22f;

d) wizerunków twarzy, o których mowa w art. 22a ust. 1 lit. j);

e) danych, o których mowa w art. 22a ust. 1 lit. d)–g), zawartych w powiązanych odsyłaczami plikach danych dotyczących wniosku, które odnoszą się do współmałżonka i dzieci.

3. Przeglądanie VIS zgodnie z ust. 1 i 2 niniejszego artykułu jest prowadzone wyłącznie przez wyznaczone organy krajowe, o których mowa w art. 34 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 604/2013.

Artykuł 22k

Dostęp do danych VIS w celu rozpatrzenia wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej

[134] 1. Wyłącznie w celu rozpatrzenia wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej właściwe organy azylowe mają zgodnie z art. 34 rozporządzenia (UE) nr 604/2013 dostęp do VIS w celu wyszukiwania według odcisków palców osoby ubiegającej się o udzielenie ochrony międzynarodowej.

W przypadku gdy wykorzystanie odcisków palców osoby ubiegającej się o udzielenie ochrony międzynarodowej nie jest możliwe lub wyszukiwanie według odcisków palców nie przyniesie rezultatu, wyszukiwanie przeprowadza się według danych, o których mowa w art. 22a ust. 1 lit. d)–g) lub j). Wizerunek twarzy nie może jednak być jedynym kryterium wyszukiwania.

2. Jeżeli wyszukiwanie według danych wymienionych w ust. 1 niniejszego artykułu wskazuje na to, że dane dotyczące osoby ubiegającej się o udzielenie ochrony międzynarodowej są zarejestrowane w VIS, właściwy organ azylowy ma – wyłącznie do celu, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu – dostęp do VIS w celu przeglądania następujących danych zawartych w pliku danych dotyczących wniosku oraz, w przypadku danych wymienionych w lit. f) niniejszego ustępu – w powiązanych odsyłaczami plikach danych dotyczących wniosku, które odnoszą się do współmałżonka i dzieci, zgodnie z art. 22a ust. 4:

a) numeru wniosku;

b) danych, o których mowa w art. 22a ust. 1 lit. d)–g) oraz i);

c) wizerunków twarzy, o których mowa w art. 22a ust. 1 lit. j);

d) zeskanowanej strony dokumentu podróży zawierającej dane personalizacyjne, o której mowa w art. 22a ust. 1 lit. h);

e) danych wprowadzonych w odniesieniu do wiz długoterminowych lub dokumentów pobytowych, które wydano, wycofano, cofnięto, unieważniono, przedłużono lub odnowiono, o których to danych mowa w art. 22c, 22e i 22f;

f) danych, o których mowa w art. 22a ust. 1 lit. d)–g), zawartych w powiązanych odsyłaczami plikach danych dotyczących wniosków współmałżonka i dzieci.

3. Przeglądanie VIS zgodnie z ust. 1 i 2 niniejszego artykułu jest prowadzone wyłącznie przez wyznaczone organy krajowe, o których mowa w art. 34 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 604/2013.

ROZDZIAŁ IIIb

PROCEDURA I WARUNKI DOSTĘPU DO VIS DO CELÓW OCHRONY PORZĄDKU PUBLICZNEGO

Artykuł 22l

Wyznaczone organy państw członkowskich

[135] 1. Każde państwo członkowskie wyznacza organy, które są upoważnione do przeglądania danych VIS w celu zapobiegania przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom, ich wykrywania i prowadzenia w ich sprawie postępowań przygotowawczych.

Dane, do których dostęp mają te organy, są przetwarzane wyłącznie do celów konkretnego przypadku, w odniesieniu do którego dane te były przeglądane.

2. Każde państwo członkowskie prowadzi wykaz swoich wyznaczonych organów i przekazuje ten wykaz Komisji i eu-LISA. Każde państwo członkowskie może w dowolnym momencie zmienić lub zastąpić przekazany wykaz i informuje o tym odpowiednio Komisję i eu-LISA.

3. Każde państwo członkowskie wyznacza centralny punkt dostępu, mający dostęp do VIS. Centralny punkt dostępu weryfikuje, czy spełnione zostały warunki dostępu do danych VIS określone w art. 22o.

Jeżeli zezwala na to prawo krajowe, wyznaczone organy i centralny punkt dostępu mogą stanowić część tej samej organizacji, ale centralny punkt dostępu, wykonując swoje zadania na mocy niniejszego rozporządzenia, działa w sposób całkowicie niezależny od wyznaczonych organów. Centralny punkt dostępu jest odrębny od wyznaczonych organów i nie może otrzymywać od nich poleceń odnośnie do wyniku weryfikacji, którą to weryfikację przeprowadza w sposób niezależny.

Państwa członkowskie mogą wyznaczyć więcej niż jeden centralny punkt dostępu, żeby odzwierciedlić swoją strukturę organizacyjną i administracyjną zgodnie ze swoimi wymogami konstytucyjnymi lub prawnymi.

4. Każde państwo członkowskie przekazuje Komisji i eu-LISA informację o swoim centralnym punkcie dostępu i może w dowolnym czasie zmienić lub zastąpić przekazaną informację.

5. Na poziomie krajowym każde państwo członkowskie prowadzi wykaz jednostek operacyjnych, które działają w strukturach wyznaczonych organów i które są upoważnione do występowania – za pośrednictwem centralnego punktu dostępu – z wnioskiem o uzyskanie dostępu do danych VIS.

6. Wyłącznie personel centralnego punktu dostępu posiadający odpowiednie uprawnienia jest upoważniony do dostępu do danych VIS zgodnie z art. 22n i 22o.

Artykuł 22m

Europol

[136] 1. Europol wyznacza jedną ze swoich jednostek operacyjnych jako „wyznaczony organ Europolu” i upoważnia ją do występowania z wnioskiem o uzyskanie dostępu do danych VIS – za pośrednictwem wyznaczonego centralnego punktu dostępu do VIS, o którym mowa w ust. 2 – w celu wsparcia i wzmocnienia działań państw członkowskich w zakresie zapobiegania przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom, ich wykrywania lub prowadzenia w ich sprawie postępowań przygotowawczych.

Dane, do których dostęp ma Europol, są przetwarzane wyłącznie do celów konkretnego przypadku, w odniesieniu do którego dane te były przeglądane.

2. Europol wyznacza wyspecjalizowaną jednostkę z posiadającymi odpowiednie uprawnienia funkcjonariuszami Europolu jako centralny punkt dostępu. Centralny punkt dostępu weryfikuje, czy spełnione zostały warunki dostępu do danych VIS określone w art. 22r.

Centralny punkt dostępu, wykonując swoje zadania na mocy niniejszego rozporządzenia, działa w sposób niezależny i nie może otrzymywać od wyznaczonego organu Europolu poleceń odnośnie do wyniku weryfikacji.

Artykuł 22n

Procedura dostępu do danych VIS do celów ochrony porządku publicznego

[137] 1. Jednostki operacyjne, o których mowa w art. 22l ust. 5, przedkładają centralnym punktom dostępu, o których mowa w ust. 3 tego artykułu, uzasadniony wniosek, w formie elektronicznej lub pisemnej, o uzyskanie dostępu do danych VIS. Po otrzymaniu wniosku o uzyskanie dostępu centralny punkt dostępu weryfikuje, czy spełnione zostały warunki, o których mowa w art. 22o. Jeżeli warunki zostały spełnione, centralny punkt dostępu przetwarza wniosek. Dane VIS, do których uzyskano dostęp, są przekazywane jednostkom operacyjnym, o których mowa w art. 22l ust. 5, w taki sposób, aby nie zostało naruszone bezpieczeństwo tych danych.

2. W wyjątkowo pilnych przypadkach, jeżeli zachodzi potrzeba, by zapobiec bezpośredniemu zagrożeniu życia osoby w związku z przestępstwem terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwem, centralny punkt dostępu natychmiast przetwarza wniosek i wyłącznie ex post weryfikuje, czy wszystkie warunki określone w art. 22o zostały spełnione, w tym również, czy zaistniały przypadek rzeczywiście był pilny. Weryfikacja ex post następuje bez zbędnej zwłoki i w każdym razie nie później niż siedem dni roboczych po przetworzeniu wniosku.

3. Jeżeli w wyniku weryfikacji ex post okaże się, że dostęp do danych VIS był nieuzasadniony, wszystkie organy, które uzyskały dostęp do tych danych, niezwłocznie usuwają dane, do których uzyskano dostęp za pomocą VIS, i powiadamiają o ich usunięciu centralny punkt dostępu.

Artykuł 22o

Warunki dostępu wyznaczonych organów państw członkowskich do danych VIS

[138] 1. Bez uszczerbku dla art. 22 rozporządzenia (UE) 2019/817 wyznaczone organy mają dostęp do VIS do celów jego przeglądania, jeżeli spełnione zostały wszystkie następujące warunki:

a) przeglądanie danych jest niezbędne i proporcjonalne do celów zapobiegania przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom, ich wykrywania lub prowadzenia w ich sprawie postępowań przygotowawczych;

b) przeglądanie danych jest w konkretnym przypadku niezbędne i proporcjonalne;

c) istnieją uzasadnione podstawy, aby uznać, że przeglądanie danych VIS w znacznym stopniu przyczyni się do zapobieżenia danemu przestępstwu, jego wykrycia lub przeprowadzenia w jego sprawie postępowania przygotowawczego, w szczególności jeżeli zachodzi uzasadnione podejrzenie, że osoba podejrzana o popełnienie przestępstwa terrorystycznego lub innego poważnego przestępstwa, jego sprawca lub jego ofiara należą do jednej z kategorii objętych zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia;

d) zgodnie z art. 22 rozporządzenia (UE) 2019/817 dokonano zapytania we wspólnym repozytorium danych umożliwiających identyfikację, a z uzyskanej odpowiedzi, o której mowa w ust. 2 tego artykułu, wynika, że dane są przechowywane w VIS.

2. Spełnienie warunku określonego w ust. 1 lit. d) nie jest wymagane w przypadku, gdy dostęp do VIS jest potrzebny jako narzędzie do przeglądania historii wizowej lub okresów dozwolonego pobytu na terytorium państw członkowskich znanej osoby podejrzanej o popełnienie przestępstwa terrorystycznego lub innego poważnego przestępstwa, znanego sprawcy takiego przestępstwa lub jego domniemanej ofiary, ani w przypadku, gdy kategoria danych, według której przeprowadza się wyszukiwanie, nie jest przechowywana we wspólnym repozytorium danych umożliwiających identyfikację.

3. Przeglądanie VIS jest ograniczone do wyszukiwania w pliku danych dotyczących wniosku według dowolnej z następujących kategorii danych:

a) nazwiska (nazwisk), imienia (imion), daty urodzenia, obywatelstwa lub obywatelstw lub płci;

b) rodzaju i numeru dokumentu lub dokumentów podróży, państwa, które wydało dokument podróży, oraz daty upływu ważności dokumentu podróży;

c) [139] numeru wizy lub numeru wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego oraz daty upływu okresu ważności, odpowiednio, wizy, wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego;

d) odcisków palców, w tym niezidentyfikowanych śladów linii papilarnych;

e) wizerunku twarzy;

f) [140] adres IP, z którego złożono formularz wniosku;

g) [141] adres poczty elektronicznej użyty na potrzeby wniosku.

4. Wizerunek twarzy, o którym mowa w ust. 3 lit. e), nie może stanowić jedynego kryterium wyszukiwania.

5. Przeglądanie VIS w przypadku trafienia zapewnia dostęp do danych wymienionych w ust. 3 niniejszego artykułu, jak również do wszelkich innych danych pobranych z pliku danych dotyczących wniosku, w tym danych wprowadzonych w odniesieniu do każdego dokumentu, który wydano, którego wydania odmówiono lub który unieważniono, cofnięto, wycofano, odnowiono lub przedłużono. Dostępu do danych, o których mowa w art. 9 pkt 4 lit. l), zarejestrowanych w pliku danych dotyczących wniosku, udziela się wyłącznie w przypadku, gdy o przeglądanie tych danych wyraźnie wystąpiono w uzasadnionym wniosku i przeglądanie to zatwierdzono w drodze niezależnej weryfikacji.

6. Na zasadzie odstępstwa od ust. 3 i 5 dane, o których mowa w ust. 3 lit. d) i e) i które dotyczą dzieci poniżej 14. roku życia, wykorzystuje się wyłącznie do wyszukiwania w VIS, a w przypadku trafienia uzyskuje się do nich dostęp, wyłącznie jeżeli:

a) jest to niezbędne do celów zapobiegania poważnym przestępstwom, których te dzieci są ofiarami, wykrywania takich przestępstw lub prowadzenia w ich sprawie postępowań przygotowawczych, a także do celów ochrony dzieci zaginionych;

b) jest to niezbędne w konkretnym przypadku; oraz

c) wykorzystanie danych służy interesowi dziecka.

Artykuł 22p

Dostęp do danych VIS w celu identyfikacji osób w przypadku szczególnych okoliczności

[142] 1. Na zasadzie odstępstwa od art. 22o ust. 1 wyznaczone organy nie są zobowiązane do spełnienia określonych w tym ustępie warunków dostępu do VIS w celu identyfikacji osób zaginionych, uprowadzonych lub uznanych za ofiary handlu ludźmi, w przypadku których to osób istnieją uzasadnione podstawy, aby uznać, że przeglądanie danych VIS ułatwi ich identyfikację lub pomoże w prowadzeniu postępowań przygotowawczych w konkretnych przypadkach handlu ludźmi. W takich okolicznościach wyznaczone organy mogą wyszukiwać dane w VIS według odcisków palców tych osób.

2. W przypadku gdy wykorzystanie odcisków palców osób, o których mowa w ust. 1, nie jest możliwe lub wyszukiwanie według odcisków palców nie przyniesie rezultatu, wyszukiwanie przeprowadza się według danych, o których mowa w art. 9 pkt 4 lit. a)–ca) lub art. 22a ust. 1 lit. d)–g).

3. Przeglądanie VIS w przypadku trafienia zapewnia dostęp do wszelkich danych wymienionych w art. 9 i art. 22a, jak również do danych z powiązanych odsyłaczami plików danych dotyczących wniosku zgodnie z art. 8 ust. 3 i 4 lub art. 22a ust. 4.

