Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2006-07-23 do 2011-03-01
Wersja archiwalna od 2006-07-23 do 2011-03-01
archiwalny
Alerty
DECYZJA RADY
z dnia 28 czerwca 1999 r.
ustanawiająca warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji*
(1999/468/WE)
(ostatnia zmiana: DUUEL. z 2006 r., Nr 200, poz. 11)
Alerty
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 202 tiret trzecie,
uwzględniając wniosek Komisji(1),
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(2),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) w przyjmowanych przez siebie aktach Rada ma przyznać Komisji uprawnienia do wykonywania norm ustanowionych przez Radę; Rada może nałożyć określone wymagania dotyczące wykonywania tych uprawnień; może również, w szczególnych i uzasadnionych przypadkach, zastrzec dla siebie prawo bezpośredniego wykonywania uprawnień wykonawczych;
(2) Rada przyjęła decyzję 87/373/EWG z dnia 13 lipca 1987 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji(3); decyzja ta przewiduje ograniczoną liczbę warunków wykonywania takich uprawnień;
(3) deklaracja nr 31 załączona do Aktu Końcowego Konferencji Międzyrządowej, która przyjęła Traktat z Amsterdamu, wzywa Komisję do przedłożenia Radzie projektu zmian decyzji 87/373/EWG;
(4) w celu uniknięcia pomyłek uznano, że zamiast zmieniać decyzję nr 87/373/EWG bardziej odpowiednie jest zastąpienie jej nową decyzją i uchylenie decyzji 87/373/EWG;
(5) głównym celem niniejszej decyzji jest zapewnienie kryteriów wyboru procedury działania komitetów, tak aby osiągnąć większą spójność i przewidywalność wyboru rodzaju komitetu, przyjmując, że takie kryteria mają charakter niewiążący, z wyjątkiem kryteriów dotyczących procedury regulacyjnej połączonej z kontrolą. [1]
(6) w dziedzinie środków zarządzania przestrzegać należy procedury zarządzania; dotyczy to między innymi środków realizacji wspólnej polityki rolnej, czy wspólnej polityki rybołówstwa oraz realizacji programów mających istotny wpływ na budżet; takie środki zarządzania powinny być podejmowane przez Komisję w drodze procedury zapewniającej podjęcie decyzji w odpowiednim terminie; jednakże, jeśli Radzie zostaną przedstawione środki niewymagające pilnej realizacji, Komisja powinna wykorzystać swobodę decyzji w zakresie odroczenia ich zastosowania;
(7) w dziedzinie środków o ogólnym zasięgu mających na celu stosowanie istotnych przepisów aktów podstawowych należy przestrzegać procedury regulacyjnej; dotyczy to również środków ochrony zdrowia i bezpieczeństwa ludzi, zwierząt lub roślin oraz środków opracowanych w celu dostosowania lub aktualizacji niektórych mniej istotnych przepisów aktu podstawowego; środki takie należy przyjąć przy zastosowaniu skutecznej procedury zgodnej w pełni z prawem Komisji do podejmowania inicjatywy legislacyjnej;
(7a) [2] W dziedzinie środków o ogólnym zasięgu mających na celu zmianę innych niż istotne elementów aktu przyjętego zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu, w tym wykreślenie niektórych z tych elementów lub dodanie nowych, innych niż istotne elementów, należy przestrzegać procedury regulacyjnej połączonej z kontrolą. Procedura ta powinna umożliwić obu organom władzy prawodawczej przeprowadzenie kontroli przed przyjęciem takich środków. Istotne elementy aktu prawnego mogą być zmienione jedynie przez prawodawcę na podstawie Traktatu.
