1. W przypadku organów ścigania, czynności związane z wypełnianiem ustawowych obowiązków, polegających na wszczęciu postępowania przygotowawczego i następnie sporządzeniu aktu oskarżenia nie mają charakteru działań niezgodnych z prawem także wtedy, gdy przeprowadzone postępowanie karne zakończyło się wydaniem wyroku uniewinniającego. 2. Niezgodność z prawem czynności przy wykonywaniu władzy publicznej
Sąd Najwyższy nie odstępuje od zasady prawnej wyrażonej w punkcie trzecim uchwały pełnego składu Izby Cywilnej Sądu Najwyższego z dnia 28 września 1979 r., III CZP 15/79, o następującej treści: "W razie odwołania darowizny w stosunku do jednego z małżonków rzecz darowana staje się przedmiotem współwłasności obojga małżonków w częściach równych, a darczyńca może żądać przeniesienia na niego udziału
1. Umowa naruszająca zasady uczciwego obrotu oraz lojalności wobec kontrahenta może być uznana za sprzeczną z zasadami współżycia społecznego, w razie braku wystąpienia wyzysku lub nie powstania wszystkich jego przesłanek przewidzianych w art. 388 § 1 k.c. Dotyczy to zwłaszcza sytuacji, gdy do ukształtowania stosunków umownych w sposób wyraźnie krzywdzący dla jednej ze stron doszło przy świadomym lub
Żona spadkodawcy, która dopuściła się przeciwko niemu przestępstwa znęcania się psychicznego, polegającego m.in. na uporczywym i złośliwym ograniczaniu kontaktów z małoletnim dzieckiem, w wyniku czego doszło do rażącego naruszenia zasad współżycia w rodzinie oraz jej spoistości i trwałości, a następnie do targnięcia się spadkodawcy na życie osób najbliższych i własne, może być uznana za niegodną dziedziczenia
Notariusz jest przedsiębiorcą (art. 431 k.c.).
1. Przepisy Kodeksu pracy odnoszące się do dyskryminacji nie mają zastosowania w razie nierównego traktowania niespowodowanego przyczyną (kryterium) uznaną za podstawę dyskryminacji. W tej koncepcji zasada niedyskryminacji może być postrzegana jako kwalifikowana postać naruszenia zasady równych praw ze względu na kryterium oczywiście dyskryminujące porównywanych pracowników. 2. Naruszenie obowiązku
1. Termin określony w art. 52 § 2 k.p. powinien być liczony od momentu, w którym pracodawca uzyskał w dostatecznym stopniu wiarygodne informacje uzasadniające jego przekonanie, że pracownik dopuścił się czynu nagannego w stopniu usprawiedliwiającym niezwłoczne rozwiązanie umowy o pracę. 2. Przy ocenie, czy oświadczenie woli o rozwiązaniu umowy o pracę zostało złożone pracownikowi, a więc czy miał on
Jeżeli strony nie postanowiły inaczej, przelew wierzytelności przyszłej jest czynnością o skutku zobowiązująco-rozporządzającym, z tym że skutek rozporządzający następuje dopiero w chwili oznaczenia wierzytelności (art. 509 k.c.). Tylko strony umowy przelewu mogłyby postanowić, że cesjonariusz nabędzie wierzytelność dopiero w momencie, kiedy zajdzie zdarzenie, od którego zależy wymagalność roszczenia
Wadliwa obsługa przez pracowników banku rachunku powierniczego łączącego bank z deweloperem (art. 59 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe, jedn. tekst: Dz. U. z 2015 r., poz. 128 ze zm.) może stanowić czyn niedozwolony, uzasadniający odpowiedzialność banku wobec kontrahentów dewelopera na podstawie art. 430 k.p.c. Nie wyklucza się sytuacji, w których niewykonanie lub nienależyte wykonanie
Niewłaściwa ocena sądu co do nieważności zawartej umowy o pracę, z powołaniem się na art. 58 § 1 k.c., nie dyskredytuje poprzedzającego tę ocenę stanowiska o wykonywaniu zatrudnienia w sposób uniemożliwiający jego zakwalifikowanie jako stosunku pracy (art. 22 § 1 k.p.).
To, że wynajmujący korzysta z uprawnienia do natychmiastowego wypowiedzenia umowy z przyczyn, za które odpowiada najemca, nie powoduje jednak powstania po jego stronie roszczenia odszkodowawczego w postaci uzyskania mniejszego czynszu od kolejnych najemców niż od tego pierwotnego lokatora.
1. Na gruncie art. 4421 § 1 zd. 2 k.c. roszczenie o wynagrodzenie szkody w mieniu wyrządzonej czynem niedozwolonym może ulec przedawnieniu zanim szkoda w mieniu powstała lub się ujawniła oraz zanim poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia. 2. Zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 23 września 2003 r. K 20/02, zasady odpowiedzialności Skarbu Państwa
Nawet korzystna interpretacja nie daje możliwości domagania się od Skarbu Państwa odszkodowania, jeżeli podatnik nie zrobił nic, by dostać zwrot nadpłaty.
