UWAGA

Niniejszy tekst zawiera wersję skonsolidowaną Regulaminu pracowniczego urzędników i Warunki zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej (¹) mający zastosowanie od dnia 5 marca 1968 r., zgodnie z art. 2 i 3 rozporządzenia Rady (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68 z dnia 29 lutego 1968 r. (Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich L 56 z 4.3.1968) oraz wymienionymi poniżej rozporządzeniami zmieniającymi to rozporządzenie. Tekst skonsolidowany nie jest prawnie wiążący (²). Liczby w nawiasach przy niektórych numerach artykułów odpowiadają poniższej numeracji i odnoszą się do rozporządzeń zmieniających te artykuły.

(1) Rozporządzenie (Euratom, EWWiS, EWG) nr 2278/69 (Dz.U. L 289 z 17.11.1969, str. 1)

(2) Rozporządzenie (EWWiS, EWG, Euratom) nr 95/70 (Dz.U. L 15 z 21.1.1970, str. 1)

(3) Rozporządzenie (EWWiS, EWG, Euratom) nr 96/70 (Dz.U. L 15 z 21.1.1970, str. 4)

(4) Rozporządzenie (EWG, Euratom, EWWiS) nr 16/71 (Dz.U. L 5 z 7.1.1971, str. 1)

(5) Rozporządzenie (EWG, Euratom, EWWiS) nr 2653/71 (Dz.U. L 276 z 16.12.1971, str. 1)

(6) Rozporządzenie (EWG, Euratom, EWWiS) nr 2654/71 (Dz.U. L 276 z 16.12.1971, str. 6)

(7) Rozporządzenie (Euratom, EWWiS, EWG) nr 1369/72 (Dz.U. L 149 z 1.7.1972, str. 1)

(8) Rozporządzenie (Euratom, EWWiS, EWG) nr 1473/72 (Dz.U. L 160 z 16.7.1972, str. 1)

(9) Rozporządzenie (Euratom, EWWiS, EWG) nr 2647/72 (Dz.U. L 283 z 20.12.1972, str. 1)

(10) Rozporządzenie (EWWiS, EWG, Euratom) nr 558/73 (Dz.U. L 55 z 28.2.1973, str. 1)

(11) Rozporządzenie (EWWiS, EWG, Euratom) nr 2188/73 (Dz.U. L 223 z 11.8.1973, str. 1)

(12) Rozporządzenie (EWG, Euratom, EWWiS) nr 2/74 (Dz.U. L 2 z 3.1.1974, str. 1)

(13) Rozporządzenie (EWG, Euratom, EWWiS) nr 3191/74 (Dz.U. L 341z 20.12.1974, str. 1)

(14) Rozporządzenie (Euratom, EWWiS, EWG) nr 711/75 (Dz.U. L 71 z 20.3.1975, str. 1)

(15) Rozporządzenie (Euratom, EWWiS, EWG) nr 1009/75 (Dz.U. L 98 z 19.4.1975, str. 1)

(16) Rozporządzenie (Euratom, EWWiS, EWG) nr 1601/75 (Dz.U. L 164 z 27.6.1975, str. 1)

(17) Rozporządzenie (Euratom, EWWiS, EWG) nr 2577/75 (Dz.U. L 263 z 11.10.1975, str. 1)

(18) Rozporządzenie (EWWiS, EWG, Euratom) nr 2615/76 (Dz.U. L 299 z 29.10.1976, str. 1)

(19) Rozporządzenie (EWWiS, EWG, Euratom) nr 3177/76 (Dz.U. L 359 z 30.12.1976, str. 1)

(20) Rozporządzenie (EWWiS, EWG, Euratom) nr 3178/76 (Dz.U. L 359 z 30.12.1976, str. 9)

(21) Rozporządzenie (EWG, Euratom, EWWiS) nr 1376/77 (Dz.U. L 157 z 28.6.1977, str. 1)

(22) Rozporządzenie (EWG, Euratom, EWWiS) nr 2687/77 (Dz.U. L 314 z 8.12.1977, str. 1)

(23) Rozporządzenie (EWG, Euratom, EWWiS) nr 2859/77 (Dz.U. L 330 z 23.12.1977, str. 1)

(24) Rozporządzenie (Euratom, EWWiS, EWG) nr 912/78 (Dz.U. L 119 z 3.5.1978, str. 1)

(25) Rozporządzenie (Euratom, EWWiS, EWG) nr 914/78 (Dz.U. L 119 z 3.5.1978, str. 8)

(26) Rozporządzenie (Euratom, EWWiS, EWG) nr 2711/78 (Dz.U. L 328 z 23.11.1978, str. 1)

(27) Rozporządzenie (Euratom, EWWiS, EWG) nr 3084/78 (Dz.U. L 369 z 29.12.1978, str. 1)

(28) Rozporządzenie (Euratom, EWWiS, EWG) nr 3085/78 (Dz.U. L 369 z 29.12.1978, str. 6)

(29) Rozporządzenie (EWWiS, EWG, Euratom) nr 2955/79 (Dz.U. L 336 z 29.12.1979, str. 1)

(30) Rozporządzenie (EWG, Euratom, EWWiS) nr 160/80 (Dz.U. L 20, 26.1.1980, str. 1)

(31) Rozporządzenie (EWG, Euratom, EWWiS) nr 161/80 (Dz.U. L 20 z 26.1.1980, str. 5)

(32) Rozporządzenie (Euratom, EWWiS, EWG) nr 187/81 (Dz.U. L 21 z 24.1.1981, str. 18) i rozporządzenie (Euratom, EWWiS, EWG) nr 397/81 (Dz.U. L 46 z 19.2.1981, str. 1)

(33) Rozporządzenie (Euratom, EWWiS, EWG) nr 2780/81 (Dz.U. L 271 z 26.9.1981, str. 1)

(34) Rozporządzenie (Euratom, EWWiS, EWG) nr 3821/81 (Dz.U. L 386 z 31.12.1981, str. 1)

(35) Rozporządzenie (EWWiS, EWG, Euratom) nr 371/82 (Dz.U. L 47 z 19.2.1982, str. 8)

(36) Rozporządzenie (EWWiS, EWG, Euratom) nr 372/82 (Dz.U. L 47 z 19.2.1982, str. 13)

(37) Rozporządzenie (EWWiS, EWG, Euratom) nr 3139/82 (Dz.U. L 331 z 26.11.1982, str. 1)

(38) Rozporządzenie (EWG, Euratom, EWWiS) nr 440/83 (Dz.U. L 53 z 26.2.1983, str. 1)

(39) Rozporządzenie (EWG, Euratom, EWWiS) nr 1819/83 (Dz.U. L 180 z 5.7.1983, str. 1)

(40) Rozporządzenie (EWG, Euratom, EWWiS) nr 2074/83 (Dz.U. L 203 z 27.7.1983, str. 1)

(41) Rozporządzenie (EWG, Euratom, EWWiS) nr 3647/83 (Dz.U. L 361 z 24.12.1983, str. 1)

(42) Rozporządzenie (EWWiS, EWG, Euratom) nr 419/85 (Dz.U. L 51 z 21.2.1985, str. 1)

(43) Rozporządzenie (EWWiS, EWG, Euratom) nr 420/85 (Dz.U. L 51 z 21.2.1985, str. 6)

(44) Rozporządzenie (EWWiS, EWG, Euratom) nr 1578/85 (Dz.U. L 154 z 13.6.1985, str. 1)

(45) Rozporządzenie (EWWiS, EWG, Euratom) nr 1915/85 (Dz.U. L 180 z 12.7.1985, str. 3)

(46) Rozporządzenie (EWWiS, EWG, Euratom) nr 2799/85 (Dz.U. L 265 z 8.10.1985, str. 1)

(47) Rozporządzenie (EWWiS, EWG, Euratom) nr 3580/85 (Dz.U. L 343 z 20.12.1985, str. 1)

(48) Rozporządzenie (EWG, Euratom, EWWiS) nr 3855/86 (Dz.U. L 359 z 19.12.1986, str. 1)

(49) Rozporządzenie (EWG, Euratom, EWWiS) nr 3856/86 (Dz.U. L 359 z 19.12.1986, str. 5)

(50) Rozporządzenie (Euratom, EWWiS, EWG) nr 793/87 (Dz.U. L 79 z 21.3.1987, str. 1)

(51) Rozporządzenie (Euratom, EWWiS, EWG) nr 3019/87 (Dz.U. L 286 z 9.10.1987, str. 3)

(52) Rozporządzenie (Euratom, EWWiS, EWG) nr 3212/87 (Dz.U. L 307 z 29.10.1987, str. 1)

(53) Rozporządzenie (Euratom, EWWiS, EWG) nr 3784/87 (Dz.U. L 356 z 18.12.1987, str. 1)

(54) Rozporządzenie (EWWiS, EWG, Euratom) nr 2338/88 (Dz.U. L 204 z 29.7.1988, str. 1)

(55) Rozporządzenie (EWWiS, EWG, Euratom) nr 2339/88 (Dz.U. L 204 z 29.7.1988, str. 5)

(56) Rozporządzenie (EWWiS, EWG, Euratom) nr 3982/88 (Dz.U. L 354 z 22.12.1988, str. 1)

(57) Rozporządzenie (EWG, Euratom, EWWiS) nr 2187/89 (Dz.U. L 209 z 21.7.1989, str. 1)

(58) Rozporządzenie (EWG, Euratom, EWWiS) nr 3728/89 (Dz.U. L 364 z 14.12.1989, str. 1)

(59) Rozporządzenie (Euratom, EWWiS, EWG) nr 2258/90 (Dz.U. L 204 z 2.8.1990, str. 1)

(60) Rozporządzenie (Euratom, EWWiS, EWG) nr 3736/90 (Dz.U. L 360 z 22.12.1990, str. 1)

(61) Rozporządzenie (EWG) nr 2232/91 (Dz.U. L 204 z 22.7.1991, str. 1)

(62) Rozporządzenie (EWWiS, EWG, Euratom) nr 3830/91 (Dz.U. L 361 z 31.12.1991, str. 1)

(63) Rozporządzenie (EWWiS, EWG, Euratom) nr 3831/91 (Dz.U. L 361 z 31.12.1991, str. 7)

(64) Rozporządzenie (EWWiS, EWG, Euratom) nr 3832/91 (Dz.U. L 361 z 31.12.1991, str. 9)

(65) Rozporządzenie (EWWiS, EWG, Euratom) nr 3833/91 (Dz.U. L 361 z 31.12.1991, str. 10)

(66) Rozporządzenie (EWWiS, EWG, Euratom) nr 3834/91 (Dz.U. L 361 z 31.12.1991, str. 13)

(67) Rozporządzenie (EWG, Euratom, EWWiS) nr 571/92 (Dz.U. L 62 z 7.3.1992, str. 1)

(68) Rozporządzenie (EWG, Euratom, EWWiS) nr 3761/92 (Dz.U. L 383 z 29.12.1992, str. 1)

(69) Rozporządzenie (EWG, Euratom, EWWiS) nr 3947/92 (Dz.U. L 404 z 31.12.1992, str. 1)

(70) Rozporządzenie (Euratom, EWWiS, EWG) nr 3608/93 (Dz.U. L 328 z 29.12.1993, str. 1)

(71) Rozporządzenie (EWWiS, WE, Euratom) nr 3161/94 (Dz.U. L 335 z 23.12.1994, str. 1) zmienione rozporządzeniem (WE, Euratom, EWWiS) nr 1197/95 (Dz.U. L 119 z 30.5.1995, str. 1)

(72) Rozporządzenie (EWWiS, WE, Euratom) nr 2963/95 (Dz.U. L 310 z 22.12.1995, str. 1)

(73) Rozporządzenie (Euratom, EWWiS, WE) nr 1354/96 (Dz.U. L 175 z 13.7.1996, str. 1)

(74) Rozporządzenie (Euratom, EWWiS, WE) nr 2485/96 (Dz.U. L 338 z 28.12.1996, str. 1)

(75) Rozporządzenie (EWWiS, WE, Euratom) nr 2192/97 (Dz.U. L 301 z 5.11.1997, str. 5)

(76) Rozporządzenie (EWWiS, WE, Euratom) nr 2591/97 (Dz.U. L 351 z 23.12.1997, str. 1)

(77) Rozporządzenie (WE, EWWiS, Euratom) nr 781/98 (Dz.U. L 113 z 15.04.1998, str. 4)

(78) Rozporządzenie (WE, EWWiS, Euratom) nr 2458/98 (Dz.U. L 307 z 17.11.1998, str. 1)

(79) Rozporządzenie (WE, EWWiS, Euratom) nr 2594/98 (Dz.U. L 325 z 3.12.1998, str. 1)

(80) Rozporządzenie (WE, EWWiS, Euratom) nr 2762/98 (Dz.U. L 346 z 22.12.1998, str. 1)

(81) Komunikat Komisji do innych instytucji dotyczący przeliczenia na euro kwot przewidzianych w Regulaminie pracowniczym nr 1999/C 60/09 (Dz.U. C 60 z 3.02.1999, str. 11)

(82) Rozporządzenie (WE, EWWiS, Euratom) nr 620/1999 (Dz.U. L 78 z 24.3.1999, str. 1)

(83) Rozporządzenie (WE, EWWiS, Euratom) nr 1238/1999 (Dz.U. L 150 z 17.6.1999, str. 1)

(84) Rozporządzenie (WE, EWWiS, Euratom) nr 2700/1999 (Dz.U. L 327 z 21.12.1999, str. 1)

(85) Rozporządzenie (WE, EWWiS, Euratom) nr 212/2000 (Dz.U. L 24 z 29.1.2000, str. 1)

(86) Rozporządzenie (WE, EWWiS, Euratom) nr 628/2000 (Dz.U. L 76 z 25.3.2000, str. 1)

(87) Rozporządzenie (WE, EWWiS, Euratom) nr 2804/2000 (Dz.U. L 326 z 22.12.2000, str. 3)

(88) Rozporządzenie (WE, EWWiS, Euratom) nr 2805/2000 (Dz.U. L 326 z 22.12.2000, str. 7)

(89) Rozporządzenie (WE, EWWiS, Euratom) nr 1986/2001 (Dz.U. L 271 z 12.10.2001, str. 1)

(90) Rozporządzenie (WE, EWWiS, Euratom) nr 2581/2001 (Dz.U. L 345 z 29.12.2001, str. 1)

(91) Rozporządzenie (WE, EWWiS, Euratom) nr 490/2002 (Dz.U. L 77 z 20.3.2002, str. 1)

(92) Rozporządzenie (WE, Euratom) nr 2265/2002 (Dz.U. L 347 z 20.12.2002, str. 1) (³)

Tytuł I	Przepisy ogólne.
Tytuł II	Personel tymczasowy
Rozdział 1:	Przepisy ogólne
Rozdział 2:	Prawa i obowiązki
Rozdział 3:	Warunki zatrudnienia
Rozdział 4:	Warunki pracy
Rozdział 5:	Wynagrodzenie i zwrot kosztów
Rozdział 6:	Świadczenia z tytułu zabezpieczenia społecznego
	Sekcja A Ubezpieczenie z tytułu choroby i wypadku, świadczenia z tytułu zabezpieczenia społecznego
	Sekcja B Ubezpieczenie na wypadek inwalidztwa i śmierci
	Sekcja C Emerytura za wysługę lat i odprawa
	Sekcja D Finansowanie systemu ubezpieczenia na wypadek inwalidztwa i ubezpieczenia na życie oraz systemu emerytalnego
	Sekcja E Rozpatrywanie roszczeń personelu tymczasowego
	Sekcja F Wypłata świadczeń
	Sekcja G Wstąpienie przez Unię w prawa wierzyciela
Rozdział 7:	Zwrot nadpłaconych kwot
Rozdział 8:	Środki prawne
Rozdział 9:	Rozwiązanie stosunku pracy
Rozdział 10:	Przepisy szczególne dotyczące członków personelu tymczasowego, o których mowa w art. 2 lit. e
Rozdział 11:	Przepisy szczególne dotyczące personelu tymczasowego, o których mowa w art. 2 lit. f)
Tytuł III:	(uchylony)
Tytuł IV:	Personel kontraktowy
Rozdział 1:	Przepisy ogólne
Rozdział 2:	Prawa i obowiązki
Rozdział 3:	Warunki zatrudnienia
Rozdział 4:	Przepisy szczególne dla członków personelu kontraktowego określonych w art. 3a
Rozdział 5:	Przepisy szczególne dla członków personelu kontraktowego określonych w art. 3b
Rozdział 6:	Warunki pracy
Rozdział 7:	Wynagrodzenie i zwrot kosztów
Rozdział 8:	Świadczenia zabezpieczenia społecznego
	Sekcja A Ubezpieczenie chorobowe i wypadkowe, świadczenia zabezpieczenia społecznego
	Sekcja B Ubezpieczenie na wypadek inwalidztwa i śmierci
	Sekcja C Emerytura za wysługę lat i odprawa
	Sekcja D Finansowanie systemu ubezpieczeń na wypadek inwalidztwa i ubezpieczenia na życie oraz systemu emerytalnego
	Sekcja E Rozpatrywanie roszczeń personelu kontraktowego
	Sekcja F Wypłata świadczeń
	Sekcja G Nabycie praw na rzecz Unii
Rozdział 9:	Zwrot nienależnych świadczeń
Rozdział 10:	Środki prawne
Rozdział 11:	Szczególne i wyjątkowe przepisy stosowane wobec członków personelu kontraktowego odbywającego służbę w państwach trzecich
Rozdział 12:	Rozwiązanie stosunku pracy
Tytuł V:	Personel miejscowy
Tytuł VI:	Specjalni doradcy
Tytuł VII	Asystenci parlamentarni
Rozdział 1:	Przepisy ogólne
Rozdział 2:	Prawa i obowiązki
Rozdział 3:	Warunki zatrudnienia
Rozdział 4:	Warunki pracy
Rozdział 5:	Wynagrodzenie i zwrot kosztów
Rozdział 6:	Świadczenia z tytułu zabezpieczenia społecznego
Rozdział 7:	Zwrot nadpłaconych kwot
Rozdział 8:	Środki prawne
Rozdział 9:	Rozwiązanie stosunku pracy
Tytuł VIII:	Przepisy przejściowe
Tytuł IX:	Przepisy końcowe
Załącznik	Przepisy przejściowe stosowane wobec personelu określonego w warunkach zatrudnienia innych pracowników

Tytuł I

Przepisy ogólne

Artykuł 1 (18)

[1] Warunki zatrudnienia odnoszą się do pracowników zatrudnionych przez Unię na podstawie umowy.