(8) procedury doradczej należy przestrzegać w każdym przypadku, gdy jest ona uważana za najwłaściwszą; procedura doradcza będzie nadal stosowana w tych przypadkach, w których ma zastosowanie obecnie;
(9) drugim celem niniejszej decyzji jest uproszczenie warunków wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji oraz zwiększenie zaangażowania Parlamentu Europejskiego w przypadkach, gdy akt podstawowy przyznający Komisji uprawnienia wykonawcze został przyjęty zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 251 Traktatu; z tego względu uznano, że właściwe jest zmniejszenie liczby procedur oraz dostosowanie ich do odpowiednich uprawnień zainteresowanych instytucji, a w szczególności uwzględnianie opinii Parlamentu Europejskiego, odpowiednio, przez Komisję lub Radę, w przypadkach, gdy uzna, iż projekt działań przedłożony komitetowi lub propozycja przedłożona Radzie na podstawie procedury regulacyjnej przekracza uprawnienia wykonawcze przewidziane w akcie podstawowym;
(10) [3] trzecim celem niniejszej decyzji jest sprawniejsze informowanie Parlamentu Europejskiego poprzez zapewnienie, by Komisja informowała Parlament Europejski regularnie o pracach komitetów, przekazywała mu dokumenty związane z ich pracami i informowała za każdym razem, kiedy przekazuje Radzie rozwiązania lub propozycje rozwiązań, które należy przyjąć. Szczególna uwaga skierowana zostanie na informowanie Parlamentu Europejskiego o pracach komitetów w ramach procedury regulacyjnej połączonej z kontrolą, w celu zapewnienia możliwości podjęcia decyzji przez Parlament Europejski w przewidzianym terminie;
(11) czwartym celem niniejszej decyzji jest sprawniejsze informowanie społeczeństwa o procedurach komitetów poprzez zastosowanie do nich obowiązujących Komisję zasad i warunków publicznego dostępu do aktów, sporządzenie spisu wszystkich komitetów, które wspomagają Komisję w wykonywaniu uprawnień wykonawczych, sporządzanie rocznego sprawozdania, w celu jego publikacji, o działalności komitetów, oraz zapewnienie udostępnienia publicznego w rejestrze wszystkich danych bibliograficznych przekazanych Parlamentowi Europejskiemu dokumentów dotyczących komitetów;
(12) niniejsza decyzja nie zmienia w żaden sposób procedur komitetów utworzonych w celu wykonania wspólnej polityki handlowej i zasad konkurencji ustanowionych w Traktatach i nieopartych na decyzji 87/373/EWG,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Z wyjątkiem określonych i uzasadnionych przypadków, w których prawo Rady do bezpośredniego wykonywania określonych uprawnień wykonawczych przez nią samą zastrzeżono w akcie podstawowym, takie uprawnienia są przyznawane Komisji zgodnie z odpowiednimi przepisami aktu podstawowego. Przepisy te określają istotne elementy przyznanych w ten sposób uprawnień.
Jeśli akt podstawowy nakłada określone wymogi proceduralne dotyczące przyjęcia środków wykonawczych, takie wymagania powinny być zgodne z procedurami przewidzianymi w artykułach 3, 4, 5, 5a [4] i 6.
Artykuł 2
1. Bez uszczerbku dla ust. 2, [5] wybór metod proceduralnych przyjęcia środków wykonawczych jest oparty na następujących kryteriach:
a) środki zarządzania, takie jak te dotyczące realizacji wspólnej polityki rolnej, rybołówstwa lub też planów mających istotny wpływ na budżet powinny być przyjmowane z zachowaniem procedury zarządzania;
b) środki o ogólnym zasięgu, mające na celu stosowanie istotnych przepisów aktów podstawowych oraz środki ochrony zdrowia i bezpieczeństwa ludzi, zwierząt lub roślin powinny być przyjmowane z zachowaniem procedury regulacyjnej; jeśli akt podstawowy określa, że mniej istotne przepisy można przyjąć lub aktualizować na drodze procedur wykonawczych, takie środki należy przyjąć z zachowaniem procedury regulacyjnej;
c) bez uszczerbku dla lit. a) i b) procedurę doradczą należy stosować w każdym przypadku, gdy uznaje się ją za najwłaściwszą.
2. [6] Jeżeli akt podstawowy przyjęty zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu przewiduje przyjęcie środków o ogólnym zasięgu mających na celu zmianę innych niż istotne elementów tego aktu, w tym wykreślenie niektórych z tych elementów lub dodanie nowych, innych niż istotne elementów, środki te są przyjmowane zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą.
Artykuł 3
Procedura doradcza
1. Komisję wspomaga komitet doradczy złożony z przedstawicieli Państw Członkowskich, któremu przewodniczy przedstawiciel Komisji.
2. Przedstawiciel Komisji przedstawia Komitetowi propozycję działań, które należy podjąć. Komitet przedstawia swoją opinię o propozycji w czasie wyznaczonym przez przewodniczącego, zależnie od pilności sprawy, zarządzając w razie potrzeby głosowanie.
