Ocena renomowanych znaków towarowych wymaga niższego stopnia podobieństwa. Chociaż z punktu widzenia konsumenta sporne oznaczenia mogą mieć różne znaczenia, sądy powinny również oceniać ich podobieństwa graficzne lub fonetyczne. Podobieństwo pojęciowe waży zatem w równym stopniu fonetycznie lub graficznie przy ocenie naruszenia renomowanych znaków towarowych. Sama konceptualna odmienność nie może wyeliminować
Użycie znaku towarowego należącego do innej osoby jest niezbędne do wskazania przeznaczenia towaru wtedy, gdy stanowi ono jedyny sposób dostarczenia konsumentom kompletnej informacji o możliwym zastosowaniu danego towaru. Kwestia ta wymaga badania w każdej sprawie.
Przy porównywaniu sposobu badania niedozwolonego podobieństwa znaku zgłoszonego do zarejestrowanych znaków wcześniejszych przeprowadzanego na etapie rejestracji a oceną dokonywaną w postępowaniu o udzielenie ochrony znakowi zarejestrowanemu, zwraca się uwagę, że o ile kontrola dokonywana w postępowaniu rejestracyjnym dotyczy abstrakcyjnie ujętej możliwości wprowadzenia w błąd, o tyle w postępowaniu
Producent nie może blokować dystrybucji przepakowanego produktu, jeżeli nie zmienił on swoich właściwości, a wygląd opakowania nie narusza interesów producenta.
Wprowadzanie przez pozwaną do obrotu produktów, których element dominujący w oznaczeniu produktu jest bardzo zbliżony do znaku towarowego powoda rodzi ryzyko wprowadzenia w błąd co do pochodzenia jej produktu.
Wyrażenie obcojęzyczne może być uznane za opisowe również w języku polskim, jeżeli dla odbiorcy docelowego towarów oznaczonych takim wyrażeniem może ono brzmieć tylko opisowo, ze względu na powszechne używanie tego wyrażenia zamiennie ze słowem polskim albo tylko w języku obcym, ze względu na brak odpowiednika polskiego lub jego nieużywanie dla oznaczenia rodzajowego, jednakże nie wtedy, gdy zarejestrowany
Jeżeli między tymi samymi stronami toczą się przed dwoma polskimi sądami sprawy, w których powód występuje wobec pozwanego z identycznymi roszczeniami z tytułu naruszenia praw do identycznych znaków towarowych, z których jeden jest chroniony prawem z rejestracji wspólnotowego znaku towarowego, a drugi krajowym prawem ochronnym na znak towarowy, zachodzi przedmiotowa tożsamość roszczeń w rozumieniu