1. Skoro co do zasady ustawa z dnia 20 grudnia 1949 r. o państwowym gospodarstwie leśnym oraz następnie ustawa z dnia 28 września 1991 r. o lasach nie wyłączała z obrotu prawnego nieruchomości leśnych Skarbu Państwa (res extra commercium), to dopuszczalne jest zasiedzenie części takiej nieruchomości stanowiącej przygraniczny jej fragment, przylegający do nieruchomości podmiotu występującego z wnioskiem
O pokrzywdzeniu w rozumieniu art. 527 § 2 k.c. można mówić, gdy na skutek objętej skargą pauliańską czynności prawnej dłużnik stał się w stosunku do tego wierzyciela rzeczywiście niewypłacalny, albo stał się niewypłacalny w wyższym stopniu, niż przez jej dokonaniem. Jeżeli występujący z takim powództwem wierzyciel nie jest uprzywilejowany, zabezpieczona na nieruchomości będącej przedmiotem zaskarżonej
1. Powołanie się na postanowienia Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, uchwalonej i podpisanej w dniu 7 grudnia 2000 r. w Nicei oraz w dniu 12 grudnia 2007 r. w Lizbonie (Dz.U. UE 2007/C 303/101) jako podstawy orzekania lub zaskarżenia może nastąpić wyłącznie w sprawie, w której mają zastosowanie przepisy prawa Unii Europejskiej (art. 51 ust. 1 Karty). 2. Uwzględnienie wieku poszkodowanego jako
Art. 3 ust. 1 zd. 1 u.w.l. kwalifikuje udział w nieruchomości wspólnej jako część składową w rozumieniu art. 50 k.c. w zw. z art. 46 § 1 k.c. nieruchomości lokalowej, a to oznacza - zgodnie z art. 47 § 1 k.c. - iż jako część składowa nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Zasady wyznaczania udziału w nieruchomości wspólnej zostały określone w art. 3 ust. 3 u.w.l. jako
1. To sąd decyduje ostatecznie o miejscu, liczbie i sposobie publikacji oświadczeń o przeproszeniu, stosownie do okoliczności konkretnego przypadku, równoważąc interesy pokrzywdzonego z jednej strony, aby zapewnić mu najszersze i najbardziej satysfakcjonujące zadośćuczynienie moralne oraz pozwanego z drugiej strony tak, aby z kolei nie stosować wobec niego nadmiernej i nieuzasadnionej okolicznościami
1. Umowa przedwstępna, jako umowa przygotowawcza, tym różni się od umów definitywnych, że nie stanowi źródła obowiązku świadczenia, które bezpośrednio realizuje zamierzony przez strony cel gospodarczy. Umowa przedwstępna tworzy wyłącznie zobowiązanie do zawarcia w przyszłości umowy przyrzekanej, która taki cel będzie realizować. Z tego względu niedopuszczalne jest wywodzenie z umowy przedwstępnej żądania
1. Sprawowanie bezumownie przez gminę zarządu nieruchomością kwalifikowane jest jako prowadzenie cudzych spraw bez zlecenia. W okresie trwania tego zarządu gmina ma obowiązek wykonywania wszystkich czynności związanych z należytym w świetle prawa realizowaniem praw i obowiązków właściciela nieruchomości, odnośnie do których można było przyjąć domniemaną jego wolę lub które wynikały z ustaw lub z zasad
Przepis o nienależnym świadczeniu (art. 410 k.c.) nie ma zastosowania do żądania zwrotu nienależnie pobranej składki na ubezpieczenie emerytalne. Należy jednak uściślić, że stanowisko to odnosi się do relacji pomiędzy osobą ubezpieczoną a organem rentowym.
1. Z uwagi na to, że ważność umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej zależy od spełnienia formy szczególnej, a mianowicie formy pisemnej pod rygorem nieważności, przyjęcie najkorzystniejszej oferty nie powoduje zawarcia umowy definitywnej (finalnej), lecz tylko kreuje obowiązek prawny jej zawarcia, obciążający obie strony, tj. Fundusz i oferenta, którego oferta została przyjęta. 2. Jeżeli z
Jeżeli przedmiotem zastawu rejestrowego są prawa inkorporowane w akcjach, umowa zastawnicza powinna określać wartość tych praw. Posiadanie akcji z reguły jest ukierunkowane na osiągnięcie zysku m.in. poprzez udział w przysługującej dywidendzie, a to wobec decyzji o takim sposobie zaangażowania własnego kapitału (połączonego zarazem z możliwym także ryzykiem poniesienia strat), co jednak nie przesądza