3. Opinia zostaje odnotowana w protokole; ponadto każde Państwo Członkowskie ma prawo wnosić o umieszczenie w protokole swojego stanowiska.
4. Komisja uwzględnia w najwyższym stopniu opinię przedstawioną przez komitet. Komisja informuje komitet o tym, w jaki sposób została uwzględniona jego opinia.
Artykuł 4
Procedura zarządzania
1. Komisję wspomaga komitet zarządzający złożony z przedstawicieli Państw Członkowskich, któremu przewodniczy przedstawiciel Komisji.
2. Przedstawiciel Komisji przedstawia Komitetowi propozycję działań, które należy podjąć. Komitet przedstawia swoją opinię o propozycji w czasie wyznaczonym przez przewodniczącego, zależnie od pilności sprawy. W przypadku decyzji, które Rada powinna przyjąć na wniosek Komisji, opinia zostaje podjęta większością określoną w art. 205 ust. 2 i 4 [7] Traktatu. Głosy Państw Członkowskich w komitecie są ważone w sposób określony w tym artykule. Przewodniczący nie głosuje.
3. Komisja, bez uszczerbku dla art. 8, przyjmuje środki, które są stosowane natychmiast. Jeśli jednak środki te nie są zgodne z opinią komitetu, są one niezwłocznie przekazywane przez Komisję do wiadomości Rady. W takim przypadku Komisja może odroczyć zastosowanie środków, o których podjęła decyzję, na okres określony w każdym akcie podstawowym, ale który w żadnym przypadku nie przekracza trzech miesięcy od daty przekazania do wiadomości.
4. Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, może podjąć inną decyzję w okresie przewidzianym w ust. 3.
Artykuł 5
Procedura regulacyjna
1. Komisję wspomaga komitet regulacyjny złożony z przedstawicieli Państw Członkowskich, któremu przewodniczy przedstawiciel Komisji.
2. Przedstawiciel Komisji przedstawia komitetowi propozycję działań, które należy podjąć. Komitet przedstawia swoją opinię o propozycji w czasie wyznaczonym przez przewodniczącego, zależnie od pilności sprawy. W przypadku decyzji, które Rada powinna przyjąć na wniosek Komisji, opinia zostaje podjęta większością określoną w art. 205 ust. 2 i 4 [8] Traktatu. Głosy Państw Członkowskich w komitecie są ważone w sposób określony w tym artykule. Przewodniczący nie głosuje.
3. Bez uszczerbku dla art. 8, Komisja przyjmuje przewidziane środki, jeśli są zgodne z opinią komitetu.
4. Jeśli przewidziane środki są niezgodne z opinią komitetu lub jeśli opinia nie została przedstawiona, Komisja niezwłocznie przedstawia Radzie propozycję działań jakie należy podjąć i informuje o tym Parlament Europejski.
5. Jeśli Parlament Europejski uzna, że propozycja przedstawiona przez Komisję zgodnie z aktem podstawowym, przyjętym zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu, przekracza uprawnienia wykonawcze przewidziane w tym akcie podstawowym, informuje o swoim stanowisku Radę.
6. Jeśli wynika to ze stanowiska Parlamentu, Rada może podjąć, większością kwalifikowaną, decyzję w sprawie propozycji, w terminie wskazanym w każdym akcie podstawowym, w żadnym przypadku nieprzekraczającym trzech miesięcy od daty przekazania Radzie.
Jeśli w tym okresie Rada stwierdzi większością kwalifikowaną, że sprzeciwia się propozycji, Komisja zbada ją ponownie. Komisja może przedłożyć Radzie zmienioną propozycję, przedłożyć ponownie propozycję lub przedstawić propozycję legislacyjną na podstawie Traktatu.
Jeśli po upływie tego okresu Rada nie przyjmie proponowanego aktu wykonawczego ani nie sprzeciwi się propozycji środków wykonawczych, Komisja przyjmuje proponowane środki wykonawcze.
Artykuł 5a
Procedura regulacyjna połączona z kontrolą
[9] 1. Komisję wspomaga komitet ds. regulacji połączonej z kontrolą złożony z przedstawicieli państw członkowskich, któremu przewodniczy przedstawiciel Komisji.