Artykuł 22q

Korzystanie z danych VIS w celu wprowadzania do SIS wpisów dotyczących osób zaginionych lub osób narażonych na niebezpieczeństwo, którym należy uniemożliwić podróżowanie, oraz dostęp do tych danych

[143] 1. Z danych VIS można korzystać w celu wprowadzenia do SIS wpisu dotyczącego osób zaginionych lub osób narażonych na niebezpieczeństwo, którym należy uniemożliwić podróżowanie, zgodnie z art. 32 rozporządzenia (UE) 2018/1862. W takich przypadkach centralny punkt dostępu, o którym mowa w art. 22l ust. 3, zapewnia przekazywanie danych za pośrednictwem zabezpieczonego kanału komunikacji.

2. W przypadku uzyskania trafienia w odniesieniu do wpisu w SIS w wyniku wykorzystania zgodnie z ust. 1 danych VIS, organy odpowiedzialne za ochronę dzieci i krajowe organy wymiaru sprawiedliwości mogą zwrócić się do organu mającego dostęp do VIS o udzielenie im dostępu do tych danych do celów wykonywania ich zadań. Takie krajowe organy wymiaru sprawiedliwości obejmują organy odpowiedzialne za wszczynanie postępowań karnych z oskarżenia publicznego i prowadzenie postępowań przygotowawczych przed wniesieniem aktu oskarżenia oraz organy koordynujące ich działania, o których to organach mowa w art. 44 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2018/1862. Stosuje się warunki przewidziane w prawie unijnym i krajowym. Państwa członkowskie zapewniają, aby dane były przekazywane w bezpieczny sposób.

Artykuł 22r

Procedura i warunki dostępu Europolu do danych VIS

[144] 1. Europol ma dostęp do VIS do celów jego przeglądania, jeżeli spełnione zostały wszystkie następujące warunki:

a) przeglądanie danych jest niezbędne i proporcjonalne do celów wsparcia i wzmocnienia działań państw członkowskich w zakresie zapobiegania przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom objętym zakresem uprawnień Europolu, ich wykrywania lub prowadzenia w ich sprawie postępowań przygotowawczych;

b) przeglądanie danych jest w konkretnym przypadku niezbędne i proporcjonalne;

c) istnieją uzasadnione podstawy, aby uznać, że przeglądanie danych VIS w znacznym stopniu przyczyni się do zapobieżenia danemu przestępstwu, jego wykrycia lub przeprowadzenia w jego sprawie postępowania przygotowawczego, w szczególności jeżeli zachodzi uzasadnione podejrzenie, że osoba podejrzana o popełnienie przestępstwa terrorystycznego lub innego poważnego przestępstwa, jego sprawca lub jego ofiara należą do jednej z kategorii objętych zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia;

d) zgodnie z art. 22 rozporządzenia (UE) 2019/817 dokonano zapytania we wspólnym repozytorium danych umożliwiających identyfikację, a z uzyskanej odpowiedzi, o której mowa w ust. 2 tego artykułu, wynika, że dane są przechowywane w VIS.

2. Spełnienie warunku określonego w ust. 1 lit. d) nie jest wymagane w przypadku, gdy dostęp do VIS jest potrzebny jako narzędzie do przeglądania historii wizowej lub okresów dozwolonego pobytu na terytorium państw członkowskich znanej osoby podejrzanej o popełnienie przestępstwa terrorystycznego lub innego poważnego przestępstwa, znanego sprawcy takiego przestępstwa lub jego domniemanej ofiary, ani w przypadku, gdy kategoria danych, według której przeprowadza się wyszukiwanie, nie jest przechowywana we wspólnym repozytorium danych umożliwiających identyfikację.

3. Przeglądanie VIS jest ograniczone do wyszukiwania w pliku danych dotyczących wniosku według dowolnej z następujących kategorii danych:

a) nazwiska (nazwisk), imienia (imion), daty urodzenia, obywatelstwa lub obywatelstw lub płci;

b) rodzaju i numeru dokumentu lub dokumentów podróży, państwa, które wydało dokument podróży, oraz daty upływu ważności dokumentu podróży;

c) [145] numeru wizy lub numeru wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego oraz daty upływu okresu ważności, odpowiednio, wizy, wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego;

d) odcisków palców, w tym niezidentyfikowanych śladów linii papilarnych;

e) wizerunku twarzy,

f) [146] adres IP, z którego złożono formularz wniosku;

g) [147] adres poczty elektronicznej użyty na potrzeby wniosku;

4. Wizerunek twarzy, o którym mowa w ust. 3 lit. e), nie może stanowić jedynego kryterium wyszukiwania.

5. Przeglądanie VIS w przypadku trafienia zapewnia dostęp do danych wymienionych w ust. 3 niniejszego artykułu, jak również do wszelkich innych danych pobranych z pliku danych dotyczących wniosku, w tym danych wprowadzonych w odniesieniu do każdego dokumentu, który wydano, którego wydania odmówiono lub który unieważniono, cofnięto, wycofano, odnowiono lub przedłużono. Dostępu do danych, o których mowa w art. 9 pkt 4 lit. l), zarejestrowanych w pliku danych dotyczących wniosku, udziela się wyłącznie w przypadku, gdy o przeglądanie tych danych wyraźnie wystąpiono w uzasadnionym wniosku i przeglądanie to zatwierdzono w drodze niezależnej weryfikacji.

6. Na zasadzie odstępstwa od ust. 3 i 5 dane, o których mowa w ust. 3 lit. d) i e) i które dotyczą dzieci poniżej 14. roku życia, wykorzystuje się wyłącznie do wyszukiwania w VIS, a w przypadku trafienia uzyskuje się do nich dostęp, wyłącznie jeżeli:

a) jest to niezbędne do celów zapobiegania poważnym przestępstwom, których te dzieci są ofiarami, wykrywania takich przestępstw lub prowadzenia w ich sprawie postępowań przygotowawczych, a także do celów ochrony dzieci zaginionych;

b) jest to niezbędne w konkretnym przypadku; oraz

c) wykorzystanie danych służy interesowi dziecka.

7. Wyznaczony organ Europolu może przedłożyć centralnemu punktowi dostępu Europolu uzasadniony wniosek w formie elektronicznej o przeglądanie wszystkich danych VIS lub konkretnego zbioru danych VIS. Po otrzymaniu wniosku o uzyskanie dostępu centralny punkt dostępu Europolu weryfikuje, czy spełnione zostały warunki określone w ust. 1 i 2. Jeżeli spełnione zostały wszystkie warunki, odpowiednio upoważniony personel centralnego punktu dostępu przetwarza wniosek. Dane VIS, do których uzyskano dostęp, są przekazywane wyznaczonemu organowi Europolu w taki sposób, aby nie zostało naruszone bezpieczeństwo tych danych.

8. Przetwarzanie danych uzyskanych przez Europol w wyniku przeglądania danych VIS wymaga zgody ze strony państwa członkowskiego, które wprowadziło dane. Zgodę taką uzyskuje się za pośrednictwem jednostki krajowej Europolu w tym państwie członkowskim.

Artykuł 22s

Prowadzenie rejestrów wniosków o przeglądanie danych VIS do celów zapobiegania przestępstwom terrorystycznym lub innym poważnym przestępstwom, ich wykrywania lub prowadzenia postępowań przygotowawczych w ich sprawie

[148] 1. eu-LISA prowadzi rejestry wszystkich operacji przetwarzania danych w VIS związanych z dostępem uzyskanym przez centralne punkty dostępu, o których mowa w art. 22l ust. 3, do celów określonych w rozdziale IIIb. W rejestrach tych wskazuje się datę i godzinę każdej operacji, dane wykorzystane do wyszukiwania, dane przekazane przez VIS oraz imię i nazwisko upoważnionego członka personelu centralnego punktu dostępu, który wprowadził i pobrał dane.

2. Ponadto każde państwo członkowskie i Europol prowadzą rejestry wszystkich operacji przetwarzania danych w VIS wynikających z wniosków o przeglądanie danych VIS lub z dostępu do danych VIS do celów określonych w rozdziale IIIb.

3. Rejestry, o których mowa w ust. 2, wskazują:

a) dokładny cel wniosku o przeglądanie lub o uzyskanie dostępu do danych VIS, w tym dane przestępstwo terrorystyczne lub inne poważne przestępstwo, a w przypadku Europolu – dokładny cel wniosku o przeglądanie;

b) podjętą decyzję co do dopuszczalności wniosku;

c) krajową sygnaturę sprawy;

d) datę i dokładną godzinę złożenia przez centralny punkt dostępu wniosku o uzyskanie dostępu do VIS;

e) w stosownych przypadkach, zastosowanie trybu pilnego, o którym mowa w art. 22n ust. 2, oraz wynik weryfikacji ex post;

f) jakie dane lub zbiory danych, o których mowa w art. 22o ust. 3, zostały wykorzystane do przeglądania; oraz

g) zgodnie z przepisami krajowymi lub z rozporządzeniem (UE) 2016/794 – oznaczenie identyfikacyjne funkcjonariusza, który przeprowadził wyszukiwanie, oraz funkcjonariusza, który zarządził wyszukiwanie lub przesłanie danych.

4. Rejestry, o których mowa w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu, są wykorzystywane wyłącznie w celu sprawdzenia dopuszczalności wniosku, monitorowania zgodności z prawem przetwarzania danych oraz zapewnienia integralności i bezpieczeństwa danych. Rejestry są chronione przed nieuprawnionym dostępem za pomocą odpowiednich środków. Rejestry są usuwane po upływie jednego roku od końca okresu zatrzymywania danych, o którym mowa w art. 23, jeżeli nie są potrzebne do rozpoczętych już procedur monitorowania. Europejski Inspektor Ochrony Danych i właściwe organy nadzorcze mają na żądanie dostęp do tych rejestrów w celu wypełniania swoich obowiązków. Organ odpowiedzialny za sprawdzanie dopuszczalności wniosku również ma dostęp do tych rejestrów w tym celu. W przypadku celów innych niż powyższe, dane osobowe są usuwane ze wszystkich akt krajowych i akt Europolu po upływie jednego miesiąca, o ile nie są one potrzebne do celów konkretnego, toczącego się postępowania karnego, w związku z którym dane państwo członkowskie lub Europol zwróciły się o ich udostępnienie. Do monitorowania i oceny, o których mowa w art. 50, wykorzystywać można wyłącznie rejestry zawierające dane nieosobowe.

Artykuł 22t

Warunki dostępu wyznaczonych organów państwa członkowskiego, w stosunku do którego niniejsze rozporządzenie nie stało się jeszcze skuteczne, do danych VIS

[149] 1. Wyznaczone organy państwa członkowskiego, w stosunku do którego niniejsze rozporządzenie nie stało się jeszcze skuteczne, korzystają z dostępu do VIS do celów jego przeglądania, jeżeli taki dostęp:

a) wchodzi w zakres uprawnień tych wyznaczonych organów;

b) podlega tym samym warunkom, co warunki, o których mowa w art. 22o ust. 1;

c) został poprzedzony odpowiednio uzasadnionym wnioskiem, w formie pisemnej lub elektronicznej, do wyznaczonego organu państwa członkowskiego, do którego stosuje się niniejsze rozporządzenie; organ ten zwraca się następnie do krajowego centralnego punktu dostępu o przejrzenie VIS.

2. Państwo członkowskie, w stosunku do którego niniejsze rozporządzenie nie stało się jeszcze skuteczne, udostępnia swoje dane wizowe państwom członkowskim, do których stosuje się niniejsze rozporządzenie, na odpowiednio uzasadniony wniosek, w formie pisemnej lub elektronicznej, pod warunkiem że spełnione zostały warunki określone w art. 22o ust. 1.

ROZDZIAŁ IV

PRZECHOWYWANIE I ZMIANA DANYCH

Artykuł 23

Okres zatrzymywania przechowywanych danych

[150] 1. Każdy plik danych dotyczących wniosku przechowywany jest w VIS maksymalnie przez okres pięciu lat, bez uszczerbku dla możliwości usuwania danych, o której mowa w art. 24 i 25, oraz możliwości prowadzenia rejestrów, o której mowa w art. 34.

Okres ten rozpoczyna się:

a) z datą upływu okresu ważności wizy, wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego, jeżeli wiza, wiza długoterminowa lub dokument pobytowy zostały wydane;

b) z nową datą upływu okresu ważności wizy, wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego, jeżeli wiza, wiza długoterminowa lub dokument pobytowy zostały przedłużone lub odnowione;

c) z datą utworzenia w VIS pliku danych dotyczących wniosku, jeżeli wniosek został wycofany i zamknięty;

d) z datą podjęcia decyzji przez odpowiedzialny organ, jeżeli – stosownie do przypadku – odmówiono wydania wizy, wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego lub jeżeli je wycofano, cofnięto lub unieważniono.

2. Po upływie okresu, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, VIS automatycznie usuwa plik danych dotyczących wniosku i odsyłacze do tego pliku, o których mowa w art. 8 ust. 3 i 4 oraz art. 22a ust. 4.

3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 odciski palców i wizerunki twarzy dzieci poniżej 12. roku życia są usuwane po upłynięciu okresu ważności wizy, wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego oraz, w przypadku wizy, po tym jak dziecko, wyjeżdżając, przekroczy granice zewnętrzne.

Do celów takiego usunięcia EES automatycznie powiadamia VIS o wprowadzeniu informacji o wyjeździe dziecka do wpisu dotyczącego wjazdu/wyjazdu zgodnie z art. 16 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2017/2226.

Artykuł 24

Zmiana danych

[151] 1. Tylko odpowiedzialne państwo członkowskie ma prawo do zmiany danych, które przekazało do VIS, poprzez sprostowanie lub usunięcie takich danych.

2. Jeżeli państwo członkowskie posiada dowody wskazujące na to, że dane przetwarzane w VIS są nieprawidłowe lub że dane zostały przetworzone w VIS niezgodnie z niniejszym rozporządzeniem, natychmiast powiadamia ono odpowiedzialne państwo członkowskie. Wiadomość ta przekazywana jest za pośrednictwem VISMail, zgodnie z procedurą określoną w art. 16 ust. 3.

W przypadku gdy nieprawidłowe dane odnoszą się do odsyłaczy utworzonych zgodnie z art. 8 ust. 3 lub 4 lub art. 22a ust. 4 lub w przypadku braku odsyłacza, odpowiedzialne państwo członkowskie sprawdza przedmiotowe dane i udziela odpowiedzi w terminie trzech dni roboczych oraz, w razie konieczności, dokonuje sprostowania odsyłacza. W przypadku braku odpowiedzi w tym terminie państwo członkowskie występujące z wnioskiem dokonuje sprostowania odsyłacza i za pośrednictwem VISMail powiadamia odpowiedzialne państwo członkowskie o sprostowaniu.