Do pracowników tych zalicza się:

– personel tymczasowy,

– personel kontraktowy,

– personel miejscowy,

– specjalnych doradców,

- akredytowanych asystentów parlamentarnych.

Wszelkie odniesienia do osoby płci męskiej występujące w niniejszych warunkach traktuje się jako odnoszące się również do osoby płci żeńskiej i odwrotnie, chyba że z kontekstu wyraźnie wynika inaczej.

Artykuł 2 (18)

Do celów niniejszych warunków zatrudnienia przez „personel tymczasowy” rozumie się:

a) personel zatrudniony na stanowisku, które znajduje się na liście stanowisk załączonej do sekcji budżetu odnoszącej się do każdej instytucji i które władze budżetowe zaklasyfikowały jako stanowisko tymczasowe;

b) personel zatrudniony tymczasowo na stałym stanowisku znajdującym się na liście stanowisk załączonej do sekcji budżetu właściwej dla każdej instytucji;

c) personel, z wyłączeniem urzędników Unii, zatrudniony do pomocy osobie pełniącej urząd przewidziany w Traktacie o Unii Europejskiej lub Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, lub wybranemu przewodniczącemu jednej z instytucji lub jednego z organów Unii lub przewodniczącym jednej z frakcji politycznych w Parlamencie Europejskim, Komitetu Regionów lub Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego;

d) personel zatrudniony tymczasowo na stałym stanowisku opłacanym ze środków na badania i inwestycje, znajdującym się na liście stanowisk załączonej do budżetu właściwej dla danej instytucji;

e) personel oddelegowany z krajowych służb dyplomatycznych państw członkowskich zatrudniony tymczasowo na stałym stanowisku w ESDZ;

f) personel zatrudniony na stanowisku, które znajduje się na liście stanowisk dodanej do sekcji budżetu odnoszącej się do agencji, o której mowa w art. 1a ust. 2 regulaminu pracowniczego, i które władze budżetowe zaklasyfikowały jako stanowisko tymczasowe, z wyjątkiem dyrektorów agencji i zastępców dyrektorów agencji, o których mowa w akcie Unii ustanawiającym agencję, oraz urzędników oddelegowanych do agencji w interesie służby.

Artykuł 3

(uchylony).

Artykuł 3a

1. Do celów niniejszych Warunków zatrudnienia przez „personel kontraktowy” rozumie się personel nieprzydzielony na stanowisko określone na liście stanowisk załączonej do sekcji budżetu odnoszącej się do danej instytucji i zatrudniony w pełnym lub niepełnym wymiarze czasu pracy:

a) w instytucji w celu wykonywania pomocniczych prac fizycznych i administracyjnych;

b) w agencjach, o których mowa w art. 1a ust. 2 Regulaminu pracowniczego;

c) w innych jednostkach utworzonych w Unii Europejskiej po konsultacji z Komitetem ds. Regulaminu Pracowniczego, na mocy szczególnego aktu prawnego wydanego przez jedną lub więcej instytucji, zezwalającego na zatrudnienie wspomnianego wyżej personelu;

d) w Przedstawicielstwach i Delegacjach instytucji Unii;

e) w innych jednostkach znajdujących się poza Unią Europejską.

Personel zatrudniony w celu wykonywania obowiązków w pełnym lub niepełnym wymiarze czasu pracy w delegaturach Unii może zostać tymczasowo skierowany do siedziby danej instytucji na mocy procedury mobilności określonej w art. 2 i 3 załącznika X do regulaminu pracowniczego.

2. Każdego roku, na podstawie informacji dostarczonych przez wszystkie instytucje, Komisja przedkłada organowi budżetowemu sprawozdanie na temat zatrudnienia pracowników kontraktowych, w którym określa, czy ich liczba nie przekracza 75 % wszystkich pracowników zatrudnionych w agencjach, w innych jednostkach wewnątrz Unii Europejskiej, w Przedstawicielstwach i Delegacjach instytucji Unii i odpowiednio w innych instytucjach znajdujących się poza Unią Europejską. W przypadku gdy powyższy odsetek został przekroczony, Komisja występuje do agencji, innych jednostek wewnątrz Unii Europejskiej, do Przedstawicielstw i Delegacji instytucji Unii i odpowiednio do innych instytucji znajdujących się poza Unią Europejską z propozycją zastosowania wskaźników korygujących.

Artykuł 3b

Do celów niniejszych Warunków zatrudnienia przez „personel kontraktowy do zadań pomocniczych” uważa się personel zatrudniony w danej instytucji w wymiarze czasu pracy określonym w art. 88 w jednej z grup funkcyjnych, o których mowa w art. 89 w celu:

a) wykonywania obowiązków wynikających z pełnego lub niepełnego wymiaru czasu pracy, innych niż te, o których mowa w art. 3a ust. 1 lit. a), bez przydzielenia na stanowisko określone na liście stanowisk załączonej do sekcji budżetu odnoszącej się do danej instytucji;

b) zastąpienia osób czasowo niezdolnych do wykonywania swoich obowiązków, po rozważeniu możliwości tymczasowego oddelegowania urzędników w ramach danej instytucji, a mianowicie:

i) urzędników i pracowników tymczasowych w grupie funkcyjnej AST/SC i AST;

ii) w drodze wyjątku, urzędników i pracowników tymczasowych w grupie funkcyjnej AD zajmujących wysoko wyspecjalizowane stanowiska, z wyjątkiem szefów zespołu, dyrektorów, dyrektorów generalnych i osób pełniących równoważne funkcje.

Z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 3a ust. 1 akapit drugi, w przypadkach, gdy zastosowanie ma art. 3a, zatrudnienie pracowników kontraktowych do zadań pomocniczych należy wykluczyć.

Artykuł 4

Do celów niniejszych Warunków zatrudnienia przez „personel miejscowy” rozumie się personel zatrudniony w placówkach znajdujących się poza Unią Europejską zatrudniony zgodnie z miejscową praktyką do prac fizycznych lub świadczenia usług, któremu powierzono stanowisko nieznajdujące się na liście stanowisk dołączonej do sekcji budżetu odnoszącej się do każdej instytucji i opłacany ze środków ogólnych przeznaczonych na ten cel. Personel miejscowy to również personel zatrudniony poza Unią Europejską w celu wykonywania czynności innych niż powyższe, czyli takich, które w interesie służby nie mogą zostać przydzielone innemu urzędnikowi lub pracownikowi określonemu w art. 1.

Artykuł 5

Do celów niniejszych warunków zatrudnienia przez „specjalnego doradcę” rozumie się osobę, która z tytułu szczególnych kwalifikacji, pomimo wykonywania pracy zarobkowej w innym charakterze, zaangażowana jest do pomocy jednej z instytucji Unii regularnie lub na czas określony i która opłacana jest ze środków ogólnych przeznaczonych na ten cel zgodnie z sekcją budżetu odnoszącą się do instytucji, dla której świadczy usługi.

Artykuł 5a

Do celów niniejszych warunków zatrudnienia przez „akredytowanego asystenta parlamentarnego” rozumie się osobę wybraną - zgodnie z zasadą swobody wyboru, o której mowa w art. 21 decyzji 2005/684/WE, Euratom z dnia 28 września 2005 r. ustanawiającą statut posła do Parlamentu Europejskiego (⁴) - przez jednego lub kilku posłów i zatrudnioną na podstawie bezpośredniej umowy z Parlamentem Europejskim, aby świadczyć w pomieszczeniach Parlamentu Europejskiego w jednym z jego trzech miejsc pracy bezpośrednią pomoc posłowi lub posłom w pełnieniu przez nich funkcji posłów do Parlamentu Europejskiego, pod ich kierownictwem i zwierzchnictwem oraz w stosunku opierającym się na zasadzie wzajemnego zaufania.

Artykuł 6

Każda instytucja określa, kto jest upoważniony do zawarcia umów, o których mowa w art. 1.

Art.1a ust. 2, art. 1b i art. 2, art. 2 ust. 2 regulaminu pracowniczego stosuje się na zasadzie analogii.

Artykuł 7 (8)

Pracownik zatrudniony na dłużej niż jeden rok lub na czas nieokreślony jest uprawniony do głosowania w wyborach i stawania do wyborów komitetu pracowniczego przewidzianego w art. 9 regulaminu pracowniczego.

Pracownik, zatrudniony na mniej niż jeden rok, jest także uprawniony do głosowania, jeżeli był zatrudniony co najmniej sześć miesięcy.

Dana instytucja lub komitet pracowniczy mogą przeprowadzać konsultacje ze Wspólnym Komitetem przewidzianym w art. 9 regulaminu pracowniczego w kwestiach natury ogólnej odnoszących się do pracowników, wobec których stosuje się art. 1.

Artykuł 7a (8)

Artykuł 24b regulaminu pracowniczego stosuje się wobec pracowników, o których mowa w art. 1.

Tytuł II

Personel tymczasowy

Rozdział I

Przepisy ogólne

Artykuł 8

Personel tymczasowy, wobec którego stosuje się art. 2 lit. a) lub art. 2 lit. f), może być zatrudniony na czas określony lub nieokreślony. Umowy na czas określony z takim pracownikiem tymczasowym mogą zostać przedłużone na czas określony tylko jeden raz. Każde następne przedłużenie umowy następuje na czas nieokreślony.

Pracowników personelu tymczasowego, wobec których stosuje się art. 2 lit. b) lub d), nie zatrudnia się na dłużej niż cztery lata, przy czym pracownik może również zostać zatrudniony na krótszy okres. Ich umowa może być przedłużona tylko jeden raz, na maksymalny okres dwóch lat, jeśli możliwość przedłużenia została przewidziana w umowie początkowej i wzięto pod uwagę ramy czasowe właściwe dla kolejnej umowy. Z końcem tego okresu przestają być zatrudnieni jako personel tymczasowy. Po wygaśnięciu umowy tacy pracownicy mogą być wyznaczeni na stałe stanowiska pracy w instytucjach tylko w przypadku, jeśli są mianowani na urzędników zgodnie z Regulaminem pracowniczym.

Pracownicy personelu tymczasowego, wobec których stosuje się art. 2 lit. c), zatrudniani są na czas nieokreślony.

Artykuł 9

Pracowników personelu tymczasowego zatrudnia się jedynie w celu obsadzania, zgodnie z niniejszym tytułem, wakujących stanowisk znajdujących się na liście stanowisk załączonej do sekcji budżetu właściwej dla każdej instytucji.

Artykuł 9a

Komisja przedkłada roczne sprawozdanie na temat zatrudnienia personelu tymczasowego wraz z liczbą takich pracowników, rodzajem obejmowanych przez nich stanowisk, rozmieszczeniem geograficznym i środkami dostępnymi z budżetu dla danej grupy funkcyjnej.

Artykuł 10

1. Artykuł 1d i e, art. 5 ust. 1, 2, 3, i 4 i art. 7 Regulaminu pracowniczego stosuje się na zasadzie analogii.

2. Grupa zaszeregowania i stopień, na które zatrudniany jest pracownik personelu tymczasowego, określone są w umowie.

3. Przydzielanie pracowników personelu tymczasowego na stanowisko wyższe niż to, na którym byli zatrudnieni, musi zostać zapisane w załączniku do umowy.

4. (uchylony).

5. Artykuł 95, 96 i 99 regulaminu pracowniczego stosuje się na zasadzie analogii do personelu tymczasowego. Tytuł VIIIb regulaminu pracowniczego stosuje się na zasadzie analogii do personelu tymczasowego pełniącego służbę w państwach trzecich.

Rozdział 2

Prawa i obowiązki

Artykuł 11 (44)

Przepisy art. 11–26a regulaminu pracowniczego, dotyczące praw i obowiązków urzędników, stosuje się na zasadzie analogii. Jednakże w przypadku gdy członek personelu tymczasowego zawiera umowę na czas określony, okres urlopu z przyczyn osobistych, o którym mowa w art. 15 akapit drugi, nie przekracza okresu pozostałego do końca umowy.

Wszelkie decyzje wymagające naprawienia szkód poniesionych przez Unię na skutek niewłaściwego postępowania, zgodnie z art. 22 regulaminu pracowniczego, podejmują organ, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy, po spełnieniu formalności przewidzianych na wypadek zwolnienia z powodu ciężkiego uchybienia służbowego.

Decyzje odnoszące się do poszczególnych członków personelu tymczasowego ogłasza się zgodnie z art. 25 akapit trzeci regulaminu pracowniczego.

Rozdział 3

Warunki zatrudnienia

Artykuł 12 (77)

1. Zatrudnienie personelu tymczasowego ma na celu zagwarantowanie instytucji usług osób o najwyższych umiejętnościach, wydajności i uczciwości, rekrutowanych spośród obywateli państw członkowskich Unii z uwzględnieniem jak najszerszego zakresu geograficznego.

Personel tymczasowy wybiera się bez względu na rasę, poglądy polityczne, przekonania światopoglądowe czy religijne, płeć lub orientację seksualną i bez odniesienia do stanu cywilnego lub sytuacji rodzinnej.

Żadne stanowiska nie mogą być rezerwowane dla obywateli któregokolwiek państwa członkowskiego. Zasada równości obywateli Unii pozwala jednakże każdej instytucji przyjmować odpowiednie środki korygujące w wyniku zaobserwowania długotrwałej i znaczącej nierównowagi w odniesieniu do obywatelstwa pracowników tymczasowych, która w oparciu o obiektywne kryteria nie jest uzasadniona. Te odpowiednie środki muszą być uzasadnione i nie mogą w żadnym przypadku prowadzić do przyjęcia innych kryteriów rekrutacji niż kryteria oparte na kompetencjach. Przed przyjęciem odpowiednich środków organ, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy, przyjmuje przepisy ogólne dotyczące wykonywania niniejszego akapitu zgodnie z art. 110 regulaminu pracowniczego.

Po upływie trzyletniego okresu rozpoczynającego się w dniu 1 stycznia 2014 r. Komisja przedłoży Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z wykonania przepisów poprzedniego akapitu.

W celu ułatwienia zatrudniania pracowników reprezentujących jak najszerszy zasięg geograficzny instytucje powinny dokładać starań, aby oferować dzieciom pracowników kształcenie wielojęzyczne i wielokulturowe.

2. Członek personelu tymczasowego może zostać zatrudniony tylko pod warunkiem, że:

a) jest obywatelem jednego z Państw Członkowskich Unii, poza wyjątkiem zatwierdzonym przez organ, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy, i posiada pełne prawa obywatelskie;

b) spełnił wszelkie nałożone prawem obowiązki dotyczące służby wojskowej;

c) przedstawi odpowiednie referencje potwierdzające posiadanie odpowiednich cech charakteru do wykonywania obowiązków;

d) jest wystarczająco sprawny fizycznie, aby wykonywać swoje obowiązki;

e) przedstawi dowód dogłębnej znajomości jednego z języków Unii i dostatecznej znajomości innego języka Unii w zakresie koniecznym do pełnienia obowiązków.

3. Europejski Urząd Doboru Kadr (zwane dalej „Biurem” ) wspiera na wniosek różnych instytucji działania w zakresie selekcji pracowników tymczasowych, w szczególności poprzez określenie treści testów i organizację procedur selekcyjnych. Biuro zapewnia przejrzystość procedur selekcyjnych stosowanych przy naborze pracowników tymczasowych zgodnie z przepisami art. 2 lit. a), b) i d).

4. Na wniosek instytucji Biuro zapewni zastosowanie tych samych standardów w organizacji procedur selekcyjnych przy zatrudnieniu pracowników tymczasowych i urzędników.

5. Organ, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy, przyjmuje, w razie potrzeby, ogólne warunki dotyczące procedur naboru pracowników tymczasowych zgodnie z art. 110 Regulaminu pracowniczego.

Artykuł 13 (46)

Przed zatrudnieniem członek personelu tymczasowego poddany zostaje badaniom medycznym wykonanym przez lekarza danej instytucji w celu stwierdzenia, że spełnia wymogi art. 12 ust. 2 lit. d).

Artykuł 33 regulaminu pracowniczego stosuje się na zasadzie analogii.

Artykuł 14

1. Członek personelu tymczasowego odbywa dziewięciomiesięczny okres próbny.

W przypadku gdy w okresie próbnym członek personelu tymczasowego nieprzerwanie przez okres przynajmniej jednego miesiąca nie może wykonywać obowiązków z powodu choroby, urlopu macierzyńskiego w rozumieniu art. 58 regulaminu pracowniczego lub z powodu wypadku, organ, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy, może odpowiednio przedłużyć jego okres próbny. Całkowity czas trwania okresu próbnego nie może w żadnym wypadku przekroczyć 15 miesięcy.

2. Sprawozdanie dotyczące pracownika tymczasowego można sporządzić w dowolnym czasie przed upływem okresu próbnego, w przypadku gdy jego praca w oczywisty sposób nie spełnia wymagań.

Sprawozdanie to jest przekazywane osobie zainteresowanej, która ma prawo przedłożyć swoje uwagi na piśmie w terminie ośmiu dni roboczych. Bezpośredni przełożony pracownika tymczasowego odbywającego okres próbny niezwłocznie przekazuje sprawozdanie wraz z uwagami organowi powołującemu, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy. Na podstawie tego sprawozdania organ, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy, może podjąć decyzję o zwolnieniu pracownika tymczasowego przed zakończeniem okresu próbnego, z zachowaniem jednomiesięcznego okresu wypowiedzenia, lub o przeniesieniu go do innego wydziału na pozostały czas okresu próbnego.

3. Najpóźniej na miesiąc przed końcem okresu próbnego sporządzane jest sprawozdanie dotyczące przydatności pracownika tymczasowego do wykonywania obowiązków związanych z powierzonym mu stanowiskiem, a także jego wydajności i postawy w ramach służby. Sprawozdanie to jest przekazywane pracownikowi tymczasowemu, który ma prawo przedstawić na piśmie swoje uwagi w terminie ośmiu dni roboczych.

W przypadku gdy sprawozdanie zaleca zwolnienie lub, w wyjątkowej sytuacji, przedłużenie okresu próbnego zgodnie z ust. 1, bezpośredni przełożony pracownika tymczasowego niezwłocznie przekazuje je wraz z uwagami organowi, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy.

Członek personelu tymczasowego, którego praca lub postawa okazały się niewystarczające do jego powołania na dane stanowisko, zostaje zwolniony.

Ostateczną decyzję podejmuje się w oparciu o sprawozdanie, o którym mowa w niniejszym ustępie, oraz informacje dostępne organowi, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy, dotyczące postawy członka personelu tymczasowego w odniesieniu do przepisów tytułu II regulaminu pracowniczego.

4. Zwolniony członek personelu tymczasowego uprawniony jest do rekompensaty równej jednej trzeciej wynagrodzenia podstawowego za każdy przepracowany miesiąc okresu próbnego.