2. Przedstawiciel Komisji przedstawia komitetowi projekt środków, które należy podjąć. Komitet przedstawia swoją opinię w sprawie projektu w terminie wyznaczonym przez przewodniczącego, zależnie od pilności danej sprawy. Opinia jest przyjmowana większością określoną w art. 205 ust. 2 i 4 Traktatu w odniesieniu do decyzji, które Rada przyjmuje na wniosek Komisji. W głosowaniach komitetu głosy przedstawicieli państw członkowskich są ważone w sposób określony w tym artykule. Przewodniczący nie głosuje.
3. Jeżeli środki przewidziane przez Komisję są zgodne z opinią komitetu, zastosowanie ma następująca procedura:
a) Komisja niezwłocznie przedkłada projekt środków Parlamentowi Europejskiemu i Radzie do kontroli;
b) Parlament Europejski, stanowiąc większością głosów swoich członków, lub Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, mogą sprzeciwić się przyjęciu danego projektu przez Komisję i jako uzasadnienie swojego sprzeciwu wskazać, że projekt środków przedłożony przez Komisję wykracza poza uprawnienia wykonawcze przewidziane w akcie podstawowym lub że projekt ten nie odpowiada celowi lub treści aktu podstawowego, lub że narusza zasadę pomocniczości lub zasadę proporcjonalności;
c) jeżeli w terminie trzech miesięcy od otrzymania danego projektu Parlament Europejski lub Rada wyrażą sprzeciw wobec projektu środków, Komisja środków tych nie przyjmuje. W takim przypadku Komisja może przedłożyć komitetowi zmieniony projekt środków lub przedstawić wniosek legislacyjny na podstawie Traktatu;
d) jeżeli w momencie upływu tego terminu Parlament Europejski lub Rada nie wyrażą sprzeciwu wobec projektu środków, Komisja środki te przyjmuje.
4. Jeżeli środki przewidziane przez Komisję nie są zgodne z opinią komitetu lub jeżeli opinia nie została przedstawiona, zastosowanie ma procedura następująca:
a) Komisja niezwłocznie przedkłada Radzie wniosek w sprawie środków, które należy podjąć, przekazując go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu;
b) Rada stanowi w sprawie tego wniosku większością kwalifikowaną w terminie dwóch miesięcy od otrzymania wniosku;
c) jeżeli w tym terminie Rada sprzeciwi się większością kwalifikowaną proponowanym środkom, nie zostają one przyjęte. W takim przypadku Komisja może przedłożyć Radzie zmieniony wniosek lub przedstawić wniosek legislacyjny na podstawie Traktatu;
d) jeżeli Rada postanowi przyjąć proponowane środki, przedkłada je niezwłocznie Parlamentowi Europejskiemu. Jeżeli Rada nie podejmie decyzji we wspomnianym terminie dwóch miesięcy, Komisja niezwłocznie przedkłada te środki Parlamentowi Europejskiemu; e) Parlament Europejski, stanowiąc większością głosów swoich członków w terminie czterech miesięcy od dnia, w którym wniosek został mu przekazany zgodnie z lit. a), może sprzeciwić się przyjęciu danych środków i jako uzasadnienie swojego sprzeciwu wskazać, że zaproponowane środki wykraczają poza uprawnienia wykonawcze przewidziane w akcie podstawowym lub że środki te nie odpowiadają celowi lub treści aktu podstawowego, lub też że naruszają zasadę pomocniczości lub zasadę proporcjonalności;
f) jeżeli w tym terminie Parlament Europejski sprzeciwi się proponowanym środkom, nie zostają one przyjęte. W takim przypadku Komisja może przedłożyć komitetowi zmieniony projekt środków lub przedstawić wniosek legislacyjny na podstawie Traktatu;
g) jeżeli w momencie upływu tego terminu Parlament Europejski nie wyrazi sprzeciwu wobec proponowanych środków, środki te zostają przyjęte przez Radę lub Komisję, w zależności od przypadku.
5. Na zasadzie odstępstwa od ust. 3 i 4, w akcie podstawowym, w należycie uzasadnionych wyjątkowych przypadkach, może być przewidziane, że:
a) terminy określone w ust. 3 lit. c), ust. 4 lit. b) i ust. 4 lit. e) ulegają przedłużeniu o jeden miesiąc, jeżeli jest to uzasadnione ze względu na złożony charakterem środków; lub
b) terminy określone w ust. 3 lit. c), ust. 4 lit. b) i ust. 4 lit. e) ulegają skróceniu, jeżeli jest to uzasadnione względami sprawnego postępowania.
