Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 października 2005 r., sygn. III SA/Wa 2251/05

Podatnicy, których dotyczy orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 25 czerwca 2002 r., stwierdzające niezgodność art. 1 pkt 8 w związku z art. 3 ustawy z dnia 20 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 95 poz. 1100/ z art. 2 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 78 poz. 483/ w zakresie, w jakim nie przewiduje on regulacji przejściowych niezbędnych dla zapewnienia ochrony interesów prowadzących zakłady pracy chronionej, którzy w zaufaniu do dotychczasowych przepisów rozpoczęli realizację długookresowych przedsięwzięć na rzecz osób niepełnosprawnych zatrudnionych w ich zakładach - mogą ubiegać się, na podstawie art. 190 ust. 4 Konstytucji RP, o stwierdzenie nadpłaty w podatku od towarów i usług podlegającej zwrotowi. Przepisami określającymi zasady i tryb postępowania, o których mowa w art. 190 ust. 4 Konstytucji RP, są przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /t.j. Dz.U. 2005 nr 8 poz. 60 ze zm./, które regulują instytucję nadpłaty.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 października 2005 r. sprawy ze skargi "D." Sp. z o.o. w W. na decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia 29 listopada 2002 r. (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług - uchyla zaskarżoną decyzję;

Zaskarżoną decyzją z dnia 29 listopada 2002 r. Izba Skarbowa w W. utrzymała w mocy decyzję z dnia 23 września 2002 r., na mocy której Urząd Skarbowy W. odmówił D. sp. z o.o. w W., dalej zwanej Spółką, stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług za okres od stycznia do kwietnia 2002 roku.