Wyrok SN z dnia 20 maja 2022 r., sygn. II CSKP 399/22

W świetle art. 278 § 1 k.p.c. nie jest bowiem dopuszczalne dokonywanie przez sąd ustaleń faktycznych w sprawie na podstawie wiadomości specjalnych niepochodzących od biegłego. Tego rodzaju zabieg pozbawia bowiem strony możliwości krytyki określonego poglądu, którą zwykle mogą przedstawiać, gdy źródłem tych wiadomości jest opinia biegłego.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Karol Weitz (przewodniczący, sprawozdawca) ‎

SSN Agnieszka Piotrowska ‎

SSN Krzysztof Strzelczyk

w sprawie z powództwa T. B. ‎przeciwko Bank […] S.A. w W. ‎o zapłatę, ‎na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 20 maja 2022 r., ‎na skutek skarg kasacyjnych powoda i pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego w […] ‎z dnia 4 grudnia 2019 r., sygn. akt I ACa […],

uchyla zaskarżony wyrok w punkcie I i III oraz w punkcie II w części oddalającej żądanie powoda dotyczące zasądzenia od pozwanego odsetek ustawowych za opóźnienie w zapłacie kwoty 87 880,56 franków szwajcarskich (CHF) od dnia 15 listopada 2017 r. do dnia zapłaty i sprawę w tej części przekazuje Sądowi Apelacyjnemu w […] do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Pozwem z dnia 15 listopada 2017 r. Powód T. B. Wniósł o zasądzenie od […] Bank […] Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na swoją rzecz kwoty 200 862,34 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od tej kwoty od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty tytułem nienależnego świadczenia spełnionego przez powoda na rzecz pozwanej w wykonaniu nieważnej umowy kredytu łączącej strony oraz kwoty 87 880,56 CHF. Podstawą tych roszczeń powoda było twierdzenie o spełnieniu przez niego świadczenia na rzecz pozwanego banku bez podstawy prawnej ze względu na sprzeczność konstrukcji umowy z wymaganiami wskazanymi w art. 69 ust. 1 i 2 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (tekst jedn. Dz. U. z 2021 r. poz. 2439 ze zm.). Według powoda postanowienia umowy dotyczące zasad przewalutowania wypłaty udzielonego kredytu (§ 2 i 6 umowy) jako abuzywne i w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami naruszające interes powoda jako konsumenta także nie mogą stanowić tytułu prawnego świadczeń na rzecz pozwanej, wobec czego uiszczone przez powoda tytułem spłaty kredytu kwoty uznać należy za świadczenia nienależne. Pozwany bank wniósł o oddalenie powództwa.