1. Interes prawny w rozumieniu art. 189 k.p.c. jest zachowany, gdy ze spornego stosunku wynikają jeszcze dalsze skutki, których dochodzenie powództwem o świadczenie nie jest możliwe bądź nie jest jeszcze aktualne. 2. W umowach kredytowych denominowanych lub indeksowanych do waluty obcej, klauzule dotyczące mechanizmu przeliczania waluty, które nie są sformułowane w sposób jednoznaczny i zrozumiały,
Zgodnie z art. 390 § 2 k.p.c. uchwała Sądu Najwyższego rozstrzygająca zagadnienie prawne wiąże w danej sprawie. Oznacza to, że są nią związane wyłącznie sądy rozpoznające sprawę, w której przedstawiono Sądowi Najwyższemu to konkretne zagadnienie, nie wiąże ona natomiast w innej sprawie, nawet jeśli przedmiotem innego powództwa jest to samo roszczenie oparte na tej samej podstawie faktycznej i prawnej
Praktyka wydawania nakazu zapłaty przeciwko konsumentowi, wyłącznie na podstawie weksla przedstawionego przez powoda, z pominięciem kontroli umowy będącej źródłem stosunku podstawowego będzie prowadzić do powstania mechanizmu obejścia Dyrektywy 93/13 i stanowić będzie strukturalne zagrożenie zbiorowych interesów konsumentów.
Jeżeli dochodzone pozwem roszczenie wynika z weksla in blanco, stanowiącego zabezpieczenie wierzytelności głównej, wynikającej z umowy zawartej między przedsiębiorcą a konsumentem, zapewnienie ochrony określonej w Dyrektywie 93/13 wymaga, aby sąd rozpoznał sprawę przy uwzględnieniu konsumenckiego charakteru stosunku podstawowego.
W świetle obowiązującego prawa, umowa kredytowa waloryzowana kursem waluty obcej, zawierająca klauzule indeksacyjne i dotyczące spreadu walutowego, które obciążają kredytobiorcę nieprzejrzystym i niejednoznacznym ryzykiem walutowym, jest nieważna z uwagi na abuzywność tych klauzul. Interes prawny w żądaniu ustalenia nieważności takiej umowy istnieje, gdyż pozwala na usunięcie stanu niepewności co do
Cesja wierzytelności zabezpieczonej hipoteką, której skuteczność była zawieszona ze względu na brak wpisu wymaganego zgodnie z art. 79 ust. 1 zdanie drugie ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 124, poz. 1361), staje się skuteczna z chwilą, w której na podstawie art. 1000 § 1 zdanie pierwsze k.p.c. hipoteka wygasła, a na jej miejsce weszło
Okoliczność, że pomiędzy stronami toczył się proces o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym przez nakazanie wykreślenia hipoteki zakończony prawomocnym wyrokiem oddalającym to powództwo nie może skutkować niedopuszczalnością podnoszenia przez dłużnika rzeczowego nowych zarzutów obronnych w procesie o zapłatę z zabezpieczenia rzeczowego.
1. Zasądzenie sumy pieniężnej, która wprawdzie mieści się w granicach kwotowych powództwa, lecz z uwzględnieniem innej podstawy faktycznej niż określona w pozwie, stanowi orzeczenie ponad żądanie. 2. W procesie apelacyjnym sąd drugiej instancji jest związany jedynie zarzutami dotyczącymi naruszenia prawa procesowego przedstawionymi w apelacji, o ile nie są one wyłączone spod kontroli na podstawie przepisu
1. Oddalenie wniosku dowodowego w postępowaniu apelacyjnym bez zgłoszenia przez pełnomocnika zastrzeżeń do protokołu na podstawie art. 162 Kodeksu postępowania cywilnego powoduje utratę prawa do powoływania się na uchybienia przepisom prawa procesowego w dalszym toku postępowania. 2. Dopuszczenie przez sąd dowodu z urzędu, zgodnie z art. 232 zdanie drugie k.p.c., jest wyjątkowym uprawnieniem sądu,
1. W umowach o świadczenie usług zastrzeżenie dodatkowego elementu wynagrodzenia, które będzie należne wówczas, gdy zostanie osiągnięty określony rezultat (sukces) nie jest co do zasady sprzeczne z przesłankami określonymi w art. 3531 Kodeksu cywilnego. To dodatkowe wynagrodzenie przysługujące w razie uzyskania określonego wyniku może przy tym wynikać wprost z umowy o świadczenie usług 2. Sąd drugiej
Określonego w ustawie wyłączenia sędziego (art. 48 § 1 pkt 5 k.p.c.) nie zmienia związanie wykładnią prawa dokonaną przez Sąd Najwyższy (art. 39820 k.p.c.), gdyż jest to instytucja odrębna od wyłączenia sędziego w postępowaniu cywilnym z mocy ustawy, która ma znaczenie samodzielne (pierwszoplanowe).
