Przepis art. 91a § 1 Prawa o ustroju sądów powszechnych nie ma zastosowania do awansów poziomych uzyskanych od dnia 22 stycznia 2009 r., na co wskazuje art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw (a contrario). Stworzona w nim konstrukcja prawna prowadzi do traktowania ich tak, jakby awans nastąpił przed tym dniem
Dniem doręczenia kolegium właściwego sądu okręgowego uchwały Krajowej Rady Sądownictwa w sprawie odmowy przeniesienia w stan spoczynku jest dzień doręczenia tej uchwały prezesowi właściwego sądu okręgowego, który z mocy ustawy jest przewodniczącym kolegium tego sądu (art. 30 § 2 w związku z art. 28 § 2 Prawa o ustroju sądów powszechnych).
Uchwała Krajowej Rady Sądownictwa w przedmiocie przeniesienia sędziego w stan spoczynku na podstawie art. 71 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.) powinna być podjęta przy uwzględnieniu przede wszystkim interesu publicznego (potrzeby wymiaru sprawiedliwości).
Wysokość kosztów procesu zasądzanych w sprawie karnej od Skarbu Państwa lub przeciwnika procesowego na rzecz strony, której racje zostały w procesie uwzględnione, jest limitowana wysokością rzeczywiście poniesionych kosztów, przy czym zgodnie z § 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów
1. Mandat osoby powołanej przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej nie wygasa z upływem trzech miesięcy od jego śmierci (art. 187 ust. 1 pkt 1 Konstytucji RP i art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa, jednolity tekst: Dz.U. z 2010 r. Nr 11, poz. 67 ze zm.). 2. Krajowa Rada Sądownictwa powinna zapewnić (w szczególności w protokołach posiedzeń) dokumentację swego
1. Przesłanką wygaśnięcia umowy o pracę na podstawie art. 66 § 1 k.p. jest upływ trzech miesięcy nieobecności pracownika w pracy z powodu tym czasowego aresztowania, a nie trzymiesięczny okres tymczasowego aresztowania. 2. Trzymiesięczny okres nieobecności pracownika w pracy - stanowiący przesłankę wygaśnięcia umowy o pracę na podstawie art. 66 § 1 k.p. - oblicza się według przepisów prawa materialnego
Okoliczność, iż art. 40 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 2001r. Nr 98, poz. 1070 ze zm.) wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 15 stycznia 2009 r., sygn. akt K 45/07 (Dz. U. z 2009 r. Nr 9, poz. 57), w zakresie w jakim nie zapewnia członkowi składu orzekającego prawa złożenia wyjaśnień przed wytknięciem sądowi uchybienia, uznany został za niezgodny
Adwokat, który wykonywał zawód przez co najmniej sześć lat, nie korzysta z domniemania wyższych kwalifikacji w porównaniu z asystentem sędziego, który spełnia przesłanki do powołania stanowisko sędziego sądu rejonowego.
Uwzględnianie przez Krajową Radę Sądownictwa opinii o kandydacie nie może być kwalifikowane jako zaniechanie wszechstronnego rozważenia okoliczności sprawy, a oparcie się na jednej jako niedokonanie własnej oceny kandydata. Opinie o kandydacie, formułowane przez upoważnione podmioty, zawierają bowiem ocenę jego kwalifikacji zawodowych, osiąganych przez niego wyników w orzecznictwie czy przebiegu służby
Cofnięcie przez Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego wniosku, o którym mowa w art. 60 § 1 ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o Sądzie Najwyższym (Dz. U. Nr 240, poz. 2052 ze zm.), nie podlega kontroli Sądu Najwyższego i powoduje umorzenie postępowania wywołanego tym wnioskiem (art. 61 § 1 ustawy o Sądzie Najwyższym).
Orzeczenie zawierające wytyk [na podstawie art. 40 § 1 ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych] adresowane jest do sądu i nie odnosi się do sfery indywidualnych wolności i praw sędziego, który wydał uchylone przez sąd wyższej instancji orzeczenie. Dlatego nie dochodzi do naruszenia dobra osobistego sędziego w razie wyrażenia przez sąd odwoławczy negatywnej oceny sposobu interpretowania i stosowania
Przepis art. 56 ust. 1 ustawy lustracyjnej z 2006 r. zobowiązuje do złożenia nowego oświadczenia lustracyjnego wszystkie osoby zajmujące w dniu wejścia w życie tej ustawy stanowiska podlegające lustracji (art. 4), a więc także te, które podlegały lustracji na podstawie ustawy z 1997 r. i złożyły przewidziane w niej oświadczenie lustracyjne. Skoro do złożenia nowego oświadczenia lustracyjnego, określonego
Art. 45 u.s.p. nie rodzi po stronie przewodniczącego wydziału lub prezesa sądu prawa do delegowania sędziego z jednego sądu do drugiego. Takie prawo prezes sądu okręgowego ma, ale co wyżej zaznaczono, na podstawie art. 77 § 8 u.s.p. i to po uzyskaniu zgody kolegium sądu okręgowego.
