Postanowienie NSA z dnia 12 lipca 2024 r., sygn. II GZ 307/24
Dla stwierdzenia złej wiary zgłaszającego znak towarowy - w rozumieniu art. 131 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (t.j. Dz.U. z 2003 r., Nr 119, poz. 1117 ze zm.; dalej: p.w.p.; obecnie art. 129(1) ust. 1 pkt 6 p.w.p.) - kluczowa jest nieuczciwość jego zachowania, którą należy kwalifikować – w oparciu o całokształt okoliczności sprawy - biorąc pod uwagę wykorzystanie
Zgodnie z art. 90 ust. 1 pkt 3 ustawy - Prawo własności przemysłowej, patent wygasa na skutek nieuiszczenia w przewidzianym terminie opłaty okresowej, a maksymalne zwolnienie od opłat może obejmować jedynie 10 lat od zgłoszenia wynalazku.
Podobieństwo znaków towarowych w zakresie fonetycznym, wizualnym oraz znaczeniowym, które prowadzi do ryzyka konfuzji konsumentów co do źródła pochodzenia towarów, uzasadnia uznanie sprzeciwu wobec rejestracji znaku towarowego jako zasadnego.
W przypadku oceny podobieństwa znaków towarowych kluczowe jest rozpatrywanie podobieństwa zarówno pod względem fonetycznym, znaczeniowym jak i wizualnym, a także identyczności towarów i usług, do których znaki te są przeznaczone.
Oznaczenie, które wskazuje bezpośrednio, wyraźnie i jednoznacznie na cechy usług, dla których ma być przeznaczone, ma charakter opisowy i nie posiada zdolności odróżniającej, co wyklucza możliwość udzielenia na nie prawa ochronnego.
W przypadku częściowego uwzględnienia żądań, stroną wygrywającą pozostaje ta, która przegrała tylko w nieznacznej części, co uzasadnia obciążenie przeciwnika kosztami postępowania zgodnie z art. 100 k.p.c.
Znak towarowy, aby mógł być zarejestrowany i objęty prawem ochronnym musi posiadać zdolność odróżniającą towar lub usługę jednego przedsiębiorstwa od towarów lub usług innego przedsiębiorstwa, a także nie może być wyłącznie deskryptywny w stosunku do oferowanych towarów i usług.
Awaria systemu komputerowego spowodowana przerwą w dostawie prądu sama w sobie nie stanowi nadzwyczajnych okoliczności uzasadniających zawieszenie biegu terminu na złożenie dokumentu pierwszeństwa, jeżeli niedopatrzenie to nastąpiło na skutek niezachowania należytej staranności przez pełnomocnika strony.