3. Odpowiedzialne państwo członkowskie jak najszybciej sprawdza przedmiotowe dane oraz, w razie konieczności, natychmiast dokonuje ich sprostowania lub je usuwa.

Artykuł 25

Wcześniejsze usunięcie danych [152]

1. [153] Jeżeli przed upływem okresu, o którym mowa w art. 23 ust. 1, osoba ubiegająca się o wizę uzyskała obywatelstwo jednego z państw członkowskich, pliki danych dotyczących wniosku i odsyłacze utworzone zgodnie z art. 8 ust. 3 i 4 lub art. 22a ust. 4, dotyczące tej osoby są niezwłocznie usuwane z VIS przez państwo członkowskie, które utworzyło odpowiednie pliki danych dotyczących wniosku i odsyłacze.

2. [154] Każde państwo członkowskie niezwłocznie powiadamia odpowiedzialne państwa członkowskie o tym, że osoba ubiegająca się o wizę uzyskała jego obywatelstwo. Wiadomość ta przekazywana jest za pośrednictwem VISMail, zgodnie z procedurą określoną w art. 16 ust. 3.

3. Jeżeli odmowa wydania wizy została uchylona przez sąd lub organ odwoławczy, państwo członkowskie, które odmówiło wydania wizy, usuwa dane, o których mowa w art. 12, niezwłocznie po tym, jak decyzja uchylająca odmowę wydania wizy stanie się ostateczna.

ROZDZIAŁ V

FUNKCJONOWANIE I ODPOWIEDZIALNOŚĆ

Artykuł 26

Zarządzanie operacyjne

[155] 1. Za zarządzanie techniczne i operacyjne VIS i jego elementami, jak określono w art. 2a, odpowiada eu-LISA. Zapewnia ona, we współpracy z państwami członkowskimi, by w odniesieniu do tych elementów zawsze stosowana była najlepsza dostępna technologia, z zastrzeżeniem analizy kosztów i korzyści.

2. eu-LISA jest odpowiedzialna za następujące zadania związane z infrastrukturą łączności między systemem centralnym VIS a jednolitymi interfejsami krajowymi:

a) nadzór;

b) bezpieczeństwo;

c) koordynowanie stosunków między państwami członkowskimi a dostawcą;

d) zadania związane z wykonywaniem budżetu;

e) zakupy i odnawianie;

f) kwestie dotyczące umów.

3. Zarządzanie operacyjne VIS obejmuje wszystkie zadania niezbędne do utrzymania funkcjonowania VIS przez 24 godziny na dobę, siedem dni w tygodniu, zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. Obejmuje ono w szczególności prace konserwacyjne i zmiany techniczne niezbędne do zapewnienia zadowalającego poziomu jakości działania VIS, co dotyczy w szczególności czasu odpowiedzi na zapytanie w przypadku przeglądania VIS przez organy wizowe, organy właściwe do podejmowania decyzji w sprawie wniosku o wydanie wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego oraz służby graniczne. Taki czas odpowiedzi powinien być jak najkrótszy.

8a. W następujących okolicznościach eu-LISA może na potrzeby testowania wykorzystać zanonimizowane prawdziwe dane osobowe, które znajdują się w VIS:

a) na potrzeby diagnostyki i napraw, jeżeli stwierdzono występowanie błędów w systemie centralnym VIS;

b) na potrzeby testowania nowych technologii i technik, które mają znaczenie dla zwiększenia wydajności systemu centralnego VIS lub przesyłania do niego danych.

W przypadkach, o których mowa w akapicie pierwszym lit. b), środki bezpieczeństwa, kontrola dostępu i rejestrowanie działań w środowisku testowym są takie same jak w przypadku VIS. Prawdziwe dane osobowe wykorzystywane na potrzeby testowania są anonimizowane w taki sposób, aby osoba, której dane dotyczą, nie mogła zostać zidentyfikowana.

9. Bez uszczerbku dla art. 17 regulaminu pracowniczego urzędników Wspólnot Europejskich ustanowionego rozporządzeniem (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68 (⁴⁰) eu-LISA stosuje odpowiednie zasady dotyczące tajemnicy zawodowej lub inne równoważne wymogi poufności wobec wszystkich członków swojego personelu, od których wymaga się pracy z danymi VIS. Zobowiązania te stosuje się także po odejściu członków takiego personelu z urzędu lub z pracy lub po zakończeniu przez nich działalności.

10. W przypadku gdy eu-LISA współpracuje z wykonawcami zewnętrznymi przy zadaniach związanych z VIS, ściśle monitoruje działania wykonawcy, by zapewnić przestrzeganie niniejszego rozporządzenia, w szczególności przepisów dotyczących bezpieczeństwa, poufności i ochrony danych.

11. [156] Infrastruktura wspierająca EU VAP, o której mowa w art. 2a, znajduje się w obiektach technicznych eu-LISA. Infrastruktura ta jest rozproszona geograficznie, aby zapewnić funkcje określone w niniejszym rozporządzeniu zgodnie z wymogami bezpieczeństwa, ochrony danych i bezpieczeństwa danych.

eu-LISA zapewnia, aby podczas prac nad EU VAP uwzględniono, że w przyszłości z platformy tej będą korzystać państwa członkowskie, które nie stosują w pełni dorobku Schengen, co przewidziano w art. 2a. Dotyczy to w szczególności pojemności przechowywania danych w EU VAP i wzajemnego połączenia z krajowym wizowym systemem informacyjnym.

12. [157] eu-LISA odpowiada za rozwój techniczny EU VAP, o którym mowa w art. 2a, i określa specyfikacje techniczne EU VAP. Zarząd eu-LISA przyjmuje te specyfikacje techniczne, pod warunkiem że Komisja wydała pozytywną opinię na ich temat.

13. [158] eu-LISA opracowuje i wdraża EU VAP jak najszybciej po wejściu w życie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/2667 (⁴)1oraz po przyjęciu przez Komisję:

a) aktów wykonawczych przewidzianych w art. 45 ust. 2 lit. g)–r) niniejszego rozporządzenia; oraz

b) aktów delegowanych przewidzianych w art. 7b ust. 7 niniejszego rozporządzenia.

14. [159] eu-LISA odpowiada za zarządzanie operacyjne EU VAP.

Zarządzanie operacyjne EU VAP obejmuje wszystkie zadania niezbędne do utrzymania funkcjonowania EU VAP przez 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu, zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. Obejmuje ono w szczególności prace konserwacyjne i rozwój techniczny niezbędne do zapewnienia zadowalającego poziomu jakości działania EU VAP.

Grupa doradcza ds. VIS, o której mowa w art. 49a niniejszego rozporządzenia i w art. 27 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1726 (⁴²), zapewnia zarządowi eu-LISA wiedzę fachową dotyczącą EU VAP.

Na etapie projektowania i tworzenia EU VAP powołuje się Komisję ds. Zarządzania Programem składającą się z maksymalnie dziesięciu członków. Komisja ds. Zarządzania Programem składa się z siedmiu członków wyznaczonych przez zarząd eu-LISA spośród swoich członków lub ich zastępców, przewodniczącego grupy doradczej ds. VIS, członka reprezentującego eu-LISA wyznaczonego przez jej dyrektora wykonawczego i jednego członka wyznaczonego przez Komisję.

Komisja ds. Zarządzania Programem spotyka się regularnie, co najmniej raz na kwartał. Zapewnia odpowiednie zarządzanie etapem projektowania i tworzenia EU VAP oraz spójność między projektem centralnym i krajowymi projektami w zakresie systemu EU VAP.

Komisja ds. Zarządzania Programem co miesiąc przedkłada zarządowi eu-LISA pisemne sprawozdania z postępów w realizacji projektu. Komisji ds. Zarządzania Programem nie przysługują uprawnienia do podejmowania decyzji ani reprezentowania członków zarządu eu-LISA.

Zarząd eu-LISA ustanawia regulamin Komisji ds. Zarządzania Programem, który obejmuje w szczególności zasady dotyczące:

a) przewodniczenia;

b) miejsc odbywania posiedzeń;

c) przygotowywania posiedzeń;

d) wstępu ekspertów na posiedzenia;

e) planów komunikacji zapewniających pełne informowanie nieobecnych członków zarządu eu-LISA.

Komisji ds. Zarządzania Programem przewodniczy państwo członkowskie, które jest w pełni związane na mocy prawa Unii aktami ustawodawczymi regulującymi tworzenie, ustanawianie, obsługę i użytkowanie wszystkich wielkoskalowych systemów informatycznych zarządzanych przez eu-LISA.

eu-LISA zwraca wszystkie koszty podróży i utrzymania poniesione przez członków Komisji ds. Zarządzania Programem i zastosowanie ma odpowiednio art. 10 regulaminu wewnętrznego eu-LISA. eu-LISA zapewnia prowadzenie sekretariatu Komisji ds. Zarządzania Programem.

Artykuł 27

[160] (uchylony)

Artykuł 27a

Interoperacyjność z innymi systemami informacyjnymi UE i z danymi Europolu

[161] Ustanawia się interoperacyjność między VIS a SIS, EES, ETIAS, Eurodac, ECRIS-TCN i danymi Europolu, aby umożliwić zautomatyzowane przetwarzanie zapytań kierowanych do innych systemów zgodnie z art. 9a–9g i art. 22b. Interoperacyjność opiera się na europejskim portalu wyszukiwania.

Artykuł 28

Powiązania z systemami krajowymi

1. [162] VIS jest połączony z systemem krajowym każdego państwa członkowskiego przez jednolity interfejs krajowy w danym państwie członkowskim.

2. [163] Każde państwo członkowskie wyznacza organ krajowy, który zapewnia dostęp do VIS właściwym organom, o których mowa w art. 6 ust. 1 i 2, oraz podłącza ten organ krajowy do jednolitego interfejsu krajowego.

3. Każde państwo członkowskie przestrzega zautomatyzowanych procedur przetwarzania danych.

4. Każde państwo członkowskie odpowiada za:

a) [164] rozwój systemu krajowego i jego dostosowanie do VIS;

b) organizację, zarządzanie, funkcjonowanie i utrzymanie swojego systemu krajowego;

c) zarządzanie i ustalenia dotyczące dostępu do VIS odpowiednio upoważnionego personelu właściwych organów krajowych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem oraz sporządzenie i regularną aktualizację listy takiego personelu wraz z jego profilami;

d) [165] pokrycie kosztów ponoszonych przez system krajowy oraz kosztów jego podłączenia do jednolitego interfejsu krajowego, w tym kosztów inwestycji i kosztów operacyjnych dotyczących infrastruktury łączności pomiędzy jednolitym interfejsem krajowym a systemem krajowym.

5. Przed otrzymaniem upoważnienia do przetwarzania danych przechowywanych w VIS personel organów mających prawo dostępu do VIS przechodzi odpowiednie przeszkolenie w zakresie zasad bezpieczeństwa i ochrony danych oraz otrzymuje informacje na temat związanych z nimi przestępstw i sankcji.

Artykuł 29

Odpowiedzialność za wykorzystanie i jakość danych

[166] 1. Każde państwo członkowskie zapewnia zgodne z prawem przetwarzanie danych, a w szczególności zapewnia, aby dostęp do danych przetwarzanych w VIS miał wyłącznie odpowiednio upoważniony personel, który korzysta z nich w celu wykonania swoich zadań zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. Odpowiedzialne państwo członkowskie zapewnia w szczególności:

a) gromadzenie danych zgodnie z prawem;

b) przekazywanie danych do VIS w sposób zgodny z prawem;

c) prawidłowość i aktualność oraz odpowiedni poziom jakości i kompletności danych w momencie ich przekazywania do VIS.

2. eu-LISA zapewnia obsługę VIS zgodnie z niniejszym rozporządzeniem i jego przepisami wykonawczymi, o których mowa w art. 45. W szczególności eu-LISA:

a) podejmuje środki niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa systemu centralnego VIS oraz infrastruktury łączności pomiędzy systemem centralnym VIS i jednolitymi interfejsami krajowymi, bez uszczerbku dla obowiązków poszczególnych państwa członkowskich;

b) zapewnia, aby wyłącznie odpowiednio upoważniony personel miał dostęp do danych przetwarzanych w VIS w celu wykonania zadań eu-LISA zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

2a. eu-LISA opracowuje i utrzymuje mechanizm i procedury przeprowadzania kontroli jakości danych w VIS i przekazuje regularne sprawozdania państwom członkowskim. eu-LISA regularnie przekazuje Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komisji sprawozdania na temat napotkanych problemów.

Komisja przyjmuje akty wykonawcze w celu ustanowienia i opracowania mechanizmu i procedur przeprowadzania kontroli jakości oraz odpowiednich wymagań dotyczących spełnienia wymogów jakości danych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 49 ust. 2.

3. eu-LISA informuje Parlament Europejski, Radę i Komisję o środkach podjętych przez siebie zgodnie z ust. 2.

4. W związku z przetwarzaniem danych osobowych w VIS każde państwo członkowskie wyznacza organ, który ma zostać uznany za administratora zgodnie z art. 4 pkt 7 rozporządzenia (UE) 2016/679 i który ponosi główną odpowiedzialność za przetwarzanie danych przez to państwo członkowskie. Każde państwo członkowskie informuje Komisję o wyznaczeniu tego organu.

Artykuł 29a

Zasady szczególne dotyczące wprowadzania danych

[167] 1. Dane, o których mowa w art. 6 ust. 4, art. 9–14, art. 22a i art. 22c–22f, są wprowadzane do VIS wyłącznie po przeprowadzeniu kontroli jakości przez odpowiedzialne organy krajowe oraz przetwarzane w VIS po przeprowadzeniu kontroli jakości przez VIS zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu.

2. Kontrole jakości danych, o których mowa w art. 9–14, art. 22a i art. 22c–22f, są przeprowadzane przez VIS zgodnie z niniejszym ustępem.

Kontrole jakości rozpoczyna się przy tworzeniu lub aktualizowaniu w VIS plików danych dotyczących wniosków. Jeżeli kontrole jakości nie spełniają ustalonych norm jakości, odpowiedzialny organ lub odpowiedzialne organy są automatycznie powiadamiane przez VIS. Zautomatyzowane zapytania na podstawie art. 9a ust. 3 i art. 22b ust. 2 mogą być uruchomione przez VIS wyłącznie po przeprowadzeniu pozytywnej kontroli jakości.

