Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 16 lutego 2011 r., sygn. I SAB/Wa 173/10
Domniemanie zgodności prawa użytkowania wieczystego z rzeczywistym stanem prawnym może być obalone wyłącznie w procesie o uzgodnienie treści księgi wieczystej wszczętym na podstawie art. 10 u.k.w.h. Wyrok wydany w sprawie wniesionej na podstawie art. 189 k.p.c., nie mogąc stanowić podstawy wpisu (wykreślenia) w księdze wieczystej, mógłby stanowić wyłącznie dowód w sprawie o uzgodnienie treści księgi
1) Realizacja zasady swobody umów nie przejawia się zawsze równorzędnością stron cywilnoprawnej umowy. Zasada swobody umów może podlegać jedynie pewnym modyfikacjom, jeżeli treść lub cel umowy pozostają w sprzeczności z właściwością(naturą), ustawą, zasadom współżycia społecznego. 2) Wprowadzenie kar umownych na grunt umowny stanowi zabezpieczenie Zamawiającego przed potencjalnymi działaniami lub zaniechaniem
1) Niemożliwe jest dwukrotne zastosowanie procedury określonej w art. 26 ust. 3 Pzp. Wady dokumentów przedstawionych na wezwanie zamawiającego ostatecznie przesądzają kwestię dalszego udziału w postępowaniu. Ponowne wezwanie należy uznać za dopuszczalne (a nawet konieczne) wyłącznie w sytuacji, gdy w pierwotnym wezwaniu Zamawiający nie wskazał precyzyjnie braków w złożonych dokumentach, co jednak w
Nie jest prawidłowe zastosowanie zasady rocznej kumulacji zaległych świadczeń rentowych przy ustaleniu daty początkowej opóźnienia płatności renty. Renta uzupełniająca jest świadczeniem okresowym, płatnym według wyliczenia Sądu drugiej instancji miesięcznie, a zatem początek opóźnienia powinien być liczony od dat uchybienia terminowi płatności poszczególnych rat renty.
Jak zaksięgować wpłaty sadowników na pokrycie 25% wartości inwestycji wg PDU, które są dokonywane na fundusz statutowy i jak je ująć w bilansie? Zrzeszenie gromadzi środki własne pochodzące z wpłat członków, które służą finansowaniu zadań wynikających z zatwierdzonego PDU w części 25% wydatków inwestycyjnych, a także obciążeń finansowych tj, prowizji i odsetek oraz spłaty kapitału od zaciągniętego
Rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych chroni nabywcę użytkowania wieczystego także w razie wadliwego wpisu w księdze wieczystej Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego jako właściciela nieruchomości.
Brak odpowiedzi pracodawcy w ciągu 14 dni od wniesienia przez pracownika sprzeciwu od nałożonej na niego kary porządkowej oznacza, że pracodawca przyjął sprzeciw w sposób dorozumiany. Aby uniknąć takiego skutku, pracodawca powinien mieć dowód, że odrzucił sprzeciw w przewidzianym terminie.
Akt własności zmieni, wydany przez uprawniony organ na podstawie ustawy z 26 października 1971 r. o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych (Dz. U. Nr 27, poz. 250 ze zm.), nie jest „dokumentem, jak każdy inny dokument podlegającym ocenie w postępowaniu sądowym”, lecz decyzją administracyjną, a zatem władczym, jednostronnym oświadczeniem woli organu państwa, wydanym na podstawie powszechnie obowiązującego
Art. 10 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny (Dz. U. nr 55, poz. 321 ze zm.) ma zastosowanie do posiadania w okresie poprzedzającym uchylenie art. 177 k.c. w odniesieniu do nieruchomości, która była własnością państwową, lecz od dnia 27 maja 1990 r. stała się z mocy prawa własnością jednostki samorządu terytorialnego.
Stwierdzenie nieważności decyzji o odmowie przyznania b. właścicielowi odpowiedniego prawa do gruntu na podstawie art. 7 ust. 1 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy przywraca uprawnionym podmiotom możność ubiegania się o ustanowienie prawa użytkowania wieczystego jako prawnego „surogatu” nieistniejących de lege lata praw majątkowych przewidzianych
Odwołanie oświadczenia procesowego strony o cofnięciu pozwu i zrzeczeniu się roszczenia (art. 203 § 1 k.p.c.) z powołaniem się na błąd (art. 84, 86 i 88 k.c.) możliwe jest jedynie do chwili uprawomocnienia się postanowienia o umorzeniu postępowania przewidzianego w art. 203 § 4 k.p.c.
Przesłankę „działania w obronie społecznie uzasadnionego interesu”, uznawaną za podstawową okoliczność wyłączającą bezprawność naruszenia dóbr osobistych, należy rozpatrywać samodzielnie i odrębnie zarówno od wykazania prawdziwości stawianych w publikacji prasowej zarzutów, jak i od oceny rzetelności w przygotowaniu materiałów.
1) Pełnomocnictwo do wniesienia odwołania jest pełnomocnictwem rodzajowym, tj. określającym umocowanie do tego rodzaju czynności prawnej (art. 98 k.c), której pełnomocnik może dokonać. 2) W trybie art. 187 ust. 3 i ust. 7 Pzp możliwe jest uzupełnienie pełnomocnictwa do wniesienia odwołania w przypadku jego niezłożenia.
1. Wynikający z art. 6268 § 2 k.p.c. obowiązek Sądu wieczystoksięgowego badania m.in. zawartości tytułu wykonawczego (w tym m.in. klauzuli stwierdzającej wymagalność określonego nim obowiązku) nie może być jednak utożsamiany z badaniem prawidłowości przeprowadzenia postępowania administracyjnego, w którym tytuł ten został wydany. Skuteczność doręczenia tytułu wykonawczego jako elementu oceny prawidłowości
To, że notariusz błędnie odczytała treść dokumentów strony powodowej powołanych także przez pozwaną w oświadczeniu o ustanowieniu hipoteki, nie może być przesłanką oceny, że w taki sam, błędny sposób rozumiała ich treść pozwana i ustanowiła hipotekę dla zabezpieczenia nieistniejącej wierzytelności. Notariusz nie była stroną umowy i jej świadomość co do treści dokumentów stanowiących podstawę ustanowienia
Niewypłacanie pracownikom wynagrodzenia z winy organizacji stanowi naruszenie podstawowych obowiązków pracodawcy. Nieco trudniej dokonać analizy zaległych wynagrodzeń, w przypadku gdy pracodawca nie ma na nie środków finansowych. Niezależnie od przyczyny, zaległe wynagrodzenia pracownicze obciążone są odsetkami i stanowią przedmiot roszczeń pracowniczych.
Przy rozpoznawaniu wniosku o wpis hipoteki przymusowej na majątku upadłego, złożonego przed ogłoszeniem upadłości, art. 82 prawa upadłosciowego i naprawczego ma pierwszeństwo przed art. 29 ustawy o księgach wieczystych i hipotece.
Odpowiedzialność, o której mowa w art. 554 k.c., stanowiącym odpowiednik art. 526 k.c., ponosi także nabywca zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Art. 292 k.c. ani żaden inny przepis ustawy nie określa jako przesłanki nabycia służebności gruntowej przez zasiedzenie konieczności wykonania trwałego i widocznego urządzenia przez posiadacza służebności. Potrzeba ostrzeżenia właściciela nieruchomości, że istniejący na jego gruncie stan może doprowadzić do zasiedzenia służebności gruntowej, jest w wystarczający sposób realizowana przez expressis verbis