Postanowienie SN z dnia 23 listopada 2021 r., sygn. III USK 240/21
-
Postanowienie SN z dnia 8 lipca 2021 r. II PSK 109/21
Przewidziana w art. 38 § 1 k.p. forma pisemna dotyczy zarówno zawiadomienia o zamiarze wypowiedzenia, jak i podania przyczyny, która uzasadnia, zdaniem pracodawcy, zwolnienie pracownika.
-
Postanowienie SN z dnia 26 maja 2021 r., sygn. I KZP 15/20
O tym, czy daną placówkę obowiązuje zakaz handlu niedzielnego i świątecznego, decyduje treść wpisu dotyczącego przeważającej działalności w rejestrze REGON.
-
Postanowienie SN z dnia 15 kwietnia 2021 r., III PSK 40/21
Pracownik, który odwołuje się od wypowiedzenia umowy o pracę i domaga się przywrócenia do pracy, powinien liczyć się z obowiązkiem zwrotu odprawy związanej z rozwiązaniem stosunku pracy.
-
Postanowienie SN z dnia 24 marca 2021 r., sygn. III PSK 59/21
Samo wdrożenie instrukcji nie zwalnia pracodawcy z odpowiedzialności, o ile ustali się, że miejsce pracy było nieprzygotowane. Zakres ochrony pracownika nie może być iluzoryczny, zwłaszcza w razie wykonywania pracy obarczonej dużym ryzykiem. Instrukcje powinny zawierać praktyczne zagrożenia i w sposób klarowny uzmysławiać pracownikowi, także doświadczonemu, stopień ryzyka i zagrożeń.
-
Postanowienie SN z dnia 21 stycznia 2021 r., sygn. III PSK 8/21
Określony w art. 52 § 2 k.p. termin rozpoczyna swój bieg z chwilą powzięcia przez pracodawcę lub osobę go reprezentującą wiarygodnej informacji o naruszeniu przez pracownika obowiązków pracowniczych. Istotne jest zatem, kiedy pracodawca miał możliwość sprawdzenia i przekonania się o słuszności obciążających pracownika zarzutów, nie zaś moment, w którym uzyskał informacje o jego nagannym zachowaniu.
-
Postanowienie SN z dnia 15 grudnia 2020 r., sygn. III PK 24/20
Pracownicy zatrudnieni na stanowiskach kierowniczych dysponują swobodą w zakresie organizowania swojego czasu pracy i często decydują się o pozostaniu w pracy ponad obowiązujące normy. Ponieważ mają tę swobodę, rzeczywiście nie istnieje podstawa do przyznania im wynagrodzenia i dodatku za pracę nadliczbową. Jeśli jednak konieczność wykonywania pracy nadliczbowej wynika nie tyle z autonomicznej decyzji
-
Postanowienie SN z dnia 17 listopada 2020 r., sygn. II UK 396/19
Dla objęcia obowiązkiem ubezpieczenia społecznego, osoba zgłaszająca się do ubezpieczenia musi wykazać istnienie stosunku prawnego, będącego na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy systemowej tytułem ubezpieczenia. Takim stosunkiem jest - gdy chodzi o ubezpieczenie pracownicze (art. 6 ust. pkt 1 ustawy) - nawiązanie stosunku pracy, które wykazuje się umową o pracę, przy czym okoliczności zawarte w takiej
-
Postanowienie SN z dnia 21 października 2020 r., sygn. I PK 188/19
Gramatyczna wykładnia art. 264 § 1 k.p. nie pozwala stwierdzić, że odwołanie wniesione w terminie 7 dni od doręczenia pisma wypowiadającego jest bezskuteczne, gdy pracownik nie określił w nim prawidłowo pozywanego pracodawcy.
-
Postanowienie SN z dnia 7 października 2020 r., sygn. II PK 134/19
Uzasadnioną przyczyną rozwiązania z pracownikiem umowy o pracę w trybie art. 52 § 1 pkt 1 k.p. nie musi być jedynie zawinione uchybienie pracownicze wywołujące istotną szkodę majątkową w mieniu pracodawcy. Taką przyczyną może być także zawinione działanie pracownika powodujące zagrożenie interesów pracodawcy.
-
Postanowienie SN z dnia 7 października 2020 r., sygn. II PK 158/19
Dla skutecznego rozwiązania za wypowiedzeniem stosunku pracy z mianowanym nauczycielem akademickim z innych ważnych przyczyn przepis art. 125 ustawy o szkolnictwie wyższym wymaga zasięgnięcia opinii wskazanego w statucie organu kolegialnego uczelni. Wymóg ten został wprowadzony w miejsce obowiązku uzyskania zgody tego organu, wymaganego w poprzednio obowiązującym brzmieniu art. 125 (tj. przed nowelizacją
-
Postanowienie SN z dnia 29 września 2020 r., sygn. III PK 193/19
Dopuszcza się stosowanie art. 66 § 2 k.c. w zakresie umów zawieranych pomiędzy pracownikami a pracodawcami.
