RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Protokół włączający dorobek Schengen w ramy Unii Europejskiej, załączony do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską przez Traktat z Amsterdamu (zwany dalej „Protokołem Schengen”), w szczególności jego art. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) dnia 18 maja 1999 r., na podstawie art. 6 ust. 1 Protokołu Schengen, zawarty został Układ z Republiką Islandii oraz Królestwem Norwegii dotyczący włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, (zwany dalej „Układem”);

(2) konieczne jest dokonanie uzgodnień w celu zastosowania określonych postanowień Układu;

(3) Układ ustanawia Wspólny Komitet, do którego kierowane są wszystkie sprawy dotyczące zastosowania i dalszego rozwoju tych przepisów Unii Europejskiej, które Islandia i Norwegia zdecydowały się wprowadzić w życie i stosować na podstawie art. 2 Układu;

(4) Do Unii Europejskiej należy określenie obszarów, w których nastąpi dalszy rozwój istniejących przepisów Unii, a które wejdą w zakres procedur ustalonych w Układzie, w szczególności procedur, które mają być omawiane w ramach Wspólnego Komitetu;

(5) każda zmiana w wykazie tych obszarów może być przyjęta przez Radę na tej samej podstawie prawnej co niniejsza decyzja;

(6) zastosowanie procedur określonych w Układzie pozostaje bez uszczerbku dla Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym, oraz wszelkich innych umów między Wspólnotą Europejską a Islandią i Norwegią, lub umów zawartych z tymi Państwami na podstawie art. 24 i 38 Traktatu o Unii Europejskiej;

(7) niniejsza decyzja nie narusza stosowania lub wykładni Protokołu w sprawie stanowiska Danii, załączonego przez Traktat z Amsterdamu do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską ani postanowień Protokołu Schengen;

(8) przed podjęciem przez Wspólny Komitet jakiejkolwiek decyzji w odniesieniu do wygaśnięcia lub przedłużenia stosowania Układu, należy ustanowić przepisy dla procedury konsultacji w ramach Rady, w celu osiągnięcia wspólnego stanowiska wśród jej członków,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Procedury ustanowione w Układzie z dnia 18 maja 1999 r., zawartym przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącym włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (zwanym dalej „Układem”), stosowane są do wniosków oraz inicjatyw związanych z dalszym rozwojem tych przepisów, w stosunku do których dopuszczono współpracę wzmocnioną w ramach Protokołu Schengen i które wchodzą w zakres następujących obszarów:

A. Przekraczanie przez osoby granic zewnętrznych tych Państw, które zdecydowały się na zniesienie kontroli na swoich granicach wewnętrznych, w tym przepisy i ustalenia, których te państwa muszą przestrzegać dokonując kontroli osób na granicach zewnętrznych, nadzór nad obszarami przygranicznymi i współpraca ze służbami odpowiedzialnymi za kontrolę graniczną.

B. Wizy krótkoterminowe, szczególnie przepisy dotyczące jednolitej wizy, wykaz państw, których obywatele muszą posiadać wizę odnośnego Państwa, i tych, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu, procedury i warunki wydawania jednolitej wizy oraz współpraca i konsultacje między służbami wystawiającymi wizy.

C. Swobodny przepływ, na maksymalny okres trzech miesięcy, obywateli państw trzecich na terytorium tych Państw, które postanowiły znieść kontrole na swoich granicach wewnętrznych oraz wydalanie takich osób, jeśli przebywają nielegalnie.

D. Rozstrzyganie sporów między Państwami w przypadku, gdy Państwo wystawiło lub uznaje się, że wystawiło dokument pobytowy cudzoziemcowi, o którym przekazano informacje, iż jest osobą, której nie zezwala się na wjazd do innego Państwa.

