Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Postanowienie z dnia 19 stycznia 2012 r., sygn. I KZP 17/11

Błędne jest przekonanie, że skoro w sprawie wystąpiła sytuacja "nie objęta wprost dotychczasowym orzecznictwem Sądu Najwyższego", to uzasadnione jest wystąpienie o zasadniczą wykładnię ustawy. Taki punkt widzenia przekreśla znaczenie fundamentalnej zasady procesowej - jak również ustrojowej - zasady samodzielności jurysdykcyjnej sądów. 

 

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Rafał Malarski (przewodniczący)

SSN Kazimierz Klugiewicz

SSN Roman Sądej (sprawozdawca)

Protokolant: Ewa Sokołowska

przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej - Aleksandra Herzoga w sprawie Marka G., Rafała M., Tomasza Z., Marka C. oraz Lecha C.

po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 19 stycznia 2012 r., przekazanego na podstawie art. 441 § 1 k.p.k., postanowieniem Sądu Okręgowego w P. z dnia 29 września 2011 r., sygn. akt XVII Ka 284/11, zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy:

„Czy zgoda Kolegium Sądu Okręgowego, wymagana art. 77 § 8 Ustawy - Prawo o ustroju sadów powszechnych, może być skutecznie udzielona blankietowo, nie imiennie, w tych przypadkach, gdy dotyczy przewidywanego delegowania przez Prezesa Sądu Okręgowego sędziego Sądu Okręgowego do Sądu Rejonowego w celu kontynuowania i dokończenia sprawy rozpoznawanej i nieukończonej przez niego do czasu uzyskania przez tegoż sędziego nominacji do Sądu Okręgowego, czy też tak wyrażona zgoda czyni powyższy akt delegowania sędziego bezskutecznym i prowadzi do uchybienia w postaci nienależytej obsady Sądu (art. 439 § 1 pkt 2 kp.k.) ?

postanowił: odmówić podjęcia uchwały.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w P. wyrażone w zacytowanym powyżej pytaniu wątpliwości interpretacyjne powziął w następującej sytuacji procesowej:

Wyrokiem Sądu Rejonowego w P. z dnia 25 października 2010r., sygn. III K 142/08, oskarżeni Marek G., Rafał M., Tomasz Z., Marek C. i Lech C. zostali uznani za winnych popełnienia szeregu czynów wyczerpujących znamiona przestępstw korupcyjnych (art. 228 § 4 i 5 k.k. i in.). Od tego wyroku apelacje wnieśli obrońcy wszystkich oskarżonych, kwestionując zasadność przypisania sprawstwa oraz postulując uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania bądź zmianę wyroku i uniewinnienie oskarżonych.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00