Wyrok NSA z dnia 22 kwietnia 1993 r., sygn. II SA 2577/92

Uchwała Krajowej Rady Sądownictwa, podjęta na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 20 grudnia 1989 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa /Dz.U. nr 73 poz. 435 ze zm./ w sprawie odmowy wyrażenia zgody na dalsze zajmowanie stanowiska przez sędziego, który ukończył 65 lat życia, ma charakter decyzji administracyjnej i może być przez sędziego

zaskarżona do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Jana B. na uchwałę Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 26 listopada 1992 r. w przedmiocie odmowy wyrażenia zgody na dalsze zajmowanie stanowiska sędziego po przekroczeniu 65 lat życia i na podstawie art. 207 par. 2 pkt 3 Kpa uchylił zaskarżoną uchwałę.

UZASADNIENIE

W dniu 27 kwietnia 1992 r. Jan B. złożył wniosek o udzielenie mu zgody na dalsze zajmowanie stanowiska sędziego Sądu Wojewódzkiego w (...) do końca 1994 r. W uzasadnieniu wniosku podkreślił, że mimo ukończenia w dniu 14 września 1992 r. 65 lat życia może nadal zajmować to stanowisko, wykorzystując doświadczenie nabyte w okresie prawie czterdziestoletniej pracy w wymiarze sprawiedliwości. Kolegium Sądu Wojewódzkiego w (...) zaopiniowało wniosek pozytywnie, a prezes tego sądu, akcentując trudności z obsadzeniem etatów sędziowskich, wyraził pogląd o konieczności pozostawienia Jana B. na zajmowanym stanowisku "na czas przynajmniej do końca 1993 r."