Artykuł 15 (46)

1. Personel tymczasowy wstępnie dzieli się na grupy zaszeregowania zgodnie z art. 32 regulaminu pracowniczego. Członkowie personelu tymczasowego, zaszeregowani zgodnie z kryteriami zaszeregowania przyjętymi przez organ, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy, w przypadku zatrudnienia ich jako członków personelu tymczasowego w tej samej grupie zaszeregowania bezpośrednio po wcześniejszym okresie zatrudnienia tymczasowego, zachowują stopień uzyskany w ramach tego zatrudnienia tymczasowego.

Jeśli członek personelu tymczasowego przydzielony jest na stanowisko odpowiadające wyższej grupie zaszeregowania, jak przewidziano w art. 10 akapit trzeci, to jego grupę zaszeregowania określa się zgodnie z art. 46 regulaminu pracowniczego.

2. Przepisy art. 43 regulaminu pracowniczego dotyczące sprawozdań stosuje się na zasadzie analogii.

Rozdział 4

Warunki pracy

Artykuł 16

Art. 42a, 42b i art. 55–61 regulaminu pracowniczego dotyczące urlopu, czasu pracy, pracy w godzinach nadliczbowych, pracy zmianowej, gotowości do pracy w miejscu pracy lub w domu oraz dni wolnych od pracy stosuje się na zasadzie analogii. Urlop okolicznościowy, wychowawczy i ze względów rodzinnych nie może wykraczać poza okres obowiązywania umowy. Ponadto art. 41, 42, 45 i 46 regulaminu pracowniczego mają zastosowanie na zasadzie analogii do pracowników tymczasowych, o których mowa w art. 29 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego, niezależnie od daty ich zatrudnienia.

Płatne zwolnienie chorobowe przewidziane w art. 59 regulaminu pracowniczego nie może jednak przekraczać trzech miesięcy lub czasu przepracowanego przez członka personelu tymczasowego, jeżeli czas ten jest dłuższy. Zwolnienie to nie może wykraczać poza okres obowiązywania umowy.

Po upływie tych terminów, pracownika, którego umowa nie ulega rozwiązaniu, mimo że nie jest on w stanie ponownie podjąć swoich obowiązków, przenosi się na urlop bezpłatny.

Jeżeli jednak pracownik zachoruje na chorobę zawodową lub ulegnie wypadkowi w ramach wykonywania swych obowiązków, otrzymuje on pełne wynagrodzenie przez okres niezdolności do pracy do czasu przyznania renty inwalidzkiej na mocy art. 33.

Artykuł 17

W wyjątkowych okolicznościach członek personelu tymczasowego może na własną prośbę otrzymać urlop bezpłatny z ważnych przyczyn osobistych. Podczas bezpłatnego urlopu z przyczyn osobistych nadal ma zastosowanie art. 12b regulaminu pracowniczego.

Zezwolenia zgodnie z art. 12b nie udziela się członkowi personelu tymczasowego, jeżeli zamierza on rozpocząć działalność zawodową, bez względu na to czy ma ona charakter zarobkowy czy niezarobkowy, która będzie obejmowała działalność lobbingową lub reprezentacyjną wobec jego instytucji i która może prowadzić do zaistnienia lub możliwości zaistnienia konfliktu z uzasadnionymi interesami instytucji.

Organ, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy, określa długość takiego urlopu, który nie może przekroczyć jednej czwartej okresu dotychczas przepracowanego przez pracownika lub:

– trzech miesięcy, jeżeli staż pracy pracownika wynosi mniej niż cztery lata,

– 12 miesięcy we wszystkich innych przypadkach.

Długość urlopu przyznanego zgodnie z akapitem pierwszym nie liczy się do celów art. 44 akapit pierwszy regulaminu pracowniczego.

Zawiesza się członkostwo w systemie zabezpieczenia społecznego przewidzianym w art. 28 członkowi personelu tymczasowego, który przebywa na urlopie bezpłatnym.

Członek personelu tymczasowego, który nie jest zatrudniony w celach zarobkowych, może jednak wystąpić – nie później niż w terminie miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczął się urlop bezpłatny – o dalsze objęcie systemem zabezpieczenia od rodzajów ryzyka, o których mowa w art. 28, pod warunkiem że przez czas trwania urlopu ponosi on połowę kosztów składek określonych w tym artykule; składki oblicza się w oparciu o wysokość jego ostatniego wynagrodzenia podstawowego.

Ponadto członek personelu tymczasowego, do którego zastosowanie ma art. 2 lit. c) lub d) i który udowodni, że nie może nabywać uprawnień do świadczeń emerytalnych w ramach żadnego innego systemu emerytalnego, może wnieść o kontynuację nabywania uprawnień do świadczeń emerytalnych w czasie bezpłatnego urlopu, pod warunkiem że ponosi koszty związane z udziałem własnym równym trzykrotnej składce ustanowionej w art. 41; składki te oblicza się w odniesieniu do wynagrodzenia podstawowego właściwego dla jego grupy zaszeregowania i stopnia.

Kobiety, których urlop macierzyński zaczyna się przed wygaśnięciem ich umowy, mają prawo do płatnego urlopu macierzyńskiego.

Artykuł 18 (44)

Członkowi personelu tymczasowego powołanemu do odbycia służby wojskowej, służby zastępczej, ćwiczeń rezerwy lub ponownie powołanemu do pełnienia służby w siłach zbrojnych, przyznaje się urlop na czas pełnienia tej służby; dla personelu tymczasowego zatrudnionego na czas określony taki urlop w żadnym przypadku nie może przekroczyć czasu trwania umowy.

Członek personelu tymczasowego powołany do pełnienia służby wojskowej lub służby zastępczej nie otrzymuje wynagrodzenia, ale na mocy niniejszych warunków zatrudnienia zachowuje prawo do awansu do wyższej grupy zarachowania. Zachowuje także prawo do emerytury za wysługę lat, jeśli po odbyciu służby wojskowej lub służby zastępczej opłaci wstecznie swoje składki emerytalne.

Członek personelu pomocniczego, powołany na ćwiczenia rezerwy lub ponownie powołany do pełnienia służby w siłach zbrojnych, otrzymuje w okresie ćwiczeń lub ponownego pełnienia służby wynagrodzenie pomniejszone o sumę równą wartości otrzymywanego żołdu.

Rozdział 5

Wynagrodzenie i zwrot kosztów

Artykuł 19

Wynagrodzenie personelu tymczasowego składa się z wynagrodzenia podstawowego, dodatku rodzinnego i innych dodatków.

Artykuł 20

1. Artykuły 63, 64, 65 i 65a Regulaminu pracowniczego dotyczące waluty, w której wyraża się wynagrodzenie oraz aktualizację tego wynagrodzenia, stosuje się na zasadzie analogii.

2. Artykuły 66, 67, 70 Regulaminu pracowniczego dotyczące wynagrodzenia podstawowego, dodatku rodzinnego, dodatku zagranicznego za rozłąkę i odszkodowania w przypadku śmierci stosuje się na zasadzie analogii.

3. Przepisy art. 66a Regulaminu pracowniczego o składce solidarnościowej stosuje się na zasadzie analogii do personelu tymczasowego.

4. Art. 44 regulaminu pracowniczego stosuje się na zasadzie analogii do personelu tymczasowego.

Artykuł 21

Artykuły 1, 2, 3 i 4 załącznika VII do regulaminu pracowniczego odnoszące się do wypłaty dodatków rodzinnych i dodatków zagranicznych za rozłąkę stosuje się na zasadzie analogii.

Artykuł 22

Z zastrzeżeniem art. 23–26, członek personelu tymczasowego uprawiony jest, zgodnie z art. 5–15 załącznika VII do regulaminu pracowniczego, do zwrotu kosztów poniesionych z tytułu podjęcia zatrudnienia, przeniesienia lub odejścia ze służby, a także zwrotu kosztów poniesionych w trakcie lub w związku z wykonywaniem obowiązków.

Artykuł 23

Członek personelu tymczasowego zatrudniony na czas określony nie krótszy niż 12 miesięcy lub uznany przez organy, o których mowa w art. 6 akapit pierwszy, za zatrudnionego na taki okres, jeśli jego umowa opiewa na czas nieokreślony, uprawniony jest, zgodnie z art. 9 załącznika VII do regulaminu pracowniczego, do zwrotu kosztów poniesionych z tytułu przeprowadzki.

Artykuł 24 (10) (44) (78) (81)

1. Członek personelu tymczasowego zatrudniony na czas określony nie krótszy niż jeden rok lub uznany przez organ, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy, za zatrudnionego na taki sam okres, jeśli jego umowa opiewa na czas nieokreślony, otrzymuje dodatek na zagospodarowanie przewidziany w art. 5 załącznika VII do regulaminu pracowniczego, wynoszący za przewidywany okres służby:

– lecz krótszy niż dwa lata	do jednej trzeciej		stawki ustanowionej w art. 5 załącznika VII do regulaminu pracowniczego,
– nie krótszy niż dwa lata,	lecz krótszy niż trzy lata
trzy lata lub dłużej–	do trzech trzecich

2. Dodatek z tytułu przeprowadzki przewidziany w art. 6 załącznika VII do regulaminu pracowniczego przyznaje się pracownikowi personelu tymczasowego, który przepracował cztery lata. Pracownik, który przepracował więcej niż jeden rok, ale mniej niż cztery lata, otrzymuje dodatek z tytułu przeprowadzki proporcjonalny do długości okresu służby bez uwzględniania niepełnych lat.

3. Jednakże dodatek na zagospodarowanie przewidziany w ust. 1 i dodatek z tytułu przesiedlenia przewidziany w ust. 2 wynoszą nie mniej niż:

a) 976,85 EUR dla pracownika uprawnionego do otrzymywania dodatku na gospodarstwo domowe; i

b) 580,83 EUR dla pracownika nieuprawnionego do otrzymywania dodatku na gospodarstwo domowe.

W przypadkach gdy małżonkowie są urzędnikami lub innymi pracownikami Unii i obojgu przysługuje prawo do otrzymywania dodatku na zagospodarowanie lub dodatku z tytułu przesiedlenia, dodatek ten jest wypłacany małżonkowi, którego wynagrodzenie podstawowe jest wyższe.

Artykuł 25 (8) (44)

Stosuje się art. 10 załącznika VII do regulaminu pracowniczego dotyczący dziennych diet służbowych. Jednakże kiedy członek personelu tymczasowego zatrudniony na czas określony krótszy niż 12 miesięcy, lub gdy władze określone w art. 6 uznały go za zatrudnionego na okres równoważny, posiada umowę na czas nieokreślony i przedstawi dowody, że nie może nadal mieszkać w swoim miejscu zamieszkania, jest uprawniony do otrzymywania dziennej diety służbowej na czas trwania umowy lub okres nie dłuższy niż jeden rok.

Artykuł 26

Artykuł 8 załącznika VII do regulaminu pracowniczego dotyczący rocznej wypłaty zwrotu kosztów poniesionych z tytułu podróży z miejsca zatrudnienia do miejsca pochodzenia stosuje się jedynie wobec pracownika personelu tymczasowego, który odbył nie mniej niż dziewięć miesięcy służby.

Artykuł 27

Artykuły 16 i 17 załącznika VII do regulaminu pracowniczego dotyczące wypłaty należnych kwot stosuje się na zasadzie analogii.

Rozdział 6

Świadczenia z tytułu zabezpieczenia społecznego

Sekcja A

Ubezpieczenie z tytułu choroby i wypadku, świadczenia z tytułu zabezpieczenia społecznego

Artykuł 28 (18) (44) (46)

Artykuły 72 i 73 regulaminu pracowniczego odnoszące się do ochrony na wypadek choroby i wypadku stosuje się na zasadzie analogii do personelu tymczasowego w okresie zatrudnienia, zwolnienia lekarskiego i okresów urlopów bezpłatnych określonych w art. 11 i 17 zgodnie z warunkami w nich ustanowionymi; art. 72 regulaminu pracowniczego odnoszący się ubezpieczenia chorobowego stosuje się na zasadzie analogii wobec pracowników personelu tymczasowego otrzymujących rentę inwalidzką i pracowników otrzymujących rentę rodzinną. Artykuł 72 stosuje się również wobec pracowników otrzymujących emeryturę za wysługę lat, o których mowa w art. 39 ust. 2.

Jeżeli jednak badanie lekarskie przewidziane w art. 13 wykaże, że pracownik cierpi na chorobę lub inwalidztwo, organ, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy, może podjąć decyzję o wyłączeniu kosztów poniesionych z tytułu takiej choroby lub inwalidztwa ze zwrotu kosztów przewidzianych w art. 72 regulaminu pracowniczego.

Jeśli członek personelu tymczasowego udowodni, że nie może zostać objęty ochroną w ramach innego ubezpieczenia chorobowego przewidzianego prawem lub regulaminem, może on, na wniosek złożony najpóźniej w ciągu miesiąca następującego po rozwiązaniu umowy, kontynuować ubezpieczenie z tytułu choroby przewidziane w ust. 1, przez okres nie dłuższy niż sześć miesięcy po rozwiązaniu umowy. Składki przewidziane w art. 72 ust. 1 regulaminu pracowniczego oblicza się w oparciu o ostatnie wynagrodzenie podstawowe pracownika, który pokrywa połowę składek.

Organ powołujący może, po konsultacji z urzędnikiem medycznym instytucji, zdecydować, że termin jednego miesiąca, w ciągu którego należy złożyć wniosek i sześciomiesięczny limit przewidziany w akapicie powyżej, nie mają zastosowania, jeżeli pracownik cierpi na poważną lub przewlekłą chorobę nabytą w trakcie zatrudnienia, którą zgłosił instytucji przed upływem sześciomiesięcznego okresu przewidzianego w akapicie powyżej, pod warunkiem że podda się badaniu lekarskiemu zorganizowanemu przez instytucję.

Artykuł 28a (46) (78) (81)

1. Były członek personelu tymczasowego, który staje się bezrobotnym w momencie zakończenia służby w instytucji Unii Europejskiej:

– który nie otrzymuje emerytury za wysługę lat lub renty inwalidzkiej od Unii Europejskiej,

– którego służba nie zakończyła się w wyniku rezygnacji lub unieważnienia umowy z powodów dyscyplinarnych,

– który przepracował co najmniej sześć miesięcy,

– i który jest mieszkańcem jednego z Państw Członkowskich Unii,

jest uprawniony do miesięcznego zasiłku dla bezrobotnych zgodnie z warunkami ustanowionymi poniżej.

W przypadku gdy powyższemu pracownikowi przysługuje zasiłek dla bezrobotnych z krajowego systemu ubezpieczeniowego, ma on obowiązek powiadomić o tym byłego pracodawcę, który z kolei przekazuje tę informację dalej do Komisji. W takiej sytuacji z zasiłku dla bezrobotnych wypłacanego na mocy ust. 3 potrąca się odpowiednią kwotę.

2. Prawo do otrzymywania zasiłku dla bezrobotnych uzależnione jest od tego, czy były członek personelu tymczasowego:

a) na własny wniosek zostaje zarejestrowany jako bezrobotny w urzędzie pracy Państwa Członkowskiego, w którym zamieszkuje;

b) spełnia wymogi ustanowione w oparciu o prawo Państwa Członkowskiego odnośnie do osób otrzymujących zasiłek;

c) każdego miesiąca przedstawia byłemu pracodawcy zaświadczenie z właściwego urzędu pracy w danym kraju, będące dowodem na to, że spełnia wymogi i warunki określone w lit. a) i b), a były pracodawca niezwłocznie przekazuje takie zaświadczenie Komisji.

Unia przyznaje lub utrzymuje zasiłek, nawet jeśli zobowiązania na szczeblu krajowym, o których mowa w lit. b), nie zostały spełnione, w przypadku choroby, wypadku, macierzyństwa, inwalidztwa lub sytuacji uznanej za podobną, lub w przypadku kiedy władze krajowe, właściwe dla spełnienia tych zobowiązań, zwolniły z ich spełnienia.

Komisja, po otrzymaniu opinii komitetu ekspertów, ustanawia wedle własnego uznania przepisy niezbędne do stosowania tego artykułu.

3. Zasiłek dla bezrobotnych ustala się na podstawie wynagrodzenia podstawowego osiągniętego przez byłego członka personelu tymczasowego w chwili zakończenia służby. Zasiłek ten ustala się na:

a) 60 % wynagrodzenia podstawowego na początkowy okres 12 miesięcy,

b) 45 % wynagrodzenia podstawowego na okres od 13 do 24 miesiąca,

c) 30 % wynagrodzenia podstawowego na okres od 25 do 36 miesiąca.

Z wyjątkiem początkowego okresu sześciu miesięcy, w którym stosuje się określoną poniżej dolną granicę, podczas gdy górna granica nie ma zastosowania, tak określone kwoty zasiłku muszą mieścić się w przedziale od 1 171,52 EUR do 2 343,04 EUR. Granice takie aktualizuje się na tej samej podstawie, co siatkę wynagrodzeń ustaloną w art. 66 Regulaminu pracowniczego, zgodnie z art. 65 Regulaminu pracowniczego.

4. Okres, w którym byłemu członkowi personelu tymczasowego przysługuje prawo do pobierania zasiłku dla bezrobotnych, nie może być dłuższy niż 36 miesięcy od momentu zakończenia służby i w żadnym wypadku nie może przekraczać 1/3 przepracowanego okresu. Wypłata zasiłku zostanie wstrzymana jeśli w ciągu tego okresu były członek personelu tymczasowego przestanie spełniać warunki przewidziane w ust. 1 i 2. Wypłata zasiłku zostanie wznowiona jeśli przed końcem tego okresu były członek personelu tymczasowego ponownie zacznie spełniać wspomniane warunki, przy czym nie ma on prawa do pobierania państwowego zasiłku dla bezrobotnych.

5. Były członek personelu tymczasowego, który jest uprawniony do zasiłku dla bezrobotnych, może również ubiegać się o dodatki rodzinne określone w art. 67 regulaminu pracowniczego. Dodatek na gospodarstwo domowe oblicza się na podstawie zasiłku dla bezrobotnych zgodnie z warunkami ustanowionymi w art. 1 załącznika VII do regulaminu pracowniczego.

Były członek personelu tymczasowego ma obowiązek złożyć deklarację o wszelkich zasiłkach tego samego rodzaju wypłacanych z innych źródeł jemu samemu lub małżonkowi; zasiłki te odlicza się od zasiłków wypłacanych na podstawie niniejszego artykułu.

