1. Istnienie wątpliwości co do poczytalności, to nie tylko sytuacja gdy organ prowadzący postępowanie powziął takie wątpliwości - co wynikać może z dopuszczenia dowodu z opinii biegłych psychiatrów, czy wyznaczenia obrońcy z urzędu - ale pomimo tego dalej prowadził postępowanie w formie dochodzenia, ale także i taka sytuacja, gdy tenże organ powinien takie wątpliwości powziąć w oparciu o istniejące
Nowe fakty lub dowody jako podstawa wznowienia (art. 540 § 1 pkt 2 k.p.k.) to fakty (dowody) nieznane sądowi (tzw. noviter producta), a ujawnione dopiero obecnie, czyli nowo zgłoszone. Od dawna w judykaturze obecne jest zapatrywanie (...) że przez nowe dowody rozumieć należy nie tylko nieznane przedtem sądowi źródło dowodowe, np. świadek, lecz również nie znany sądowi środek dowodowy, np. zeznanie
Gaz ziemny nie jest energią, o której mowa w art. 278 § 5 k.k. ale wchodzi w skład znamienia (desygnatów pojęcia) „cudza rzecz ruchoma”, użytego w § 1 art. 278 k.k. Skradziony przez oskarżonego gaz ziemny to tylko nośnik energii, będący przedmiotem czynności wykonawczej, określonym zbiorczo w tym ostatnim przepisie. Kradzież rzeczy ruchomej, której wartość nie przekracza 250 zł, stanowi wykroczenie
Zgodnie z treścią art. 84 § 3 k.p.k., wówczas gdy wyznaczony z urzędu adwokat poinformuje na piśmie sąd, iż nie stwierdził podstaw do złożenia wniosku o wznowienie postępowania, to brak jest przesłanek do wyznaczenia skazanemu kolejnego obrońcy z urzędu w celu sporządzenia i podpisania wniosku o wznowienie postępowania. Zadaniem uregulowania zawartego w § 3 tego przepisu jest bowiem przeciwdziałanie
Omyłka nie może (...) dotyczyć merytorycznych elementów wyroku, np. tożsamości oskarżonego. Jednak jeżeli mimo błędu w zakresie danych personalnych nie pojawiają się wątpliwości co do tożsamości osoby w relacji akt oskarżenia - wyrok skazujący, to błędne dane mogą zostać poprawione w trybie sprostowania oczywistej omyłki w każdym czasie.
Do prawomocnego wyroku odnosi się domniemanie jego prawdziwości, które sprawia, iż jeśli nie uda się uprawdopodobnić w stopniu wysokim występowania określonych błędów lub wad prawnych zaskarżonego wyroku, nie będzie on mógł zostać uchylony. Prawny obowiązek wykazania istnienia podstaw wznowienia procesu (czyli formalny ciężar dowodu) oraz niekorzystny skutek wypływający z niewykazania błędności kwestionowanego
Pismo wystosowane przez Sąd Rejonowy o rozważenie możliwości wszczęcia postępowania w sprawie ewentualnego wykorzystywania seksualnego małoletniej (bez wskazania sprawcy tego zachowania) należało traktować jedynie jako zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa na szkodę małoletniej pokrzywdzonej z pozostawieniem decyzji o wszczęciu postępowania przygotowawczego w tej sprawie (wbrew treści
Zgodnie (...) z treścią art. 72 § 2 k.k. sąd może zobowiązać skazanego do naprawienia szkody w całości lub w części, chyba że orzekł środek karny wymieniony w art. 39 pkt 5 k.k. Zauważyć jednak należy, iż szkodą, do której naprawienia sąd może zobowiązać sprawcę, jest równowartość rzeczywistej szkody wynikłej bezpośrednio z przestępstwa (por. m.in. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 lutego 2002 r. sygn
Przed orzeczeniem środka zabezpieczającego, także takiego z art. 96 k.k. w postaci umieszczenia w zakładzie zamkniętym, sąd obligatoryjnie wysłuchuje lekarzy psychiatrów i psychologa. Owo „wysłuchanie”, o którym mowa w tym przepisie należy rozumieć w ten sposób, że przed orzeczeniem takiego środka sąd jest obowiązany wysłuchać co najmniej ustnej opinii biegłych tych specjalności. Nie jest przy tym
Jeżeli mimo błędu w zakresie danych personalnych nie pojawiają się wątpliwości co do tożsamości osoby w relacji akt oskarżenia - wyrok skazujący, to błędne dane mogą zostać poprawione w trybie sprostowania oczywistej omyłki w każdym czasie.
Jak wynika wprost z treści art. 104 § 1 pkt 1 k.p.s.w do bezwzględnych podstaw odwoławczych kodeks zalicza wydanie orzeczenia przez osobę nieuprawnioną do orzekania albo przez sędziego podlegającego wyłączeniu z mocy prawa lub niezdolnego do orzekania (art. 104 § 1 pkt 1 k.p.s.w). Przyczyny te należy co do istoty rozumieć tak samo jak na gruncie k.p.k. Tak więc osoba nieuprawniona do orzekania to osoba
Określony przepisem art. 502 § 1 k.p.k. górny pułap kary grzywny, możliwej do wymierzenia w postępowaniu nakazowym, odnosi się nie tylko do kar jednostkowych orzekanych za poszczególne, zbiegające się przestępstwa, ale również do wymierzonej na ich podstawie kary łącznej.
