Fakt sąsiedztwa z terenem objętym zmianami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie może być równoznaczny z automatycznym uznaniem, że zmiany te powadzą do naruszenia jego prawnie chronionego interesu lub uprawnienia. Konieczne jest tu dokonanie niezbędnej konkretyzacji i indywidualizacji dobra prawnego zagrożonego zmianami planu, a nie powołanie się jedynie na potencjalne i hipotetyczne
Jeżeli wartość nieruchomości ulega obniżeniu w związku z uchwaleniem lub zmianą miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a właściciel lub użytkownik wieczysty zbywa tę nieruchomość i nie skorzystał z praw, o których mowa w art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./, może żądać od gminy odszkodowania równego obniżeniu wartości
1. Artykuł 41 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./ nie wprowadza przesłanek, od których spełnienia przepis prawa uzależnia przyznanie w sprawie statusu "zainteresowanego". Nie oznacza to jednak wyłączenia obowiązku badania czy wniosek o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu pochodzi od podmiotu zainteresowanego w sprawie
Regulamin dostarczania wody i odprowadzania ścieków jest powszechnie obowiązującym aktem prawa miejscowego. Normy prawa powszechnie obowiązującego nie mogą być ustanowione w formie załącznika do uchwały.
Decyzja wydana na podstawie art. 66 ustawy z dnia z 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie tworzy dla właściciela obiektu lub jego zarządcy nowego obowiązku tylko precyzuje ustawowy obowiązek i dodaje element pozwalający na skuteczne egzekwowanie jego wykonalności.
Osoba sprawująca nadzór inwestorski nie należy do kręgu adresatów decyzji, o której mowa w art. 48 i art. 51 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./.
Według rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 1 marca 1999 r. w sprawie zakresu trybu i zasad uzgadniania projektu budowlanego pod względem ochrony przeciwpożarowej /Dz.U. nr 22 poz. 206/ uzgodnienia wymagają projekty budowlane budynków użyteczności publicznej oraz zamieszkania zbiorowego lub ich części w których mogą przebywać ludzie w grupach o liczebności powyżej 50 osób
Działalność polegająca na odpłatnym świadczeniu, na podstawie odrębnych umów, podmiotom innym niż gmina, usług dotyczących zarządzania nieruchomościami nie wchodzi w zakres zadań własnych gminy wymienionych w art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /t.j. Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./, ma charakter komercyjny i jako taka wykracza poza zadania o charakterze użyteczności publicznej
1. Zakaz zabudowy terenu musi być wyraźny i nie można go domniemywać w drodze interpretacji przepisów ogólnych planu zagospodarowania przestrzennego. 2. Budowa zagrody rolnej nie zmienia przeznaczenia gruntów pod budynkami oraz urządzeniami i grunty takie nie tracą charakteru gruntu rolnego.
Roboty budowlane polegające na posadowieniu zbiornika na gaz płynny oraz wykonanie przyłącza gazowego i wewnętrznej instalacji gazowej wraz z montażem pieca gazowego, nie mogą być realizowane w budynku mieszkalnym będącym samowolą budowlaną.
Przepis art. 21 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego /Dz.U. 2001 nr 71 poz. 733/ nie upoważnia rady gminy do określenia minimalnego dochodu gospodarstwa domowego, bez uzyskiwania którego zawarcie umowy najmu lokalu na czas nieoznaczony i lokalu socjalnego byłoby niedopuszczalne.
