Zgodnie z art. 35 u.p.z.p., tereny, których przeznaczenie plan miejscowy zmienia, mogą być wykorzystywane w sposób dotychczasowy do czasu ich zagospodarowania zgodnie z tym planem, chyba że w planie ustalono inny sposób ich tymczasowego zagospodarowania. Zarzut naruszenia tego przepisu, polegający na jego niezastosowaniu w niniejszej sprawie, jest bezprzedmiotowy, miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego
Art. 132 ust. 3a ustawy o gospodarce nieruchomościami należy zaliczyć do przepisów szczególnych wyłączających drogę sądową dla dochodzenia waloryzacji odszkodowania.
Przebieg granicy pomiędzy nieruchomościami Gminy i gruntem należącym do Skarbu Państwa zalanym wodami jeziora nie ma znaczenia przy określaniu przebiegu granicy nieruchomości gminnych z nieruchomością uczestniczki, a i biegły, który granicę tę odtwarzał na podstawie dokumentów nawiązywał do danych o stanie prawnym granic obu nieruchomości wynikających z punktów odniesienia usytuowanych na lądzie, nie
Skutkiem zastosowania art. 192 pkt 3 k.p.c. w sprawie o rozwiązanie umowy przenoszącej własność gospodarstwa rolnego jest rozpoznanie sporu z pominięciem zawartej w trakcie procesu umowy sprzedaży części gospodarstwa rolnego zawartej przez pozwanego w tamtej sprawie z osobą trzecią.
Zbycie przez powiat nieruchomości nie powoduje powstania po jego stronie żadnych zobowiązań majątkowych, ale przysporzenie w postaci zapłaty przez kontrahenta ceny wynikającej ze sprzedaży. Dlatego też, art. 48 ust. 3 ustawy o samorządzie powiatowym [wymóg kontrasygnaty skarbnika powiatu lub osoby przez niego upoważnionej], nie stosuje się.
1. W przedmiocie objęcia danej nieruchomości dyspozycją art. 2 ust. 1 lit e dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (jedn. tekst Dz.U. z 1945 r. Nr 3, poz. 13 ze zm.) orzeka organ administracyjny na podstawie § 5 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia 1 marca 1945 r. w sprawie wykonania dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy
Decyzja stwierdzająca nieważność orzeczeń nacjonalizacyjnych przywróciła z mocą wsteczną własność nieruchomości podmiotowi dotkniętemu nacjonalizacją.
odmawia podjęcia uchwały.
W sprawie o ustalenie wysokości opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste, rozpoznawanej przez sąd powszechny, niedopuszczalna jest droga sądowa dla żądania odnoszącego się do współużytkowników, którzy nie zgłosili wniosków o ustalenie, że aktualizacja opłaty jest nieuzasadniona i wcześniej nie brali udziału w postępowaniu przed kolegium.
Opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego wiąże kolejnego nabywcę tego prawa. Skoro wobec poprzednika prawnego pozwanej opłatę tę ustalono, a w stosunku do pozwanej nie dokonano wypowiedzenia i ustalenia opłaty w innej wysokości na podstawie art. 72 i art. 78-81 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741), to samo ustalenie nowej stawki procentowej
Zapłata wynagrodzenia przez inwestora podwykonawcom na podstawie art. 6471 § 5 k.c. stanowiła zaspokojenie cudzego długu. Nie zachodzi zatem wskazana przez skarżąca przeszkoda do zastosowania art. 518 § 1 pkt 1 k.c. w postaci braku przesłanki polegającej na zapłacie cudzego długu.
Okoliczność, że określony grunt w okresie powodzi jest pokryty płynącymi wodami powierzchniowymi, nie powodowałaby nabycia jego własności przez Skarb Państwa. Skoro jednak Skarb Państwa jest bez wątpienia właścicielem działki nr 111, może ona być przedmiotem zasiedzenia, jeżeli znajduje się poza linią brzegu rzeki (art. 15 ust. 1 pr. wod.).
Prawo własności nieruchomości ziemskich, wymienionych w art. 2 ust. 1 lit. e dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz.U. Nr 4, poz. 17), przeszło na Skarb Państwa z mocy prawa z dniem wejścia w życie tego dekretu.
