Wyrok SN z dnia 12 lutego 2008 r. sygn. III KK 386/07

1. Jedna z podstawowych zasad ustrojowych dotyczących sądownictwa określa, że osoba powołana przez Prezydenta RP na stanowisko sędziego, z mocy tego powołania staje się sędzią i jest uprawniona do orzekania wyłącznie w sądzie wskazanym w akcie powołania, ponieważ właśnie w nim Prezydent RP wyznacza miejsce służbowe (siedzibę) sędziego.

2. Proces delegacji sędziego do sądu wyższego rzędu może być zatem w całości uznany za prawidłowy tylko wtedy, gdy i uchwała kolegium, i akt delegacji prezesa sądu apelacyjnego zawiera określenie każdego delegowanego sędziego w sposób sprecyzowany i nieabstrakcyjny.

3. Akt delegacji sformułowany przez Prezesa Sądu Apelacyjnego w G., w oparciu o tę zgodę, która nie spełniała ustawowych wymogów, był prawnie nieskuteczny (...) Aby zgoda na delegowanie sędziego, wyrażona przez kolegium właściwego sądu, była dokonana w zgodzie z przepisami cytowanej wyżej ustawy, musi ona dotyczyć imiennie sędziego, który ma orzekać w innym sądzie.