Decyzja o wpisie budowli do rejestru zabytków powinna być poprzedzona wnikliwą analizą zasadności takiego wpisu i oceną z punktu widzenia konstytucyjnej zasady nienaruszania istoty prawa własności /art. 64 ust. 3 in fine Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. - Dz.U. nr 78 poz. 483/ oraz wynikać z niekwestionowanych wartości obiektu jako zabytku w rozumieniu art. 5 ustawy z
Uchwała rady gminy zakazująca rejestrowania obrazu z jej obrad narusza konstytucyjną zasadę jawności działania organów władzy publicznej.
Ustawa z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442/ nie zawiera regulacji związanych z sytuacją inspektorów kontroli skarbowej w razie reorganizacji lub likwidacji poszczególnych urzędów kontroli skarbowej. Skoro więc nie ma specjalnej regulacji w ustawie z dnia 28 września 1991 r., to z mocy szerokiego, wskazanego odesłania w sprawach ze stosunku pracy zawartego w art. 43
Ponieważ możliwość sprzeciwienia się zastosowaniu niekonstytucyjnego - zdaniem sądu - przepisu prawa jest uznawane za prerogatywę sądu /art. 178 ust. 2 Konstytucji/, przeto sąd nie orzekł o nieważności /naruszenie prawa przez organ administracji, który nie stosuje się do wiążącego go w jego ocenie przepisu prawa/, lecz o uchyleniu decyzji organu administracyjnego, jako niezgodnej z prawem materialnym
Uzależnienie wydania decyzji administracyjnej od okoliczności prawem nieprzewidzianych ani też nie wynikających z ważnych umów cywilnoprawnych narusza nie tylko przepisy proceduralne i przepisy ustawy z dnia 21 kwietnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./, ale także art. 2 i art. 7 Konstytucji RP.
Okoliczność, że skarżąca pozostaje w związku małżeńskim z obywatelem polskim daje jej podstawę do ubiegania się o zezwolenie na pobyt stały w Polsce. Z tej racji korzysta z praw zastrzeżonych dla ochrony interesów rodziny i małżeństwa w prawie polskim /art. 78 ust. 1 Konstytucji/ oraz ratyfikowanych przez stronę polską umów międzynarodowych. Z art. 23 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych
Konstytucja RP w art. 9 stanowi, że Rzeczpospolita Polska przestrzega wiążącego ją prawa międzynarodowego. W świetle zaś regulacji zawartej w art. 241 ust. 1 tej Konstytucji RP jest niewątpliwe, że umowy /między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Danii z dnia 1 maja 1990 r. - Dz.U. 1992 nr 28 poz. 122 oraz art. 44 ust. 1 i 7 Układu Europejskiego z dnia 16 grudnia 1991 r., ustanawiającego
Wojewoda, jako organ wyższego stopnia w rozumieniu art. 17 pkt 1 Kpa jest właściwy do rozpatrzenia odwołania od decyzji w sprawie pomocy społecznej nie uchybia przepisom Konstytucji RP, ani też postanowieniom Europejskiej Karty Samorządu Terytorialnego. Konstytucja w art. 16 i art. 166 przyzwala, w razie uzasadnionych potrzeb państwa, na zlecenie ustawą jednostkom samorządu terytorialnego zadań wykonywanych
1. Błędnym jest twierdzenie, iż imię i nazwisko oraz stanowiska pracownika państwowego /z wyjątkiem służb specjalnych/ lub samorządowego podlega ochronie danych osobowych na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych /Dz.U. nr 133 poz. 883/. 2. Z art. 62 ust. 2 Konstytucji RP wynika obowiązek udostępniania danych już istniejących /dokumenty/. Natomiast żaden przepis
Za naruszające przepis art. 1 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 22 lipca 1952 r. /t.j. Dz.U. 1976 nr 7 poz. 36 ze zm./ należy uznać przyjęte tylko w latach 1994 i 1995 regulacje, polegające na uznaniu samego tylko nieprowadzenia księgi ewidencji zatrudnienia /bez konieczności stwierdzenia stanu zatrudnienia wyższego od zgłoszonego urzędowi skarbowemu/ za wystarczające do wyłączenia z opodatkowania
Zameldowanie osoby na pobyt stały w lokalu bez zgody jego właściciela narusza zagwarantowaną w art. 64 ust. 2 Konstytucji RP ochronę własności oraz przewidziany w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali i dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. 1998 nr 120 poz. 787/ wymóg uzyskania wyrażonej na piśmie zgody wynajmującego na zawarcie umowy podnajmu lokalu w całości lub jego części albo
Bezczynność organu administracji w sprawie wniosku o wszczęcie postępowania, a dotyczącego wydania karty pobytu stałego dla cudzoziemca - pozbawia ją ochrony prawnej zarówno w postępowaniu administracyjnym jak i następnie postępowaniu sądowym przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Narusza zatem art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. /Dz.U. nr 78 poz. 483/ w myśl, którego
Zmiany ustrojowe nie mogą prowadzić do odmiennego traktowania osób pracujących w warunkach szkodliwych dla zdrowia w firmach prywatnych i w jednostkach organizacyjnych w tym także prywatnych i z udziałem kapitału zagranicznego, które powstały w drodze przekształceń strukturalno-własnościowych przedsiębiorstw państwowych. Odmowa uznania pracy wykonywanej w firmie prywatnej w takich samych warunkach
1. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. /Dz.U. nr 78 poz. 483/ nie określono w sposób wyraźny zasady, iż prawo nie może działać wstecz. Mimo tego zarówno w orzecznictwie sądowym jak i doktrynie prawa powszechnie aprobowany jest pogląd, że fundamentalną zasadą państwa prawa jest zasada, iż prawo nie może działać wstecz. 2. Przepisy prawa nie powinny działać wstecz, a więc
Legalność i zasadność orzeczeń dyscyplinarnych prowadzących do pozbawienia lub zawieszenia prawa wykonywania zawodu bądź do ograniczenia istotnych uprawnień płacowych pracownika należy do sfery, w której obywatel ma konstytucyjne prawo do sprawiedliwego i jawnego rozstrzygnięcia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez niezależny, bezstronny i niezawisły sąd (art. 8 i 45 Konstytucji RP).