E. Kary stosowane w stosunku do przewoźników i osób odpowiedzialnych za organizowanie nielegalnej imigracji.

F. Ochrona danych osobowych wymienianych między służbami, określonymi w punktach A oraz B.

G. System Informacyjny Schengen, w tym stosowne przepisy dotyczące ochrony i zabezpieczania danych, przepisy dotyczące działania krajowych modułów SIS i wymiana informacji między krajowymi modułami (system SIRENE), a także skutki wpisów do SIS dotyczących osób poszukiwanych w celu aresztowania do celów ekstradycji.

H. Każda forma współpracy policji w ramach art. 39-43, art. 46-47, art. 73 oraz art. 126-130 Konwencji z dnia 19 czerwca 1990 r., wykonawczej do Układu z Schengen w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach, stosowana między odnośnymi Państwami Członkowskimi w momencie wejścia w życie Traktatu z Amsterdamu.

I. Warunki współpracy sądowej w sprawach karnych, opisane w art. 48-63, art. 66-69 Konwencji z 1990 r., określonej w punkcie H, stosowanej między zainteresowanymi Państwami Członkowskimi w momencie wejścia w życie Traktatu z Amsterdamu.

Artykuł 2

W przypadku, gdy Państwo Członkowskie lub Komisja przedłoży Radzie propozycję lub wniosek, które uznane zostanå za wchodzące w zakres art. 1, wskaże ona na ten fakt w przedłożonym tekście.

Artykuł 3

Na wniosek Państwa Członkowskiego lub Komisji, przewodniczący zwołuje spotkanie komitetu stałych przedstawicieli Państw Członkowskich, aby umożliwić przeprowadzenie dyskusji w kwestii, czy inicjatywa lub wniosek jest objęta zakresem art. 1.

Artykuł 4

1. Dokumenty, które mają być przyjęte przez Radę, powodujące dalszy rozwój tych przepisów, w stosunku do których dopuszczono współpracę wzmocnioną w ramach Protokołu Schengen i które są objęte zakresem obszarów art. 1, zawierają wskazanie tego faktu.

2. Publikacja w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich każdego dokumentu określonego w ust. 1 musi zawierać wskazanie, że jest on objęty zakresem obszarów, w stosunku do których dopuszczono współpracę wzmocnioną w ramach Protokołu Schengen.

Artykuł 5

Zanim delegacje reprezentujące członków Rady wezmą udział w podjęciu decyzji przez Wspólny Komitet ustanowiony w Układzie, zgodnie z jego art. 8 ust. 4 lub art. 11, spotykają się na forum Rady w celu ustalenia, czy wspólne stanowisko może zostać przyjęte.

Artykuł 6

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 17 maja 1999 r.

DEKLARACJE

I. Deklaracja Rady

„Wyłącznym celem wykazu ustanowionego w art. 1 jest określenie obszarów, z uwzględnieniem których późniejszy rozwój dorobku Schengen w ramach Unii Europejskiej musi być zgodny z procedurami ustanowionymi w art. 4 Układu zawartego przez Radę i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącego włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen.

Wykaz ten nie jest wykazem obszarów tworzących cały dorobek Schengen, który został włączony w ramy Unii Europejskiej i który jest stosowany przez i między Państwami Członkowskimi związanymi układami z Schengen. W tym celu dorobek Schengen został określony przez Radę w decyzji z dnia 20 maja 1999 r.

Nie jest on także wykazem obszarów tworzących cały dorobek Schengen, który jest stosowany przez Islandię i Norwegię oraz pomiędzy Państwami Członkowskimi związanymi umowami z Schengen zgodnie z art. 2 ust. 1 wyżej wspomnianego układu.

Istnienie wykazu nie może naruszać integralności dorobku Schengen, określonego w Załączniku do Protokołu włączającego dorobek Schengen w ramy Unii Europejskiej.”

II. Deklaracja Komisji

„Komisja stwierdza, że w ramach komitetu mieszanego będzie ona stosować się do wszystkich wspólnych stanowisk przyjętych przez Radę.”