Były członek personelu tymczasowego, któremu zgodnie z art. 72 regulaminu pracowniczego przysługuje zasiłek dla bezrobotnych, może również ubiegać się o ubezpieczenie chorobowe, przy czym nie jest on zobowiązany do płacenia składek.

6. Zasiłek dla bezrobotnych i dodatek rodzinny wypłacane są w euro przez Komisję. Nie stosuje się żadnego wskaźnika korygującego.

7. Członkowie personelu tymczasowego pokrywają 1/3 składki na ubezpieczenie od bezrobocia. Składka ta wynosi 0,81 % wynagrodzenia podstawowego osoby zainteresowanej po uprzednim potrąceniu od niej ryczałtu w wysokości 1 065,02 EUR, nie biorąc pod uwagę wskaźników korygujących przewidzianych w art. 64 Regulaminu pracowniczego. Składka ta będzie potrącana każdego miesiąca z wynagrodzenia osoby zainteresowanej i wraz z pozostałą częścią (2/3) obciążającą zakład pracy wpłacana na Specjalny Fundusz dla Bezrobotnych. Fundusz ten jest wspólny dla instytucji, które co miesiąc wpłacają składki do Komisji w terminie nie późniejszym niż osiem dni po wypłacie wynagrodzeń. Wszelkie wydatki wynikające z zastosowania tego artykułu zatwierdza i pokrywa Komisja zgodnie z przepisami Regulaminu finansowego stosowanego do budżetu ogólnego Unii Europejskiej.

8. Zasiłki dla bezrobotnych wypłacane byłemu członkowi personelu tymczasowego, który jest bezrobotny, podlegają rozporządzeniu (EWG, Euratom, EWWiS) nr 260/68 ustanawiającemu warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich.

9. Służby krajowe odpowiedzialne za zatrudnienie i bezrobocie, działając zgodnie z ustawodawstwem krajowym, aktywnie współpracują z Komisją w celu zapewnienia właściwego stosowania niniejszego artykułu.

10. Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu podlegają zasadom ustanowionym przez wspólne porozumienie pomiędzy organami instytucji, o których mowa w art. 6 akapit pierwszy, po otrzymaniu opinii Komitetu ds. Regulaminu Pracowniczego, bez uszczerbku dla przepisów ostatniego akapitu ust. 2.

11. Komisja przedkłada co dwa lata sprawozdanie z sytuacji finansowej systemu ubezpieczenia od bezrobocia. Niezależnie od tego sprawozdania, jeżeli jest to konieczne dla finansowej równowagi systemu, Komisja może w drodze aktów delegowanych zgodnie z art. 111 i 112 regulaminu pracowniczego dostosować składki przewidziane w ust. 7 niniejszego artykułu.

Artykuł 29

Artykuł 74 regulaminu pracowniczego dotyczący świadczenia porodowe i art. 75 regulaminu pracowniczego dotyczący przejęcia odpowiedzialności przez instytucję za koszty, o których mowa w tym przepisie, stosuje się na zasadzie analogii.

Artykuł 30

Artykuł 76 regulaminu pracowniczego dotyczący zapomóg, pożyczek lub zaliczek stosuje się na zasadzie analogii do personelu tymczasowego przez okres obowiązywania umowy o pracę lub po jej wygaśnięciu, jeśli, w wyniku poważnej lub przewlekłej choroby nabytej, niezdolności do pracy lub wypadku w okresie zatrudnienia, pracownik nie jest zdolny do pracy i udowodni, że taka choroba lub wypadek nie podlega ubezpieczeniu w ramach innego systemu.

Sekcja B

Ubezpieczenie na wypadek inwalidztwa i śmierci

Artykuł 31

Zgodnie z poniższymi przepisami członkowie personelu tymczasowego są ubezpieczeni na wypadek śmierci lub inwalidztwa powstałego w czasie zatrudnienia.

Wstrzymuje się płatności i świadczenia przewidziane w niniejszej, jeśli wynagrodzenie otrzymywane przez członka personelu z tytułu wykonywania pracy jest zawieszone na mocy niniejszych warunków zatrudnienia.

Artykuł 32 (46)

Jeśli badanie lekarskie przeprowadzone przed zatrudnieniem pracownika wykaże, że cierpi on z powodu choroby lub inwalidztwa, organ, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy, może, w odniesieniu do ryzyka wynikającego z takiej choroby lub inwalidztwa, podjąć decyzję o przyznaniu takiemu pracownikowi gwarantowanych świadczeń z tytułu inwalidztwa lub śmierci jedynie po upływie pięciu lat od daty przystąpienia do służby w danej instytucji.

Pracownikowi przysługuje prawo odwołania się od powyższej decyzji do Komitetu ds. Inwalidztwa przewidzianego w art. 9 ust. 1 regulaminu pracowniczego.

Artykuł 33

1. Urzędnikowi, który z powodu całkowitej niezdolności do pracy zmuszony jest zawiesić stosunek pracy nawiązany z daną instytucją, przysługuje w tym okresie renta inwalidzka, której wysokość określa się następująco.

Artykuł 52 Regulaminu pracowniczego stosuje się na zasadzie analogii wobec osób pobierających rentę inwalidzką. W przypadku gdy osoba pobierająca rentę inwalidzką przechodzi na emeryturę przed ukończeniem 66 lat, nie osiągając tym samym pełnego prawa do emerytury, stosuje się przepisy ogólne w sprawie emerytur. Wysokość emerytury ustala się na podstawie grupy zaszeregowania i stopnia, na którym zatrudniony jest pracownik w ramach danej grupy zaszeregowania przed utratą zdolności do pracy.

Renta inwalidzka wynosi 70 % ostatniego wynagrodzenia podstawowego członka personelu tymczasowego. Nie powinna ona być jednak niższa od kwoty minimum socjalnego określonego w art. 6 załącznika VIII do Regulaminu pracowniczego. Renta inwalidzka uzależniona jest od składek na ubezpieczenie, na podstawie których określa się jej wysokość.

Jeśli niezdolność pracownika do pracy powstała na skutek wypadku mającego miejsce w trakcie lub w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych, na skutek choroby zawodowej czy w wyniku aktu poświęcenia dokonanego w interesie publicznym lub narażenia swojego życia dla ratowania innej osoby, renta inwalidzka wynosi co najmniej 120 % kwoty minimum socjalnego. W powyższym wypadku składki na ubezpieczenie pokrywa były pracodawca.

W przypadku niezdolności do pracy umyślnie spowodowanej przez urzędnika, organ określony w art. 6 ust. 1, może zdecydować o przyznaniu pracownikowi jedynie świadczenia przewidzianego w art. 39.

Osoby uprawnione do pobierania renty inwalidzkiej mają również prawo do otrzymywania dodatków rodzinnych przewidzianych w art. 67 Regulaminu pracowniczego zgodnie z załącznikiem VII do Regulaminu pracowniczego; dodatek na gospodarstwo domowe nalicza się na podstawie renty.

2. Niezdolność do pracy stwierdza Komitet ds. Inwalidztwa określony w art. 9 Regulaminu pracowniczego.

3. Instytucja, o której mowa w art. 40 załącznika VIII Regulaminu pracowniczego, można żądać badania okresowego osoby uprawnionej do renty inwalidzkiej w celu sprawdzenia, czy nadal spełnia ona warunki konieczne do otrzymywania takiej renty. W przypadku gdy Komitet ds. Inwalidztwa stwierdzi, że warunki te nie są już spełniane, pracownik ponownie podejmuje pracę w danej instytucji, o ile jego umowa jeszcze nie wygasła.

W przypadku gdy ponowne zatrudnienie wyżej wspomnianego pracownika w służbach Unii okaże się niemożliwe, możliwe jest rozwiązanie umowy z zastrzeżeniem wypłaty kwoty odpowiadającej wynagrodzeniu, które zostało by wypłacone w okresie wypowiedzenia i, w stosownym przypadku, o odszkodowania z tytułu rozwiązania umowy przewidzianego w art. 47. Ponadto stosuje się art. 39.

Artykuł 34

Osobom wywodzącym swoje prawa od zmarłego pracownika, jak określono w rozdziale 4 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego, przysługuje renta rodzinna przewidziana w art. 35–38.

W przypadku śmierci byłego pracownika, który otrzymywał rentę inwalidzką, lub byłego pracownika w rozumieniu art. 2 lit. a), c), d), e) lub f), który otrzymywał emeryturę lub który opuścił służbę przed osiągnięciem wieku emerytalnego i wystąpił z wnioskiem o odroczenie wypłaty emerytury do pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym osiągnął wiek emerytalny, osoby wywodzące swe prawa od zmarłego pracownika, jak określono w rozdziale 4 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego, mają prawo do renty rodzinnej zgodnie z tym załącznikiem.

W przypadku gdy przez okres dłuższy niż rok nieznane jest miejsce pobytu członka personelu tymczasowego lub byłego członka personelu tymczasowego pobierającego rentę inwalidzką lub emeryturę, lub byłego członka personelu tymczasowego, który opuścił służbę przed osiągnięciem wieku emerytalnego i zwrócił się z wnioskiem o wstrzymanie wypłaty emerytury do pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnąłby wiek emerytalny, przepisy rozdziałów 5 i 6 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego odnoszące się do tymczasowych świadczeń stosuje się na zasadzie analogii do małżonka i osób uznanych za pozostające na jego utrzymaniu.

Artykuł 35

Prawo do otrzymania renty przysługuje od pierwszego dnia miesiąca następującego po tym, w którym nastąpiła śmierć lub, w danym przypadku, pierwszego dnia miesiąca następującego po okresie, w którym żyjący małżonek, sieroty lub osoby pozostające na utrzymaniu zmarłego otrzymają jego uposażenie na mocy art. 70 regulaminu pracowniczego.

Artykuł 36 (8) (46)

Żyjącemu małżonkowi pracownika przysługuje renta rodzinna zgodnie z rozdziałem 4 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego. Renta ta nie powinna wynosić mniej niż 35 % ostatniego miesięcznego wynagrodzenia podstawowego otrzymywanego przez pracownika i nie mniej niż kwota minimum socjalnego określonego w art. 6 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego. W przypadku śmierci pracownika w rozumieniu art. 2 lit. a), c), d), e) lub f) wysokość renty wdowiej zwiększa się do 60 % emerytury za wysługę lat, którą otrzymywałby pracownik, gdyby, niezależnie od stażu pracy lub wieku, spełniał warunki do otrzymywania tejże emerytury w chwili śmierci.

Osoba pobierająca rentę rodzinną jest uprawniona, na mocy warunków ustanowionych w załączniku VII do regulaminu pracowniczego, do dodatków rodzinnych określonych w art. 67 regulaminu pracowniczego. Jednakże dodatek na dziecko pozostające na utrzymaniu równy jest podwójnej kwocie dodatku przewidzianego w art. 67 ust. 1 lit. b) regulaminu pracowniczego.

Artykuł 37

Jeśli urzędnik lub osoba uprawniona do emerytury za wysługę lat lub renty inwalidzkiej umiera, nie pozostawiając małżonka uprawnionego do otrzymywania renty rodzinnej, dzieciom będącym na utrzymaniu zmarłego przysługuje renta sieroca zgodnie z art. 80 Regulaminu pracowniczego.

To samo prawo przysługuje dzieciom, które spełniają powyższe warunki, w przypadku śmierci lub ponownego małżeństwa małżonka uprawnionego do renty rodzinnej.

Jeśli urzędnik lub osoba uprawniona do emerytury lub renty inwalidzkiej umiera, a warunki określone w ust. 1 nie zostały spełnione, stosuje się art. 80 akapit trzeci Regulaminu pracowniczego.

W przypadku śmierci byłego członka personelu tymczasowego określonego w art. 2 lit. a), c), d), e) lub f), który wystąpił ze służby przed osiągnięciem wieku emerytalnego i złożył wniosek o zawieszenie emerytury za wysługę lat do pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym osiągnąłby wymagany wiek, dzieci uznane za pozostające na jego utrzymaniu zgodnie z art. 2 załącznika VII do Regulaminu pracowniczego mają prawo do renty sierocej pobieranej na tych samych warunkach jak te, które określone są powyższych akapitach.

Renta sieroca pobierana przez osobę uznaną za dziecko będące na utrzymaniu w rozumieniu w art. 2 ust. 4 załącznika VII do Regulaminu pracowniczego nie może przekraczać dwukrotnej wartości dodatku na dziecko pozostające na utrzymaniu.

Renta sieroca nie przysługuje w przypadku kiedy rodzic naturalny, który został zastąpiony przez rodzica przybranego, umiera.

Sieroty mogą się ubiegać o dodatek edukacyjny zgodnie z art. 3 załącznika VII do Regulaminu pracowniczego.

Artykuł 38

W przypadku rozwodu lub występowania więcej niż jednej kategorii osób pozostałych po zmarłym pracowniku kwalifikujących się do renty rodzinnej, powyższą rentę dzieli się w sposób przewidziany w rozdziale 4 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego.

Artykuł 38a (46)

Zasady odnoszące się do pułapu i podziału określone w art. 81a regulaminu pracowniczego stosuje się na zasadzie analogii.

Sekcja C

Emerytura za wysługę lat i odprawa (8)

Artykuł 39

1. Kończąc służbę, pracownik w rozumieniu art. 2 ma prawo do emerytury, przeniesienia ekwiwalentu aktuarialnego lub odprawy zgodnie z rozdziałem 3 tytułu V regulaminu pracowniczego i załącznikiem VIII do regulaminu pracowniczego. W przypadku gdy pracownikowi przysługuje emerytura, jego prawa emerytalne zmniejsza się proporcjonalnie do kwot wypłacanych zgodnie z art. 42.

2. Artykuł 11 ust. 2 i 3 załącznika VIII do Regulaminu pracowniczego stosuje się na zasadzie analogii w odniesieniu do pracowników określonych w art. 2 niniejszych warunków zatrudnienia.

3. Osobie przechodzącej na emeryturę przysługują dodatki rodzinne przewidziane w art. 67 Regulaminu pracowniczego. Procentową cześć dodatku na gospodarstwo domowe oblicza się na podstawie wysokości emerytury.

Artykuł 40

Jeśli pracownik zostaje mianowany na urzędnika Unii, nie otrzymuje odprawy przewidzianej w art. 39 ust. 1.

Każdy okres służby w personelu tymczasowym Unii Europejskiej uwzględnia się przy obliczaniu lat wysługi do emerytury zgodnie z załącznikiem VIII do regulaminu pracowniczego.

Jeśli pracownik wykorzystuje opcję przewidzianą w art. 42, jego prawa do emerytury za wysługę lat zostaną ograniczone proporcjonalnie do okresu odpowiadającemu potrąceniom.

Powyższy akapit nie stosuje się wobec pracownika, który trzy miesiące po objęciu go przepisami Regulaminu pracowniczego zwrócił się z prośbą o wypłatę tych kwot wraz z odsetkami naliczonymi w wysokości 3,5 % rocznie. Powyższa stawka może ulec zmianie zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 12 załącznika XII do Regulaminu pracowniczego.

Sekcja D

Finansowanie systemu ubezpieczenia na wypadek inwalidztwa i ubezpieczenia na życie oraz systemu emerytalnego

Artykuł 41 (46)

W odniesieniu do finansowania systemu zabezpieczenia społecznego przewidzianego w sekcjach B i C stosuje się na zasadzie analogii przepisy art. 83 i art. 83a regulaminu pracowniczego i art. 36 i 38 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego.

Artykuł 42 (8) (64)

Zgodnie z warunkami, które mają być określone przez organ, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy, pracownik może zwrócić się do tego organu o dokonanie wszelkich płatności, które zobowiązany jest wnieść w celu uzyskania lub utrzymania uprawnień emerytalnych w państwie pochodzenia.

Takie płatności nie przekraczają podwójnej stawki określonej w art. 83 ust. 2 Regulaminu pracowniczego pracownika i ponoszone są przez budżet Unii.

Sekcja E

Rozpatrywanie roszczeń personelu tymczasowego

Artykuł 43 (46)

Artykuły 40–44 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego stosuje się na zasadzie analogii.

Sekcja F

Wypłata świadczeń

Artykuł 44 (46)

Artykuły 81a i 82 regulaminu pracowniczego i art. 45 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego dotyczące wypłaty świadczeń stosuje się na zasadzie analogii.

Wszelkie kwoty należne Unii ze strony członka personelu tymczasowego na mocy niniejszego systemu ubezpieczeń przypadające do zapłaty w terminie płatności świadczeń, odlicza się od kwoty jego świadczenia lub od kwoty świadczeń wypłacanych osobom wywodzącym od niego swe uprawnienia w sposób określony przez instytucję, o której mowa w art. 45 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego. Odliczenie może być rozłożone na kilka miesięcy.

Sekcja G

Wstąpienie przez Unię w prawa wierzyciela

Artykuł 44a (46)

Przepisy art. 85a regulaminu pracowniczego odnoszące się do wstąpienia przez Unię w prawa wierzyciela stosuje się na zasadzie analogii.

Rozdział 7

Zwrot nadpłaconych kwot

Artykuł 45 (8)

Stosuje się art. 85 regulaminu pracowniczego dotyczący zwrotu nadpłaconych kwot.

Rozdział 8

Środki prawne

Artykuł 46

Tytuł VII regulaminu pracowniczego dotyczący środków prawnych stosuje się na zasadzie analogii.

