Wyrok NSA z dnia 23 sierpnia 1993 r., sygn. II SA 2536/92

1. Postępowanie do tego stopnia naganne, że stosownie do przepisów kodeksu karnego stanowi przestępstwo popełnione z winy umyślnej, jest zachowaniem wymienionym w art. 140 par. 2 pkt 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych /Dz.U. 1990 nr 23 poz. 138 ze zm./, godzącym w powagę sądu.

2. Jeżeli przestępstwa z winy umyślnej dopuściła się osoba będąca ławnikiem, rada gminy, która tę osobę na ławnika wybrała, może na podstawie tego przepisu /tj. art. 140 par. 2 pkt 3 Prawa o ustroju sądów powszechnych/ osobę tę odwołać z funkcji ławnika.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Wojewody (...) na uchwałę Rady Dzielnicy-Gminy w W. z dnia 22 lipca 1992 r. w przedmiocie odwołania z funkcji ławnika sądu rejonowego.

UZASADNIENIE

Po rozpoznaniu wniosku Prezesa Sądu Rejonowego z dnia 8 lipca 1992 r. i zapoznaniu się z treścią prawomocnego wyroku tego Sądu Rejonowego z dnia 3 kwietnia 1992 r. Rada Dzielnicy-Gminy w W. uchwałą nr 286 z dnia 22 lipca 1992 r., wydaną na podstawie art. 140 par. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych /Dz.U. 1990 nr 23 poz. 138 ze zm./, stwierdziła, że w głosowaniu tajnym Paweł O. -Z. został odwołany z funkcji ławnika Sądu Rejonowego (...).

Na powyższą uchwałę Wojewoda (...) - na podstawie art. 92 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ - złożył skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Wnosił o stwierdzenie nieważności uchwały ze względu na to, że powołany w jej podstawie prawnej art. 140 par. 2 pkt 1 prawa o ustroju sądów powszechnych nie może mieć zastosowania do odwołania z funkcji ławnika Pawła O.-Z., który nie był skazany prawomocnym wyrokiem /jak wymaga ten przepis/. Wyrokiem z dnia 3 kwietnia 1992 r. postępowanie karne w sprawie o przestępstwo z art. 178 par. 2 Kk zostało w stosunku do niego warunkowo umorzone na okres 1 roku na mocy art. 27 par. 1 Kk w związku z art. 29 par. 1 Kk A zatem zaskarżona uchwała jest sprzeczna z prawem.