Sędzia dopuszczający się zachowań sprzecznych z zasadami etyki sędziowskiej musi liczyć się z odmową awansu. Sytuacja taka może być więc także efektem zachowań ujawnionych w trakcie postępowania dyscyplinarnego nawet, jeżeli zostało ono umorzone z powodu przedawnienia karalności. W żadnym wypadku nie można uznać, że umorzenie to jest równoznaczne ze spełnieniem pozytywnych przesłanek awansu zawodowego
Dokonywanie oceny kandydatów do objęcia stanowiska sędziego jest konstytucyjną (art. 179) i ustawową (art. 13 ust. 2 ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa) kompetencją Rady. Zasadność stanowiska Rady nie podlega kontroli Sądu Najwyższego, chyba że naruszone zostały granice swobodnego uznania Rady lub przepisy postępowania, jeżeli ich naruszenie miało wpływ na stanowisko zajęte przez Radę.
Zrzeczenie się stanowiska sędziego Trybunału Konstytucyjnego prowadzi do utraty statusu sędziowskiego zarówno w sferze publicznoprawnej, jak i służbowej. Z tej przyczyny nie jest możliwe przejście w stan spoczynku. Nie można wobec powyższego przyjąć, że wygaśnięcie mandatu przed upływem 9 lat oznacza jedynie wcześniejsze ukończenie kadencji.
1. Niemożność wzruszenia prawomocnego orzeczenia w rozumieniu art. 64 ustawy o Sądzie Najwyższym oznacza niemożność wzruszenia orzeczenia w chwili rozstrzygania przez Sąd Najwyższy o wniosku Prokuratora Generalnego. 2. Dla stwierdzenia nieważności prawomocnego orzeczenia na podstawie art. 64 ustawy o Sądzie Najwyższym niedopuszczalność drogi sądowej musi istnieć nie tylko w chwili wydania orzeczenia
Odwołanie od uchwały KRS o nieprzedstawieniu Prezydentowi kandydatury wnioskodawcy na wolne stanowisko sędziowskie ani wniosek o jego zabezpieczenie takiego odwołania nie jest sprawą cywilną w rozumieniu art. 1 k.p.c. ani rodzajem powództwa cywilnego, które mogłoby być zabezpieczone w trybie art. 7301 k.p.c.
Z wzajemnych relacji art. 57 § 1 i art. 57 § 2a ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych wynika, że - wbrew dosłownej treści tego pierwszego przepisu (każdy, kto spełnia warunki do objęcia stanowiska sędziego sądu powszechnego,[...] może zgłosić swoją kandydaturę na jedno wolne stanowisko sędziowskie) - nie wszystkie ustawowe warunki do objęcia stanowiska sędziego muszą być spełnione w dacie zgłoszenia
Popełnienie przewinienia dyscyplinarnego w okresie kilku lat poprzedzających rozpatrywanie zgłoszenia do wyższego stanowiska sędziowskiego jest zdarzeniem ściśle związanym z pracą sędziego i jako takie należy do zespołu okoliczności podlegających rozpatrzeniu.
Sąd Najwyższy, nie może ograniczyć kompetencji przysługującej Krajowej Radzie Sądownictwa ze względu na rozpatrywanie odwołania od jej uchwał. Właściwość Sądu Najwyższego zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy o KRS, polega na badaniu zgodności zaskarżonej uchwały z prawem. Sąd Najwyższy nie weryfikuje dokonanego przez Krajową Radę Sądownictwa wyboru kandydata na urząd sędziego, według reguł zasadności, jeżeli
W postępowaniu przed Sądem Najwyższym w sprawie skargi Ministra Sprawiedliwości na uchwałę organu adwokatury nie jest właściwe, aby członkowie samorządu adwokatury występowali według statusu interwenienta, a zwłaszcza interwenienta samoistnego.
Jeżeli ze względu na chorobę sędzia nie bierze udziału w posiedzeniu, sąd dyscyplinarny może w takich sytuacjach wydać uchwałę o jego zawieszeniu w czynnościach służbowych, pomimo usprawiedliwienia nieobecności i pomimo wniosku o odroczenie posiedzenia. Względy gwarancyjne przemawiają [jednakże] za tym, iż w sytuacji kiedy możliwe jest wyznaczenie przez sąd dyscyplinarny terminu kolejnego posiedzenia
Dodatkowa szczególna ochrona trwałości stosunku służbowego asesora sądowego, która wymagała uzyskania zgody kolegium właściwego sądu okręgowego na wypowiedzenie, nie pozbawia ani nie ogranicza zwalnianych ze służby asesorów sądowych z korzystania z zarzutu naruszenia przepisów o ogólnej (powszechnej) ochronie trwałości każdego bezterminowego stosunku pracy, która wymaga, między innymi, podania każdemu