6. W akcie podstawowym może być przewidziane, że w przypadku gdy ze względu na niezmiernie pilny charakter sprawy nie można zachować terminów procedury regulacyjnej połączonej z kontrolą, o których mowa w ust. 3, 4 i 5, zastosowanie ma procedura następująca:
a) jeżeli środki przewidziane przez Komisję są zgodne z opinią komitetu, Komisja przyjmuje te środki, a one same zostają natychmiast wprowadzone w życie. Komisja bezzwłocznie przekazuje informację o nich Parlamentowi Europejskiemu i Radzie;
b) w terminie jednego miesiąca po otrzymaniu wspomnianej informacji Parlament Europejski, stanowiąc większością głosów swoich członków, lub Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, mogą wyrazić sprzeciw wobec środków przyjętych przez Komisję i jako uzasadnienie swojego sprzeciwu wskazać, że środki te wykraczają poza uprawnienia wykonawcze przewidziane w akcie podstawowym lub że środki nie odpowiadają celowi lub treści aktu podstawowego, lub też że naruszają zasadę pomocniczości lub zasadę proporcjonalności;
c) w sytuacji, gdy Parlament Europejski lub Rada wyrażą sprzeciw, Komisja uchyla te środki. Może ona jednak tymczasowo utrzymać te środki w mocy, jeżeli jest to uzasadnione względami ochrony zdrowia, bezpieczeństwa lub środowiska. W takim przypadku Komisja przedstawia komitetowi zmieniony projekt środków lub wniosek legislacyjny na podstawie Traktatu. Tymczasowe środki pozostają w mocy, dopóki nie zostaną zastąpione aktem przyjętym ostatecznie.
Artykuł 6
Procedura w sprawie środków ochronnych
Jeśli akt podstawowy przyznaje Komisji uprawnienie do decydowania o środkach ochronnych, można zastosować następującą procedurę:
a) Komisja powiadamia Radę i Państwa Członkowskie o wszystkich decyzjach dotyczących środków ochronnych. Można postanowić, że przed podjęciem decyzji Komisja przeprowadzi konsultacje z Państwami Członkowskimi zgodnie z procedurami określonymi w każdym przypadku;
b) każde Państwo Członkowskie może przekazać Radzie decyzję Komisji, w terminie określonym w danym akcie podstawowym;
c) Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, może podjąć inną decyzję w terminie określonym w danym akcie podstawowym. Można również określić w akcie podstawowym, że Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, może potwierdzić, zmienić lub uchylić decyzję przyjętą przez Komisję. Jeśli Rada nie podejmie decyzji w wymienionym wyżej terminie, decyzję Komisji uważa się za uchyloną.
Artykuł 7
1. Każdy komitet przyjmuje na wniosek przewodniczącego swój własny regulamin wewnętrzny, przygotowany na podstawie standardowego regulaminu wewnętrznego opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.
W stopniu, w jakim to konieczne, istniejące komitety dostosują swój regulamin do standardowego.
2. Stosujące się do Komisji zasady i warunki publicznego dostępu do dokumentów odnoszą się do komitetów.
3. Parlament Europejski jest regularnie informowany przez Komisję o działaniach komitetów. W tym celu otrzymuje porządki obrad komitetów, przedłożone komitetom propozycje środków zmierzających do realizacji aktów przyjętych na mocy procedury określonej w art. 251 Traktatu, wyniki głosowań, wnioski z posiedzeń oraz wykazy organów i organizacji, do których należą członkowie komitetów, wyznaczeni przez Państwa Członkowskie. Parlament Europejski jest informowany za każdym razem, kiedy Komisja przekazuje Radzie środki lub propozycje środków, które mają być przyjęte w sposób zapewniający przejrzysty obieg dokumentów i pozwalający zidentyfikować przekazane informacje oraz poszczególne etapy procedury. [10]
4. Komisja w ciągu sześciu miesięcy od daty wejścia w życie niniejszej decyzji opublikuje w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich wykaz wszystkich komitetów, które pomagają Komisji w wykonywaniu uprawnień wykonawczych. Wykaz ten określa akt(-y) podstawowy(-e), na mocy którego(-ych) utworzono każdy z komitetów. Od roku 2000 Komisja przedstawia roczne sprawozdanie z prac komitetów.
5. Dane bibliograficzne wszystkich dokumentów przesłanych do Parlamentu Europejskiego zgodnie z ust. 3 zostaną udostępnione publicznie w rejestrze, który zostanie utworzony przez Komisję w roku 2001.
