Uchwała SN z dnia 30 marca 1998 r., sygn. III CZP 1/98
Na postanowienie sądu rejonowego oddalające skargę na czynność komornika, polegającą na stwierdzeniu umorzenia postępowania egzekucyjnego z mocy prawa (art. 823 kpc), zażalenie nie przysługuje.
Na postanowienie sądu rejonowego oddalające skargę na czynność komornika, polegającą na stwierdzeniu umorzenia postępowania egzekucyjnego z mocy prawa (art. 823 kpc), zażalenie nie przysługuje.
Brak przytoczenia w apelacji zarzutów i ich uzasadnienia jest brakiem formalnym, który może zostać uzupełniony w trybie przewidzianym w art. 130 KPC.
1. Objęcie zatwierdzonym układem wierzytelności z tytułu zaliczki na koszty postępowania egzekucyjnego wyłącza stosowanie art. 770 kpc jedynie w odniesieniu do zwrotu wierzycielowi poniesionych przez niego kosztów. 2. Umorzenie postępowania egzekucyjnego stosownie do art. 70 § 3 prawa o postępowaniu układowym wymaga wydania postanowienia przez komornika.
1. Prokurator wojewódzki działający w imieniu prokuratury wojewódzkiej jako strony jest uprawniony do wniesienia kasacji. 2. Wartość przedmiotu zaskarżenia w kasacji stanowi świadczenie główne wraz z doliczonymi do niego odsetkami.
Wyłączenie dopuszczalności kasacji ze względu na wartość przedmiotu zaskarżenia (art. 393 pkt 1 kpc) nie ma zastosowania w sprawie o uznanie wypowiedzenia umowy spółki cywilnej za bezskuteczne.
Na zarządzenie przewodniczącego lub wyznaczonego przez niego sędziego wydane w trybie art. 467 § 4 KPC o zwrocie akt organowi rentowemu w celu uzupełnienia materiału sprawy, zażalenie nie przysługuje.
1. Dopuszczalna jest droga sądowa w sprawach o zobowiązanie gminy do zawarcia umowy o najem lokalu socjalnego. 2. Przepis art. 28 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. 1994 r. Nr 105, poz. 509 ze zm.) nie uzasadnia roszczenia osoby w tym przepisie wymienionej o zobowiązanie gminy do zawarcia umowy o najem lokalu socjalnego
Wydane na posiedzeniu niejawnym postanowienie sądu drugiej instancji nie kończące postępowania w sprawie doręcza się z urzędu obu stronom wraz z uzasadnieniem.
Wpis stały od skargi wnoszonej przez adwokata należy uiścić na podstawie art. 15 i 17 ustawy z dnia 17 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych /Dz.U. nr 24 poz. 110 ze zm./ w związku z art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ bez wezwania przez przewodniczącego wydziału /prezesa ośrodka zamiejscowego/, o którym mowa
Sporządzony w postępowaniu upadłościowym i zatwierdzony przez sędziego-komisarza plan podziału funduszów masy, w którym w celu zaspokojenia wierzycieli przyznano im wierzytelności przysługujące upadłemu wobec osób trzecich, stanowi dokument urzędowy stwierdzający przejście uprawnienia po powstaniu tytułu egzekucyjnego na inną osobę w rozumieniu art. 788 § 1 kpc.
Przepis art. 87 § 1 k.p.c. nie stanowi samodzielnej podstawy określenia zakresu, w jakim radca prawny może być w postępowaniu cywilnym pełnomocnikiem procesowym osoby fizycznej.
Radca prawny nie może być w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym pełnomocnikiem osoby fizycznej nie będącej podmiotem gospodarczym stosownie do przepisów art. 87 par. 1 Kpc w związku z art. 42 i 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ oraz przepisów ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych /Dz.U. nr 19 poz. 145 ze zm.
Od dnia 1 lipca 1996 r. niedopuszczalne jest wniesienie rewizji nadzwyczajnej od prawomocnego orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego po upływie sześciu miesięcy od dnia wydania tego orzeczenia.
Wykonując tytuł nakazujący byłym najemcom opuszczenie lokalu mieszkalnego i opróżnienie go z osób i rzeczy reprezentujących ich prawa, komornik ma obowiązek usunąć także członków rodziny i domowników dłużników oraz rzeczy należące do tych osób i wydać lokal wierzycielowi. Postanowił odmówić podjęcia uchwały w pozostałym zakresie.
Od wniosku o ujawnienie w księdze wieczystej budynku wzniesionego na gruncie oddanym w użytkowanie wieczyste pobiera się wpis stały przewidziany w § 27 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 maja 1993 r. w sprawie określenia wysokości wpisów w sprawach cywilnych (Dz.U. 1993 r. Nr 46, poz. 210 ze zm.).
Nie jest dopuszczalne dochodzenie na drodze sądowej spełnienia obietnic wyborczych.
Tytuł wykonawczy przeciwko osobie pozostającej w związku małżeńskim nie uprawnia do prowadzenia egzekucji z nieruchomości objętej wspólnością ustawową bez nadania tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności przeciwko małżonkowi tej osoby.
Z chwilą rozwiązania przez Sąd spółki cywilnej rozliczenie wspólników obejmuje także podział i wypłatę ewentualnych zysków za poprzednie okresy jej działalności.
Ustanowione w art. 26a ust. 3 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz.U. z 1995 r. nr 57, poz. 299 z późn. zm.) zwolnienie Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa od obowiązku uiszczania opłat w sprawach cywilnych, dotyczących mienia stanowiącego Zasób Własności Rolnej Skarbu Państwa, obejmuje również sprawy gospodarcze.
Samochód osobowy, stanowiący własność dłużnika i wykorzystywany przez niego do osobistej pracy zarobkowej w charakterze taksówkarza, może być stosownie do konkretnych okoliczności uznany za przedmiot nie podlegający egzekucji.
Zakład budżetowy gminy i gospodarstwo pomocnicze państwowej jednostki budżetowej nie mają zdolności sądowej w postępowaniu przed sądem gospodarczym (art. 4797 k.p.c.).
Przepis art. 788 § 1 k.p.c. nie stanowi podstawy do nadania klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi wykonawczemu na rzecz nabywcy uprawnienia stwierdzonego tym tytułem.
Umorzenie postępowania egzekucyjnego na podstawie art. 63 § 1 prawa upadłościowego przed wyegzekwowaniem choćby części świadczenia, powoduje, że egzekucja jest bezskuteczna w rozumieniu § 30 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 czerwca 1991 r. w sprawie taksy za czynności komorników (Dz.U. nr 62, poz. 264 ze zm.). Wysokość ryczałtu kancelaryjnego ustalona na podstawie tego
Jeżeli orzeczenie nakazujące opróżnienie lokalu zostało wydane pod rządem ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. Prawo lokalowe (Dz.U. z 1987 r., nr 30, poz. 165 ze zm.), ale uprawomocniło się po dniu wejścia w życie ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. nr 105, poz. 509), podlega ono wykonaniu przez komornika sądowego w trybie przepisów kodeksu postępowania