1. Postępowanie do tego stopnia naganne, że stosownie do przepisów kodeksu karnego stanowi przestępstwo popełnione z winy umyślnej, jest zachowaniem wymienionym w art. 140 par. 2 pkt 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych /Dz.U. 1990 nr 23 poz. 138 ze zm./, godzącym w powagę sądu. 2. Jeżeli przestępstwa z winy umyślnej dopuściła się osoba będąca ławnikiem, rada gminy
Gdyby nawet przyjąć, że odmowa przedstawienia Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej kandydatury na stanowisko sędziego jest administracyjnym elementem sprawy powołania sędziego lub wręcz decyzją Krajowej Rady Sądownictwa jako organu administrującego sprawami kadrowymi w resorcie wymiaru sprawiedliwości, to z mocy art. 196 par. 4 pkt 3 Kpa zaskarżenie jej do sądu administracyjnego byłoby niedopuszczalne
Uchwała Krajowej Rady Sądownictwa, podjęta na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 20 grudnia 1989 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa /Dz.U. nr 73 poz. 435 ze zm./ w sprawie odmowy wyrażenia zgody na dalsze zajmowanie stanowiska przez sędziego, który ukończył 65 lat życia, ma charakter decyzji administracyjnej i może być przez sędziego zaskarżona do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Spełnienie wymogów określonych w par. 17 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 8 czerwca 1987 r. w sprawie biegłych sądowych i tłumaczy przysięgłych /Dz.U. nr 18 poz. 112/ oraz braku realnych zagrożeń dla interesu społecznego w razie ustanowienia danej osoby tłumaczem przysięgłym, wyłącza możliwość wydania decyzji negatywnej w tym przedmiocie.
1. Do postępowania w sprawie o przeniesienie sędziego na inne miejsce służbowe /art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1989 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa - Dz.U. nr 73 poz. 435 ze zm., w związku z art. 61 par. 2 pkt 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych - Dz.U. 1990 nr 23 poz. 138 ze zm./ mają zastosowanie przepisy kodeksu postępowania administracyjnego. 2. Przepis
1. W rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego akt powołania jest aktem administracyjnym lecz nie decyzją administracyjną. Podobny charakter mają akty rozwiązania stosunku służbowego z powołania a także akty dokonujące przekształceń stosunków. 2. Sądowa kontrola zasadności rozwiązania bądź wygaśnięcia stosunku pracy na podstawie powołania /art. 69 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy
Wyrażona przez prezesa sądu wojewódzkiego odmowa ustanowienia tłumaczem przysięgłym osoby ubiegającej się o wykonywanie tego zawodu jest decyzją administracyjną, na którą przysługuje /po wyczerpaniu toku instancji/ skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Nie jest obecnie dopuszczalne posłużenie się kryterium "potrzeb wymiaru sprawiedliwości w Siłach Zbrojnych" jako jedyną przesłanką odmowy wpisu na listę obrońców wojskowych /art. 62 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o ustroju sądów wojskowych - Dz.U. nr 23 poz. 166 ze zm./.
Jeżeli Trybunał Konstytucyjny nie dokonał oceny zgodności przepisów rozporządzenia naczelnego organu administracji państwowej z unormowaniem zawartym w ustawie wobec umorzenia postępowania na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o Trybunale Konstytucyjnym /Dz.U. nr 22 poz. 98/, Naczelny Sąd Administracyjny jest obowiązany dokonać takiej oceny we własnym zakresie.
Wykonywanie zawodu radcy prawnego przez okres uprawniający do powołania na stanowisko sędziego /art. 54 pkt 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych - Dz.U. nr 31 poz. 137/ nie jest równoznaczne z nabyciem kwalifikacji sędziowskich, o których mowa w art. 66 pkt 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16 poz. 124/.
1. Odznaczenia i zasługi pozazawodowe mogą być uzupełnieniem w ocenie osobowości zainteresowanego, ale nie kryterium przesądzającym o tym, czy jako adwokat może prowadzić praktykę indywidualnie. 2. Jakkolwiek art. 62 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o ustroju sądów wojskowych /Dz.U. nr 23 poz. 166/ zastrzega Prezesowi Izby Wojskowej Sądu Najwyższego ocenę potrzeb wymiaru sprawiedliwości w Siłach Zbrojnych
Znamionami kolejnej fazy postępowania w tej samej sprawie administracyjnej jest tożsamość podmiotu, a więc adresatów decyzji, przedmiotu skargi, oraz podstawa normatywna stosunku administracyjnoprawnego ukształtowanego decyzjami. Jeżeli zatem pojęcie sprawy administracyjnej wyznacza tożsamość stosunku materialnoprawnego, to poszczególne fazy postępowania dotyczącego tego samego stosunku - a prowadzone
Niedopuszczalna jest skarga do sądu administracyjnego na decyzję o odmowie mianowania aplikantem sądowym.
1. W postępowaniu rozgraniczeniowym, prowadzonym na podstawie dekretu z dnia 13 września 1946 r. o rozgraniczeniu nieruchomości /Dz.U. nr 53 poz. 298 ze zm./, chodzi o ustalenie, do jakiego miejsca na gruncie sięga prawo własności przysługujące właścicielom gruntów sąsiadujących. W postępowaniu tym są więc realizowane przepisy materialnego prawa cywilnego, przy czym jedną z dopuszczalnych form ich
Skoro postępowanie w sprawie wszczęte zostało przed dniem 1 września 1980 r. sądowa kontrola jest niedopuszczalna a skarga na podstawie art. 204 par 1 Kpa w związku z art. 14 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym oraz o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. nr 4 poz. 8 ze zm./ podlega odrzuceniu.
Art. 14 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym oraz o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. nr 4 poz. 8/ przewiduje, iż przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego o zaskarżaniu decyzji administracyjnych z powodu ich niezgodności z prawem stosuje się do decyzji wydawanych w sprawach, w których postępowanie zostało wszczęte po dniu 31 sierpnia
1. W przypadkach gdy Minister Sprawiedliwości nie zamierza skorzystać z możliwości wystąpienia do Rady Państwa o powołanie asesora na stanowisko sędziego, taka okoliczność może uzasadniać rozwiązanie z asesorem stosunku pracy, biorąc pod uwagę cel i charakter pracy asesora sądowego. 2. W sytuacji, gdy zachodzi potrzeba rozwiązania stosunku pracy z asesorem, interes społeczny wymaga, aby dla osiągnięcia
Jeżeli w sprawie podatkowej złożono dwa podania, z których jedno dotyczy okresu kwiecień-maj 1980, a drugie tego samego okresu a nadto okresu do końca 1980 r. i złożone zostało po dniu 31 sierpnia 1980 r. po czym oba podania zostały załatwione jedną decyzją, to skarga w części dotyczącej okresu kwiecień-maj 1980 podlega odrzuceniu, w części zaś dotyczącej okresu po 31 sierpnia 1980 r. rozpoznaniu na
