HIV NIE MOŻE POWODOWAĆ ZWOLNIENIA
Nosicielstwo wirusa HIV, a nawet zachorowanie na AIDS nie może być powodem automatycznego uznania pracownika lub funkcjonariusza publicznego za niezdolnego do pracy - to wnioski z wyroku Trybunału Konstytucyjnego.
Nosicielstwo wirusa HIV, a nawet zachorowanie na AIDS nie może być powodem automatycznego uznania pracownika lub funkcjonariusza publicznego za niezdolnego do pracy - to wnioski z wyroku Trybunału Konstytucyjnego.
I. W myśl prawidłowo wykładanego art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 z późn. zm., dalej powoływana: u.p.d.o.f.) przewidziane w nim zwolnienie dochodów z opodatkowania znajdzie zastosowanie, jeśli spełnione zostaną kumulatywnie obydwie przesłanki tego przepisu. II. Zgodnie z pierwszą przesłanką art. 21 ust.
I. W myśl art. 141 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm) uzasadnienie wyroku powinno zawierać zwięzłe przedstawienie stanu sprawy, zarzutów podniesionych w skardze, stanowisk pozostałych stron, podstawę prawną rozstrzygnięcia oraz jej wyjaśnienie. (-). Nie można podnosić jako zarzutu kasacyjnego naruszenie w.w. przepisu
Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego stwierdzające w sentencji niezgodność z Konstytucją określonej wykładni aktu normatywnego, które nie powoduje utraty mocy obowiązującej przepisu, nie stanowi podstawy do wznowienia postępowania przewidzianej w art. 4011 k.p.c. i postanowił nadać jej moc zasady prawnej.
Powaga rzeczy osądzonej, o której mowa w art. 171 ppsa, nie pozbawia osoby, która nie brała udziału w postępowaniu, prawa do sądowej kontroli legalności decyzji wynikającego z art. 78, art. 176 i art. 184 Konstytucji RP
Zasady finansowania szkolnictwa wyznaniowego
Art. 67 ustawy o pomocy społecznej stanowi o prawie każdego, kto znajdzie się w określonej sytuacji, do ubezpieczenia i zaopatrzenia społecznego, jednak nie różnicuje tych praw i nie przesądza sposobu i form ich realizacji, pozostawiając to ustawodawcy zwykłemu, który ma swobodę w określeniu przesłanek, form i zakresu świadczeń.
Samo spełnianie kryteriów ustawowych nie oznacza przyznania osobie zainteresowanej zasiłku celowego, ponieważ organ może, ale nie musi, przyznać świadczenie. Uznanie administracyjne obejmuje również ocenę warunków uzasadniających przyznanie pomocy, jak również decyzję co do jej wysokości.
Samo spełnianie kryteriów ustawowych z art. 39 ustawy o pomocy społecznej nie oznacza obowiązku przyznania osobie zainteresowanej zasiłku celowego, ponieważ organ może, ale nie musi, przyznać świadczenie.
Wykładnia pojęcia zapłata, o którym mowa w art. 22 ust. 9 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), nieobejmująca wynagrodzenia otrzymywanego przez twórcę, o którym mowa w art. 98a ust. 1 w zw. z art. 98 ust. 2 ustawy z dnia 10 października 1972 r. o wynalazczości (tekst jedn. Dz.U. z 1993 r. Nr 26, poz. 117 ze
I. Wątpliwości interpretacyjne dotyczą art. 11 ust 3 Konwencji z dnia 13 lutego 2002 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2003 r. Nr 216, poz. 2120), a więc aktu normatywnego należącego do prawa międzynarodowego publicznego, które posiada własne, odrębne
Zgodnie z art. 53 Konstytucji, respektującym współczesne standardy praw i wolności jednostki w społeczeństwie demokratycznym, a w szczególności zgodnie z ust. 1 - 3 art. 53 Konstytucji, władze publiczne nie decydują o prawie do nauczania religii, jak zresztą w ogóle o prawie do wolności religii. Władze publiczne określają i realizują gwarancje wolności religii, w tym także gwarancje nauczania religii
Przedszkole publiczne przez 5 godzin świadczy usługi bezpłatnie w ramach podstawy programowej, natomiast wszystko ponad ten czas wymaga objęcia odpłatnością.
I. Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznający skargę kasacyjną ma obowiązek odniesienia się do wszystkich zarzutów wskazanych w przytoczonych podstawach kasacyjnych. Nie zmienia to jednak faktu, że zgodnie z art. 183 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; w skrócie: p.p.s.a.) nie może on wyjść poza granice skargi kasacyjnej
Zwrot nadpłaty w zaliczce na podatek dochodowy nie może nastąpić w trybie złożenia skorygowanej deklaracji wraz z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty określonym w art. 75 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.), a tylko w trybie złożenia na podstawie art. 75 § 1 w zw. z art. 75 § 2 pkt 1 lit. c i art. 76c zd. 2 tej ustawy wniosku o stwierdzenie
Z przepisu art. 24 ustawy z dnia 12 września 2002 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2002 r. Nr 169, poz. 1387 ze zm.) wynika wprost, że zdarzeniem, które rozstrzyga o stosowaniu zasady dalszego działania ustawy dawnej jest moment zaistnienia ostateczności decyzji, której stwierdzenia nieważności się żąda, a nie moment, w którym ujawniła się podstawa