Postanowienie SN z dnia 16 lipca 2020 r., sygn. III PK 163/19

Zmiana podmiotowa po stronie pracodawcy nie jest dowolna. Przeciwna teza nie wynika również z art. 23¹ § 1 k.p., gdyż regulacja ta odnosi się (ex lege) do rzeczywistego a nie pozornego (fikcyjnego) przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę. Jeśli nie spełnia się sytuacja z art. 23¹ § 1 k.p.c., to za wadliwe (sprzeczne z prawem) mogą być uznane również indywidualne umowy z pracownikami dotyczące zmiany pracodawcy (outsourcingu). Swoboda umów nie jest bowiem nieograniczona nawet na gruncie prawa cywilnego (art. 353¹ k.c. w związku z art. 300 k.p. i art. 22 § 1 k.p. oraz art. 23¹ § 1 k.p.).

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Zbigniew Korzeniowski

w sprawie z powództwa Inspektora Pracy Państwowej Inspekcji Pracy Okręgowego Inspektoratu Pracy w G. Oddział PIP w S. przeciwko C. . - A. M. o ustalenie istnienia stosunku pracy, na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 16 lipca 2020 r., na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K. z dnia 18 kwietnia 2019 r., sygn. akt IV Pa (...),

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy w K. wyrokiem z 18 kwietnia 2019 r. oddalił apelację pozwanej A. M. prowadzącej działalność gospodarczą po firmą C. od wyroku Sądu Rejonowego w S. , który uwzględnił powództwo Inspektora Pracy Państwowej Inspekcji Pracy Okręgowego Inspektoratu Pracy w G. i ustalił istnienie stosunków pracy pozwanej z M. W. z H. S. , z M. D. , z B. W. , z B. S. od 1 listopada 2014 r. do 30 września 2016 r., z M. Ł. od 15 stycznia do 30 września 2016 r., z K. R. od 1 listopada 2014 r. do 31 października 2016 r.