Kontrole jakości wizerunków twarzy i odcisków palców przeprowadza się przy tworzeniu lub aktualizowaniu w VIS plików danych dotyczących wniosków w celu sprawdzenia, czy spełnione zostały minimalne normy jakości danych umożliwiające porównywanie danych biometrycznych.

Kontrole jakości danych, o których mowa w art. 6 ust. 4, są przeprowadzane podczas przechowywania w VIS informacji o właściwych organach krajowych.

3. Ustanawia się normy jakości w odniesieniu do przechowywania danych, o których mowa w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu.

Komisja przyjmuje akty wykonawcze w celu określenia specyfikacji tych norm jakości. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 49 ust. 2.

Artykuł 30

Przetrzymywanie danych VIS w plikach krajowych

1. Dane uzyskane z VIS mogą być przetrzymywane w plikach krajowych tylko wówczas, gdy jest to konieczne w konkretnym przypadku, zgodnie z celem VIS oraz zgodnie z właściwymi przepisami prawa, w tym przepisami dotyczącymi ochrony danych, nie dłużej niż jest to konieczne w tym konkretnym przypadku.

2. Ustęp 1 pozostaje bez uszczerbku dla prawa państwa członkowskiego do przetrzymywania w swoich plikach krajowych danych, które to państwo członkowskie wprowadziło do VIS.

3. Wszelkie przypadki wykorzystywania danych niezgodnie z ust. 1 i 2 uznaje się za nadużycia zgodnie z prawem krajowym poszczególnych państw członkowskich.

Artykuł 31

Przekazywanie danych państwom trzecim lub organizacjom międzynarodowym

[168] 1. Dane przetwarzane w VIS zgodnie z niniejszym rozporządzeniem nie są przekazywane ani udostępniane państwu trzeciemu ani organizacji międzynarodowej z wyjątkiem danych przekazywanych Interpolowi do celów dokonywania zapytań, o których mowa w art. 9a ust. 4 lit. g) i w art. 22b ust. 3 lit. g) niniejszego rozporządzenia. Przekazywanie danych osobowych Interpolowi podlega przepisom rozdziału V rozporządzenia (UE) 2018/1725 i rozdziału V rozporządzenia (UE) 2016/679.

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 niniejszego artykułu do danych, o których mowa w art. 9 pkt 4 lit. a), b), ca), k) i m), pkt 6 i 7 niniejszego rozporządzenia lub w art. 22a ust. 1 lit. d)–i) oraz k) niniejszego rozporządzenia, można udzielać dostępu właściwym organom i dane te można przekazywać lub udostępniać państwu trzeciemu lub organizacji międzynarodowej wymienionej w załączniku, pod warunkiem że jest to niezbędne w poszczególnych przypadkach do potwierdzenia tożsamości obywateli państw trzecich do celów powrotów zgodnie z dyrektywą 2008/115/WE, lub, w odniesieniu do przekazywania danych organizacji międzynarodowej wymienionej w załączniku niniejszego rozporządzenia – do celów przesiedleń zgodnie z europejskimi lub krajowymi programami przesiedleń i o ile spełniony został jeden z następujących warunków:

a) Komisja przyjęła decyzję – zgodnie z art. 45 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2016/679 – stwierdzającą, że w tym państwie trzecim lub w tej organizacji międzynarodowej zapewnia się odpowiedni stopień ochrony danych osobowych;

b) zapewnione zostały odpowiednie zabezpieczenia, o których mowa w art. 46 rozporządzenia (UE) 2016/679, na przykład za pomocą obowiązującej umowy o readmisji między Unią lub państwem członkowskim a danym państwem trzecim;

c) stosuje się art. 49 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (UE) 2016/679.

Ponadto dane, o których mowa w akapicie pierwszym, przekazuje się wyłącznie wtedy, gdy spełnione zostały wszystkie następujące warunki:

a) dane są przekazywane zgodnie z odpowiednimi przepisami prawa Unii, w szczególności przepisami o ochronie danych, umowami o readmisji oraz prawem krajowym państwa członkowskiego przekazującego dane;

b) państwo członkowskie, które wprowadziło dane do VIS, wyraziło zgodę na przekazanie;

c) państwo trzecie lub organizacja międzynarodowa zgodziły się przetwarzać dane wyłącznie do celów, do jakich zostały one dostarczone.

Z zastrzeżeniem akapitu pierwszego i drugiego niniejszego ustępu, jeżeli wobec obywatela państwa trzeciego wydana została decyzja nakazująca powrót, przyjęta zgodnie z dyrektywą 2008/115/WE, dane, o których mowa w akapicie pierwszym, są przekazywane wyłącznie wtedy, gdy wykonanie takiej decyzji nakazującej powrót nie zostało zawieszone ani nie wniesiono od niej odwołania mogącego skutkować zawieszeniem jej wykonania.

3. Przekazywanie danych osobowych państwom trzecim lub organizacjom międzynarodowym zgodnie z ust. 2 nie może naruszać praw osób ubiegających się o udzielenie ochrony międzynarodowej i osób objętych ochroną międzynarodową, w szczególności jeżeli chodzi o zasadę non-refoulement.

4. Dane osobowe uzyskane z VIS przez państwo członkowskie lub Europol do celów ochrony porządku publicznego nie mogą być przekazywane ani udostępniane żadnemu państwu trzeciemu, żadnej organizacji międzynarodowej ani żadnemu podmiotowi prywatnemu mającemu siedzibę w Unii lub poza Unią. Zakaz ten stosuje się również w przypadku dalszego przetwarzania tych danych na poziomie krajowym lub między państwami członkowskimi zgodnie z dyrektywą (UE) 2016/680.

5. Na zasadzie odstępstwa od ust. 4 niniejszego artykułu dane, o których mowa w art. 9 pkt 4 lit. a)–ca) oraz w art. 22a ust. 1 lit. d)–g), mogą być w poszczególnych przypadkach przekazywane przez wyznaczony organ państwu trzeciemu wyłącznie wtedy, gdy spełnione zostały wszystkie następujące warunki:

a) zaistniał wyjątkowo pilny przypadek, w którym:

(i) zachodzi bezpośrednie zagrożenie związane z przestępstwem terrorystycznym; lub

(ii) zachodzi bezpośrednie zagrożenie życia ludzkiego, związane z poważnym przestępstwem;

b) przekazanie danych jest niezbędne do zapobieżenia przestępstwu terrorystycznemu lub innemu poważnemu przestępstwu, do jego wykrycia lub do przeprowadzenia w jego sprawie postępowania przygotowawczego, na terytorium państw członkowskich lub w danym państwie trzecim;

c) wyznaczony organ ma dostęp do takich danych zgodnie z procedurą i warunkami określonymi w art. 22n i 22o;

d) przekazania dokonuje się zgodnie z mającymi zastosowanie warunkami, które określono w dyrektywie (UE) 2016/680, w szczególności w jej rozdziale V;

e) złożony został, w formie pisemnej lub elektronicznej, należycie uzasadniony wniosek państwa trzeciego;

f) zapewniono, by na zasadzie wzajemności państwo występujące z wnioskiem przekazywało państwom członkowskim, które posługują się VIS, wszelkie informacje znajdujące się w jego wizowych systemach informacyjnych.

Jeżeli przekazanie odbywa się zgodnie z akapitem pierwszym niniejszego ustępu, musi być ono udokumentowane, a dokumentacja – w tym data i godzina przekazania, informacje o właściwym organie odbierającym, uzasadnienie przekazania oraz przekazane dane osobowe – udostępniana jest na żądanie organowi nadzorczemu, o którym mowa w art. 41 ust. 1 dyrektywy (UE) 2016/680.

Artykuł 32

Bezpieczeństwo danych

1. Odpowiedzialne państwo członkowskie zapewnia bezpieczeństwo danych przed ich przekazaniem do interfejsu krajowego i w trakcie ich przekazywania. Każde państwo członkowskie zapewnia bezpieczeństwo danych, które otrzymuje z VIS.

2. Każde państwo członkowskie z myślą o swoim systemie krajowym przyjmuje niezbędne środki, w tym również plan bezpieczeństwa, w celu:

a) zapewnienia fizycznej ochrony danych, w tym poprzez sporządzanie planów awaryjnych służących ochronie najważniejszej infrastruktury;

b) uniemożliwienia jakiejkolwiek nieupoważnionej osobie dostępu do krajowych obiektów, w których państwo członkowskie przeprowadza operacje zgodnie z celami VIS (kontrole przy wejściu do obiektu);

c) uniemożliwienia odczytu, kopiowania, modyfikowania lub usuwania nośników danych przez osoby nieupoważnione (kontrola nośników danych);

d) uniemożliwienia nieuprawnionego wprowadzania danych oraz nieuprawnionej inspekcji, modyfikacji lub usuwania zgromadzonych danych osobowych (kontrola przechowywania danych);

e) uniemożliwienia nieuprawnionego przetwarzania danych w VIS oraz dokonywania wszelkich nieuprawnionych modyfikacji i usuwania danych przetworzonych w VIS (kontrola wprowadzania danych);

ea) [169] uniemożliwienia wykorzystywania systemów zautomatyzowanego przetwarzania danych przez nieuprawnione osoby korzystające ze sprzętu do przekazywania danych;

f) zapewnienia, aby osoby mające dostęp do VIS miały dostęp jedynie do danych objętych ich upoważnieniem dostępu za pomocą indywidualnych i niepowtarzalnych profilów identyfikacyjnych oraz poufnych haseł (kontrola dostępu do danych);

g) zapewnienia, aby wszystkie organy mające prawo dostępu do VIS opracowywały profile opisujące funkcje i zakres kompetencji osób upoważnionych do wglądu do danych, ich wprowadzania, aktualizacji, usuwania i wyszukiwania danych oraz niezwłocznie na żądanie udostępniały te profile krajowym organom nadzorczym, o których mowa w art. 41 (profile pracowników);

h) zapewnienia możliwości sprawdzenia i określenia organów, do których za pośrednictwem urządzeń służących do przesyłu danych mogą być przekazywane dane zarejestrowane w VIS (kontrola przesyłu danych);

i) zapewnienia możliwości sprawdzenia i określenia, jakiego rodzaju dane, kiedy, przez kogo i w jakim celu zostały przetworzone w VIS (kontrola zapisu danych);

j) uniemożliwienia nieuprawnionego odczytu, kopiowania, modyfikowania lub usuwania danych w trakcie przekazywania danych do lub z VIS lub podczas transportu nośników danych, w szczególności za pomocą odpowiednich technik szyfrowania (kontrola przekazywania danych);

ja) [170] zapewnienia, by w przypadku przerwy w działaniu zainstalowane systemy można było przywrócić do normalnego funkcjonowania;

jb) [171] zapewnienia niezawodności poprzez dopilnowanie, by wszelkie błędy w funkcjonowaniu systemów były odpowiednio zgłaszane oraz by zastosowane zostały niezbędne środki techniczne mające na celu zapewnienie odzyskania danych osobowych w przypadku uszkodzenia wskutek nieprawidłowego działania systemów;

k) monitorowania skuteczności środków bezpieczeństwa, o których mowa w niniejszym ustępie, a także podjęcia niezbędnych działań organizacyjnych związanych z kontrolą wewnętrzną w celu zagwarantowania przestrzegania niniejszego rozporządzenia (kontrola wewnętrzna).

3. [172] eu-LISA podejmuje środki niezbędne do osiągnięcia celów określonych w ust. 2 w odniesieniu do funkcjonowania VIS, w tym przyjmuje plan bezpieczeństwa.

Artykuł 32a

Incydenty bezpieczeństwa

[173] 1. Każde zdarzenie, które ma lub może mieć wpływ na bezpieczeństwo VIS oraz może spowodować uszkodzenie lub utratę danych VIS, uznaje się za incydent bezpieczeństwa, w szczególności gdy mogło dojść do nieuprawnionego dostępu do danych lub gdy zostały lub mogły zostać naruszone dostępność, integralność i poufność danych.

2. Incydentami bezpieczeństwa zarządza się w sposób zapewniający szybkie, skuteczne i właściwe reagowanie.

3. Bez uszczerbku dla zgłaszania i powiadamiania w odniesieniu do naruszenia ochrony danych osobowych zgodnie z art. 33 rozporządzenia (UE) 2016/679 lub art. 30 dyrektywy (UE) 2016/680 państwa członkowskie powiadamiają o incydentach bezpieczeństwa Komisję, eu-LISA i Europejskiego Inspektora Ochrony Danych. W przypadku wystąpienia incydentu bezpieczeństwa związanego z systemem centralnym VIS eu-LISA powiadamia Komisję i Europejskiego Inspektora Ochrony Danych. W przypadku wystąpienia incydentu bezpieczeństwa związanego z VIS Europol i Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej powiadamiają Komisję i Europejskiego Inspektora Ochrony Danych.

4. Informacja o incydencie bezpieczeństwa, który ma lub może mieć wpływ na funkcjonowanie VIS lub na dostępność, integralność i poufność danych VIS, zostaje przekazana Komisji oraz, jeżeli ich dotyczy, państwom członkowskim, Europolowi i Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej. Takie incydenty są również zgłaszane zgodnie z planem zarządzania incydentami, który zapewnia eu-LISA.

5. W przypadku wystąpienia incydentu bezpieczeństwa państwa członkowskie, Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej, eu-LISA i Europol współpracują ze sobą.

6. Komisja niezwłocznie informuje Parlament Europejski i Radę o poważnych incydentach i środkach podjętych w celu zaradzenia im. Informacje takie opatrywane są, w stosownych przypadkach, klauzulą EU RESTRICTED/RESTREINT UE zgodnie z obowiązującymi przepisami bezpieczeństwa.

