W sytuacji, gdy strona nie określa nadzwyczajnego trybu rozpatrzenia sprawy, powołując się jednocześnie na wadliwość wydanego w sprawie rozstrzygnięcia zawartego w decyzji ostatecznej, organ administracji powinien wybrać w interesie strony ten tryb, który umożliwiałby merytoryczną ocenę jej argumentów.
Zgoda na wejście w teren jest skuteczna wówczas, jeśli pochodzi od osoby uprawnionej, a taką osobą jest m.in. właściciel nieruchomości. Wypis z rejestru gruntu nie jesteś dowodem własności nieruchomości, nie zastępuje ani ostatecznej decyzji komunalizacyjnej, ani odpisu z księgi wieczystej. Dokument taki jednak stwarza domniemanie istnienia prawidłowego tytułu własności.
Ochrona interesów osób trzecich w postępowaniu o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu może następować tylko w takim zakresie w jakim nie jest objęta regulacjami ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./, a więc w granicach określonych ustaleniami planu zagospodarowania przestrzennego lub przepisów szczególnych /w sytuacji gdy takiego
Na etapie ustalenia warunków zabudów i zagospodarowania terenu, nie jest konieczne jest legitymowanie się przez inwestora posiadaniem określonego areału gruntów. Z wnioskiem o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, może wystąpić każdy i warunki te można wydać więcej niż jednemu wnioskodawcy /art. 46 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym - t.j. Dz.U. 1999
1. Postanowienie wydane na podstawie art. 89 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ jest postanowieniem dowodowym, wydawanym w ramach prowadzonego postępowania merytorycznego i jako takie nie może stanowić tytułu uprawniającego do wszczęcia i prowadzenia egzekucji administracyjnej. 2. Zgodnie z art. 29 par. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r.
Przepis art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ dotyczy takich budów, ale których nie jest wymagane uzyskanie pozwolenia na budowę a jedynie konieczne jest dokonanie zgłoszenia zamiaru budowy. Na jego podstawie w żaden sposób nie można wyprowadzić wniosku, że skarżący nabyli prawo do budowy w innej odległości niż wynika to z obowiązujących
1. Taryfa jest konsekwencją i wykonaniem regulaminu zaopatrzenia w wodę. 2. Ustalając taryfę, związek międzygminny działał z pozycji przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego. Wcześniej powinien był uzyskać od gminy /nie będącej członkiem związku/ regulamin zaopatrzenia w wodę odbiorców na terenie gmin. Skoro tak się nie stało, to nie miał kompetencji do rozciągania na teren tej gminy swej taryfy
Artykuł 19 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków /Dz.U. 2001 nr 72 poz. 747/ stwierdza w szczególności, że rada gminy, po dokonaniu analizy projektów regulaminów dostarczania wody i odprowadzania ścieków, opracowanych przez przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjne, uchwala regulamin dostarczania wody i odprowadzania ścieków (...) obowiązujący
1. Opinia jest oceną faktów z użyciem ustawowych lub subiektywnych kryteriów opiniującego, która nie wiąże organu rozstrzygającego sprawę. Organ ten powinien tylko rozważyć argumenty zawarte w opinii i dokonać ich swobodnej oceny. 2. Uzgodnienie wiąże organ decydujący w postępowaniu głównym. Treść stanowiska zajętego przez organ uzgadniający przesądzić może o treści decyzji, która wydana jest po uzgodnieniu
Dopiero wszczęcie postępowania rozgraniczeniowego, nakłada na organy administracji obowiązek rozważenia, czy domniemanie prawdziwości dokumentu ewidencyjnego, może zostać podważone w postępowaniu rozgraniczeniowym - co w konsekwencji może prowadzić do zawieszenia postępowania na podstawie art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa.
Najemca lokalu w budynku nie może być stroną w postępowaniu administracyjnym, toczącym się na podstawie art. 66 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./, w sprawie nieodpowiedniego stanu technicznego obiektu budowlanego. Nie może zatem skutecznie podnosić zarzutu bezczynności organu w tej sprawie. Może natomiast w oparciu o przepisy prawa cywilnego dochodzić
Organ administracji publicznej zobowiązany jest do uwierzytelnienia lub wydania z akt sprawy potwierdzonych odpisów, jeżeli wniosek składa strona mająca ważny interes w ich uzyskaniu. Zanim organ odmówi wydania dokumentów, powinien sprawdzić uprawnienie wnioskującego.
Art. 36a ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ jest przepisem szczególnym w rozumieniu art. 163 Kpa, gdyż precyzuje przesłankę wydania decyzji o pozwoleniu na budowę, którą stanowi zmiana warunków pozwolenia na budowę określonych w ostatecznej decyzji.