Rozdział 9

Rozwiązanie stosunku pracy

Artykuł 47

Poza przypadkiem ustania zatrudnienia z powodu śmierci zatrudnienie członka personelu tymczasowego ustaje:

a) z końcem miesiąca, w którym pracownik kończy 66 lat, lub, w stosownych przypadkach, w dniu określonym zgodnie z art. 52 akapit drugi i trzeci regulaminu pracowniczego; lub

b) w przypadku gdy umowa została zawarta na czas określony:

(i) w dniu przewidzianym w umowie,

(ii) z upływem okresu wypowiedzenia przewidzianego w umowie, z zastrzeżeniem możliwości wcześniejszego rozwiązania umowy zarówno przez pracownika, jak i instytucję. Okres wypowiedzenia trwa nie krócej niż miesiąc za każdy przepracowany rok, nie niej niż miesiąc i nie więcej niż trzy miesiące. W przypadku członków personelu tymczasowego, których umowy zostały przedłużone, okres wypowiedzenia nie może trwać dłużej niż sześć miesięcy. Okres wypowiedzenia nie może się jednak rozpocząć w okresie ciąży potwierdzonej zaświadczeniem lekarskim, urlopu macierzyńskiego lub chorobowego, pod warunkiem że urlop chorobowy nie trwa dłużej niż trzy miesiące. Ponadto okres wypowiedzenia w okresie ciąży potwierdzonej zaświadczeniem lekarskim, urlopu macierzyńskiego lub chorobowego ulega zawieszeniu w granicach czasowych określonych powyżej. Jeżeli umowę rozwiązuje instytucja, pracownikowi przysługuje odszkodowanie w wysokości 1/3 jego wynagrodzenia podstawowego za okres pomiędzy datą zakończenia pracy a datą wygaśnięcia umowy,

(iii) jeżeli pracownik przestał spełniać warunki przewidziane w art. 12 ust. 2 lit. a), z zastrzeżeniem możliwości zastosowania wyjątku przewidzianego w tym artykule. Jeżeli nie zostanie wyrażona zgoda na zastosowanie wyjątku, zastosowanie ma okres wypowiedzenia, o którym mowa w ppkt (ii); lub

c) w przypadku gdy umowa zawarta jest na czas nieokreślony:

(i) z upływem okresu wypowiedzenia przewidzianego w umowie; okres wypowiedzenia trwa nie krócej niż miesiąc za każdy przepracowany rok służby, nie mniej niż trzy miesiące i nie więcej niż 10 miesięcy. Okres wypowiedzenia nie może się jednak rozpocząć w okresie ciąży potwierdzonej zaświadczeniem lekarskim, urlopu macierzyńskiego lub chorobowego, pod warunkiem że urlop chorobowy nie trwa dłużej niż trzy miesiące. Ponadto okres wypowiedzenia w okresie ciąży potwierdzonej zaświadczeniem lekarskim, urlopu macierzyńskiego lub chorobowego ulega zawieszeniu w granicach czasowych określonych powyżej, lub

(ii) jeżeli pracownik przestał spełniać warunki przewidziane w art. 12 ust. 2 lit. a), z zastrzeżeniem możliwości zastosowania wyjątku przewidzianego w tym artykule. Jeżeli nie zostanie wyrażona zgoda na zastosowanie wyjątku, zastosowanie ma okres wypowiedzenia, o którym mowa w ppkt (i).

Artykuł 48 (44)

Stosunek pracy, zarówno na czas określony, jak i na czas nieokreślony, może być rozwiązany przez instytucję bez wypowiedzenia:

a) w trakcie lub z końcem okresu próbnego zgodnie z art. 14;

b) (skreślona);

c) jeśli pracownik nie jest w stanie podjąć swoich obowiązków z końcem okresu płatnego zwolnienia lekarskiego przewidzianego w art. 16. W takim przypadku pracownik otrzymuje dodatek w wysokości wynagrodzenia podstawowego wraz z dodatkiem rodzinnym w stosunku dwóch dni za każdy przepracowany miesiąc.

Artykuł 48a

W danej kadencji parlamentarnej art. 50 regulaminu pracowniczego można zastosować na zasadzie analogii do maksymalnie pięciu pracowników tymczasowych wyższego szczebla zatrudnionych w grupach politycznych w Parlamencie Europejskim i posiadających grupę zaszeregowania AD 15 lub AD 16, o ile osiągnęli oni wiek 55 lat i pełnią służbę w instytucjach od 20 lat i mają co najmniej 2,5 roku stażu pracy w swojej ostatniej grupie zaszeregowania.

Artykuł 49 (46)

1. Po przeprowadzeniu procedury dyscyplinarnej przewidzianej w załączniku IX do regulaminu pracowniczego, którą stosuje się na zasadzie analogii, stosunek pracy może zostać rozwiązany bez okresu wypowiedzenia z powodów dyscyplinarnych w poważnych przypadkach celowego lub wynikającego z niedbałości niedopełnienia obowiązków. Decyzję z uzasadnieniem wydaje organ, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy, zapewniając uprzednio zainteresowanemu pracownikowi możliwość obrony.

Przed rozwiązaniem stosunku pracy członek personelu tymczasowego może zostać zawieszony zgodnie z art. 23 i 24 załącznika IX do regulaminu pracowniczego, który stosuje się na zasadzie analogii.

2. Jeśli stosunek pracy zostaje rozwiązany zgodnie z ust. 1, organ, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy, może podjąć decyzję o:

a) ograniczeniu odprawy przewidzianej w art. 39 do zwrotu składek przewidzianej w art. 83 regulaminu pracowniczego wraz z odsetkami składanymi w stosunku 3,5 % rocznie.

b) wstrzymaniu w całości lub części dodatku z tytułu przeprowadzki przewidzianego w art. 24 ust. 2.

Artykuł 50 (46)

1. Rozwiązanie przez instytucję stosunku pracy z członkiem personelu tymczasowego bez wypowiedzenia następuje w przypadku gdy organ, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy ustali, że:

a) w okresie zatrudnienia pracownik świadomie dostarczył fałszywych informacji co do swoich kwalifikacji lub wymagań przewidzianych w art. 12 ust. 2; i

b) fałszywe informacje przyczyniły się do jego zatrudnienia.

2. W takich przypadkach organ, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy, po wysłuchaniu zainteresowanego pracownika i przeprowadzeniu procedury dyscyplinarnej przewidzianej w załączniku IX do regulaminu pracowniczego, który stosuje się na zasadzie analogii, ogłasza rozwiązanie stosunku pracy.

Przed rozwiązaniem stosunku pracy członek personelu tymczasowego może zostać zawieszony zgodnie z art. 23 i 24 załącznika IX do regulaminu pracowniczego, który stosuje się na zasadzie analogii.

Stosuje się przepisy art. 49 ust. 2.

Artykuł 50a (46)

Bez uszczerbku dla art. 49 i 50, celowe lub wynikające z zaniedbania niedopełnienie przez członka personelu tymczasowego lub byłego członka personelu tymczasowego obowiązków wynikających z niniejszych warunków zatrudnienia podlega postępowaniu dyscyplinarnemu zgodnie z tytułem VI regulaminu pracowniczego i, gdzie ma zastosowanie, załącznikiem IX do regulaminu pracowniczego, którego przepisy stosuje się na zasadzie analogii.

Rozdział 10

Przepisy szczególne dotyczące członków personelu tymczasowego, o których mowa w art. 2 lit. e

Artykuł 50b

1. Pracownicy z krajowych służb dyplomatycznych państw członkowskich, którzy zostali wybrani na podstawie procedury określonej w art. 98 ust. 1 regulaminu pracowniczego i oddelegowani przez swoje krajowe służby dyplomatyczne, są zatrudniani jako personel tymczasowy na podstawie art. 2 lit. e).

2. Mogą oni zostać zatrudnieni maksymalnie na okres czterech lat. Umowy mogą być przedłużone maksymalnie na okres czterech lat. Okres ich zatrudnienia nie powinien przekraczać ogółem ośmiu lat. Jednakże w wyjątkowych okolicznościach i w interesie służby pod koniec ósmego roku umowa może zostać przedłużona maksymalnie na okres dwóch lat. Każde państwo członkowskie gwarantuje swoim urzędnikom, którzy zostali pracownikami tymczasowymi w ESDZ, natychmiastowe przywrócenie na stanowisko po zakończeniu okresu służby w ESDZ, zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami swojego prawa krajowego.

3. Państwa członkowskie wspierają Unię w kwestii egzekwowania odpowiedzialności na mocy art. 22 regulaminu pracowniczego w odniesieniu do pracowników tymczasowych ESDZ, o których mowa w art. 2 lit. e) niniejszych warunków zatrudnienia.

Artykuł 50c

1. Artykuł 37, 38 i 39 regulaminu pracowniczego stosuje się na zasadzie analogii. Oddelegowanie nie przekracza okresu trwania umowy.

2. (uchylony).

Rozdział 11

Przepisy szczególne dotyczące personelu tymczasowego, o których mowa w art. 2 lit. f)

Artykuł 51

Art. 37, z wyjątkiem ust. 1 lit. b), oraz art. 38 regulaminu pracowniczego stosuje się na zasadzie analogii do personelu tymczasowego, o których mowa w art. 2 lit. f).

Artykuł 52

Na zasadzie odstępstwa od art. 17 akapit trzeci personelowi tymczasowemu, o którym mowa w art. 2 lit. f), zatrudnionemu na podstawie umowy na czas nieokreślony, przysługuje, niezależnie od stażu pracy, urlop bezpłatny na okres nieprzekraczający jednego roku.

Całkowita długość urlopu nie może przekraczać dwunastu lat w trakcie całego zatrudnienia członka personelu.

Na stanowisko zajmowane przez członka personelu tymczasowego może zostać zatrudniona inna osoba.

Po zakończeniu urlopu członkowi personelu tymczasowego przydzielane jest pierwsze wolne stanowisko w jego grupie funkcyjnej odpowiadające jego grupie zaszeregowania, pod warunkiem że spełnia on wymagania związane z objęciem tego stanowiska. W przypadku nieprzyjęcia zaproponowanego stanowiska utrzymuje on prawo do przeniesienia na kolejne wolne stanowisko w jego grupie funkcyjnej odpowiadające jego grupie zaszeregowania, z zastrzeżeniem tych samych przepisów. W przypadku nieprzyjęcia stanowiska po raz drugi umowa o pracę może zostać rozwiązana bez zachowania okresu wypowiedzenia przez instytucję. Do momentu objęcia nowego stanowiska lub oddelegowania pozostaje on na urlopie z przyczyn osobistych bez prawa do wynagrodzenia.

Artykuł 53

Personel tymczasowy, o którym mowa w art. 2 lit. f), zatrudniany jest na podstawie procedury wyboru zorganizowanej przez jedną lub większą liczbę agencji. Europejski Urząd Doboru Kadr zapewnia na wniosek jednej lub większej liczby agencji pomoc, w szczególności poprzez określenie treści testów i organizację procedur selekcyjnych. Europejski Urząd Doboru Kadr zapewnia przejrzystość procedur selekcyjnych.

W przypadku zewnętrznej procedury selekcyjnej personel tymczasowy, o którym mowa w art. 2 lit. f), zatrudnia się tylko w grupie zaszeregowania SC 1 do SC 2, AST 1 do AST 4 lub AD 5 do AD 8. W miarę potrzeb i w należycie uzasadnionych przypadkach agencja może jednak zezwolić na zatrudnienie w grupie zaszeregowania AD 9, AD 10, AD 11 lub, w przypadkach wyjątkowych, w grupie zaszeregowania AD 12, dla stanowisk o odpowiednim zakresie obowiązków i w granicach zatwierdzonego wykazu stanowisk. Całkowita liczba personelu zatrudnionego w grupie zaszeregowania AD 9 do AD 12 w agencji nie może przekroczyć 20 % całkowitej liczby personelu tymczasowego zatrudnionego w grupie funkcyjnej AD, obliczanej w okresie pięcioletnim.

Artykuł 54

W przypadku personelu tymczasowego, o którym mowa w art. 2 lit. f), awans do kolejnej wyższej grupy zaszeregowania odbywa się wyłącznie w drodze wyboru spośród członków personelu, których staż pracy w danej grupie zaszeregowania wynosi minimum dwa lata, po rozważeniu porównywalnych osiągnięć członków personelu tymczasowego oraz sprawozdań ich dotyczących. Art. 45 ust. 1 zdanie ostatnie i art. 45 ust. 2 regulaminu pracowniczego stosuje się na zasadzie analogii. Mnożniki odniesienia równorzędności średniego okresu służby, określone w przypadku urzędników w sekcji B załącznika I do regulaminu pracowniczego, nie mogą zostać przekroczone.

Zgodnie z art. 110 regulaminu pracowniczego każda agencja przyjmuje ogólne przepisy wykonawcze w celu wykonania niniejszego artykułu.

Artykuł 55

W przypadku gdy członek personelu tymczasowego, o którym mowa w art. 2 lit. f), zmienia stanowisko w ramach swojej grupy funkcyjnej w następstwie publikacji ogłoszenia o wewnętrznym naborze, nie może on zostać zaszeregowany w grupie niższej niż grupa, w której był zaszeregowany na poprzednim stanowisku, pod warunkiem że grupa ta ujęta jest w ogłoszeniu o wolnym stanowisku.

Te same przepisy stosuje się na zasadzie analogii w przypadku gdy członek personelu tymczasowego zawrze nową umowę z agencją bezpośrednio po wygaśnięciu jego poprzedniej umowy dotyczącej zatrudnienia na stanowisku tymczasowym z inną agencją.

Artykuł 56

Zgodnie z art. 110 ust. 2 regulaminu pracowniczego każda agencja przyjmuje ogólne przepisy regulujące procedury zatrudniania personelu tymczasowego, o którym mowa w art. 2 lit. f), oraz przydziału obowiązków dla tego personelu.

Tytuł III

(uchylony)

TYTUŁ IV

Personel kontraktowy

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Artykuł 79

1. Personel kontraktowy jest opłacany ze środków ogólnych przeznaczonych na ten cel w ramach sekcji budżetu odnoszącej się do danej instytucji.

2. Organ, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy, przyjmuje, w miarę konieczności, ogólne przepisy regulujące zatrudnienie personelu kontraktowego zgodnie z art. 110 Regulaminu pracowniczego.

3. Komisja przedstawia roczne sprawozdanie z zatrudnienia personelu kontraktowego uwzględniając liczbę pracowników, obejmowane przez nich stanowiska, rozmieszczenie geograficzne i środki dostępne z budżetu dla danej grupy funkcyjnej.

4. Instytucje, agencje i inne jednostki zatrudniające personel kontraktowy przedstawiają roczne prognozy zatrudnienia personelu kontraktowego w danej grupie funkcyjnej uwzględniając procedury budżetowe.

Artykuł 80

1. Personel kontraktowy dzieli się na cztery grupy funkcyjne odpowiadające wykonywanym obowiązkom. Każda grupa funkcyjna dzieli się na grupy zaszeregowania i stopnie.

2. Rodzaje obowiązków i odpowiednie grupy funkcyjne ujęto w poniższej tabeli:

3. W oparciu o powyższą tabelę organ instytucji, agencji lub jednostki, o którym mowa w art. 3a, może, po konsultacji z Komitetem ds. Regulaminu Pracowniczego, określić szczegółowo uprawnienia związane z każdym rodzajem obowiązków.

4. Art. 1d i 1e regulaminu pracowniczego stosuje się na zasadzie analogii.

5. Artykuły 95, 96 i 99 regulaminu pracowniczego stosuje się na zasadzie analogii.

Rozdział 2

Prawa i obowiązki

Artykuł 81

Artykuł 11 stosuje się na zasadzie analogii.

Rozdział 3

Warunki zatrudnienia

Artykuł 82

1. Personel kontraktowy jest wybierany z uwzględnieniem możliwie najszerszej bazy geograficznej, spośród obywateli Państw Członkowskich oraz bez względu na rasę czy pochodzenie etniczne, poglądy polityczne, filozoficzne lub religijne, wiek, niepełnosprawność, płeć lub orientację seksualną oraz bez względu na stan cywilny lub sytuację rodzinną.

2. Do zatrudnienia członka personelu kontraktowego wymagane jest co najmniej:

a) w grupie funkcyjnej I ukończenie edukacji w zakresie obowiązkowym;

b) w grupie funkcyjnej II i III:

i) wykształcenie na poziomie pomaturalnym potwierdzone dyplomem; lub

ii) wykształcenie średnie potwierdzone świadectwem dające dostęp do studiów wyższych oraz odpowiednie co najmniej trzyletnie doświadczenie zawodowe; lub

iii) gdy jest to uzasadnione interesem służby, wykształcenie zawodowe lub doświadczenia zawodowe na równoważnym poziomie;

c) w grupie funkcyjnej IV:

i) poziom wykształcenia odpowiadający ukończonym studiom uniwersyteckim trwającym co najmniej trzy lata, potwierdzony dyplomem; lub

ii) gdy jest to uzasadnione interesem służby, wykształcenie zawodowe na równoważnym poziomie.

3. Członek personelu kontraktowego może być zatrudniony wyłącznie pod warunkiem że:

a) jest obywatelem jednego z Państw Członkowskich, chyba że jednostka określona w art. 6 ust. 1 zezwoli na odstępstwo od tego warunku oraz w pełni korzysta z praw obywatelskich;

b) wypełnił wszelkie zobowiązania nałożone na niego na podstawie przepisów dotyczących pełnienia służby wojskowej;

c) wykaże odpowiednie cechy charakteru stwierdzające przydatność do wykonywania swoich obowiązków;

d) jest odpowiednio sprawny fizycznie, aby wykonywać swoje obowiązki; i

e) wykazał gruntowną znajomość jednego z języków Unii Europejskiej oraz zadawalającą znajomość innego języka Unii Europejskiej w zakresie niezbędnym do wykonywania swoich obowiązków.

4. W pierwszej umowie organ zatrudniający może uchylić wymóg dotyczący przedstawienia przez zainteresowaną osobę dokumentów potwierdzających, że spełnia ona warunki określone w ust. 2 lit. a), b) i c) i ust. 3 w przypadku gdy jej zatrudnienie nie przekracza okresu trzech miesięcy.

5. Europejski Urząd Doboru Kadr wspomaga na wniosek różnych instytucji działania w zakresie wyboru pracowników kontraktowych, w szczególności poprzez określenie treści testów i organizację procedur selekcyjnych. Biuro zapewnia przejrzystość procedur selekcyjnych stosowanych przy naborze pracowników kontraktowych.

6. Organ, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy, powinna, w razie potrzeby, przyjąć ogólne warunki dotyczące procedur naboru personelu kontraktowego zgodnie z art. 110 Regulaminu pracowniczego.

7. Personel kontraktowy należący do grup funkcyjnych II, III i IV może być upoważniony do udziału w konkursach wewnętrznych tylko po ukończeniu trzech lat służby w instytucji. Personel kontraktowy należący do grupy funkcyjnej II może mieć dostęp jedynie do konkursów na grupy zaszeregowania SC 1 do SC 2, personel należący do grupy funkcyjnej III – na grupy zaszeregowania AST 1 do AST 2, a personel należący do grupy funkcyjnej IV – na grupy zaszeregowania AST 1 do AST 4 lub AD 5 do AD 6. Ogólna liczba kandydatów będących członkami personelu kontraktowego powołanych na wolne stanowiska w którejkolwiek z tych grup zaszeregowania nie może nigdy przekroczyć 5 % ogólnej liczby osób powołanych do tych grup funkcyjnych rocznie zgodnie z art. 30 akapit drugi regulaminu pracowniczego.

Artykuł 83

Przed zatrudnieniem członek personelu kontraktowego jest poddany badaniom medycznym przez lekarza danej instytucji w celu stwierdzenia, że spełnia on wymagania art. 82 ust. 3 lit. d).

Artykuł 33 Regulaminu pracowniczego stosuje się na zasadzie analogii.