Artykuł 33

Odpowiedzialność

[174] 1. Bez uszczerbku dla wynikających z rozporządzenia (UE) 2016/679, dyrektywy (UE) 2016/680 i rozporządzenia (UE) 2018/1725 odpowiedzialności administratora lub podmiotu przetwarzającego i prawa do odszkodowania od administratora lub podmiotu przetwarzającego:

a) każda osoba lub państwo członkowskie, które poniosły materialną lub niematerialną szkodę w wyniku niezgodnej z prawem operacji przetwarzania danych osobowych lub w wyniku jakiegokolwiek innego działania niezgodnego z niniejszym rozporządzeniem dokonanych przez państwo członkowskie, są uprawnione do otrzymania odszkodowania od tego państwa członkowskiego;

b) każda osoba lub państwo członkowskie, które poniosły materialną lub niematerialną szkodę w wyniku działania niezgodnego z niniejszym rozporządzeniem dokonanego przez instytucję, organ lub jednostkę organizacyjną Unii, są uprawnione do otrzymania odszkodowania od tej instytucji, tego organu lub tej jednostki organizacyjnej Unii.

Państwo członkowskie lub instytucja, organ lub jednostka organizacyjna Unii są zwolnione z odpowiedzialności, o której mowa w akapicie pierwszym, w całości lub w części, jeżeli udowodnią, że nie ponoszą odpowiedzialności za zdarzenie, które spowodowało szkodę.

2. Jeżeli niewypełnienie przez państwo członkowskie obowiązków spoczywających na nim zgodnie z niniejszym rozporządzeniem spowoduje szkodę w VIS, państwo to ponosi odpowiedzialność za tę szkodę, chyba że – i w zakresie, w jakim – eu-LISA lub inne państwo członkowskie korzystające z VIS nie podjęły uzasadnionych środków zapobiegających wystąpieniu takiej szkody lub ograniczających jej skutki.

3. Kwestie związane z roszczeniami o odszkodowanie przeciwko państwu członkowskiemu z tytułu szkody, o której mowa w ust. 1 i 2, regulują przepisy prawa krajowego tego państwa członkowskiego. Kwestie związane z roszczeniami o odszkodowanie przeciwko instytucji, organowi lub jednostce organizacyjnej Unii z tytułu szkody, o której mowa w ust. 1 i 2, podlegają warunkom przewidzianym w Traktatach.

Artykuł 34

Prowadzenie rejestrów

[175] 1. Każde państwo członkowskie, Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej oraz eu-LISA prowadzą rejestry wszystkich operacji przetwarzania danych przeprowadzanych przez nie w VIS. W rejestrach tych wskazuje się:

a) cel dostępu;

b) datę i godzinę;

c) rodzaj wprowadzonych danych;

d) rodzaj danych wykorzystanych do wyszukiwania; oraz

e) nazwę organu wprowadzającego lub pobierającego dane.

Ponadto każde państwo członkowskie prowadzi rejestr personelu odpowiednio upoważnionego do wprowadzania danych do VIS lub pobierania danych z tego systemu.

2. W przypadku zapytań i przeglądania, o których mowa w art. 9a–9g i 22b, rejestrowana jest, zgodnie z niniejszym artykułem i, odpowiednio, art. 28a rozporządzenia (UE) nr 603/2013, art. 46 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/2226, art. 69 rozporządzenia (UE) 2018/1240, art. 18a rozporządzenia (UE) 2018/1861, art. 18a rozporządzenia (UE) 2018/1862 i art. 31a rozporządzenia (UE) 2019/816, każda operacja przetwarzania danych przeprowadzana w VIS, i, odpowiednio, w EES, ETIAS, SIS, ECRIS-TCN i Eurodac.

3. W przypadku operacji wymienionych w art. 45c niniejszego rozporządzenia rejestrowana jest, zgodnie z tym artykułem i art. 46 rozporządzenia (UE) 2017/2226, każda operacja przetwarzania danych przeprowadzana w VIS i EES. W przypadku operacji wymienionych w art. 17a niniejszego rozporządzenia rejestrowana jest, zgodnie z niniejszym artykułem i art. 46 rozporządzenia (UE) 2017/2226, każda operacja przetwarzania danych przeprowadzana w VIS i EES.

4. Rejestry prowadzone zgodnie z niniejszym artykułem są wykorzystywane wyłącznie do monitorowania dopuszczalności przetwarzania danych pod względem ochrony danych oraz w celu zapewnienia bezpieczeństwa danych. Rejestry są chronione za pomocą odpowiednich środków przed nieuprawnionym dostępem i modyfikacją oraz są usuwane po upływie roku od końca okresu zatrzymywania danych, o którym mowa w art. 23, jeżeli nie są potrzebne do już rozpoczętych procedur monitorowania.

Artykuł 34a

Prowadzenie rejestrów do celów interoperacyjności z ETIAS

Każda operacja przetwarzania danych przeprowadzona w ramach VIS i ETIAS zgodnie z art. 20, art. 24 ust. 6 lit. c) ppkt (ii) i art. 54 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 2018/1240 jest rejestrowana zgodnie z art. 34 niniejszego rozporządzenia i art. 69 rozporządzenia (UE) 2018/1240.

Artykuł 35

Samokontrola

Państwa członkowskie zapewniają, aby każdy organ uprawniony do dostępu do danych zawartych w VIS podejmował konieczne działania, które zapewnią stosowanie przepisów niniejszego rozporządzenia, i stosownie do okoliczności współpracował z krajowym organem nadzorczym.

Artykuł 36

Sankcje

[176] Bez uszczerbku dla rozporządzenia (UE) 2016/679 i dyrektywy (UE) 2016/680 państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące sankcji mających zastosowanie w przypadku naruszeń niniejszego rozporządzenia, w tym w przypadku przetwarzania danych osobowych z naruszeniem niniejszego rozporządzenia, oraz podejmują wszelkie środki niezbędne do zapewnienia wykonania tych sankcji. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

ROZDZIAŁ VI

PRAWA DOTYCZĄCE OCHRONY DANYCH I NADZÓR NAD NIĄ

Artykuł 36a

Ochrona danych

[177] 1. Do przetwarzania danych osobowych przez Europejską Agencję Straży Granicznej i Przybrzeżnej oraz eu-LISA na mocy niniejszego rozporządzenia stosuje się rozporządzenie (UE) 2018/1725.

2. Do przetwarzania danych osobowych przez organy wizowe, służby graniczne, organy azylowe i organy imigracyjne przy wykonywaniu zadań na mocy niniejszego rozporządzenia stosuje się rozporządzenie (UE) 2016/679.

3. Do przetwarzania danych osobowych przechowywanych w VIS, w tym do dostępu do tych danych, do celów, o których mowa w rozdziale IIIb niniejszego rozporządzenia, przez wyznaczone organy państw członkowskich na mocy tego rozdziału stosuje się dyrektywę (UE) 2016/680.

4. Do przetwarzania danych osobowych przez Europol na podstawie niniejszego rozporządzenia stosuje się rozporządzenie (UE) 2016/794.

Artykuł 37

Prawo do informacji

1. Bez uszczerbku dla prawa do informacji, o którym mowa w art. 15 i 16 rozporządzenia (UE) 2018/1725, art. 13 i 14 rozporządzenia (UE) 2016/679 oraz art. 13 dyrektywy (UE) 2016/680, osoby ubiegające się o wizę i osoby, o których mowa w art. 9 pkt 4 lit. f) niniejszego rozporządzenia, są informowane przez odpowiedzialne państwo członkowskie o:

a) tożsamości administratora, o którym mowa w art. 29 ust. 4, w tym o danych kontaktowych administratora;

b) celach przetwarzania danych w ramach VIS;

c) kategoriach odbiorców danych, w tym o organach, o których mowa w art. 22l, i Europolu;

ca) fakcie, że państwa członkowskie i Europol są uprawnione do dostępu do VIS do celów ochrony porządku publicznego;

d) okresie przechowywania danych;

e) obowiązku uzyskania danych do celów rozpatrzenia wniosku wizowego;

ea) fakcie, że dane osobowe przechowywane w VIS mogą zostać przekazane państwu trzeciemu lub organizacji międzynarodowej zgodnie z art. 31 niniejszego rozporządzenia oraz państwom członkowskim zgodnie z decyzją Rady (UE) 2017/1908 (⁴³);

f) o istniejącym prawie do zażądania dostępu do danych ich dotyczących, prawie do zażądania sprostowania nieprawidłowych danych ich dotyczących, uzupełnienia niekompletnych danych osobowych ich dotyczących, usunięcia dotyczących ich danych osobowych, które były przetwarzane niezgodnie z prawem lub ograniczenia ich przetwarzania, a także o prawie do otrzymania informacji o procedurach wykonywania tych praw, w tym do otrzymania danych kontaktowych organów nadzorczych lub, w stosownych przypadkach, Europejskiego Inspektora Ochrony Danych, które to organy rozpatrują skargi dotyczące ochrony danych osobowych.

2. Informacje, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, przekazywane są – w zwięzłej, przejrzystej, zrozumiałej i łatwo dostępnej formie pisemnej, przy użyciu jasnego i prostego języka – osobie ubiegającej się o wizę w momencie pozyskiwania danych, wizerunku twarzy i danych daktyloskopijnych zgodnie z art. 9 i 22a. Dzieci są informowane w sposób dostosowany do ich wieku, w tym przy użyciu narzędzi wizualnych w celu wyjaśnienia procedury pobierania odcisków palców.

3. Informacje, o których mowa w ustępie 1, są podawane osobom, o których mowa w art. 9 pkt 4 lit. f), w formularzach, które mają być podpisane przez te osoby, stanowiących dowód zaproszenia, sponsorowania i zakwaterowania.

W przypadku braku takiego formularza podpisanego przez te osoby informacje te są przekazywane zgodnie z art. 14 rozporządzenia (UE) 2016/679.

Artykuł 38

Prawo do dostępu do danych osobowych, ich sprostowania, uzupełnienia, usunięcia oraz do ograniczenia przetwarzania

1. Aby wykonywać prawa przysługujące na mocy art. 15–18 rozporządzenia (UE) 2016/679, każda osoba ma prawo do uzyskania informacji na temat dotyczących jej danych zarejestrowanych w VIS oraz na temat państwa członkowskiego, które wprowadziło te dane do VIS. Państwo członkowskie, która otrzymuje wniosek, musi go rozpatrzyć i udzielić na niego odpowiedzi jak najszybciej, nie później niż w terminie jednego miesiąca od otrzymania wniosku.

2. Każda osoba może wystąpić z wnioskiem o sprostowanie nieprawidłowych danych jej dotyczących i o usunięcie danych zarejestrowanych niezgodnie z prawem.

Jeżeli wniosek jest skierowany do odpowiedzialnego państwa członkowskiego, w przypadku stwierdzenia, że dane VIS są niezgodne ze stanem faktycznym lub zostały zarejestrowane niezgodnie z prawem, odpowiedzialne państwo członkowskie dokonuje zgodnie z art. 24 ust. 3 sprostowania lub usunięcia tych danych w VIS niezwłocznie, nie później niż w terminie jednego miesiąca od otrzymania wniosku. Odpowiedzialne państwo członkowskie niezwłocznie informuje osobę zainteresowaną w formie pisemnej, że podjęło działania w celu dokonania sprostowania lub usunięcia dotyczących jej danych.

Jeżeli wniosek skierowany jest do państwa członkowskiego innego niż odpowiedzialne państwo członkowskie, organy państwa członkowskiego, do którego wniosek został skierowany, kontaktują się z organami odpowiedzialnego państwa członkowskiego w terminie siedmiu dni. Odpowiedzialne państwo członkowskie podejmuje działania zgodnie z akapitem drugim niniejszego ustępu. Państwo członkowskie, które skontaktowało się z organem odpowiedzialnego państwa członkowskiego, informuje osobę zainteresowaną o przekazaniu jej wniosku, o państwie członkowskim, do którego przekazano wniosek, i o dalszej procedurze.

3. Jeżeli odpowiedzialne państwo członkowskie nie zgadza się z twierdzeniem, że dane zarejestrowane w VIS są niezgodne ze stanem faktycznym lub zostały zarejestrowane niezgodnie z prawem, wydaje niezwłocznie decyzję administracyjną, w której wyjaśnia osobie zainteresowanej na piśmie, dlaczego nie zamierza sprostować lub usunąć dotyczących jej danych.

4. Decyzja administracyjna, o której mowa w ust. 3, zawiera też informacje przeznaczone dla osoby zainteresowanej, wyjaśniające możliwość odwołania się od tej decyzji, a w stosownych przypadkach – informacje dotyczące sposobu wniesienia sprawy lub skargi do właściwych organów lub sądów oraz informacje dotyczące pomocy dostępnej dla tej osoby, w tym ze strony właściwych organów nadzorczych.

5. Wnioski składane na podstawie ust. 1 lub 2 zawierają informacje niezbędne do zidentyfikowania osoby zainteresowanej. Takie informacje wykorzystuje się wyłącznie w celu zapewnienia możliwości wykonywania praw, o których mowa w ust. 1 lub 2.

6. Odpowiedzialne państwo członkowskie odnotowuje w formie dokumentu pisemnego, że wniesiono wniosek, o którym mowa w ust. 1 lub 2, oraz w jaki sposób został on rozpatrzony. Państwo to udostępnia ten dokument właściwym organom nadzorczym niezwłocznie, nie później jednak niż siedem dni po wydaniu decyzji o sprostowaniu lub usunięciu danych, o których mowa w ust. 2 akapit drugi, lub po wydaniu decyzji administracyjnej, o której mowa w ust. 3.

7. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1–6 niniejszego artykułu i wyłącznie w odniesieniu do danych zawartych w uzasadnionych opiniach, które są rejestrowane w VIS zgodnie z art. 9e ust. 6, art. 9g ust. 6 oraz art. 22b ust. 14 i 16 w wyniku zapytań na podstawie art. 9a i 22b, państwo członkowskie podejmuje decyzję o nieprzekazywaniu całości lub części informacji osobie zainteresowanej, zgodnie z prawem krajowym lub unijnym, w zakresie i przez okres, w jakim takie częściowe lub całkowite ograniczenie stanowi niezbędny i proporcjonalny środek w społeczeństwie demokratycznym, przy należytym uwzględnieniu praw podstawowych i uzasadnionych interesów osoby zainteresowanej, po to aby:

a) uniemożliwić utrudnianie prowadzenia urzędowych lub sądowych postępowań wyjaśniających, postępowań przygotowawczych lub procedur;

b) uniemożliwić utrudnianie zapobiegania przestępstwom, ich wykrywania, prowadzenia w ich sprawie postępowań przygotowawczych lub ich ścigania lub wykonywania kar;

c) chronić bezpieczeństwo publiczne;

d) chronić bezpieczeństwo narodowe; lub

e) chronić prawa i wolności innych osób.

