Przerwanie biegu przedawnienia na podstawie art. 123 § 1 pkt 1 k.c. następuje, co do zasady, tylko pomiędzy stronami postępowania, jeżeli z istoty łączącego je stosunku prawnego wynika, że są materialnie zobowiązane lub uprawnione. Tak więc z istoty tej instytucji wynika, że przerwanie następuje w podmiotowych i przedmiotowych granicach czynności podjętej przez wierzyciela; dotyczy tego roszczenia,
Z przepisów art. 76 Konstytucji RP i art. 3851 Kodeksu cywilnego wynika obowiązek sądów do badania z urzędu charakteru nadużywających postanowień umownych w umowach konsumenckich.
Bank, jako instytucja zaufania publicznego, ma obowiązek przeprowadzić ocenę kompetencji klienta do inwestowania w instrumenty finansowe i ostrzec go o związanym z tym ryzyku. Niewywiązanie się z tego obowiązku może prowadzić do odpowiedzialności odszkodowawczej.
Oświadczenie o wypowiedzeniu osiąga swój cel zarówno wtedy, gdy spełnia warunki brzegowe stawiane tej czynności (forma pisemna, wskazanie przyczyny wypowiedzenia, jego terminu, etc.) jak i wtedy, gdy jest obarczone wadą, bowiem każde wypowiedzenie umowy o pracę korzysta z domniemania zgodności z prawem. Jednak w tym ostatnim wypadku konieczne jest, aby spośród szeregu wymogów oświadczenie woli uzewnętrzniało
Co do zasady nie można odmówić pokrzywdzonemu decydowania o poddawaniu się określonym zabiegom lub operacjom medycznym, jeśli uznaje je za potrzebne lub konieczne dla przywrócenia sprawności zdrowotnej po wypadku. Ocena ta w aspekcie zadośćuczynienia jest możliwa, gdyż jest to świadczenie kompensujące odrębną szkodę i oparte jest na samodzielnej podstawie prawnej art. 445 § 1 k.c.
Pracownicy zatrudnieni za granicą u polskiego pracodawcy nie odbywają podróży służbowej, wobec czego prawodawca wskazał wyraźnie, że osobom wysłanym do takiej pracy nie są wypłacane diety, lecz chodzi o ich równowartość w ramach wynagrodzeń, które - wzorem diety - uwzględniają sytuację faktyczną związaną ze świadczeniem pracy poza stałym miejscem zamieszkania. Zastosowana została i w tym przypadku
Spełnienie wymagań dotyczących wniesienia wkładów budowlanych odnoszących się do poszczególnych lokali, a także całokształt okoliczności uzasadniających uznanie, że doszło do zawarcia umowy o budowę tych lokali i ich przydział, rodzą cywilnoprawny skutek i mogą stanowić podstawę roszczenia zgłoszonego na podstawie art. 64 Kodeksu cywilnego w zw. z art. 1047 Kodeksu postępowania cywilnego.
W przypadku umowy kredytu mieszkaniowego denominowanego w walucie obcej, zawierającej abuzywne klauzule dotyczące mechanizmu indeksacji i waloryzacji, które obciążają konsumentów nieprzewidywalnym ryzykiem kursowym, zarówno umowa, jak i próby jej modyfikacji poprzez ugodę bez należytego informowania konsumentów o abuzywnym charakterze postanowień i bez ich świadomej zgody na sanowanie tych wad, są
Sąd, także w postępowaniu nakazowym, zawsze winien badać umowę stanowiącą podstawę dochodzonego roszczenia pod kątem jej ważności i wiążącego skutku jej postanowień dla jej stron, przy czym ocena abuzywności konkretnych postanowień kontraktowych zawsze należy do zakresu kognicji sądu meriti, z uwzględnieniem konkretnej umowy zawartej przez strony oraz całokształtu okoliczności danej sprawy.
Nie można podzielić zapatrywania, iż sam fakt dopuszczenia się przez stronę umowy przestępstwa należy traktować jako przyczynę obligatoryjnego ustalenia nieważności czynności prawnej.
Ważność, ewentualnie skuteczność, umowy sprzedaży nie jest zależna od tego, by sprzedający w chwili zawarcia umowy był właścicielem zbywanej rzeczy.
Pojęcie „konsument” użyte w art. 76 Konstytucji RP ma charakter autonomiczny i nie może być rozumiane wyłącznie w znaczeniu cywilnoprawnym, zgodnie z art. 221 k.c.
Przewidziana w umowie opcji nabycia akcji kara umowna w wysokości stanowiącej trzydziestokrotność kwoty uiszczonej była rażąco wygórowana, a zatem postanowienie umowne przewidujące tę karę, jako klauzula abuzywna, nie wiązało konsumenta.
Zwalczanie swobodnej oceny dowodów nie może polegać na przedstawieniu własnej, korzystnej dla skarżącego wersji zdarzeń, ustaleń stanu faktycznego opartej na własnej ocenie, lecz konieczne jest przy tym posłużenie się argumentami wyłącznie jurydycznymi oraz wykazanie, że wymienione w art. 233 § 1 k.p.c. kryteria oceny wiarygodności i mocy dowodów zostały naruszone, a w konsekwencji prowadzą do oczywistej
W umowie kredytu indeksowanego do waluty obcej, postanowienia dotyczące stosowania kursów walut ustalanych jednostronnie przez bank, które nie są sformułowane w sposób jednoznaczny i przejrzysty, mogą być uznane za niedozwolone postanowienia umowne naruszające interesy konsumenta, a ich eliminacja z umowy nie prowadzi automatycznie do jej unieważnienia, o ile możliwe jest dalsze wykonywanie umowy bez
W odniesieniu do czynności dokonanych przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz o zmianie niektórych innych ustaw - w stosunku do których, ze względu na brzmienie art. 5 powołanej ustawy, nie stosuje się przepisów o odsetkach maksymalnych - to właśnie regulacje dotyczące nadużycia prawa podmiotowego (art. 5 k.c.) lub naruszenia swobody kontraktowania
Sąd, także w postępowaniu nakazowym, zawsze winien badać umowę stanowiącą podstawę dochodzonego roszczenia pod kątem jej ważności i wiążącego skutku jej postanowień dla jej stron, przy czym ocena abuzywności konkretnych postanowień kontraktowych zawsze należy do zakresu kognicji sądu meriti, z uwzględnieniem konkretnej umowy zawartej przez strony oraz całokształtu okoliczności danej sprawy.
Art. 3531 k.c. nie zawiera samodzielnej sankcji, ale jego naruszenie – stanowiące naruszenie któregokolwiek z wymienionych w nim kryteriów swobody kontraktowej – uruchamia sankcję nieważności przewidzianą w art. 58 k.c.
Pojęcie konsumenta, użyte w art. 76 Konstytucji RP, ma znaczenie autonomiczne i jest szersze niż definicja zawarta w art. 221 k.c., co oznacza, że każda osoba fizyczna korzystająca z usług lub towarów może korzystać z ochrony praw konsumenckich, nawet jeśli dokonuje czynności niezwiązanych bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową.
Umowa pożyczki musi być wolna od rażących naruszeń art. 3531 k.c., w tym od ustalenia lichwiarskich odsetek za opóźnienie, które są sprzeczne z celem i naturą umowy pożyczki, a także z zasadami współżycia społecznego. W przeciwnym razie, umowa pożyczki może zostać uznana za nieważną na zasadzie art. 58 § 1 k.c. w zw. z § 3 k.c., jako sprzeczna z ustawą.