Na Sądzie Odwoławczym nie ciążył obowiązek poinformowania skazanego o terminie do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku. Skazany miał możliwość wzięcia udziału w rozprawie apelacyjnej, na której zapadł wyrok, i uzyskania stosownego pouczenia po jego ogłoszeniu, albowiem został o niej prawidłowo poinformowany. Nie stawiając się na rozprawę odwoławczą, na której zapadł wyrok, skazany sam zrezygnował
Podjęcie decyzji w trybie art. 34 § 3 k.p.k. oznacza, iż jedynie „pierwotna sprawa”, a więc ta, z której nastąpiło wyłączenie, może toczyć się w dalszym ciągu, zaś sprawa wyłączona „podlega rozpoznaniu przez sąd właściwy według zasad ogólnych”, co zawsze (jeżeli sprawa ta również ma toczyć się w trybie zwyczajnym) oznacza konieczność przeprowadzenia czynności wskazanych w art. 385 i 386 k.p.k.
Na podstawie (...) zeznań (świadka) oraz czasu, który upłynął od spożycia alkoholu przez (niego) do chwili jego przesłuchania, można przyjąć z prawdopodobieństwem graniczącym z pewnością, że nie był on wówczas trzeźwy. Zagadnienie to, nie może być jednak utożsamiane z przesłuchaniem w warunkach wyłączających swobodę wypowiedzi, jak to ujęła w kasacji obrona. Dostrzegać bowiem należy, że zakres stosowania
W wypadku obrońcy z urzędu (jak w niniejszej sprawie) art. 422 § 2 k.p.k. należy stosować w postępowaniu odwoławczym odpowiednio (art. 458 k.p.k.), wobec konieczności uwzględnienia wynikającej z przepisów art. 84 k.p.k. różnicy w unormowaniu obowiązków obrońcy z wyboru i obrońcy z urzędu. Obrońca z urzędu ma obowiązek „podejmowania czynności procesowych do prawomocnego zakończenia postępowania” (art
Ustalenie czynu przypisanego powinno obejmować wszystkie elementy czynu mające znaczenie dla prawidłowej kwalifikacji prawnej, zatem powinno zawierać wskazanie czasu i miejsca jego popełnienia oraz wszystkie elementy zachowania sprawcy wypełniające ustawowe znamiona czynu zabronionego (z uwzględnieniem także okoliczności kształtujących zakres odpowiedzialności karnej, określonych w części ogólnej Kodeksu
1. Sprawca czyni sobie (...) z przyjmowania korzyści majątkowych stałe źródło dochodu wówczas, gdy dopuszcza się przestępstwa wielokrotnie i regularnie, a takie zachowania stanowią dla niego sposób na uzyskiwanie dochodu, przy czym nie musi to być jedyne ani główne źródło dochodu. Decydujące jest natomiast to, by zachowanie charakteryzowało się wielokrotnością i pewną regularnością. 2. Kwotowe określenie
1. Zgodnie z dyspozycją art. 190 § 1 k.k. przestępstwo groźby karalnej popełnione może być tylko w ten sposób, że sprawca grozi innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej. Pokrzywdzonym tym przestępstwem może zatem być tylko osoba, do której ta groźby jest skierowana i która w jej następstwie mogłaby bezpośrednio lub pośrednio (poprzez pokrzywdzenie osoby jej
1. Jedna z podstawowych zasad ustrojowych dotyczących sądownictwa określa, że osoba powołana przez Prezydenta RP na stanowisko sędziego, z mocy tego powołania staje się sędzią i jest uprawniona do orzekania wyłącznie w sądzie wskazanym w akcie powołania, ponieważ właśnie w nim Prezydent RP wyznacza miejsce służbowe (siedzibę) sędziego. 2. Proces delegacji sędziego do sądu wyższego rzędu może być zatem
Określenie w przepisach art. 91 a-d ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (Dz. U. 2002 r. Nr 123, poz. 1058 ze zm.): podstaw, granic, przedmiotu zaskarżenia i kręgu podmiotów uprawnionych do wnoszenia kasacji nie pozwala na uznanie, iż jest to „sprawa nieuregulowana w niniejszym rozdziale” (art. 95n powołanej ustawy), co wyklucza możliwość zaskarżenia kasacją Prokuratora Generalnego w
Dla odpowiedzialności z art. 242 § 1 k.k. nie jest istotne, czy skazany wiedział na jakiej podstawie prawnej (w jakiej fazie postępowania karnego, w oparciu o jakie przepisy i do jakiej sprawy) i faktycznej (z jakiego powodu uznano, że ukrywa się) postanowienie o zatrzymaniu go i doprowadzeniu do zakładu karnego zostało wydane. Ważne jest, iż zatrzymanie skazanego przez funkcjonariuszy policji zostało
1. Warunkiem odpowiedzialności za współsprawstwo jest wykazanie, że współdziałających łączyło porozumienie obejmujące wspólne wykonanie czynu zabronionego oraz że każdy z uczestników porozumienia obejmował świadomością realizację całości znamion określonego czynu zabronionego. 2. Pomiędzy naruszeniem przepisów, a zaistniałą kolizją drogową związek przyczynowy nie może być rozumiany jako jedynie czasowe
W wypadku, gdy istotne dla sprawy ustalenie faktyczne może być poczynione w sposób pewny (tj. bez wypełniania rozumowania niekorzystnymi dla oskarżonego domniemaniami), a zależne jest ono od dania wiary lub odmówienia wiary tej czy innej grupie dowodów (np. zeznaniom świadków, w opozycji do wyjaśnień oskarżonego lub vice versa), Sąd nie może uchylić się od oceny przeprowadzonych dowodów, odwołując