W przypadkach, o których mowa w akapicie pierwszym, państwo członkowskie bez zbędnej zwłoki informuje na piśmie osobę zainteresowaną o odmowie lub ograniczeniu dostępu oraz o powodach takiej odmowy lub takiego ograniczenia. Informacje takie można pominąć, jeżeli ich przekazanie godziłoby w jeden z celów określonych w akapicie pierwszym lit. a)–e). Państwo członkowskie informuje osobę zainteresowaną o możliwości wniesienia skargi do organu nadzorczego lub możliwości skorzystania ze środka ochrony prawnej przed sądem.

Państwo członkowskie dokumentuje faktyczne lub prawne powody swojej decyzji o nieprzekazywaniu informacji osoby zainteresowanej. Informacje te udostępnia się organom nadzorczym.

W takich przypadkach osoba zainteresowana może również wykonywać swoje prawa za pośrednictwem właściwych organów nadzorczych.

Artykuł 39

Współpraca w celu zapewnienia praw dotyczących ochrony danych

1. Właściwe organy państw członkowskich prowadzą aktywną współpracę w celu egzekwowania praw ustanowionych w art. 38.

2. W każdym państwie członkowskim organ nadzorczy, o którym mowa w art. 51 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/679, po otrzymaniu wniosku udziela osobie, której dane dotyczą, pomocy i porady w zakresie wykonywania przysługującego jej prawa do sprostowania, uzupełnienia lub usunięcia dotyczących jej danych osobowych lub do ograniczenia przetwarzania takich danych, zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/679.

Aby osiągnąć cele, o których mowa w akapicie pierwszym, organ nadzorczy odpowiedzialnego państwa członkowskiego oraz organ nadzorczy państwa członkowskiego, do którego skierowano wniosek, prowadzą ze sobą współpracę.

Artykuł 40

Środki ochrony prawnej

1. Bez uszczerbku dla art. 77 i 79 rozporządzenia (UE) 2016/679 każda osoba ma prawo wnieść sprawę lub skargę do właściwych organów lub sądów państwa członkowskiego, które odmówiło jej prawa dostępu do dotyczących jej danych, do sprostowania, uzupełnienia lub usunięcia takich danych przewidzianych w art. 38 i art. 39 ust. 2 niniejszego rozporządzenia. Prawo do wniesienia sprawy lub skargi ma również zastosowanie, gdy administrator danych nie odpowiedział w terminach przewidzianych w art. 38 na wniosek o udzielenie dostępu do danych, ich sprostowanie, uzupełnienie lub usunięcie lub gdy takiego wniosku nie rozpatrzył.

2. Pomoc ze strony organu nadzorczego, o którym mowa w art. 51 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/679, jest dostępna przez cały czas trwania postępowania.

Artykuł 41

Nadzór ze strony organów nadzorczych

1. Każde państwo członkowskie zapewnia, by organ nadzorczy, o którym mowa w art. 51 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/679, monitorował w sposób niezależny, czy przetwarzanie danych osobowych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem przez dane państwo członkowskie jest zgodne z prawem.

2. Organ nadzorczy, o którym mowa w art. 41 ust. 1 dyrektywy (UE) 2016/680, monitoruje, czy przetwarzanie danych osobowych przez państwa członkowskie zgodnie z rozdziałem IIIb – w tym dostęp państw członkowskich do danych osobowych i przesyłanie takich danych do VIS i z tego systemu – jest zgodne z prawem.

3. Organ nadzorczy, o którym mowa w art. 51 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/679, zapewnia przeprowadzenie co najmniej raz na cztery lata kontroli – zgodnie z odpowiednimi międzynarodowymi standardami przeprowadzania kontroli – operacji przetwarzania danych przez odpowiedzialne organy krajowe. Wyniki tej kontroli mogą być uwzględniane w ocenach przeprowadzanych w ramach mechanizmu ustanowionego rozporządzeniem Rady (UE) nr 1053/2013 (⁴⁴). Organ nadzorczy, o którym mowa w art. 51 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/679, publikuje co roku informacje na temat liczby wniosków o sprostowanie, uzupełnienie lub usunięcie danych, lub ograniczenie przetwarzania danych, działań podjętych w odpowiedzi na wnioski i liczby sprostowań, uzupełnień, usunięć i ograniczeń przetwarzania dokonanych w odpowiedzi na wnioski osób zainteresowanych.

4. Państwa członkowskie zapewniają swoim organom nadzorczym zasoby wystarczające do tego, by organy te mogły wypełniać zadania powierzone im na podstawie niniejszego rozporządzenia, oraz dostęp do doradztwa świadczonego przez osoby dysponujące wystarczającą wiedzą na temat danych biometrycznych.

5. Państwa członkowskie dostarczają wszelkich informacji, o których udzielenie wystąpiły organy nadzorcze, a w szczególności przekazują im informacje o działaniach prowadzonych zgodnie ze swoimi obowiązkami na podstawie niniejszego rozporządzenia. Państwa członkowskie udzielają organom nadzorczym dostępu do swoich rejestrów oraz umożliwiają im dostęp do wszystkich swoich pomieszczeń związanych z VIS w dowolnym momencie.

Artykuł 42

Nadzór ze strony Europejskiego Inspektora Ochrony Danych

1. Europejski Inspektor Ochrony Danych jest odpowiedzialny za monitorowanie działań eu-LISA, Europolu i Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej w zakresie przetwarzania danych osobowych na podstawie niniejszego rozporządzenia i za zapewnienie, by takie działania prowadzone były zgodnie z niniejszym rozporządzeniem i rozporządzeniem (UE) 2018/1725 lub, w odniesieniu do Europolu – z rozporządzeniem (UE) 2016/794.

2. Europejski Inspektor Ochrony Danych zapewnia przeprowadzenie co najmniej raz na cztery lata kontroli – zgodnie z odpowiednimi międzynarodowymi standardami przeprowadzania kontroli – działań eu-LISA w zakresie przetwarzania danych osobowych. Sprawozdanie z tej kontroli przesyłane jest Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, eu-LISA, Komisji i organom nadzorczym. eu-LISA ma możliwość przedstawienia uwag, zanim sprawozdania zostaną przyjęte.

3. eu-LISA dostarcza informacji, o których udzielenie wystąpił Europejski Inspektor Ochrony Danych, zapewnia Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych dostęp do wszystkich dokumentów i do swoich rejestrów, o których mowa w art. 22s, 34 i 45c, oraz umożliwia Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych dostęp do wszystkich swoich pomieszczeń w dowolnym momencie.

Artykuł 43

Współpraca organów nadzorczych z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych

1. Organy nadzorcze i Europejski Inspektor Ochrony Danych prowadzą w ramach swoich kompetencji aktywną współpracę w zakresie przysługujących im uprawnień w celu zapewnienia skoordynowanego nadzoru nad VIS i systemami krajowymi.

2. Europejski Inspektor Ochrony Danych i organy nadzorcze wymieniają się stosownymi informacjami, udzielają sobie pomocy w przeprowadzaniu kontroli i inspekcji, analizują wszelkie trudności dotyczące wykładni lub stosowania niniejszego rozporządzenia, oceniają problemy związane ze sprawowaniem niezależnego nadzoru lub z wykonywaniem przez osoby, których dane dotyczą, przysługujących im praw, sporządzają zharmonizowane propozycje dotyczące wspólnych rozwiązań wszelkich problemów i wspierają działania na rzecz zwiększania świadomości w obszarze praw dotyczących ochrony danych, stosownie do potrzeb.

3. Do celów ust. 2 organy nadzorcze i Europejski Inspektor Ochrony Danych odbywają posiedzenia co najmniej dwa razy w roku w ramach Europejskiej Rady Ochrony Danych. Europejska Rada Ochrony Danych organizuje i ponosi koszty tych posiedzeń. Na pierwszym posiedzeniu przyjmowany jest regulamin wewnętrzny. Dalsze metody pracy opracowuje się wspólnie stosownie do potrzeb.

4. Co dwa lata Europejska Rada Ochrony Danych przesyła Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komisji, Europolowi, Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej i eu-LISA wspólne sprawozdanie z działalności podjętej na podstawie niniejszego artykułu. W sprawozdaniu tym każdemu państwu członkowskiemu poświęcony jest osobny rozdział przygotowany przez organ nadzorczy tego państwa członkowskiego.

Artykuł 44

(uchylony)

ROZDZIAŁ VII

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 45

Wdrażanie przez Komisję

1. W celu ustanowienia środków niezbędnych do rozwoju systemu centralnego VIS, jednolitych interfejsów krajowych w każdym państwie członkowskim oraz infrastruktury łączności między systemem centralnym VIS a jednolitymi interfejsami krajowymi Komisja przyjmuje akty wykonawcze dotyczące:

a) projektu architektury fizycznej systemu centralnego VIS, w tym jego sieci łączności;

b) aspektów technicznych mających znaczenie dla ochrony danych osobowych;

c) aspektów technicznych mających poważne skutki finansowe dla budżetów państw członkowskich lub mających poważne konsekwencje techniczne dla systemów krajowych;

d) opracowania wymogów bezpieczeństwa, w tym związanych z aspektami biometrycznymi.

2. Komisja przyjmuje akty wykonawcze w celu ustanowienia środków niezbędnych do technicznego wdrożenia funkcji systemu centralnego VIS, w szczególności do:

a) wprowadzania danych i tworzenia odsyłaczy między wnioskami zgodnie z art. 8, art. 10–14, art. 22a i art. 22c–22f;

b) uzyskiwania dostępu do danych zgodnie z art. 15, art. 18–22, art. 22g–22k, art. 22n–22r oraz art. 45e i 45f;

c) sprostowania, usunięcia i wcześniejszego usunięcia danych zgodnie z art. 23, 24 i 25;

d) prowadzenia rejestrów i uzyskiwania dostępu do nich zgodnie z art. 34;

e) mechanizmu zasięgania opinii i procedur, o których mowa w art. 16;

f) uzyskiwania dostępu do danych do celów sporządzania sprawozdań i statystyk zgodnie z art. 45a;

g) określania wymogów dotyczących formatu danych osobowych, o których mowa w art. 7b ust. 3 i 6, które mają zostać podane w elektronicznym formularzu wniosku zgodnie z art. 7b, a także parametrów i weryfikacji stosowanych w celu zapewnienia kompletności wniosku i spójności tych danych;

h) określania wymogów technicznych dotyczących formatu dokumentów uzupełniających, podróżnego ubezpieczenia medycznego oraz kopii dokumentu podróży w formacie cyfrowym dostarczanych za pośrednictwem EU VAP do składania wniosków zgodnie z art. 7c i 7d;

i) określania wymagań dotyczących usługi bezpiecznego konta, w tym warunków dostępu i uwierzytelniania, okresu przechowywania danych przechowywanych w ramach tej usługi oraz danych pochodzących z nieukończonych wniosków lub wniosków, które nie przeszły kontroli właściwości i dopuszczalności, zgodnie z art. 7b;

j) określania wymogów dotyczących narzędzia do płatności, w tym procedur zwrotu opłat osobom ubiegającym się o wizę zgodnie z art. 7e;

k) określania wymogów dotyczących narzędzia do umawiania spotkań, o którym mowa w art. 7e ust. 2, w tym procedurę potwierdzania spotkań, hiperłącze do istniejących narzędzi do umawiania spotkań lub informacji na temat spotkań bez wcześniejszego umówienia się konfigurowanych przez konsulaty lub usługodawców zewnętrznych zgodnie z art. 7e, a także rozwiązania techniczne w celu zapewnienia, aby członek rodziny obywatela Unii, do którego ma zastosowanie dyrektywa 2004/38/WE, lub obywatela państwa trzeciego korzystającego – na mocy umowy między Unią i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a państwem trzecim, z drugiej strony – z prawa do swobodnego przemieszczania się równoważnego prawu przysługującemu obywatelom Unii lub obywatela Zjednoczonego Królestwa, który jest beneficjentem umowy o wystąpieniu w państwie przyjmującym w rozumieniu tej umowy, do którego kierowany jest wniosek wizowy, mógł skorzystać z procedury przyspieszonej;

l) określania systemu uwierzytelniającego dla pracowników usługodawców zewnętrznych za pomocą portalu usługodawcy zewnętrznego zgodnie z art. 7f;

m) określania specyfikacji technicznej powiadomień, w tym szczegółów dotyczących ich formatu i wersji przeznaczonej do druku zgodnie z art. 7g;

n) określania szczegółowych przepisów dotyczących warunków działania usługi sieciowej oraz przepisów dotyczących ochrony i bezpieczeństwa danych mających zastosowanie do usługi sieciowej zgodnie z art. 7h, w tym niepowtarzalnych identyfikatorów dla osób ubiegających się o wizę;

o) określania wzoru planów awaryjnych dotyczących procedur awaryjnych w przypadku braku technicznej możliwości uzyskania dostępu do danych na granicach zewnętrznych, o którym mowa w art. 18e ust. 1 i 2, w tym procedur, których służby graniczne będą przestrzegać, zgodnie z art. 18e;

p) określania specyfikacji technicznej i funkcji chatbota prowadzonego przez EU VAP zgodnie z art. 7a ust. 6;

q) określenia obowiązków państw członkowskich jako współadministratorów w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych w EU VAP i relacji między nimi;

r) określenia relacji między współadministratorami a podmiotem przetwarzającym oraz jego obowiązków.

3. Komisja przyjmuje akty wykonawcze w celu ustanowienia specyfikacji technicznych dotyczących jakości, rozdzielczości oraz wykorzystywania odcisków palców i wizerunku twarzy do celów weryfikacji i identyfikacji biometrycznej w VIS.

4. Akty wykonawcze, o których mowa w ust. 1, 2 i 3 niniejszego artykułu, przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 49 ust. 2.