W sytuacji, gdy kredytobiorcy kwestionują ważność umowy kredytu hipotecznego indeksowanego do waluty obcej oraz związanie się niedozwolonymi postanowieniami umownymi, mają interes prawny w uzyskaniu wyroku o charakterze ustalającym, nawet w kontekście obowiązujących przepisów prawa bankowego i możliwości dochodzenia innych środków ochrony prawnej, co uzasadnia merytoryczne rozpoznanie ich żądań.
Jeżeli na podstawie art. 15zzs1 ust. 1 pkt 4 ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych prezes sądu zarządził rozpoznanie apelacji w składzie trzech sędziów, sprawa powinna zostać rozpoznana przez skład sądu złożony z dotychczasowego sędziego referenta, a pozostali sędziowie
Przepis art. 382 k.p.c. może stanowić uzasadnioną podstawę kasacyjną jedynie wtedy, gdy sąd pominie część zebranego w sprawie materiału dowodowego i wyda orzeczenie wyłącznie na podstawie materiału zebranego przed sądem pierwszej instancji lub wyłącznie na podstawie własnego materiału
Przepis art. 321 § 1 k.p.c. może być naruszony nie tylko wtedy, gdy sąd wykroczy ilościowo (plus) bądź jakościowo (aliud) poza żądanie powoda i jego podstawę faktyczną lecz także wtedy, gdy stosując art. 321 § 1 k.p.c. sąd błędnie oceni, że podstawa faktyczna powództwa jest węższa niż ta, którą w rzeczywistości określił powód.
W świetle art. 278 § 1 k.p.c. nie jest bowiem dopuszczalne dokonywanie przez sąd ustaleń faktycznych w sprawie na podstawie wiadomości specjalnych niepochodzących od biegłego. Tego rodzaju zabieg pozbawia bowiem strony możliwości krytyki określonego poglądu, którą zwykle mogą przedstawiać, gdy źródłem tych wiadomości jest opinia biegłego.
Zestawienie treści przepisu z art. 47714a k.p.c. nie pozostawia wątpliwości, że art. 47714 § 21 k.p.c. zawiera upoważnienie tylko dla sądu pierwszej instancji.
Interes prawny na gruncie art. 189 k.p.c. zachodzi nie tylko wtedy, gdy dotyczy obecnych stosunków prawnych i praw, ale dotyczy także przyszłych lub prawdopodobnych stosunków prawnych.
Powód zachowuje interes prawny do wytoczenia powództwa o ustalenie nieistnienia stosunku prawnego, mimo przysługującego mu powództwa o świadczenie lub mimo wytoczenia przeciwko niemu takiego powództwa przez stronę przeciwną na podstawie spornego stosunku prawnego, jeżeli z tego stosunku wynikają jeszcze inne, lub dalej idące skutki, których dochodzenie w drodze powództwa o świadczenie nie jest możliwe
Postanowienia umowy kredytu hipotecznego denominowanego w walucie obcej, umożliwiające bankowi jednostronne kształtowanie kursów walutowych i obciążające kredytobiorcę ryzykiem kursowym oraz zmiany stóp procentowych, bez jednoznaczności tych klauzul i realnej możliwości wpływu kredytobiorcy na ich kształt, stanowią niedozwolone postanowienia umowne, naruszające interesy konsumenta i prowadzą do stwierdzenia
W przypadku, gdy dochodzone pozwem roszczenie wynika z weksla in blanco, stanowiącego zabezpieczenie wierzytelności głównej wynikającej z umowy zawartej między przedsiębiorcą a konsumentem, zapewnienie ochrony określonej w Dyrektywie 93/13 – i wprowadzonych w ramach jej implementacji do polskiego porządku prawnego przepisach art. 3851-3853 k.c. – wymaga, aby sąd rozpoznał sprawę przy uwzględnieniu
Działania procesowe, które mogą pogorszyć sytuację małoletnich wymagają zezwolenia sądu opiekuńczego. Brak takiej zgody powoduje odrzucenie pozwu, jest to jednak brak usuwalny (art. 199 KPC).
Przyjęty model elektronicznego postępowania upominawczego zakłada minimalną aktywność sądu dla osiągnięcia nadrzędnego celu stawianego temu postępowaniu, jakim jest uzyskanie rozstrzygnięcia sporu w możliwie najkrótszym czasie. W konsekwencji takiego założenia, rozpoznając sprawę wywołaną pozwem wniesionym w elektronicznym postępowaniu upominawczym sąd nie prowadzi postępowania dowodowego sensu stricto