Artykuł 84

Członek personelu kontraktowego, którego umowa jest zawarta na okres co najmniej jednego roku, odbywa okres próbny przez pierwszych sześć miesięcy okresu zatrudnienia, jeżeli należy do grupy funkcyjnej I, i przez pierwszych dziewięć miesięcy, jeżeli należy do jakiejkolwiek innej grupy funkcyjnej.

W przypadku gdy w okresie próbnym członek personelu kontraktowego nie może, nieprzerwanie przez okres co najmniej jednego miesiąca, wykonywać obowiązków z powodu choroby, urlopu macierzyńskiego na mocy art. 58 regulaminu pracowniczego lub wypadku, organ, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy, może odpowiednio przedłużyć jego okres próbny. Całkowity czas trwania okresu próbnego nie może w żadnej sytuacji przekroczyć 15 miesięcy.

2. Sprawozdanie dotyczące członka personelu kontraktowego można sporządzić w dowolnym czasie przed upływem okresu próbnego, w przypadku gdy jego praca w oczywisty sposób nie spełnia wymagań.

Sprawozdanie to jest przekazywane osobie zainteresowanej, która ma prawo przedłożyć swoje uwagi na piśmie w terminie ośmiu dni roboczych. Bezpośredni przełożony członka personelu kontraktowego niezwłocznie przekazuje sprawozdanie wraz z uwagami organowi, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy. Na podstawie tego sprawozdania organ, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy, może podjąć decyzję o zwolnieniu członka personelu kontraktowego przed zakończeniem okresu próbnego, z zachowaniem jednomiesięcznego okresu wypowiedzenia, lub o przeniesieniu go do innej jednostki na pozostały czas okresu próbnego.

3. Najpóźniej na miesiąc przed końcem okresu próbnego sporządzane jest sprawozdanie dotyczące przydatności członka personelu kontraktowego do wykonywania obowiązków związanych z powierzonym mu stanowiskiem oraz jego wydajności i postawy w ramach służby. Sprawozdanie to jest przekazywane członkowi personelu kontraktowego, który ma prawo przedstawić na piśmie swoje uwagi w terminie ośmiu dni roboczych.

W przypadku gdy sprawozdanie zaleca zwolnienie lub, w wyjątkowej sytuacji, przedłużenie okresu próbnego zgodnie z ust. 1, bezpośredni przełożony członka personelu kontraktowego niezwłocznie przekazuje je wraz z uwagami organowi, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy.

Członek personelu kontraktowego, którego praca lub postawa okazały się niewystarczające do jego powołania na dane stanowisko, zostaje zwolniony.

Ostateczną decyzję podejmuje się w oparciu o sprawozdanie, o którym mowa w niniejszym ustępie, oraz informacje dostępne organowi, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy, dotyczące postawy członka personelu kontraktowego w odniesieniu do przepisów tytułu II regulaminu pracowniczego.

4. Zwolniony członek personelu kontraktowego uprawniony jest do rekompensaty równej jednej trzeciej wynagrodzenia podstawowego za każdy przepracowany miesiąc okresu próbnego.

Rozdział 4

Przepisy szczególne dla członków personelu kontraktowego określonych w art. 3a

Artykuł 85

1. Umowy z pracownikami kontraktowymi określonymi w art. 3a zawiera się na czas określony mieszczący się w granicach od 3 miesięcy do 5 lat. Umowy na czas określony nieprzekraczające pięciu lat mogą zostać przedłużone jednokrotnie. Całkowity okres trwania umowy pierwotnej i pierwszej umowy przedłużonej nie może być krótszy niż sześć miesięcy dla grupy funkcyjnej I i dziewięć miesięcy dla innych grup funkcyjnych. Następną umowę zawiera się na czas nieokreślony.

Do celów rozwiązania lub przedłużenia umowy przewidzianej w niniejszym artykule nie należy brać pod uwagę okresów pracy w ramach umowy na stanowisku pracownika kontraktowego określonego w art. 3b.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1 akapit pierwszy zdanie ostatnie, organ powołujący może orzec, że tylko czwarte przedłużenie umowy z pracownikiem grupy funkcyjnej I będzie miało formę umowy na czas nieokreślony, pod warunkiem że całkowity czas jego zatrudnienia na czas określony nie przekroczył dziesięciu lat.

3. W przypadku przedłużenia stosunku pracy w formie umowy na czas nieokreślony z pracownikiem kontraktowym grupy funkcyjnej IV musi on wykazać się umiejętnością pracy w trzech językach przewidzianych w art. 55 ust. 1 Traktatu o Unii Europejskiej. Ogólne przepisy regulujące dostęp do szkoleń i sposoby oceniania określone w art. 45 ust. 2 Regulaminu pracowniczego stosuje się na zasadzie analogii.

4. Przed przedłużeniem umowy na czas nieokreślony pracownik kontraktowy musi zostać zatrudniony na okres próbny zgodnie z przepisami art. 84.

Artykuł 86

1. Pracownik kontraktowy określony w art. 3a może być zatrudniony tylko:

i) w grupach zaszeregowania 13, 14 lub 16 w grupie funkcyjnej IV;

ii) w grupach zaszeregowania 8, 9 lub 10 w grupie funkcyjnej III;

iii) w grupach zaszeregowania 4 lub 5 w grupie funkcyjnej II;

iv) w grupie zaszeregowania 1 w grupie funkcyjnej I.

Określając grupę zaszeregowania takiego pracownika kontraktowego, należy brać pod uwagę jego kwalifikacje i doświadczenie. Szczególne zapotrzebowania personalne danej instytucji można uzyskać, przeprowadzając analizę sytuacji na rynku pracy Unii. Tacy pracownicy kontraktowi zostają zatrudnieni na pierwszym stopniu w ramach danej grupy zaszeregowania. Art. 32 ust. 2 regulaminu pracowniczego stosuje się jednak na zasadzie analogii do personelu kontraktowego zatrudnionego w grupie zaszeregowania 1.

Przyjmuje się przepisy ogólne wprowadzające w życie niniejszy ustęp zgodnie z art. 110 regulaminu pracowniczego.

2. W przypadku gdy członek personelu kontraktowego określony w art. 3a przenosi się na inne stanowisko w ramach grupy funkcyjnej, nie klasyfikuje się go w niższej grupie zaszeregowania ani na niższym stopniu niż ten obowiązujący na jego poprzednim stanowisku.

W przypadku gdy członek personelu kontraktowego przenosi się do wyższej grupy funkcyjnej, klasyfikuje się go w takiej grupie zaszeregowania i na takim stopniu, na którym jego wynagrodzenie jest co najmniej równe temu, które mu przysługiwało na podstawie poprzedniej umowy.

Te same przepisy stosuje się w przypadku gdy pracownik kontraktowy zawiera nową umowę z instytucją lub jednostką bezpośrednio po zawarciu wcześniejszej umowy z inną instytucją lub jednostką.

Artykuł 87

1. Wobec personelu kontraktowego określonego w art. 3a i zatrudnionego na okres nie krótszy niż jeden rok na zasadzie analogii stosuje się art. 43 ust. 1 Regulaminu pracowniczego dotyczący sprawozdań.

2. Członek personelu kontraktowego określony w art. 3a, który przepracował na danym stopniu w swojej grupie zaszeregowania dwa lata, zostaje automatycznie przeniesiony na następny stopień tej grupy zaszeregowania.

3. W przypadku personelu kontraktowego określonego w art. 3a przydzielenie do kolejnej wyższej grupy zaszeregowania w tej samej grupie funkcyjnej odbywa się na mocy organu przewidzianego w art. 6 ust. 1. Dokonuje się jej poprzez zaszeregowanie takiego personelu kontraktowego na pierwszym stopniu kolejnej wyższej grupy zaszeregowania. Awans taki otrzymuje pracownik wybrany spośród pracowników kontraktowych określonych w art. 3a, którzy zawarli umowę na okres co najmniej trzech lat i przepracowali w swojej grupie zaszeregowania co najmniej dwa lata, po rozważeniu porównywalnych osiągnięć członków personelu kontraktowego, spełniających warunki przeniesienia do wyższej grupy oraz sprawozdań na ich temat. Na zasadzie analogii stosuje się ostatnie zdanie art. 45 ust. 1 Regulaminu pracowniczego.

4. Członek personelu kontraktowego określony w art. 3a może przejść do wyższej grupy funkcyjnej tylko poprzez udział w ogólnej procedurze selekcyjnej

Rozdział 5

Przepisy szczególne dla członków personelu kontraktowego określonych w art. 3b

Artykuł 88

W przypadku zatrudnienia personelu kontraktowego określonego w art. 3b:

a) umowy zawierane są na czas określony: istnieje możliwość przedłużenia umowy;

b) rzeczywisty okres zatrudnienia w danej instytucji wraz z wszelkimi przedłużeniami umowy nie może być dłuższy niż sześć lat.

Do celów rozwiązania lub przedłużenia umowy przewidzianej w niniejszym artykule nie należy brać pod uwagę okresów pracy w ramach umowy na stanowisku pracownika kontraktowego określonego w art. 3a.

Artykuł 89

1. Biorąc pod uwagę kwalifikacje i doświadczenie pracowników kontraktowych określonych w art. 3b, dopuszcza się przeniesienie ich do każdej grupy zaszeregowania w obrębie grup funkcyjnych II, III i IV zgodnie z przepisami art. 80. Szczególne zapotrzebowania personalne danej instytucji można ustalić, przeprowadzając analizę sytuacji na rynku pracy Unii. Tacy pracownicy kontraktowi zostają zatrudnieni na pierwszym stopniu w obrębie danej grupy zaszeregowania.

2. Członek personelu kontraktowego określony w art. 3b, który przepracował na danym stopniu w swojej grupie zaszeregowania dwa lata, zostaje automatycznie przeniesiony na następny stopień tej grupy zaszeregowania.

Artykuł 90

W drodze odstępstwa od przepisów niniejszego tytułu, tłumacze konferencyjni zatrudnieni przez Parlament Europejski lub przez Komisję w imieniu instytucji i organów Unii podlegają warunkom przewidzianym w Porozumieniu z dnia 28 lipca 1999 r. między Parlamentem Europejskim, Komisją i Trybunałem Sprawiedliwości w imieniu instytucji, z jednej strony, i stowarzyszeń reprezentujących grupy zawodowe, z drugiej strony.

Zmiany w powyższym Porozumieniu spowodowane wejściem w życie rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 723/2004 (⁵) zostaną przyjęte przed dniem 31 grudnia 2006 r. zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 78. Po upływie tej daty zmiany do Porozumienia dokonuje się w drodze porozumienia między instytucjami.

Rozdział 6

Warunki pracy

Artykuł 91

Art. 16–18 stosuje się na zasadzie analogii.

Art. 55 ust. 4 zdanie drugie regulaminu pracowniczego nie stosuje się na zasadzie analogii do personelu kontraktowego.

Personelowi kontraktowemu należącemu do grup funkcyjnych III i IV nie przysługuje prawo do rekompensaty lub wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych.

Na warunkach określonych w załączniku VI do regulaminu pracowniczego godziny nadliczbowe przepracowane przez personel kontraktowy należący do grup funkcyjnych I i II upoważniają go do urlopu wyrównawczego albo wynagrodzenia w przypadku gdy wymagania służby nie pozwalają na otrzymanie urlopu wyrównawczego w ciągu dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym godziny nadliczbowe zostały przepracowane.

Rozdział 7

Wynagrodzenie i zwrot kosztów

Artykuł 92

Artykuły 19–27 stosuje się odpowiednio z uwzględnieniem zmian określonych w art. 93 i 94.

Artykuł 93

[2] Stawki wynagrodzenia podstawowego przedstawia tabela poniżej:

Artykuł 94

W drodze odstępstwa od art. 24 ust. 3, kwota dodatku na zagospodarowanie ustalonego w ust. 1 i dodatku z tytułu przesiedlenia ustalonego w ust. 2 niniejszego art. nie może wynosić mniej niż:

– 734,76 EUR dla pracownika kontraktowego, któremu przysługuje dodatek na gospodarstwo domowe,

– 435,62 EUR dla pracownika kontraktowego, któremu nie przysługuje dodatek na gospodarstwo domowe.

Rozdział 8

Świadczenia zabezpieczenia społecznego

Sekcja A

Ubezpieczenie chorobowe i wypadkowe, świadczenia zabezpieczenia społecznego

Artykuł 95

Na zasadzie analogii stosuje się art. 28. Jednakże art. 72 ust. 2 i 2a Regulaminu pracowniczego nie mają zastosowania wobec członka personelu kontraktowego, który pozostaje w służbie Unii do wieku emerytalnego, z zastrzeżeniem, że został on zatrudniony jako członek personelu kontraktowego na okres dłuższy niż trzy lata.

Artykuł 96

1. Były członek personelu kontraktowego, który pozostaje bez pracy po zakończeniu służby w instytucji Unii, i:

a) który nie otrzymuje emerytury za wysługę lat lub renty inwalidzkiej od Unii;

b) którego służba nie zakończyła się w wyniku złożenia rezygnacji lub rozwiązania umowy z powodów dyscyplinarnych;

c) który pozostawał w służbie przez co najmniej sześć miesięcy;

d) który zamieszkuje w Państwie Członkowskim;

jest uprawniony do miesięcznego zasiłku dla bezrobotnych zgodnie z warunkami ustanowionymi poniżej.

Jeżeli jest on uprawniony do zasiłku dla bezrobotnych w ramach systemu krajowego, jest zobowiązany powiadomić o tym instytucję, dla której pracował, która z kolei niezwłocznie powiadamia o tym Komisję. W takich przypadkach kwotę takiego świadczenia odejmuje się od zasiłku wypłacanego na mocy ust. 3.

2. W celu nabycia uprawnień do zasiłku dla bezrobotnych były członek personelu kontraktowego:

a) rejestruje się na własną prośbę jako poszukujący pracy w organie właściwym do spraw zatrudnienia w Państwie Członkowskim UE, w którym zamieszkuje;

b) wypełnia obowiązki ustanowione prawem tego Państwa Członkowskiego UE dla osób otrzymujących świadczenia dla bezrobotnych na mocy tego prawa;

c) co miesiąc przekazuje instytucji, dla której pracował, która z kolei niezwłocznie przekazuje je Komisji, zaświadczenie wystawione przez krajowy organ właściwy do spraw zatrudnienia, stwierdzające, czy spełnia on zobowiązania i warunki wymienione w lit a) i b).

Unia przyznaje lub utrzymuje zasiłek, nawet jeśli zobowiązania krajowe, o których mowa w lit. b), nie zostały spełnione, w przypadku choroby, wypadku, macierzyństwa, inwalidztwa lub sytuacji uznanej za podobną, lub w przypadku, kiedy właściwe organy krajowe zwolniły daną osobę z tych zobowiązań.

Komisja po otrzymaniu opinii komitetu ekspertów ustanawia przepisy, które uzna za niezbędne do stosowania niniejszego artykułu.

3. Wysokość zasiłku dla bezrobotnych ustala się na podstawie wynagrodzenia podstawowego otrzymywanego przez byłego członka personelu tymczasowego w momencie zakończenia służby. Zasiłek ten ustala się w wysokości:

a) 60 % wynagrodzenia podstawowego w okresie pierwszych 12 miesięcy;

b) 45 % wynagrodzenia podstawowego w okresie od 13 miesiąca do 24 miesiąca;

c) 30 % wynagrodzenia podstawowego w okresie od 25 miesiąca do 36 miesiąca.

Poza okresem pierwszych sześciu miesięcy, kiedy obowiązuje określona poniżej wysokość minimalna, lecz nie obowiązuje wysokość maksymalna, kwoty obliczone w ten sposób nie mogą być niższe niż 878,64 EUR ani przekraczać 1757,28 EUR. Wysokość minimalna i maksymalna są aktualizowane na takich samych zasadach, jak określone w art. 66 Regulaminu pracowniczego, zgodnie z art. 65 Regulaminu pracowniczego.

4. Okres, w którym byłemu członkowi personelu kontraktowego przysługuje zasiłek dla bezrobotnych, nie może przekraczać 36 miesięcy od dnia zakończenia służby i w żadnym wypadku nie jest dłuższy niż jedna trzecia okresu pełnienia służby. Wypłata zasiłku jest wstrzymywana, jeśli w tym okresie były członek personelu kontraktowego przestanie spełniać warunki określone w ust. 1 i 2. Wypłata zasiłku jest wznawiana, jeśli przed końcem tego okresu były członek personelu kontraktowego ponownie zacznie spełniać wspomniane warunki, bez uzyskania prawa do pobierania krajowego zasiłku dla bezrobotnych.

5. Były członek personelu kontraktowego, który jest uprawniony do zasiłku dla bezrobotnych ma prawo do dodatków rodzinnych na tych samych zasadach, jak określono w art. 67 Regulaminu pracowniczego. Dodatek na gospodarstwo domowe oblicza się na podstawie zasiłku dla bezrobotnych zgodnie z warunkami określonymi w art. 1 załącznika VII do Regulaminu pracowniczego.

Osoba zainteresowana ma obowiązek złożyć deklarację o wszelkich wypłatach tego samego rodzaju otrzymywanych przez nią lub jej małżonka z innych źródeł; dodatki wypłacane na podstawie tego artykułu są pomniejszane o kwoty tych wypłat.

Były członek personelu tymczasowego, który jest uprawniony do zasiłku dla bezrobotnych, jest zgodnie z art. 72 objęty ubezpieczeniem chorobowym bez konieczności opłacenia składek.

6. Zasiłek dla bezrobotnych i dodatki rodzinne są wypłacane w euro przez Komisję. Nie stosuje się współczynników korygujących.

7. Członek personelu tymczasowego pokrywa jedną trzecią kosztów ubezpieczenia od bezrobocia. Składka ta wynosi 0,81 % wynagrodzenia podstawowego osoby zainteresowanej po odliczeniu kwoty wolnej w wysokości 798,77 EUR, przy czym nie uwzględnia się współczynników korygujących przewidzianych w art. 64 Regulaminu pracowniczego. Składkę potrąca się co miesiąc z wynagrodzenia osoby zainteresowanej i wraz z pozostałymi dwiema trzecimi kwoty ponoszonymi przez instytucję wpłaca się na Specjalny Fundusz dla Bezrobotnych. Ten fundusz jest wspólny dla instytucji, które co miesiąc wpłacają składki do Komisji, w terminie nie późniejszym niż osiem dni po wypłacie wynagrodzeń. Wszelkie wydatki wynikające z zastosowania tego artykułu zatwierdza i pokrywa Komisja zgodnie z przepisami Regulaminu finansowego rozporządzającego budżetem ogólnym Unii Europejskiej.