1. Organ orzekając w decyzji o niezbędności wejścia na teren sąsiedniej nieruchomości /art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ powinien określić termin korzystania z cudzej nieruchomości /dla zabezpieczenia interesów właściciela sąsiedniej nieruchomości/, ale może go określić od daty ostateczności tej decyzji np. przez wskazanie ilości
Bezprzedmiotowość postępowania administracyjnego, o której mowa w art. 105 par. 1 Kpa to brak przedmiotu postępowania. Tym przedmiotem jest zaś konkretna sprawa, w której organ administracji państwowej jest władny i jednocześnie zobowiązany rozstrzygnąć na podstawie przepisów prawa materialnego o uprawnieniach lub obowiązkach indywidualnego podmiotu. Sprawa administracyjna jest więc konsekwencją istnienia
1. Budowa kościoła na terenie o podstawowym przeznaczeniu dla zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej i jednorodzinnej z usługami z zakresu podstawowego i zielenią osiedlową z dopuszczalną funkcją - administracja, rzemiosło nieuciążliwe, handel detaliczny dopuszcza budowę obiektu służącego do zaspokajania potrzeb religijnych. Taki obiekt jest elementem infrastruktury społecznej - a zatem budowa kościoła
1. Teren netto - to suma powierzchni zabudowy wszystkich budynków oraz powierzchni zieleni przydomowej, placyków gospodarczych, dojazdów, dojść i parkingów powierzchniowych bez wydzielonych działek usług publicznych. 2. Wskaźnik intensywności zabudowy mieszkaniowej stanowi wynik dzielenia sumy powierzchni wszystkich kondygnacji mieszkalnych /naziemnych - liczona w zewnętrznym obrysie murów/ przez powierzchnię
Zgodnie z art. 29 par. 1 i par. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. postępowaniu egzekucyjnym w administracji /t.j. Dz.U. 2002 nr 110 poz. 968 ze zm./ organ egzekucyjny ma obowiązek z urzędu badać dopuszczalność egzekucji administracyjnej i jeżeli obowiązek, którego tytuł wykonawczy dotyczy, nie podlega egzekucji administracyjnej, organ egzekucyjny nie przystępuje do egzekucji.
Skoro w postępowaniu administracyjnym o udzielenie pozwolenia na budowę organ bada, czy w wyniku realizacji inwestycji może dojść do naruszenia interesu osób trzecich, ale tylko w zakresie ewentualnego naruszenia norm z zakresu Prawa budowlanego i warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki, to w postępowaniu o nałożenie obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę odnośnie zamierzonej inwestycji
Jeżeli sprawa użytkowania obiektu budowlanego będzie dopiero przedmiotem rozstrzygnięcia organu administracji, a w obrocie prawnym funkcjonuje decyzja organu o zgłoszeniu sprzeciwu odnośnie zamiaru o przystąpieniu do użytkowania obiektu budowlanego, to przesądzenie o możliwości użytkowania takiego obiektu w zaświadczeniu nie jest dopuszczalne.
Na terenie Polski zakaz stosowania wyrobów zawierających azbest wprowadziła ustawa z dnia 19 czerwca 1997 r. o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest /Dz.U. nr 101 poz. 628 ze zm./.
Jeżeli przedmiotem żądania zwrotu jest tylko oznaczona część z niewykorzystanego na cel wywłaszczenia obszaru wywłaszczonej nieruchomości, za którą odszkodowanie wypłacone było w formie pieniężnej, nie powstaje obowiązek zwrotu nieruchomości zamiennej przyznanej w ramach odszkodowania za tę część wywłaszczonej nieruchomości, która nie jest także wykorzystana na cel wywłaszczenia, ale nie jest też przedmiotem
1. Strona postępowania administracyjnego, ustanawiająca pełnomocnika, chroni się przed skutkami nieznajomości prawa, a jeżeli organ administracji pomija pełnomocnika w toku czynności postępowania administracyjnego, to niweczy skutki staranności strony w dążeniu do ochrony swych praw i interesów oraz otrzymania takiej ochrony prawnej, jaką powinna ona uzyskać w państwie prawa. 2. Od dnia powiadomienia
Nie może stanowić o prawnym tytule dostępu do drogi publicznej ani wyrok wydany w sprawie o ochronę posiadania, gdyż w takiej sprawie nie bada się prawa służebności przejazdu a jedynie fakt jej wykonywania, ani tym bardziej postanowienie o zawieszeniu postępowania o ustanowienie drogi koniecznej, gdzie w uzasadnieniu pisze się o projektowanym przebiegu drogi koniecznej, a służebności takiej jeszcze