Artykuł 45a

Wykorzystywanie danych VIS do sporządzania sprawozdań i statystyk

[178] 1. Odpowiednio upoważniony personel właściwych organów państw członkowskich, Komisji, eu-LISA, Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu oraz Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej, w tym jednostki centralnej ETIAS zgodnie z art. 9j, ma dostęp do VIS w celu przeglądania następujących danych, wyłącznie do celów sporządzania sprawozdań i statystyk, bez możliwości indywidualnej identyfikacji i zgodnie z gwarancjami dotyczącymi niedyskryminacji, o których mowa w art. 7 ust. 2:

a) informacje o statusie;

b) organ, do którego złożono wniosek, w tym jego adres;

c) płeć, wiek i obywatelstwo lub obywatelstwa osoby ubiegającej się o wizę;

d) państwo i miasto zamieszkania osoby ubiegającej się o wizę – wyłącznie w odniesieniu do wiz;

e) aktualnie wykonywany zawód (kategoria zawodowa) osoby ubiegającej się o wizę – wyłącznie w odniesieniu do wiz;

f) państwo członkowskie pierwszego wjazdu i państwo członkowskie będące celem podróży – wyłącznie w odniesieniu do wiz;

g) data i miejsce złożenia wniosku i decyzji dotyczącej wniosku (o wydaniu, wycofaniu, odmowie wydania, unieważnieniu, cofnięciu, odnowieniu lub przedłużeniu);

h) rodzaj dokumentu, o którego wydanie wystąpiono lub który wydano, tj. czy jest to tranzytowa wiza lotniskowa, wiza jednolita lub wiza o ograniczonej ważności terytorialnej, wiza długoterminowa lub dokument pobytowy;

i) rodzaj dokumentu podróży i państwo, które wydało dokument podróży – wyłącznie w odniesieniu do wiz;

j) decyzja dotycząca wniosku oraz – w przypadku odmowy wydania, wycofania, unieważnienia lub cofnięcia – podstawy takiej decyzji;

k) trafienia wynikające z zapytań kierowanych do systemów informacyjnych UE, danych Europolu lub baz danych Interpolu zgodnie z art. 9a lub 22b, w podziale na systemy lub bazy danych, lub trafienia w odniesieniu do szczegółowych wskaźników ryzyka zgodnie z art. 9j oraz trafienia, w przypadku których, po ręcznej weryfikacji zgodnie z art. 9c, 9d, 9e lub 22b, dane osobowe osoby ubiegającej się o wizę zostały potwierdzone jako odpowiadające danym znajdującym się w jednym z systemów informacyjnych lub w jednej z baz danych, w których dokonano wyszukiwania;

l) decyzje o odmowie wydania wizy, wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego, które są powiązane z ręcznie zweryfikowanym i potwierdzonym trafieniem w jednym z systemów informacyjnych lub jednej z baz danych, w których dokonano wyszukiwania, lub z trafieniem w odniesieniu do szczegółowych wskaźników ryzyka;

m) właściwy organ, który podjął decyzję w sprawie wniosku, w tym jego adres, i data decyzji – wyłącznie w odniesieniu do wiz;

n) informacje o przypadkach, w których ta sama osoba ubiegająca się o wizę wystąpiła o wizę do więcej niż jednego organu wizowego, wraz z informacjami o tych organach wizowych i ich adresach oraz o datach decyzji;

o) główne cele podróży – wyłącznie w odniesieniu do wiz;

p) wnioski wizowe przetworzone przez państwo reprezentujące zgodnie z art. 8 rozporządzenia (WE) nr 810/2009;

q) dane wprowadzone w związku z każdym dokumentem wycofanym, unieważnionym, cofniętym, odnowionym lub dokumentem, który został przedłużony, stosownie do przypadku;

r) data upływu okresu ważności wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego;

s) liczba osób zwolnionych z obowiązku złożenia odcisków palców zgodnie z art. 13 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 810/2009;

t) informacje o przypadkach, w których dane, o których mowa w art. 9 pkt 6, nie mogły zostać przekazane, zgodnie z art. 8 ust. 5;

u) informacje o przypadkach, w których dane, o których mowa w art. 9 pkt 6, nie były wymagane ze względów prawnych, zgodnie z art. 8 ust. 5;

v) informacje o przypadkach, w których osobie, która nie mogła przekazać danych, o których mowa w art. 9 pkt 6, odmówiono wydania wizy, zgodnie z art. 8 ust. 5;

w) odsyłacze do wcześniejszego pliku danych dotyczących wniosku odnoszącego się do tej osoby ubiegającej się o wizę, jak również odsyłacze do plików danych dotyczących wniosków osób podróżujących razem – wyłącznie w odniesieniu do wiz.

Odpowiednio upoważniony personel Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej ma dostęp do VIS w celu przeglądania danych, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, do celów przeprowadzania analiz ryzyka i ocen narażenia, o których mowa w art. 29 i 32 rozporządzenia (UE) 2019/1896.

2. Do celów ust. 1 niniejszego artykułu eu-LISA przechowuje dane, o których mowa w tym ustępie, w centralnym repozytorium sprawozdawczo-statystycznym, o którym mowa w art. 39 rozporządzenia (UE) 2019/817. Zgodnie z art. 39 ust. 1 tego rozporządzenia międzysystemowe dane statystyczne i sprawozdania analityczne umożliwiają organom wymienionym w ust. 1 niniejszego artykułu uzyskanie sprofilowanych sprawozdań i statystyk w celu wsparcia wdrażania szczegółowych wskaźników ryzyka, o których mowa w art. 9j niniejszego rozporządzenia, poprawy oceny ryzyka dla bezpieczeństwa, ryzyka nielegalnej imigracji i wysokiego ryzyka epidemiologicznego, zwiększenia wydajności odpraw granicznych oraz wsparcia organów wizowych w przetwarzaniu wniosków wizowych.

3. Procedury wdrożone przez eu-LISA w celu monitorowania funkcjonowania VIS, o których mowa w art. 50 ust. 1, obejmują możliwość regularnego tworzenia statystyk na potrzeby tego monitorowania.

4. Co kwartał eu-LISA opracowuje na podstawie danych VIS dotyczących wiz statystyki przedstawiające – w odniesieniu do każdej lokalizacji, w której został złożony wniosek wizowy i w odniesieniu do każdego państwa członkowskiego – w szczególności następujące dane:

a) liczba tranzytowych wiz lotniskowych (A), o których wydanie wystąpiono; liczba wydanych wiz A, w podziale według jednokrotnego tranzytu lotniczego i wielokrotnego tranzytu lotniczego; liczba wiz A, których wydania odmówiono;

b) liczba wiz krótkoterminowych (C), o których wydanie wystąpiono (w podziale według głównych celów podróży); liczba wydanych wiz C, w podziale według wiz wydanych w celu jednokrotnego, dwukrotnego lub wielokrotnego wjazdu, a ta ostatnia kategoria – w podziale według długości okresu ważności (sześć miesięcy lub mniej, jeden rok, dwa lata, trzy lata, cztery lata, pięć lat); liczba wydanych wiz o ograniczonej ważności terytorialnej (LTV); liczba wiz C, których wydania odmówiono.

Statystyki dzienne są przechowywane w centralnym repozytorium sprawozdawczo-statystycznym zgodnie z art. 39 rozporządzenia (UE) 2019/817.

5. Co kwartał eu-LISA opracowuje na podstawie danych VIS dotyczących wiz długoterminowych i dokumentów pobytowych statystyki przedstawiające – w odniesieniu do każdej lokalizacji organu – w szczególności następujące dane:

a) łączna liczba wiz długoterminowych, o których wydanie wystąpiono, które wydano, których wydania odmówiono lub które wycofano, cofnięto, unieważniono i przedłużono;

b) łączna liczba dokumentów pobytowych, o których wydanie wystąpiono, które wydano, których wydania odmówiono lub które wycofano, cofnięto, unieważniono i odnowiono.

6. Na koniec każdego roku dokonuje się zestawienia danych statystycznych w sprawozdaniu rocznym za ten rok. W statystykach dane przedstawiane są w podziale na poszczególne lokalizacje organu i poszczególne państwa członkowskie. Sprawozdanie jest publikowane i przekazywane Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komisji, Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej, Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych oraz organom nadzorczym.

7. Na wniosek Komisji eu-LISA przedstawia statystyki dotyczące określonych aspektów związanych z realizacją wspólnej polityki wizowej lub polityki migracyjnej i azylowej, w tym aspektów związanych ze stosowaniem rozporządzenia (UE) nr 1053/2013.

Artykuł 45b

Powiadomienia

[179] 1. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o organie, który ma zostać uznany za administratora zgodnie z art. 29 ust. 4.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję i eu-LISA o właściwych organach, o których mowa w art. 6 ust. 3, które mają dostęp do VIS w celu wprowadzania, zmieniania, usuwania lub przeglądania danych w VIS, oraz o organie wyznaczonym do celów VIS, o którym mowa w art. 9d ust. 1 i art. 22b ust. 14.

Po upływie trzech miesięcy od daty uruchomienia VIS zgodnie z art. 11 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1134 (⁴⁵) eu-LISA publikuje w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej skonsolidowany wykaz organów będących przedmiotem powiadomienia na podstawie akapitu pierwszego niniejszego ustępu.

Państwa członkowskie niezwłocznie powiadamiają Komisję i eu-LISA o wszelkich zmianach w zakresie organów będących przedmiotem powiadomienia. W przypadku takich zmian eu-LISA publikuje raz do roku zaktualizowany skonsolidowany wykaz w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. eu-LISA prowadzi stale aktualizowaną wersję skonsolidowanego wykazu na swojej ogólnodostępnej stronie internetowej zawierającej te informacje.

3. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję i eu-LISA o swoich wyznaczonych organach i swoich centralnych punktach dostępu, o których mowa w art. 22l, oraz niezwłocznie powiadamiają o wszelkich zmianach w tym zakresie.

4. Komisja publikuje informacje, o których mowa w ust. 1 i 3, w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Jeżeli informacje ulegną zmianie, Komisja publikuje raz do roku ich zaktualizowaną skonsolidowaną wersję. Komisja prowadzi stale aktualizowaną ogólnodostępną stronę internetową zawierającą te informacje.

Artykuł 45c

Dostęp do danych do celów weryfikacji przez przewoźników

[180] 1. W celu wypełniania obowiązku ustanowionego w art. 26 ust. 1 lit. b) konwencji z Schengen przewoźnicy lotniczy, przewoźnicy morscy i przewoźnicy międzynarodowi, którzy przewożą grupy drogą lądową autokarami, przesyłają zapytanie do VIS, aby zweryfikować, czy obywatele państw trzecich, którzy podlegają wymogowi posiadania wizy lub którzy mają obowiązek posiadania wizy długoterminowej lub dokumentu pobytowego, posiadają, stosownie do przypadku, ważną wizę, ważną wizę długoterminową lub ważny dokument pobytowy.

2. Bezpieczny dostęp do portalu dla przewoźników, o którym mowa w art. 2a lit. h), obejmujący możliwość korzystania z rozwiązań technologii mobilnej, pozwala przewoźnikom na przesłanie zapytania, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, przed wejściem pasażera na pokład.

W tym celu, przewoźnik przekazuje w odniesieniu do wiz dane, o których mowa w art. 9 pkt 4 lit. a), b) i c), zaś w odniesieniu do wiz długoterminowych i dokumentów pobytowych – dane, o których mowa w art. 22a ust. 1 lit. d), e) i f), w takiej formie, w jakiej są one zawarte w dokumencie podróży. Przewoźnik wskazuje również państwo członkowskie wjazdu lub, w przypadku tranzytu lotniczego, państwo członkowskie tranzytu.

Na zasadzie odstępstwa od akapitu drugiego niniejszego ustępu w przypadku transportu lotniczego przewoźnik nie jest zobowiązany do przesłania zapytania do VIS, z wyjątkiem przypadku, gdy obywatel państwa trzeciego ma obowiązek posiadać tranzytową wizę lotniskową zgodnie z art. 3 rozporządzenia (WE) nr 810/2009.

3. VIS udziela przewoźnikom odpowiedzi „OK/NOT OK”, wskazując, czy dana osoba posiada, stosownie do przypadku, ważną wizę, ważną wizę długoterminową lub ważny dokument pobytowy.

Jeżeli wydano wizę o ograniczonej ważności terytorialnej zgodnie z art. 25 rozporządzenia (WE) nr 810/2009, odpowiedź udzielona przez VIS uwzględnia państwa członkowskie, na których terytorium wiza jest ważna, jak również państwo członkowskie wjazdu wskazane przez przewoźnika.

Przewoźnicy mogą przechowywać przesłane informacje i otrzymane odpowiedzi zgodnie z mającym zastosowaniem prawem. Odpowiedź „OK/NOT OK” nie może być uznawana za decyzję o zezwoleniu na wjazd lub o odmowie wjazdu wydawaną zgodnie rozporządzeniem (UE) 2016/399.

Komisja przyjmuje akty wykonawcze określające szczegółowe przepisy dotyczące warunków działania portalu dla przewoźników oraz mające zastosowanie przepisy dotyczące ochrony i bezpieczeństwa danych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 49 ust. 2.

4. Jeżeli obywatelom państwa trzeciego odmówiono wejścia na pokład w wyniku przeglądania VIS, przewoźnicy informują ich, że podstawą tej odmowy są informacje przechowywane w VIS, oraz przekazują im informacje o przysługujących im prawach w zakresie dostępu do danych osobowych zarejestrowanych w VIS oraz ich sprostowania lub usunięcia.

5. Aby umożliwić odpowiednio upoważnionym członkom personelu przewoźników dostęp do portalu dla przewoźników do celów przewidzianych w niniejszym artykule ustanawia się system uwierzytelnienia przeznaczony wyłącznie dla przewoźników. Przy ustanawianiu systemu uwierzytelnienia uwzględnia się zarządzanie ryzykiem związanym z bezpieczeństwem informacji i zasady uwzględniania ochrony danych już w fazie projektowania oraz domyślnej ochrony danych.

Komisja przyjmuje akty wykonawcze ustanawiające system uwierzytelnienia dla przewoźników. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 49 ust. 2.

6. W ramach portalu dla przewoźników wykorzystywana jest oddzielna baza danych przeznaczona wyłącznie do odczytu, która jest codziennie aktualizowana poprzez jednokierunkowe pobieranie minimalnego niezbędnego podzbioru danych VIS. eu-LISA jest odpowiedzialna za bezpieczeństwo portalu dla przewoźników, za bezpieczeństwo zawartych w nim danych osobowych i za proces pobierania danych osobowych do oddzielnej bazy danych przeznaczonej wyłącznie do odczytu.

7. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 niniejszego artykułu w przypadku przewoźników przewożących grupy drogą lądową autokarami weryfikacja na podstawie tego ustępu jest nieobowiązkowa przez pierwszych 18 miesięcy od daty uruchomienia VIS zgodnie z art. 11 rozporządzenia (UE) 2021/1134.