-
Postanowienie SN z dnia 29 września 2020 r. II UK 232/19
W orzecznictwie Sądu Najwyższego widoczna jest tendencja do uznawania za pracodawcę, w złożonych strukturach organizacyjnych, niższego szczebla tej struktury. Na przykład, jeżeli spółka prawa handlowego ma oddziały w różnych miejscowościach, to one są zazwyczaj uważane za pracodawców, a nie spółka, mimo że ona jest osobą prawną. Nie inaczej jest w innych podmiotach, które należą choćby do Skarbu Państwa
-
Postanowienie SN z dnia 29 września 2020 r., sygn. III PZP 3/20
Zgodnie z art. 123 § 2 k.k.w. skazanego zatrudnia się na podstawie skierowania do pracy albo umożliwia się skazanemu wykonywanie pracy zarobkowej w ramach umowy o pracę, umowy zlecenia, umowy o dzieło, umowy o pracę nakładczą lub na innej podstawie prawnej. W szczególności więc podstawą zatrudnienia skazanego może być administracyjnoprawny (publicznoprawny) akt skierowania skazanego do pracy albo umowa
-
Postanowienie SN z dnia 22 września 2020 r., sygn. I PK 226/19
W sytuacji, gdy mamy do czynienia z jedynym wspólnikiem spółki i członkiem jej zarządu, ewentualny status takiej osoby jako wykonawcy pracy byłby zdominowany przez status właścicielski do tego stopnia, że stałby się jego funkcjonalnym elementem, służącym głównie kompleksowej obsłudze kapitału. Uznanie, że jedyny (czy nawet zdecydowanie większościowy) udziałowiec w spółce mógłby w takich warunkach pełnić
-
Postanowienie SN z dnia 26 sierpnia 2020 r., sygn. III UK 372/19
Dla objęcia ubezpieczeniem społecznym z tytułu wykonywania pracy zasadnicze znaczenie ma nie to, czy umowa o pracę została zawarta, lecz to, czy strony umowy pozostawały w stosunku pracy (art. 8 ust. 1 ustawy systemowej). O tym, czy strony istotnie w takim stosunku pozostawały i stosunek ten stanowi tytuł ubezpieczeń społecznych, nie decyduje natomiast samo formalne zawarcie umowy o pracę, wypłata
-
Postanowienie SN z dnia 19 sierpnia 2020 r., sygn. II PK 96/19
Jeśli z istoty zatrudnienia wynika konieczność przemieszczania się, to należy uznać, że czynnik ten jest elementem procesu pracy. Oznacza to, że poruszanie się pracownika w granicach umownego miejsca wykonywania pracy, w celu wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy, mieści się w zakresie desygnatów pojęcia pozostawanie w dyspozycji pracodawcy w rozumieniu art. 128 § 1 k.p. Oznacza
-
Postanowienie SN z dnia 5 sierpnia 2020 r., sygn. II PK 53/19
Sąd, uznając zachowanie danego podmiotu za nadużycie prawa, musi więc wykazać, że w danej indywidualnej i konkretnej sytuacji, wyznaczone przez obowiązujące normy prawne typowe zachowanie podmiotu korzystającego ze swego prawa jest ze względów moralnych wyznaczających zasady współżycia społecznego - niemożliwe do zaakceptowania, ponieważ w określonych, nietypowych okolicznościach zagraża podstawowym
-
Postanowienie SN z dnia 16 lipca 2020 r., sygn. III PK 163/19
Zmiana podmiotowa po stronie pracodawcy nie jest dowolna. Przeciwna teza nie wynika również z art. 231 § 1 k.p., gdyż regulacja ta odnosi się (ex lege) do rzeczywistego a nie pozornego (fikcyjnego) przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę. Jeśli nie spełnia się sytuacja z art. 231 § 1 k.p.c., to za wadliwe (sprzeczne z prawem) mogą być uznane również indywidualne umowy z pracownikami
-
Postanowienie SN z dnia 9 lipca 2020 r., sygn. III PK 112/19
Definicja mobbingu z art. 943 § 2 k.p. nie została powiązana ze skutkiem w sferze zdrowia. Element ten występuje dopiero na etapie roszczeniowym. Oznacza to, że czym innym jest definicja mobbingu, a czym innym możliwość dochodzenia zadośćuczynienia. Nie jest bowiem wykluczone, że mobbing nie wywoła skutku w postaci rozstroju zdrowia, dochodzi jednak do wypełnienia przesłanek z art. 943 § 2 k.p. Prawo
-
Postanowienie SN z dnia 26 czerwca 2020 r., sygn. I PK 28/20
Pozorność może dotyczyć likwidacji stanowiska pracy, ale może także dotyczyć przyczynowości mającej uzasadniać wypowiedzenie umowy o pracę, którą deklaruje pracodawca. Z art. 30 § 4 k.p. w związku z art. 45 § 1 k.p. wynika obowiązek pracodawcy wskazania pracownikowi, w oświadczeniu o wypowiedzeniu umowy o pracę na czas nieokreślony przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie. Przyczyną tą może być w szczególności
-
Postanowienie SN z dnia 26 czerwca 2020 r., sygn. I PK 196/19
Organ zarządzający lub nawet osoba wyznaczona w rozumieniu art. 31 k.p. mogą dokonywać czynności z zakresu prawa pracy przez pełnomocnika. Z literalnego brzmienia art. 31 k.p. wynika, że ma on zastosowanie do wszelkich czynności z zakresu prawa pracy - materialnoprawnych i proceduralnych, dokonywanych przez pracodawcę wobec pracownika, organów administracji i władz publicznych, związków zawodowych,
Akty prawne rekomendowane
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