Przez pojęcie "remontu" /art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego a nie stanowiących bieżącej konserwacji. Przy czym przy remoncie dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych, niż użyto w stanie pierwotnym
Art. 61 i art. 66 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ odnoszą się do obiektów budowlanych do których niewątpliwie należy zaliczyć linię energetyczną SN, natomiast w przypadku spełnienia przesłanek zawartych w art. 66 cyt. ustawy właściwy organ zobowiązany jest do interwencji, albowiem celem tej regulacji jest zapewnienie bezpiecznego użytkowania
Przepis art. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ nakładający obowiązek właściwego projektowania obiektu budowlanego, w sposób zapewniający określony ład architektoniczny, jakkolwiek może łączyć się w praktyce z przepisami dotyczącymi rozwiązań zapewniających ochronę interesów osób trzecich, stanowi odrębną normę prawną, regulującą zasady projektowania
Decyzja zatwierdzająca projekt budowlany i udzielająca pozwolenia na budowę oraz decyzja ustalająca warunki zabudowy i zagospodarowania terenu są to tzw. decyzje związane, co oznacza, że niezależnie od charakteru i skali zamierzonej inwestycji, kiedy realizacja robót budowlanych wymaga decyzji o pozwoleniu na budowę /art. 28 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz
Decyzja udzielająca pozwolenia na wznowienie robót budowlanych musi być oparta na ocenie, czy dany obiekt spełnia wszystkie wymagania techniczno-budowlane, określone przede wszystkim w rozporządzeniu Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 140 ze zm./ oraz art
Skoro ustawodawca przewiduje ochronę interesów osób trzecich, to ochrona ta dotyczy nie tylko takich osób, jak na przykład właściciele sąsiednich nieruchomości, ale również osób takich, jak mieszkańcy wzniesionych budynków mieszkalnych, osoby faktycznie finansujące daną inwestycję, w celu zaspokojenia społecznie uzasadnionych potrzeb mieszkaniowych, a nie ponoszące żadnej odpowiedzialności za ewentualne
1. W rozstrzygnięciu nadzorczym nie wystarczy podać, iż dany przepis został naruszony, ale konieczne jest wykazanie, na czym to naruszenie polega i w czym się wyraża. 2. Rozporządzenie wojewody w sprawie zatwierdzenia planu ochrony parku krajobrazowego niewątpliwie jest aktem wykonawczym do ustawy o ochronie przyrody. Dlatego, na podstawie art. 11 ustawy z dnia 7 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o
Wadliwość decyzji polegająca na niewłaściwym oznaczeniu stron /adresatów/ nie jest oczywistą omyłką w rozumieniu art. 113 par. 1 Kpa, a zatem nie podlega sprostowaniu w trybie tego przepisu.
Obowiązek zapłaty jednorazowej opłaty /renty planistycznej/ pobieranej w razie zbycia nieruchomości, której wartość w związku z uchwaleniem nowego lub zmienionego planu wzrosła, wyklucza możliwość ustalenia w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego zerowej stawki procentowej służącej naliczaniu tej opłaty.
1. Pomiędzy postępowaniem o wydanie pozwolenia na zmianę sposobu użytkowania obiektu a postępowaniem o przywrócenie do stanu pierwotnego tego obiektu nie zachodzi związek tego rodzaju, że od rozstrzygnięcia w sprawie o przywrócenie do stanu pierwotnego przedmiotowego obiektu należy możliwość rozpoznania sprawy o wydanie pozwolenia na zmianę sposobu jego użytkowania. Są to dwie odrębne sprawy, dotyczące
Za należyty stan techniczny obiektu budowlanego należy uznać stan jego sprawności technicznej jako całości oraz jego elementów instalacji oraz urządzeń odpowiadających wymaganiom prawa w tym przepisom techniczno-budowlanym. Natomiast należyty stan estetyczny obiektu budowlanego to dobry stan elewacji budynku i jego wygląd, w tym poszczególnych jego elementów.
By dokonać oceny czy stan, o którym mowa w art. 62 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ występuje należy przeprowadzić postępowanie wyjaśniające celem dokonania konkretnych ustaleń zarówno co do rodzaju obiektu budowlanego, jego stanu technicznego, ewentualnych zagrożeń wynikających z tego stanu - i dopiero po wnikliwej ocenie dokonanej w aspekcie wskazanych
Nie może dojść do zainicjowania kolejnego etapu procesu budowlanego /wynikającego z art. 50 i art. 51 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ w sytuacji, gdy inwestor nie dysponuje ani decyzją o ustaleniu warunków zabudowy, ani decyzją o pozwoleniu na budowę. Rozstrzygnięcie podjęte w trybie art. 51 legalizowałoby w takim przypadku dotychczasowe roboty inwestora
