Wolność zgromadzeń jako jedna z cech demokratycznego ustroju państwa, zobowiązuje organy administracji publicznej, przy rozpoznawaniu zawiadomienia organizatora zgromadzenia w trybie art. 7 ustawy z dnia 5 lipca 1990 r. - Prawo o zgromadzeniach /Dz.U. nr 51 poz. 297 ze zm./ do oceny zawiadomienia pod kątem art. 7 i art. 8 ustawy, jednakże ocena, czy odbycie zgromadzenia może zagrażać życiu lub zdrowiu
Całkowicie niezasadne i wynikające z błędnego rozumienia treści art. 45 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej jest podniesienie w toku rozprawy przez pełnomocnika Skarżącego, iż postanowienie Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców stwierdzające uchybienie terminu do wniesienia odwołania zamyka Stronie drogę do rozpoznania sprawy przez sąd. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu
1. Dokonana przez skarżącego w 2003 r. sprzedaż lokalu użytkowego jest zdarzeniem, które na gruncie obowiązującej wówczas ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ zrodziło obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług. W przypadku sprzedaży lokali i budynków, obowiązek podatkowy powstawał z chwilą otrzymania całości lub części
Decyzja wydana na podstawie par. 19 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie podatku akcyzowego /Dz.U. nr 119 poz. 1259 ze zm./ narusza prawo materialne. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2005 r. na rozprawie sprawy ze skargi Bartosza S. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia 16 grudnia 2004 r. (...) w przedmiocie
Podatnicy, których dotyczy orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 25 czerwca 2002 r., stwierdzające niezgodność art. 1 pkt 8 w związku z art. 3 ustawy z dnia 20 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 95 poz. 1100/ z art. 2 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 78 poz. 483/ w zakresie, w jakim
1. Nie można utożsamiać ze sobą norm o zadaniach i norm określających kompetencje do działań władczych. 2. Szczególnie niedopuszczalne jest odmienne regulowanie prawem miejscowym tych spraw, które już wcześniej uregulowała ustawa. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 lipca 2005 r sprawy ze skargi Wojewody M. na uchwałę Rady Miejskiej w M. z dnia 29 marca 2004
Przepis par. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 156 poz. 1024 ze zm./ został wydany na podstawie upoważnienia ustawowego sprzecznego z art. 92 ust. 1 i art. 217 Konstytucji RP. Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi "G.-O." Polska sp. z o.o. w K. na
Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym /t.j. Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1592 ze zm./ nie określa rodzajów naruszeń prawa skutkujących nieważnością uchwały, a jedynie wskazuje, że granicą tą jest nieistotne naruszenie prawa. Stwarza to po stronie organu nadzoru obowiązek wnikliwej oceny stanu prawnego wynikającego z podjętej uchwały i w przypadku podjęcia wobec niej stosownego rozstrzygnięcia
Rada gminy jest uprawniona jedynie do obniżenia na obszarze gminy ceny skupu żyta, przyjętej jako podstawa obliczenia podatku rolnego, podanej w komunikacie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie - po rozpoznaniu 21 czerwca 2005 r. na rozprawie sprawy ze skargi Gminy N. na uchwałę Regionalnej Izby Obrachunkowej w Rzeszowie z 11 stycznia 2005 r. (...) w przedmiocie
Z regulacji przepisu art. 86 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./ wynika, że wojewoda jest organem nadzoru we wszystkich sprawach, które nie należą do kompetencji Prezesa Rady Ministrów, ani do regionalnej izby obrachunkowej. Domniemanie kompetencji wojewody powoduje, że pojęcia "spraw finansowych", o których mowa w art. 171 ust. 2 Konstytucji RP
Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej /Dz.U. 1997 nr 9 poz. 43 ze zm./ rada gminy może wybrać formę organizacyjno-prawną prowadzenia gospodarki komunalnej, ale tylko w zakresie podmiotów komunalnych, w pozostałych zaś przypadkach, tj. powierzając wykonywanie zadań gospodarki komunalnej podmiotowi zewnętrznemu, nie może wskazać podmiotu o określonej formie
Przepis par. 18 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1999 r. w sprawie podatku akcyzowego /Dz.U. nr 105 poz. 1197 ze zm./ w zw. z art. 35 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ jest niezgodny z art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, co nie oznacza, że podatnikowi przysługuje zwrot nadpłaconego podatku akcyzowego
Poza zakresem hipotezy przepisu art. 11 ust. 1 in fine ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm./ są umowy zawierane pomiędzy jednym z podmiotów powiązanych a podmiotem niezależnym nawet wtedy, gdy ten podmiot powiązany zawiera kontrakt pod wpływem i na warunkach narzuconych przez podmiot kontrolujący podatnika. Wojewódzki Sąd Administracyjny
Wskazać należy, że obcojęzyczne dokumenty, bez ich urzędowego przetłumaczenia na język polski, w świetle art. 75 par. 1 Kpa, nie mogą być uznane za dowód w sprawie, gdyż posługiwanie się nimi w postępowaniu prowadzonym przez organ administracji publicznej jest sprzeczne z prawem. Przepis art. 27 Konstytucji RP oraz art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 7 października 1999 r. o języku polskim /Dz.U. nr 90 poz.