8. Do celów wykonywania ust. 1 lub do celów rozstrzygania ewentualnych sporów związanych z jego stosowaniem, eu-LISA prowadzi rejestry wszystkich operacji przetwarzania danych przeprowadzonych przez przewoźników w ramach portalu dla przewoźników. W rejestrach tych wskazuje się datę i godzinę każdej operacji, dane wykorzystane do przeglądania, dane przekazane za pośrednictwem portalu dla przewoźników i nazwę danego przewoźnika.

eu-LISA przechowuje rejestry przez okres dwóch lat. eu-LISA zapewnia, aby rejestry były chronione za pomocą odpowiednich środków przed nieuprawnionym dostępem.

Artykuł 45d

Procedury awaryjne w przypadku braku technicznej możliwości uzyskania przez przewoźników dostępu do danych

[181] 1. Jeżeli dokonanie zapytania, o którym mowa w art. 45c ust. 1, jest technicznie niemożliwe z powodu awarii jakiejkolwiek części VIS, przewoźnicy są zwolnieni z obowiązku weryfikacji spełnienia obowiązku posiadania ważnej wizy, ważnej wizy długoterminowej lub ważnego dokumentu pobytowego przy użyciu portalu dla przewoźników. Jeżeli eu-LISA wykryje taką awarię, jednostka centralna ETIAS powiadamia o tym fakcie przewoźników i państwa członkowskie. Powiadamia również przewoźników i państwa członkowskie o usunięciu awarii. Jeżeli taką awarię wykryją przewoźnicy, mogą oni powiadomić jednostkę centralną ETIAS. Jednostka centralna ETIAS niezwłocznie informuje państwa członkowskie o powiadomieniu przekazanym przez przewoźników.

2. Jeżeli dokonanie przez przewoźnika zapytania, o którym mowa w art. 45c ust. 1, jest przez dłuższy czas technicznie niemożliwe z innego powodu niż awaria jakiejkolwiek części VIS, przewoźnik powiadamia o tym jednostkę centralną ETIAS. Jednostka centralna ETIAS niezwłocznie informuje państwa członkowskie o powiadomieniu przekazanym przez tego przewoźnika.

3. Komisja przyjmuje akt wykonawczy określający szczegóły procedur awaryjnych w przypadku braku technicznej możliwości dostępu do danych przez przewoźników. Ten akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 49 ust. 2.

Artykuł 45e

Dostęp zespołów Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej do danych VIS

1. W celu wykonywania zadań i korzystania z uprawnień na podstawie art. 82 ust. 1 i 10 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1896 (⁴⁶), członkowie zespołów Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej, jak również zespołów składających się z personelu realizującego operacje w dziedzinie powrotów mają, w ramach swojego mandatu, prawo do dostępu do danych VIS oraz do wyszukiwania takich danych.

2. W celu zapewnienia dostępu, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej wyznacza jako centralny punkt dostępu wyspecjalizowaną jednostkę z posiadającymi odpowiednie uprawnienia funkcjonariuszami Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej. Centralny punkt dostępu weryfikuje, czy spełnione zostały warunki wystąpienia z wnioskiem o uzyskanie dostępu do VIS określone w art. 45f.

Artykuł 45f

Warunki i procedura dostępu zespołów Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej do danych VIS

1. Z myślą o dostępie, o którym mowa w art. 45e ust. 1, zespół Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej może przedłożyć centralnemu punktowi dostępu Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej, o którym mowa w art. 45e ust. 2, wniosek o przeglądanie wszystkich danych VIS lub konkretnego zbioru danych VIS. Wniosek zawiera odesłanie do przyjętego przez to państwo członkowskie planu operacyjnego dotyczącego odpraw granicznych, ochrony granicy i powrotów, który stanowi podstawę wniosku. Po otrzymaniu wniosku o uzyskanie dostępu centralny punkt dostępu Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej weryfikuje, czy spełnione zostały warunki dostępu, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu. Jeżeli spełnione zostały wszystkie warunki dostępu, odpowiednio upoważniony personel centralnego punktu dostępu przetwarza wniosek. Dane VIS, do których uzyskano dostęp, są przekazywane zespołowi w taki sposób, aby nie zostało naruszone bezpieczeństwo tych danych.

2. W odniesieniu do udzielenia dostępu zastosowanie mają następujące warunki:

a) przyjmujące państwo członkowskie upoważnia członków zespołu Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej do przeglądania VIS na potrzeby osiągnięcia celów operacyjnych określonych w planie operacyjnym dotyczącym odpraw granicznych, ochrony granicy i powrotów; oraz

b) przeglądanie VIS jest niezbędne do wykonania konkretnych zadań powierzonych zespołowi przez przyjmujące państwo członkowskie.

3. Zgodnie z art. 82 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2019/1896 członkowie zespołów Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej, jak również zespołów składających się z personelu realizującego zadania w dziedzinie powrotów podejmują działania w odpowiedzi na informacje uzyskane z VIS jedynie na polecenie i – co do zasady – w obecności funkcjonariuszy straży granicznej lub personelu realizującego zadania w dziedzinie powrotów z przyjmującego państwa członkowskiego, w którym działają. Przyjmujące państwo członkowskie może upoważnić członków zespołów Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej do działania w jego imieniu.

4. W przypadku wątpliwości lub jeżeli weryfikacja tożsamości posiadacza wizy, posiadacza wizy długoterminowej lub posiadacza dokumentu pobytowego nie przyniesie rezultatu, członek zespołu Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej kieruje tę osobę do funkcjonariusza straży granicznej przyjmującego państwa członkowskiego.

5. Przeglądanie danych VIS przez członków zespołów odbywa się następujący sposób:

a) przy wykonywaniu zadań związanych z odprawami granicznymi zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/399 członkowie zespołów Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej mają dostęp do danych VIS w celu dokonywania weryfikacji na przejściach granicznych na granicach zewnętrznych zgodnie z, odpowiednio, art. 18 lub 22g niniejszego rozporządzenia;

b) przy weryfikacji, czy spełnione zostały warunki wjazdu, pobytu lub zamieszkania na terytorium państw członkowskich, członkowie zespołów mają dostęp do danych VIS w celu dokonywania na terytorium państw członkowskich weryfikacji obywateli państw trzecich zgodnie z, odpowiednio, art. 19 lub 22h niniejszego rozporządzenia;

c) przy identyfikacji osób, które nie spełniają warunków wjazdu, pobytu lub zamieszkania na terytorium państw członkowskich lub które przestały spełniać te warunki, członkowie zespołów mają dostęp do danych VIS w celu przeprowadzania identyfikacji zgodnie z art. 20 i 22i niniejszego rozporządzenia.

6. W przypadku gdy w wyniku dostępu i wyszukiwania, o których mowa w ust. 5, stwierdzone zostanie istnienie danych zarejestrowanych w VIS, powiadamia się o tym przyjmujące państwo członkowskie.

7. Każdy rejestr operacji przetwarzania danych w VIS przez członka zespołów Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej lub zespołów składających się z personelu realizującego zadania w dziedzinie powrotów jest prowadzony przez eu-LISA zgodnie z art. 34.

8. Każdy przypadek uzyskania dostępu i przeprowadzenia wyszukiwania przez zespoły Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej jest rejestrowany zgodnie z art. 34, a ponadto rejestracji podlega każdy przypadek wykorzystania przez zespoły Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej danych, do których uzyskały dostęp.

9. Do celów art. 45e i niniejszego artykułu żadnych części VIS nie podłącza się do systemów komputerowych służących do gromadzenia i przetwarzania danych wykorzystywanych przez Europejską Agencję Straży Granicznej i Przybrzeżnej lub w jej siedzibie, a danych zawartych w VIS, udostępnianych Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej, nie przesyła się do takich systemów. Nie można pobierać żadnych części VIS. Rejestrowania przypadków dostępu i wyszukiwania nie należy traktować jako pobierania lub kopiowania danych VIS.

10. Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej przyjmuje i stosuje środki mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa danych przewidziane w art. 32.

Artykuł 46

[182] (uchylony)

Artykuł 47

[183] (uchylony)

Artykuł 48

[184] (uchylony)

Artykuł 48a

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 7b ust. 7, art. 9, art. 9h ust. 2, art. 9j ust. 2 i art. 22b ust. 18, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 2 sierpnia 2021 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 7b ust. 7, art. 9, art. 9h ust. 2, art. 9j ust. 2 i art. 22b ust. 18, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w późniejszym terminie określonym w tej decyzji. Nie wpływa ona na ważność już obowiązujących aktów delegowanych.

4. Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa.

5. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 7b ust. 7, art. 9, art. 9h ust. 2, art. 9j ust. 2 i art. 22b ust. 18 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Artykuł 49

Procedura komitetowa

1. Komisję wspomaga komitet ustanowiony na mocy art. 68 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2017/2226. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (⁴⁷).

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Artykuł 49a

Grupa doradcza

[185] eu-LISA ustanawia grupę doradczą, która zapewnia jej dostęp do wiedzy fachowej związanej z VIS, w szczególności w kontekście przygotowywania rocznego programu prac oraz rocznego sprawozdania z działalności.

Artykuł 50

Monitorowanie i ocena

[186] 1. eu-LISA zapewnia wprowadzenie procedur pozwalających na monitorowanie funkcjonowania VIS pod względem realizacji celów związanych z wynikami, opłacalnością, bezpieczeństwem i jakością usług.

2. Na potrzeby konserwacji technicznej eu-LISA ma dostęp do niezbędnych informacji związanych z operacjami przetwarzania danych przeprowadzonymi w VIS.

3. Co dwa lata eu-LISA przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komisji sprawozdanie dotyczące technicznego funkcjonowania VIS, w tym jego bezpieczeństwa i kosztów. Sprawozdanie zawiera również ocenę wykorzystywania wizerunków twarzy do identyfikowania osób – po tym, jak technologia ta zostanie wprowadzona do użytku – w tym ocenę wszelkich napotkanych trudności.

3a. [187] Po dacie uruchomienia EU VAP zgodnie z art. 2a ust. 1 lit. fa) sprawozdanie dotyczące technicznego funkcjonowania VIS, o którym mowa w ust. 3 niniejszego artykułu, obejmuje również techniczne funkcjonowanie EU VAP.

4. Z poszanowaniem przepisów prawa krajowego dotyczących publikacji informacji szczególnie chronionych, każde państwo członkowskie i Europol przygotowują sprawozdania roczne na temat skuteczności dostępu do danych VIS do celów ochrony porządku publicznego, zawierające informacje i dane statystyczne na temat:

a) dokładnego celu przeglądania danych, w tym rodzaju przestępstwa terrorystycznego lub innego poważnego przestępstwa;

b) uzasadnionych podstaw przedstawionych dla uzasadnienia podejrzenia, że osoba podejrzana, sprawca lub ofiara są objęci zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia;

c) liczby wniosków o uzyskanie dostępu do VIS do celów ochrony porządku publicznego oraz o uzyskanie dostępu do danych dotyczących dzieci poniżej 14. roku życia;

d) liczby i rodzaju spraw, w przypadku których zastosowano tryb pilny, o którym mowa w art. 22n ust. 2, w tym spraw, w przypadku których centralny punkt dostępu po dokonaniu weryfikacji ex post stwierdził, że nie miały one pilnego charakteru;

e) liczby i rodzaju spraw, które zakończyły się udaną identyfikacją.

Roczne sprawozdania państw członkowskich i Europolu są przekazywane Komisji do dnia 30 czerwca następnego roku.

W celu ułatwienia gromadzenia tych danych zgodnie z rozdziałem IIIb, państwom członkowskim udostępnia się rozwiązanie techniczne służące generowania statystyk, o których mowa w niniejszym ustępie. Komisja przyjmuje w drodze aktów wykonawczych specyfikacje tego rozwiązania technicznego. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 49 ust. 2.

5. Po upływie trzech lat od daty uruchomienia VIS zgodnie z art. 11 rozporządzenia (UE) 2021/1134, a następnie co cztery lata, Komisja opracowuje całościową ocenę VIS. Całościowa ocena obejmuje analizę osiągniętych wyników w porównaniu z założonymi celami i poniesionymi kosztami oraz ocenę dalszej zasadności pierwotnych przesłanek stworzenia VIS i jego wpływu na prawa podstawowe, stosowania niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do VIS, bezpieczeństwa VIS, korzystania z przepisów, o których mowa w art. 31, oraz wszelkich konsekwencji dla przyszłych operacji. Obejmuje ona również szczegółową analizę danych przedstawionych w sprawozdaniach rocznych przewidzianych w ust. 4 niniejszego artykułu w celu ocenienia skuteczności dostępu do danych VIS do celów ochrony porządku publicznego, jak również ocenę tego, czy dokonywanie zapytań przez VIS w ECRIS-TCN przyczyniło się do lepszej realizacji celu polegającego na ocenie, czy osoba ubiegająca się o wizę może stanowić zagrożenie dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa publicznego. Komisja przekazuje tę całościową ocenę Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6. [188] Państwa członkowskie przekazują eu-LISA i Komisji informacje niezbędne do sporządzania sprawozdań, o których mowa w ust. 3, 4, 5 i 8.

7. [189] eu-LISA przekazuje Komisji informacje niezbędne do opracowania całościowej oceny, o której mowa w ust. 5. i 8.

8. [190] Trzy lata od daty uruchomienia EU VAP zgodnie z art. 2a ust. 1 lit. fa) niniejszego rozporządzenia Komisja przeprowadza ocenę funkcjonowania EU VAP. Ocena ta zawiera analizę osiągniętych wyników w stosunku do celów rozporządzenia (WE) nr 810/2009 i niniejszego rozporządzenia oraz analizę wprowadzenia w życie ich przepisów.

Ocenę, o której mowa w ust. 1, Komisja przekazuje Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. Na podstawie tej oceny Komisja przedstawia, w razie konieczności, odpowiednie wnioski ustawodawcze.

Artykuł 51

Wejście w życie i stosowanie

1. Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

2. Niniejsze rozporządzenie stosuje się od daty, o której mowa w art. 48 ust. 1.

3. Artykuły 26, 27, 32, 45, 48 ust. 1, 2 i 4 oraz art. 49 stosuje się od dnia 2 września 2008 r.

4. W okresie przejściowym, o którym mowa w art. 26 ust. 4, odesłania do organu zarządzającego w niniejszym rozporządzeniu należy interpretować jako odesłanie do Komisji.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane w państwach członkowskich zgodnie z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską.

Sporządzono w Strasburgu dnia 9 lipca 2008 r.