Artykuł 8
Jeśli Parlament Europejski określi w uzasadnionej rezolucji, że projekt środków wykonawczych, przyjęcie których jest rozważane i które zostały przedstawione komitetowi zgodnie z aktem podstawowym przyjętym na mocy art. 251 Traktatu przekracza uprawnienia wykonawcze przewidziane w akcie podstawowym, Komisja ponownie zbada proponowane środki. Komisja, uwzględniając rezolucję i w terminie określonym w stosowanej procedurze, może przedłożyć komitetowi nowy projekt środków, kontynuować realizację procedury lub przedłożyć projekt Parlamentowi Europejskiemu i Radzie na podstawie Traktatu.
Komisja informuje Parlament Europejski i komitet, o działaniach, które zamierza podjąć na podstawie rezolucji Parlamentu Europejskiego oraz o ich przyczynach.
Artykuł 9
Decyzja 87/373/EWG traci moc.
Artykuł 10
Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.
Sporządzono w Luksemburgu, dnia 28 czerwca 1999 r.
(*) Trzy oświadczenia do protokołu Rady odnoszące się do niniejszej decyzji są opublikowane w Dz.U. C 203, z 17.06., str. 1.
(1) Dz.U. C 279, z 8.09.1998, str. 5.
(2) Opinia wydana 6 maja 1999 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
(3) Dz.U. L 197, z 18.07.1987, str. 33.
[1] Motyw 5 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 1 decyzji Rady z dnia 17 lipca 2006 r. zmieniającej decyzję 1999/468/WE ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (Dz.Urz.UE L 200 z 22.07.2006, str. 11). Zmiana weszła w życie 23 lipca 2006 r.
[2] Motyw 7a dodany przez art. 1 pkt 2 decyzji Rady z dnia 17 lipca 2006 r. zmieniającej decyzję 1999/468/WE ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (Dz.Urz.UE L 200 z 22.07.2006, str. 11). Zmiana weszła w życie 23 lipca 2006 r.
[3] Motyw 10 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 3 decyzji Rady z dnia 17 lipca 2006 r. zmieniającej decyzję 1999/468/WE ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (Dz.Urz.UE L 200 z 22.07.2006, str. 11). Zmiana weszła w życie 23 lipca 2006 r.
[4] Art. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 4 decyzji Rady z dnia 17 lipca 2006 r. zmieniającej decyzję 1999/468/WE ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (Dz.Urz.UE L 200 z 22.07.2006, str. 11). Zmiana weszła w życie 23 lipca 2006 r.
[5] Art. 2 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 5 lit. a) decyzji Rady z dnia 17 lipca 2006 r. zmieniającej decyzję 1999/468/WE ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (Dz.Urz.UE L 200 z 22.07.2006, str. 11). Zmiana weszła w życie 23 lipca 2006 r.
[6] Art. 2 ust. 2 dodany przez art. 1 pkt 5 lit. b) decyzji Rady z dnia 17 lipca 2006 r. zmieniającej decyzję 1999/468/WE ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (Dz.Urz.UE L 200 z 22.07.2006, str. 11). Zmiana weszła w życie 23 lipca 2006 r.
[7] Art. 4 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 6 decyzji Rady z dnia 17 lipca 2006 r. zmieniającej decyzję 1999/468/WE ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (Dz.Urz.UE L 200 z 22.07.2006, str. 11). Zmiana weszła w życie 23 lipca 2006 r.
[8] Art. 5 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 6 decyzji Rady z dnia 17 lipca 2006 r. zmieniającej decyzję 1999/468/WE ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (Dz.Urz.UE L 200 z 22.07.2006, str. 11). Zmiana weszła w życie 23 lipca 2006 r.
[9] Art. 5a dodany przez art. 1 pkt 7 decyzji Rady z dnia 17 lipca 2006 r. zmieniającej decyzję 1999/468/WE ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (Dz.Urz.UE L 200 z 22.07.2006, str. 11). Zmiana weszła w życie 23 lipca 2006 r.
[10] Art. 7 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 8 decyzji Rady z dnia 17 lipca 2006 r. zmieniającej decyzję 1999/468/WE ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (Dz.Urz.UE L 200 z 22.07.2006, str. 11). Zmiana weszła w życie 23 lipca 2006 r.