8. Zasiłki dla bezrobotnych wypłacane byłemu członkowi personelu kontraktowego, który jest bezrobotny, podlegają tym samym zasadom, jak określone w rozporządzeniu Rady (EWG, Euratom, EWWiS) nr 260/68.

9. Służby krajowe odpowiedzialne za zatrudnienie i bezrobocie, działając zgodnie z ustawodawstwem krajowym, aktywnie współpracują z Komisją w celu zapewnienia właściwego stosowania niniejszego artykułu.

10. Szczegółowe zasady stosowania przyjęte na podstawie art. 28a ust. 10 odnoszą się do niniejszego artykułu bez uszczerbku dla przepisów trzeciego akapitu ust. 2 niniejszego artykułu.

11. W dwuletnich odstępach czasowych Komisja przedkłada sprawozdanie z sytuacji finansowej systemu ubezpieczenia od bezrobocia. Niezależnie od tego sprawozdania, jeżeli jest to konieczne dla finansowej równowagi systemu, Komisja może w drodze aktów delegowanych zgodnie z art. 111 i 112 regulaminu pracowniczego dostosować składki, o których mowa w ust. 7.

Artykuł 97

Artykuł 74 Regulaminu pracowniczego dotyczący zasiłku macierzyńskiego i art. 75 Regulaminu pracowniczego dotyczący przejęcia odpowiedzialności przez instytucję za koszty, o których mowa w tym przepisie, stosuje się na zasadzie analogii.

Artykuł 98

Artykuł 76 Regulaminu pracowniczego dotyczący zapomóg, pożyczek i zaliczek stosuje się na zasadzie analogii wobec personelu kontraktowego przez okres obowiązywania umowy o pracę lub po jej wygaśnięciu, jeśli w wyniku poważnej przewlekłej choroby nabytej lub inwalidztwa lub wypadku w okresie zatrudnienia członek personelu kontraktowego nie jest zdolny do pracy i udowodni, że taka choroba lub wypadek nie podlega ubezpieczeniu w ramach innego systemu.

Sekcja B

Ubezpieczenie na wypadek inwalidztwa i śmierci

Artykuł 99

Członkowie personelu tymczasowego są ubezpieczeni zgodnie z poniższymi przepisami na wypadek śmierci lub inwalidztwa powstałego w okresie zatrudnienia.

Płatności i świadczenia przewidziane w niniejszej sekcji zawiesza się, jeśli wynagrodzenie otrzymywane przez członka personelu tymczasowego z tytułu wykonywania pracy jest zawieszone na mocy niniejszych warunków zatrudnienia.

Artykuł 100

Jeśli badanie lekarskie przeprowadzone przed zatrudnieniem członka personelu tymczasowego wykaże, że cierpi on na chorobę lub jest inwalidą, organ, o którym mowa w art. 6 ust. 1, może w odniesieniu do ryzyka wynikającego z takiej choroby lub inwalidztwa dopuścić taką osobę do gwarantowanych świadczeń na wypadek inwalidztwa lub śmierci dopiero po upływie pięciu lat od rozpoczęcia służby w danej instytucji.

Członek personelu kontraktowego może odwołać się od takiej decyzji do Komitetu ds. Inwalidztwa przewidzianego w art. 9 ust. 1 lit. b) Regulaminu pracowniczego.

Artykuł 101

1. Członkowi personelu tymczasowego, który z powodu całkowitego inwalidztwa zmuszony jest zawiesić stosunek pracy nawiązany z instytucją, przysługuje w tym okresie renta inwalidzka, której wysokość określa się zgodnie z poniższymi postanowieniami.

Artykuł 52 Regulaminu pracowniczego stosuje się na zasadzie analogii wobec osób pobierających rentę inwalidzką. W przypadku gdy osoba pobierająca zasiłek z tytułu inwalidztwa przechodzi na emeryturę przed ukończeniem 66 lat, nie osiągając tym samym pełnego prawa do emerytury, stosuje się przepisy ogólne w sprawie emerytur. Wysokość emerytury za wysługę lat obliczana jest na podstawie grupy zaszeregowania i stopnia zajmowanego przez członka personelu kontraktowego w chwili wystąpienia inwalidztwa.

2. Renta inwalidzka wynosi 70 % ostatniego wynagrodzenia podstawowego członka personelu tymczasowego. Jednakże nie może ona być niższa niż wysokość minimum socjalnego, tj. wynagrodzenia podstawowego członka personelu kontraktowego na pierwszym stopniu grupy zaszeregowania 1. Z renty inwalidzkiej potrąca się składki na fundusz emerytalny, obliczane na podstawie wysokości renty.

3. Jeśli inwalidztwo członka personelu tymczasowego jest spowodowane wypadkiem mającym miejsce w trakcie lub w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych, na skutek choroby zawodowej lub w wyniku aktu poświęcenia dokonanego w interesie publicznym, lub narażenia swojego życia dla ratowania innej osoby, renta inwalidzka wynosi nie mniej niż 120 % minimum socjalnego. W takich przypadkach składki na fundusz emerytalny wpłacane są przez byłego pracodawcę.

4. W przypadku inwalidztwa spowodowanego umyślnie przez członka personelu tymczasowego, organ, o którym mowa w art. 6 ust. 1, może postanowić, iż będzie on otrzymywał jedynie świadczenie przewidziane w art. 109.

5. Osoby uprawnione do renty inwalidzkiej są także uprawnione do dodatków rodzinnych ustalonych zgodnie z art. 67 Regulaminu pracowniczego zgodnie z załącznikiem VII do Regulaminu pracowniczego; dodatek na gospodarstwo domowe ustala się na podstawie renty osoby uprawnionej.

Artykuł 102

1. Niezdolność do pracy stwierdza Komitet ds. Inwalidztwa określony w art. 9 ust. 1 lit. b) Regulaminu pracowniczego.

2. Prawo do pobierania renty inwalidzkiej przysługuje od dnia następującego po dniu zakończenia zatrudnienia członka personelu kontraktowego na mocy art. 47 i 48, które stosuje się na zasadzie analogii.

3. Instytucja, o której mowa w art. 40 załącznika VIII do Regulaminu pracowniczego, może wymagać poddania się przez beneficjenta renty inwalidzkiej okresowym badaniom w celu ustalenia, czy nadal spełnia on warunki otrzymywania renty. Jeżeli Komitet ds. Inwalidztwa stwierdzi, że warunki te nie są spełnione, członek personelu tymczasowego wraca do pracy, o ile jego umowa nie wygasła.

Jednakże jeśli zatrudnienie danej osoby w służbach Unii okaże się niemożliwe, umowę można rozwiązać z zastrzeżeniem wypłaty kwoty odpowiadającej wynagrodzeniu przypadającemu za okres wypowiedzenia i, w odpowiednich przypadkach, odszkodowania za rozwiązanie umowy przewidzianemu w art. 47. Stosuje się także art. 109.

Artykuł 103

1. Osobom uprawnionym, po śmierci członka personelu tymczasowego, określonym zgodnie z postanowieniami rozdziału 4 załącznika VIII, przysługuje prawo do renty rodzinnej przewidzianej w art. 104–107.

2. W przypadku śmierci byłego członka personelu kontraktowego otrzymującego rentę inwalidzką lub byłego członka personelu kontraktowego otrzymującego emeryturę lub który opuścił służbę przed osiągnięciem wieku emerytalnego i wystąpił z wnioskiem o odroczenie wypłaty emerytury do pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym osiągnął wiek emerytalny, osobom uprawnionym po śmierci członka personelu kontraktowego, jak określono w rozdziale 4 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego, przysługuje prawo do renty rodzinnej przewidzianej w tym załączniku.

3. W przypadku gdy przez okres dłuższy niż rok nieznane jest miejsce pobytu członka personelu kontraktowego lub byłego członka personelu kontraktowego pobierającego rentę inwalidzką lub emeryturę, lub byłego członka personelu kontraktowego, który opuścił służbę przed osiągnięciem wieku emerytalnego i zwrócił się z wnioskiem o wstrzymanie wypłaty emerytury do pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnąłby wiek emerytalny, przepisy rozdziałów 5 i 6 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego odnoszące się do tymczasowych świadczeń stosuje się na zasadzie analogii do małżonka i osób uznanych za pozostające na jego utrzymaniu.

Artykuł 104

Prawo do otrzymania renty przysługuje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła śmierć lub, odpowiednio, pierwszego dnia miesiąca następującego po okresie, za który pozostający przy życiu małżonek, sieroty lub osoby pozostające na utrzymaniu zmarłego otrzymają jego uposażenie na mocy art. 70 Regulaminu pracowniczego.

Artykuł 105

Pozostały przy życiu małżonek członka personelu kontraktowego uprawniony jest do renty pośmiertnej zgodnie z rozdziałem 4 załącznika VIII do Regulaminu pracowniczego. Renta wynosi nie mniej niż 35 % ostatniego miesięcznego wynagrodzenia podstawowego pobieranego przez członka personelu kontraktowego i nie mniej niż miesięczne wynagrodzenie podstawowe członka personelu kontraktowego w grupie funkcyjnej I, grupie zaszeregowania 1 na stopniu pierwszym. W przypadku śmierci członka personelu kontraktowego wysokość renty rodzinnej zwiększa się do 60 % emerytury za wysługę lat, którą otrzymywałby członek personelu kontraktowego, gdyby, niezależnie od stażu pracy lub wieku, spełniał warunki do otrzymywania tej emerytury w chwili śmierci.

Osoba pobierająca rentę pośmiertną jest uprawniona, na warunkach ustalonych w załączniku VII do Regulaminu pracowniczego, do dodatków rodzinnych określonych w art. 67 Regulaminu pracowniczego. Wysokość dodatku na dziecko pozostające na jej utrzymaniu jest równa podwójnej kwocie dodatku przewidzianego w art. 67 ust. 1 lit. b).

Artykuł 106

1. W przypadku gdy członek lub były członek personelu kontraktowego uprawniony do renty inwalidzkiej umiera, nie pozostawiając małżonka uprawnionego do otrzymywania renty rodzinnej, pośmiertnej, dzieciom będącym na utrzymaniu zmarłego w chwili śmierci przysługuje renta sieroca zgodnie z art. 80 Regulaminu pracowniczego.

2. Uprawnienie do renty przysługuje też dzieciom, które spełniają powyższe warunki, w przypadku śmierci lub ponownego małżeństwa małżonka pobierającego rentę pośmiertną.

3. W przypadku śmierci członka personelu kontraktowego lub byłego członka personelu kontraktowego pobierającego rentę inwalidzką, gdy nie są spełnione warunki określone w ust. 1, stosuje się przepisy trzeciego akapitu art. 80.

4. W przypadku śmierci byłego członek personelu kontraktowego, który wystąpił ze służby przed ukończeniem osiągnięciem wieku emerytalnego i złożył wniosek o zawieszenie emerytury za wysługę lat do pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym osiągnąłby wymagany wiek, dzieci uznane za pozostające na jego utrzymaniu zgodnie z art. 2 załącznika VII do Regulaminu pracowniczego mają prawo do renty sierocej na tych samych warunkach jak te, które określone są w powyższych ustępach.

5. W stosunku do osób traktowanych jako dzieci pozostające na utrzymaniu w rozumieniu w art. 2 ust. 4 załącznika VII do Regulaminu pracowniczego, renta sieroca nie może przekraczać dwukrotnej wysokości dodatku na dziecko pozostające na utrzymaniu. Jednakże prawo do renty wygasa, jeżeli za utrzymanie jest odpowiedzialna trzecia strona zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami krajowymi.

6. Renta sieroca nie przysługuje, jeżeli umiera rodzic naturalny, którego zastąpił rodzic przysposabiający.

7. Sieroty mają prawo do dodatku edukacyjnego zgodnie z przepisami art. 3 załącznika VII do Regulaminu pracowniczego.

Artykuł 107

W przypadku rozwodu lub występowania więcej niż jednej kategorii osób pozostałych po zmarłym członku personelu kwalifikujących się do otrzymania renty rodzinnej, renta ta dzielona jest w sposób określony w rozdziale 4 załącznika VIII do Regulaminu pracowniczego.

Artykuł 108

Zasady odnoszące się do pułapu i podziału określone w art. 81a Regulaminu pracowniczego stosuje się na zasadzie analogii.

Sekcja C

Emerytura za wysługę lat i odprawa

Artykuł 109

1. Kończąc służbę członek personelu kontraktowego jest uprawniony do otrzymania emerytury za wysługę lat, przeniesienia aktuarialnie obliczonej równowartości prawa do emerytury lub odprawy zgodnie z rozdziałem 3, tytułem V załącznika VIII do Regulaminu pracowniczego. W przypadku gdy pracownikowi przysługuje emerytura za wysługę lat, jego roszczenia nie pokrywają okresów dotyczących składek wpłacanych zgodnie z art. 112 niniejszych warunków zatrudnienia.

2. Artykuł 11 ust. 2 i 3 załącznika VIII do Regulaminu pracowniczego stosuje się na zasadzie analogii wobec personelu kontraktowego.

3. Osoba, która uzyskała uprawnienia do emerytury za wysługę lat, uprawniona jest do dodatków rodzinnych przewidzianych w art. 67 Regulaminu pracowniczego, pod warunkiem że była zatrudniona jako członek personelu kontraktowego przez okres dłuższy niż trzy lata; dodatek na gospodarstwo domowe oblicza się na podstawie emerytury osoby go pobierającej.

Artykuł 110

1. Jeśli członek personelu kontraktowego zostaje mianowany na urzędnika lub pracownika tymczasowego Unii, nie otrzymuje odprawy przewidzianej w art. 109 ust. 1.

Każdy okres służby w personelu tymczasowym Unii uwzględnia się przy obliczaniu lat wysługi do emerytury zgodnie z załącznikiem VIII do Regulaminu pracowniczego.

2. Jeśli instytucja wykorzystuje opcję przewidzianą w art. 112, jego prawa członka personelu kontraktowego do emerytury za wysługę lat zostaną ograniczone proporcjonalnie do okresu odpowiadającemu potrąceniom.

3. Powyższy ustęp nie stosuje się wobec członka personelu kontraktowego, który trzy miesiące po objęciu go przepisami Regulaminu pracowniczego zwrócił się z prośbą o wypłatę tych kwot wraz z odsetkami naliczonymi w wysokości 3,5 % rocznie. Powyższy odsetek może ulec zmianie zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 12 załącznika XII do Regulaminu pracowniczego.

Sekcja D

Finansowanie systemu ubezpieczeń na wypadek inwalidztwa i ubezpieczenia na życie oraz systemu emerytalnego

Artykuł 111

W odniesieniu do finansowania systemu zabezpieczenia społecznego przewidzianego w sekcjach B i C stosuje się na zasadzie analogii przepisy art. 83 i 83a Regulaminu pracowniczego i art. 36 i 38 załącznika VIII do Regulaminu pracowniczego.

Artykuł 112

Zgodnie z warunkami ustalonymi przez instytucję, członek personelu kontraktowego może zwrócić się do instytucji o dokonanie wszelkich płatności, które zobowiązany jest wnieść w celu uzyskania lub utrzymania uprawnień emerytalnych, ubezpieczenia od bezrobocia, ubezpieczenia na wypadek inwalidztwa, ubezpieczenia na życie i ubezpieczenia chorobowego w państwie, w którym ostatnio był objęty takimi ubezpieczeniami. W okresie, w którym wnoszone są te składki, członek personelu kontraktowego nie korzysta z ubezpieczenia chorobowego Unii. Ponadto przez okres wnoszenia tych składek, członek personelu kontraktowego nie jest objęty ze strony Unii ubezpieczeniem na życie i systemem rent inwalidzkich i nie nabywa praw w ramach ubezpieczenia od bezrobocia i ubezpieczenia emerytalnego Unii.

Rzeczywisty okres takich płatności na rzecz każdego członka personelu kontraktowego nie przekracza sześciu miesięcy. Jednakże instytucja może podjąć decyzję o przedłużeniu tego okresu do jednego roku. Płatności są ponoszone przez budżet Unii. Płatności w celu uzyskania lub utrzymania uprawnień emerytalnych nie przekraczają dwukrotnej wysokości stawki określonej w art. 83 ust. 2 Regulaminu pracowniczego.

Sekcja E

Rozpatrywanie roszczeń personelu kontraktowego

Artykuł 113

Artykuły 40–44 Załącznika do Regulaminu pracowniczego stosuje się na zasadzie analogii.

Sekcja F

Wypłata świadczeń

Artykuł 114

1. Artykuły 81a i 82 Regulaminu pracowniczego i art. 45 załącznika VIII do Regulaminu pracowniczego dotyczące wypłaty świadczeń stosuje się na zasadzie analogii.

2. Wszelkie kwoty należne Unii ze strony członka personelu kontraktowego na mocy niniejszego systemu ubezpieczeń przypadające do zapłaty w terminie płatności świadczeń, odlicza się od kwoty jego świadczenia lub od kwoty świadczeń wypłacanych osobom wywodzącym od niego swe uprawnienia w sposób określony przez instytucję, o której mowa w art. 45 załącznika do Regulaminu pracowniczego. Odliczenie może być rozłożone na kilka miesięcy.

Sekcja G

Nabycie praw na rzecz Unii

Artykuł 115

Przepisy art. 85a Regulaminu pracowniczego odnoszące się do nabycia praw na rzecz Unii stosuje się na zasadzie analogii.

Rozdział 9

Zwrot nienależnych świadczeń

Artykuł 116

Stosuje się art. 85 Regulaminu pracowniczego dotyczący zwrotu nienależnych świadczeń.

Rozdział 10

Środki prawne

Artykuł 117

Tytuł VII Regulaminu pracowniczego dotyczący środków prawnych stosuje się na zasadzie analogii.

Rozdział 11

Szczególne i wyjątkowe przepisy stosowane wobec członków personelu kontraktowego odbywającego służbę w państwach trzecich

Artykuł 118

Załącznik X do regulaminu pracowniczego stosuje się na zasadzie analogii do personelu kontraktowego pełniącego służbę w państwach trzecich. Jednakże art. 21 tego załącznika stosuje się tylko jeśli umowa została zawarta przynajmniej na okres jednego roku.

Rozdział 12

Rozwiązanie stosunku pracy

Artykuł 119

Wobec personelu kontraktowego na zasadzie analogii stosuje się przepisy art. 47–50a.

W przypadku postępowania dyscyplinarnego przeciwko członkowi personelu kontraktowego organ dyscyplinarny określony w załączniku IX do Regulaminu pracowniczego i w art. 49 niniejszych Warunków zatrudnienia odbywa spotkanie z dwoma dodatkowymi pracownikami z tej samej grupy funkcyjnej i grupy zaszeregowania, co zainteresowany członek personelu kontraktowego. Dwóch dodatkowych członków wybiera się według procedury ad hoc uzgodnionej przez organ, o którym mowa w art. 6 ust. 3 niniejszych Warunków zatrudnienia i Komitet Pracowniczy.

