Wyrok NSA z dnia 21 grudnia 2005 r., sygn. FSK 2670/04
Obowiązek przewidziany dyspozycją przepisu art. 33 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie jest związany z przymiotem statusu podatnika, tylko z faktem wystawienia faktury, a to, że okazało się, iż strona skarżąca nie miała obowiązku składania deklaracji VAT-7, nie powoduje, iż złożenie tych deklaracji nie wywołało żadnych
Wniosek, o którym mowa w art. 14a ust. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./nie jest deklaracją, o której mowa w art. 3 pkt 7 i art. 21 par. 3a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.
Za dopuszczenie do powstania nierzetelności w dokumentacji podatkowej odpowiada sama spółka cywilna jako podatnik tego podatku i z tego względu może być na nią nałożone dodatkowe zobowiązanie podatkowe określone w art. 27 ust. 5 i 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.
1. Rozbieżność orzecznictwa sama przez się nie wyklucza możliwości, że jeden z dwóch sprzecznych ze sobą poglądów wyrażonych w tym orzecznictwie jest na tyle wadliwy, iż jego przyjęcie przez organ podatkowy stanowi rażące naruszenie prawa, o którym mowa w art. 247 par. 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./. O wykluczeniu naruszenia prawa w stopniu
Za kryterium kontroli aktów administracji publicznej przez sądy administracyjne należy uznać prawo materialne niesprzeczne z Konstytucją lub ustawami. Jeśli jakiś akt indywidualny nie znajduje oparcia w tak rozumianym prawie, to znaczy, że jest wydany z naruszeniem prawa materialnego. Bowiem brak normy prawa materialnego zgodnej z Konstytucją nie pozwala sędziemu na akceptację aktu indywidualnego,
1. Będący adresatem wniosku o wydanie, na podstawie art. 127 ust. 8 pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 54 poz. 535/, zaświadczenia organ podatkowy obowiązany jest w ramach jego załatwienia do zbadania, czy wnioskodawca spełnia warunki określone w pkt 1-5 tegoż przepisu bez względu na to, czy wnioskodawca rozpoczyna działalność określoną w art. 126 ustawy czy
1. Wykonanie usługi reklamowej nie mogło być sztucznie rozdzielane na usługę reklamową w ścisłym tego słowa znaczeniu, polegającą na zamieszczaniu reklam towarów w gazetce oraz na podlegającą odrębnemu opodatkowaniu czynność nieodpłatnego rozprowadzania gazetki. Z gospodarczego punktu widzenia spółka wykonywała jedną usługę reklamową, która podlegała opodatkowaniu na podstawie art. 2 ust. 1 z dnia
1. Nie można równocześnie zarzucać naruszenia prawa materialnego przez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie. 2. Błędne zastosowanie /bądź nie zastosowanie/ przepisów materialnoprawnych zasadniczo każdorazowo pozostaje w ścisłym związku z ustaleniami stanu faktycznego sprawy. W konsekwencji oznaczać to będzie brak możliwości skutecznego powoływania się na zarzut niewłaściwego zastosowania prawa
1. W sytuacji, gdy - wobec rozwiązania spółki cywilnej po wniesieniu przez nią skargi do sądu administracyjnego - stronami postępowania sądowoadministracyjnego stali się byli wspólnicy tej spółki i postępowanie to toczyło się z ich udziałem, to nie można z tego powodu odrzucić skargi kasacyjnej. Należy przy tym podkreślić, że byli wspólnicy rozwiązanej spółki cywilnej mają interes prawny - z uwagi
1. W sytuacji, gdy - wobec rozwiązania spółki cywilnej po wniesieniu przez nią skargi do sądu administracyjnego - stronami postępowania sądowoadministracyjnego stali się byli wspólnicy tej spółki i postępowanie to toczyło się z ich udziałem, to nie można z tego powodu odrzucić skargi kasacyjnej. Należy przy tym podkreślić, że byli wspólnicy rozwiązanej spółki cywilnej mają interes prawny - z uwagi
Skoro w dacie wydania zaskarżonej decyzji w obrocie prawnym funkcjonowała ostateczna decyzja, określająca wysokość kwoty podatku do przeniesienia na następny miesiąc z miesiąca grudnia 1998 r., wydana przez ten sam organ, który wydawał decyzję zaskarżoną, to okoliczność, iż w stosunku do decyzji dotyczącej grudnia 1998 r. nie zakończyło się prawomocnie postępowanie sądowoadministracyjne dotyczące kontroli
Organy podatkowe mają wprawdzie obowiązek, zgodnie z art. 122 i art. 187 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ zebrać cały materiał dowodowy, gromadzenie tego materiału nie może jednak polegać na zbieraniu wszelkich informacji dotyczących zjawisk i zdarzeń, a jedynie tych, które są przedmiotem postępowania dowodowego. Postępowanie to winno doprowadzić