Sporny grunt jako pokryty wodami powierzchniowymi płynącymi stanowi własność właściciela tych wód, tj. Skarbu Państwa, i nie podlega obrotowi cywilnoprawnemu (art. 14 ust. 1, 2 prawa wodnego).
Wykładnia art. 36 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych nakazuje przyjąć, że w zakresie roszczeń o naprawienie szkody wyrządzonej poprzez wydanie przed dniem 27 maja 1990 r. ostatecznej decyzji administracyjnej odpowiada Skarb Państwa i do przejęcia przezeń odpowiedzialności nie ma zastosowania konstrukcja
Sprawa o zapłatę kosztów budowy leśniczówki tocząca się między przedsiębiorcą budowlanym a Skarbem Państwa reprezentowanym przez Nadleśnictwo Lasów Państwowych jest sprawą gospodarczą w rozumieniu art. 4791 § 1 k.p.c.
W przypadku ustawowej zmiany stawki VAT, do zmiany umowy uzasadnionej okolicznościami wyczerpującymi przesłanki określone w art. 144 § 1 ustawy, może dojść jedynie rezultacie złożenia zgodnego oświadczenia woli przez strony umowy. Przepis ten nie przyznaje natomiast wykonawcy roszczenia o zmianę zawartej umowy. Oznacza to, że w wypadku odmowy dokonania zmiany umowy przez zamawiającego, art. 144 § 1
Przepis art. 6471 § 2 k.c. nie uzależnia odpowiedzialności inwestora od przedłożenia mu dokumentacji, jeśli wyraża w sposób czynny zgodę na udział podwykonawcy w realizacji inwestycji. Może on uzyskać wiedzę o umowie pomiędzy wykonawcą a podwykonawcą z dowolnego źródła, zarówno przed jej zawarciem, jak i później.
W sytuacji, gdy nieważność umowy, ze względu na niezachowanie formy, uniemożliwia zasądzenie tej równowartości jako wynagrodzenia, nie ma przeszkód, aby równowartość tych robót uwzględnić na podstawie przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu, skoro o ich wartość strona pozwana bezspornie została wzbogacona.
Kurator spadku ma legitymację bierną w sprawie o ustalenie nabycia przez Skarb Państwa - na podstawie dekretu z dnia 8 marca 1946 r. o majątkach opuszczonych i poniemieckich (Dz.U. Nr 13, poz. 87 ze zm.) - własności nieruchomości wchodzącej w skład spadku.
Bez przeprowadzenia przewidzianej w art. 17b ust. 2a ustawy z 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi SP i art. 78-81 ustawy z 1997 r. o gospodarce nieruchomościami procedury aktualizacyjnej użytkownika wieczystego nie może wiązać wysokość opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego, nawet wówczas, gdy ex lege zmianie uległa stawka procentowa tej opłaty w okresie trwania prawa użytkowania
Gdy w umowie o ustanowieniu użytkowania wieczystego lub w decyzji wydanej na podstawie art. 220 ust. 2 u.g.n. został oznaczony termin zabudowania nieruchomości oddanej w użytkowanie wieczyste, to budowa po terminie może być uznana za równoznaczną z sytuacją, gdy użytkownik wieczysty wbrew umowie nie wzniósł określonych w niej budynków lub urządzeń. Tak samo należy ocenić sytuację, gdy użytkownik wieczysty
Zakaz wyodrębniania własności lokali mieszkalnych lub ustanawiania spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, zawarty w art. 15e ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1070 ze zm.), dotyczy tylko tych lokali mieszkalnych, które zostały wybudowane przy wykorzystaniu kredytów pochodzących
Miarkowanie kary umownej zastrzeżonej na wypadek zwłoki w spełnieniu całości świadczenia jest co do zasady dopuszczalne także ze względu na wykonanie przez dłużnika zobowiązania w znacznej części. Jednakże zmniejszenie kary z powołaniem się na tę przesłankę zależy od konkretnych okoliczności faktycznych, które pozwalają ocenić czy i ewentualnie w jakim stopniu częściowe wykonanie robót przed popadnięciem