Tytuł V

Personel miejscowy

Artykuł 120

Z zastrzeżeniem przepisów niniejszego tytułu, warunki zatrudnienia personelu miejscowego, a w szczególności:

a) sposób zatrudniania i rozwiązania umowy;

b) urlopy; oraz

c) wynagrodzenie;

określa organ, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy, zgodnie z aktualnymi zasadami i praktyką w miejscu pełnienia obowiązków.

Artykuł 121

W odniesieniu do zabezpieczenia społecznego instytucja ponosi odpowiedzialność za finansowaną przez pracodawcę część składek na zabezpieczenie społeczne na mocy obowiązujących przepisów w miejscu pełnienia obowiązków przez pracownika, o ile nie przewidziano inaczej w umowie w sprawie siedziby. Instytucja ustanawia autonomiczny lub uzupełniający system zabezpieczenia społecznego dla państw, gdzie brak jest takiego systemu lub nie jest on dostatecznie rozwinięty.

Artykuł 122

Wszelkie spory pomiędzy instytucją i członkiem personelu miejscowego pełniącego służbę w państwie trzecim rozstrzyga sąd arbitrażowy według przepisów określonych w klauzuli arbitrażowej zawartej w umowie członka personelu miejscowego.

Tytuł VI

Specjalni doradcy

Artykuł 123

1. Wynagrodzenie doradców specjalnych określa bezpośrednie porozumienie pomiędzy zainteresowanym doradcą i organem, o który mowa w art. 6 akapit pierwszy. Umowa ze specjalnym doradcą zawierana jest na okres nieprzekraczający dwóch lat i podlega przedłużeniu.

2. Instytucja, która zamierza zatrudnić specjalnego doradcę lub przedłużyć jego umowę, powiadamia właściwy organ budżetowy, określając rozważaną wysokość jego wynagrodzenia.

Przed zawarciem umowy właściwy organ budżetowy przedstawia swój pogląd na temat proponowanego wynagrodzenia, jeśli w ciągu jednego miesiąca od daty powiadomienia przedstawiciel tego organu lub zainteresowanej instytucji wystąpi z takim wnioskiem.

Artykuł 124

Na zasadzie analogii stosuje się art. 1c i 1d, 11, 11a, 12 i 12a, art. 16 ust. 1, art. 17, 17a, 19, 22, 22a i 22b, art. 23, art. 25 ust. 2 Regulaminu pracowniczego dotyczące praw i obowiązków urzędników i art. 90 i 91 Regulaminu pracowniczego dotyczące odwołań.

Tytuł VII

Asystenci parlamentarni

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Artykuł 125

1. Parlament Europejski przyjmuje na mocy wewnętrznej decyzji środki wykonawcze dla potrzeb zastosowania niniejszego tytułu.

2. Akredytowanymi asystentami parlamentarnymi nie obsadza się stanowisk znajdujących się na liście stanowisk załączonej do sekcji budżetu odnoszącej się do Parlamentu Europejskiego. Ich wynagrodzenia są finansowane z odpowiedniego działu budżetu i są wypłacane ze środków przydzielonych sekcji budżetu odnoszącej się do Parlamentu Europejskiego.

Artykuł 126

1. Akredytowany asystent parlamentarny klasyfikowany jest według grup zaszeregowania zgodnie ze wskazówką udzieloną przez posła lub posłów, których dany asystent będzie wspierał w pracach parlamentarnych, zgodnie ze środkami wykonawczymi, o których mowa w art. 125 ust. 1. W przypadku grup zaszeregowania 14-19 zgodnie z art. 133, wobec akredytowanych asystentów parlamentarnych istnieje wymóg ukończenia przynajmniej studiów prowadzących do uzyskania dyplomu studiów wyższych lub posiadania równoważnego doświadczenia zawodowego.

2. Artykuł 1e statutu dotyczący środków o charakterze socjalnym i warunków pracy stosuje się przez analogię, pod warunkiem że takie środki zgodne są ze szczególnym charakterem zadań i obowiązków, które przyjmują na siebie akredytowani asystenci parlamentarni.

W drodze odstępstwa od art. 7 przepisy dotyczące niezależnego przedstawicielstwa w odniesieniu do akredytowanych asystentów parlamentarnych określane są w środkach wykonawczych, o których mowa w art. 125 ust. 1; należy przy tym uwzględnić utworzenie formalnego powiązania między statutowym przedstawicielstwem pracowników a niezależnym przedstawicielstwem asystentów.

Rozdział 2

Prawa i obowiązki

Artykuł 127

Artykuły 11-26a statutu stosuje się przez analogię. Biorąc pod uwagę zwłaszcza szczególny charakter funkcji i obowiązków akredytowanych asystentów parlamentarnych oraz wzajemne zaufanie, które musi charakteryzować profesjonalne stosunki pracy między akredytowanymi asystentami parlamentarnymi a posłem lub posłami do Parlamentu Europejskiego, których ci asystenci wspierają, środki wykonawcze odnoszące się do tego obszaru przyjęte zgodnie z art. 125 ust. 1 uwzględniają szczególny profesjonalny charakter stosunku pracy między posłami a ich akredytowanymi asystentami parlamentarnymi.

Rozdział 3

Warunki zatrudnienia

Artykuł 128

1. Artykuł 1d statutu ma zastosowanie przez analogię, z uwzględnieniem zasady wzajemnego zaufania między poszczególnymi posłami do Parlamentu Europejskiego a ich akredytowanym asystentem parlamentarnym lub asystentami, przy założeniu, że posłowie do Parlamentu Europejskiego mogą opierać swój wybór akredytowanych asystentów parlamentarnych również na poglądach politycznych.

2. Akredytowany asystent parlamentarny jest wybierany przez posła lub posłów do Parlamentu Europejskiego, których ma wspierać. Bez uszczerbku dla jakichkolwiek dodatkowych wymogów, jakie mogą zostać ustanowione w środkach wykonawczych, o których mowa w art. 125 ust. 1, asystent może być zatrudniony jedynie pod warunkiem, że:

a) jest obywatelem jednego z państw członkowskich Unii, chyba że organ, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy, zezwoli na odstępstwo od tego wymogu, oraz w pełni korzysta z praw obywatelskich;

b) wypełnił wszelkie zobowiązania nałożone na niego na podstawie przepisów dotyczących służby wojskowej;

c) przedstawi odpowiednie gwarancje moralne wymagane do wykonywania swoich obowiązków;

d) posiada sprawność fizyczną wymaganą do wykonywania swoich obowiązków;

e) posiada gruntowną znajomość jednego z języków Unii oraz zadowalającą znajomość innego języka Unii w zakresie niezbędnym do wykonywania swoich obowiązków; oraz

f) zdobył:

(i) wykształcenie pomaturalne potwierdzone dyplomem;

(ii) wykształcenie średnie potwierdzone świadectwem, umożliwiające podjęcie studiów wyższych oraz odpowiednie co najmniej trzyletnie doświadczenie zawodowe; lub

(iii) jeżeli jest to uzasadnione interesem służby, równorzędne wykształcenie lub doświadczenie zawodowe.

Artykuł 129

1. Akredytowany asystent parlamentarny jest poddany w służbach medycznych Parlamentu Europejskiego badaniom potwierdzającym jego sprawność fizyczną, dzięki którym Parlament Europejski zyskuje pewność, że dany asystent spełnia wymogi przedstawione w art. 128 ust. 2 lit. d).

2. Jeżeli w wyniku przewidzianego w ust. 1 badania medycznego wydana zostanie negatywna opinia lekarska, kandydat może, w ciągu dwudziestu dni od otrzymania powiadomienia o tej opinii z instytucji, zażądać rozpatrzenia jego przypadku przez komisję lekarską składającą się z trzech lekarzy wybranych przez organ, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy, spośród lekarzy doradców instytucji. Lekarz doradca, który wydał pierwotną, negatywną opinię, zostanie wysłuchany przez komisję lekarską. Kandydat może przedstawić komisji lekarskiej opinię wybranego przez siebie lekarza. Jeżeli opinia komisji lekarskiej potwierdzi wnioski z badania medycznego, o którym mowa w ust. 1, kandydat pokrywa połowę kwoty opłat i kosztów dodatkowych.

Artykuł 130

1. Umowy akredytowanych asystentów parlamentarnych zawierane są na czas określony; w umowie określa się grupę zaszeregowania, do której został zaklasyfikowany asystent. Umowa nie podlega przedłużeniu więcej niż dwa razy podczas kadencji Parlamentu. Jeśli w samej umowie nie przewidziano inaczej oraz bez uszczerbku dla art. 139 ust. 1 lit. c), umowa ulega rozwiązaniu z końcem kadencji Parlamentu, podczas której została zawarta.

2. Środki wykonawcze, o których mowa w art. 125 ust. 1, ustanawiają przejrzyste ramy klasyfikacji, z uwzględnieniem art. 128 ust. 2 lit. f).

3. Przy zawieraniu przez akredytowanego asystenta parlamentarnego nowej umowy podejmuje się nową decyzję w sprawie jego grupy zaszeregowania.

Rozdział 4

Warunki pracy

Artykuł 131

1. Akredytowani asystenci parlamentarni są zatrudniani w celu wykonywania zadań w niepełnym lub pełnym wymiarze czasu pracy.

2. Poseł określa tygodniowy czas pracy akredytowanego asystenta parlamentarnego, który jednak w zwykłych okolicznościach nie może przekroczyć 42 godzin tygodniowo.

3. Od akredytowanego asystenta parlamentarnego nie można wymagać pracy w godzinach nadliczbowych, z wyjątkiem nagłych przypadków lub w razie nadzwyczajnego obciążenia pracą. Artykuł 56 akapit pierwszy statutu stosuje się przez analogię. Środki wykonawcze, o których mowa w art. 125 ust. 1, mogą ustanowić zasady w tym zakresie.

4. Praca w godzinach nadliczbowych nie uprawnia jednak akredytowanych asystentów parlamentarnych do otrzymania rekompensaty lub wynagrodzenia.

5. Artykuły 42a, 42b, 55a i 57-61 statutu dotyczące urlopu, czasu pracy i dni wolnych od pracy oraz art. 16 ust. 2-4 i art. 18 obecnych warunków zatrudnienia stosuje się przez analogię. Urlop okolicznościowy, urlop rodzicielski lub ze względów rodzinnych nie wykraczają poza okres trwania umowy.

Rozdział 5

Wynagrodzenie i zwrot kosztów

Artykuł 132

O ile przepisy art. 133 i 134 nie stanowią inaczej, art. 19, art. 20 ust. 1-3 i art. 21 niniejszych warunków zatrudnienia oraz art. 16 załącznika VII do statutu (wynagrodzenia i koszty) stosuje się przez analogię. Zasady dokonywania zwrotu kosztów podróży służbowych są ustanowione w środkach wykonawczych, o których mowa w art. 125 ust. 1.

Artykuł 132a

Zgodnie ze środkami wykonawczymi, o których mowa w art. 125 ust. 1, oraz na wyraźny wniosek odpowiedniego posła lub posłów, którym pomagają, akredytowani asystenci parlamentarni mogą otrzymać tylko jednorazowo zasiłek na zagospodarowanie albo zasiłek z tytułu przesiedlenia, wypłacany z dodatku na koszty pomocy parlamentarnej danego posła na podstawie dowodu, że zmiana miejsca zamieszkania była konieczna. Wysokość zasiłku nie może przekraczać wysokości miesięcznego wynagrodzenia asystenta.

Artykuł 133

[3] Stawki wynagrodzenia podstawowego są przedstawione w poniższej tabeli:

Artykuł 134

W drodze odstępstwa od art. 4 ust. 1 ostatni akapit załącznika VII do statutu, dodatek zagraniczny nie może być niższy niż 350 EUR.

Rozdział 6

Świadczenia z tytułu zabezpieczenia społecznego

Artykuł 135

O ile przepisy art. 136 nie stanowią inaczej, art. 95-115 dotyczące zabezpieczenia społecznego stosuje się przez analogię.

Artykuł 136

1. W drodze odstępstwa od art. 96 ust. 3 akapit drugi i bez uszczerbku dla innych przepisów tego artykułu kwoty wyliczone z tego tytułu nie mogą być niższe niż 850 EUR i wyższe niż 2 000 EUR.

2. W drodze odstępstwa od art. 77 i 80 statutu oraz art. 101 i 105 obecnych warunków zatrudnienia minimalne kwoty stosowane do wyliczania emerytur i rent inwalidzkich odpowiadają podstawowemu wynagrodzeniu akredytowanego asystenta parlamentarnego będącego w 1 grupie zaszeregowania.

3. Artykuł 112 stosuje się wyłącznie do umów zawartych na okres nieprzekraczający roku.

Rozdział 7

Zwrot nadpłaconych kwot

Artykuł 137

Stosuje się per analogiam art. 85 statutu dotyczący zwrotu nadpłaconych kwot.

Rozdział 8

Środki prawne

Artykuł 138

Tytuł VII statutu dotyczący środków prawnych stosuje się przez analogię. Środki wykonawcze, o których mowa w art. 125 ust. 1, mogą przewidywać zasady uzupełniające dotyczące procedur wewnętrznych.

Rozdział 9

Rozwiązanie stosunku pracy

Artykuł 139

1. Z wyjątkiem zgonu, stosunek pracy nawiązany z akredytowanym asystentem parlamentarnym ulega rozwiązaniu:

a) z datą wskazaną w umowie, jak zostało to przewidziane w art. 130 ust. 1;

b) z końcem miesiąca, w którym akredytowany asystent parlamentarny kończy 66 lat, lub – w drodze wyjątku – w dniu ustalonym zgodnie z art. 52 akapit drugi i trzeci regulaminu pracowniczego;

c) w przypadku gdy asystent został zatrudniony, by wspierać jednego posła do Parlamentu Europejskiego zgodnie z art. 128 ust. 2, z końcem miesiąca, w którym wygasa mandat tego posła z uwagi na jego zgon, dymisję lub wszelkie inne przyczyny;

d) uwzględniając fakt, że zaufanie jest podstawą stosunków pracy między posłem i jego akredytowanym asystentem parlamentarnym, wraz z upływem okresu wypowiedzenia przewidzianego w umowie uprawniającej akredytowanego asystenta parlamentarnego lub Parlament Europejski, działający na wniosek posła lub posłów do Parlamentu Europejskiego, do pomocy którym akredytowany asystent parlamentarny został przyjęty, do przedterminowego rozwiązania umowy. Okres wypowiedzenia nie może być krótszy niż jeden miesiąc za każdy przepracowany rok, nie krótszy niż miesiąc i nie dłuższy niż trzy miesiące. Okres wypowiedzenia nie może się jednak rozpocząć w okresie ciąży potwierdzonej zaświadczeniem lekarskim, urlopu macierzyńskiego lub chorobowego, pod warunkiem że urlop chorobowy nie trwa dłużej niż trzy miesiące. Ponadto okres wypowiedzenia w okresie ciąży potwierdzonej zaświadczeniem lekarskim, urlopu macierzyńskiego lub chorobowego ulega zawieszeniu w tych granicach czasowych;

e) jeżeli akredytowany asystent parlamentarny przestaje spełniać warunki przewidziane w art. 128 ust. 2 lit. a), z zastrzeżeniem zezwolenia na zastosowanie odstępstwa przewidzianego w tym artykule. Jeżeli odstępstwo to nie zostaje przyznane, stosuje się okres wypowiedzenia, o którym mowa w lit. d).

2. W przypadku gdy umowa wygasa zgodnie z ust. 1 lit. c), akredytowany asystent parlamentarny jest uprawniony do otrzymania odszkodowania równego jednej trzeciej jego podstawowego wynagrodzenia w okresie od daty ustania jego funkcji do daty wygaśnięcia umowy, pod warunkiem, że nie przekracza ono wartości podstawowego wynagrodzenia z trzech miesięcy.

3. Bez uszczerbku dla art. 48 i 50, które mają zastosowanie przez analogię, stosunek pracy z akredytowanym asystentem parlamentarnym może ustać bez wypowiedzenia w przypadku poważnego, umyślnego lub wynikającego z zaniedbania niewypełnienia przez niego obowiązków. Organ, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy , podejmuje uzasadnioną decyzję po uprzednim umożliwieniu zainteresowanemu przedstawienia faktów na swoją obronę.

Przepisy szczegółowe dotyczące procedury dyscyplinarnej ustanowione są w środkach wykonawczych, o których mowa w art. 125 ust. 1.

3a. Środki wykonawcze, o których mowa w art. 125 ust. 1, przewidują procedurę pojednawczą, mającą zastosowanie przed zakończeniem umowy akredytowanego asystenta parlamentarnego na wniosek posła lub posłów do Parlamentu Europejskiego, do pomocy którym dany akredytowany asystent parlamentarny został przyjęty, zgodnie z ust. 1 lit. d) i ust. 3.

4. Okresów zatrudnienia w charakterze akredytowanego asystenta parlamentarnego nie uznaje się za stanowiące »lata służby« do celów art. 29 ust. 3 i 4 statutu.

Tytuł VIII

Przepisy przejściowe

Artykuł 140

Bez uszczerbku dla innych przepisów zawartych w warunkach zatrudnienia, załącznik do nich ustanawia przepisy przejściowe stosowane wobec personelu zatrudnionego na mocy umowy przewidzianej w niniejszych warunkach zatrudnienia.

Tytuł IX

Przepisy końcowe

Artykuł 141

Organ, o którym mowa w art. 6 akapit pierwszy, po konsultacji ze swoim Komitetem Pracowniczym i Komitetem ds. Regulaminu Pracowniczego, o których mowa w art. 10 regulaminu pracowniczego, przyjmuje ogólne przepisy wykonawcze do niniejszych warunków zatrudnienia, z zastrzeżeniem art. 142.

Administracja poszczególnych instytucji Unii naradza się w celu zapewnienia jednolitego stosowania niniejszych warunków zatrudnienia.

Artykuł 142

Przepisy ogólne wprowadzające w życie regulamin pracowniczy, o których mowa w art. 110 tego regulaminu, stosuje się wobec pracowników objętych niniejszymi warunkami zatrudnienia, jeśli na mocy tych warunków zatrudnienia przepisy tego regulaminu stosuje się wobec tych pracowników.

Artykuł 142a

Do dnia 31 grudnia 2020 r. Komisja przedłoży Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie oceniające funkcjonowanie niniejszych warunków zatrudnienia innych pracowników.