Organ odwoławczy rozpoznający odwołanie już po upływie terminów przedawnienia, czyli 5 lat licząc od końca roku, w którym upłynął termin płatności podatku, nie może na niekorzyść strony wydać decyzji merytoryczno-reformatoryjnej /uchylającej decyzję organu I instancji i orzekającej, co do istoty sprawy/; podwyższając wymiar zobowiązania podatkowego. W takim przypadku zobowiązanie nie pozostaje bowiem
Choć decyzje o umorzeniu zaległości podatkowej lub odsetek oparte są na tzw. uznaniu administracyjnym, to wierzyciel podatkowy /organ pierwszej instancji/ - w przeciwieństwie do wierzyciela w cywilnoprawnych stosunkach zobowiązaniowych - nie ma swobody w dysponowaniu wierzytelnością publicznoprawną /w tym z tytułu odsetek/. Istotne są, z punktu widzenia zasady równości i powszechności opodatkowania
Jakkolwiek zakres przesłanek, jakie muszą być spełnione, by mogło dojść do uchylenia decyzji w trybie art. 233 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, jest bardzo wąski i sprowadza się praktycznie do jednej, to jednak nie pozbawia on organu odwoławczego, w ściśle określonych okolicznościach, uprawnienia do uchylenia zaskarżonej decyzji organu I
Jeżeli nabywca wszedł w posiadanie nieruchomości w wyniku licytacji przeprowadzonej przez komornika lub syndyka w ramach postępowania upadłościowego, nie ponosi żadnej odpowiedzialności za zaległe podatki poprzedniego jej właściciela lub użytkownika wieczystego.
Przepis art. 254 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ ma charakter wyjątkowy i nie ma charakteru samodzielnego. Jego stosowanie zależy od istnienia innych przepisów szczegółowego prawa podatkowego /przede wszystkim przepisów materialnego prawa podatkowego/, gdzie określone są warunki /okoliczności faktyczne/, od których uzależnione jest ustalenie wysokości
Sprostowanie kwoty wymierzonego podatku na podstawie art. 215 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ jest możliwe tylko wówczas, jeżeli decyzja podatkowa zawiera prawidłowe uzasadnienie w zakresie podstaw opodatkowania i wymiaru podatku, z którego w sposób bezpośredni i jednoznaczny wynika, że weryfikowana wadliwość co do wysokości podatku jest wyłącznie
Według ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 16 poz. 78 ze zm./ Fundusz Ochrony Gruntów Rolnych jest państwowym funduszem celowym /por. art. 23 i ust. cytowanej ustawy z dnia 3 lutego 1995 r./. Żadne przepisy o ochronie gruntów rolnych i leśnych nie odsyłają w zakresie wskazanego Funduszu do przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U
Korzystanie przez podatnika ze swych proceduralnych uprawnień nie może być wskazywane przez organ podatkowy jako powód usprawiedliwiający przewlekłość postępowania /art. 125 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.
Błędny jest pogląd, jakoby art. 233 par. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ uprawniał Samorządowe Kolegium Odwoławcze jedynie do oceny decyzji pod względem formalnym; przepis ten wprawdzie nie pozwala Kolegium orzec co do istoty sprawy, ale to nie oznacza, że nie bada ono sprawy merytorycznie.
Fakt zakupu określonych towarów nie jest jeszcze dowodem, iż bez wydatkowania kwoty na wyjazd zagraniczny, zakup ten nie mógłby być dokonany. Bardziej istotny od zakupu jest bowiem przychód osiągnięty ze sprzedaży tych towarów. Pobyt za granicą z wygłoszeniem odczytów przez uczestników wycieczki, wskazuje na brak związku między wydatkiem, a osiąganiem przychodów, a w konsekwencji oznacza brak prawa
1. Określenie podatnikowi w 1998 r. dodatkowej należności wobec Skarbu Państwa za 1996 r., tylko dlatego, że urzędowa interpretacja prawa, zawarta w instrukcji zatwierdzonej przez Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Finansów oraz w pismach adresowanych do różnych podmiotów, do której zastosował się podatnik, została zmieniona w maju 1997 r., narusza zasadę zaufania do organów podatkowych, wynikającą
Hipoteka ustawowa przewidziana w art. 34 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. 1997 r. Nr 137 poz. 926) nie powstaje na nieruchomościach objętych wspólnością ustawową podatnika i jego małżonka.
Obowiązek podatkowy od importu usług budowlanych powstaje w dniu upływu 30 dnia od dnia wykonania tych usług. Brak jest zatem podstaw prawnych do wykazania tego podatku jako podatku należnego później, czyli w dniu przekazania środków kontrahentowi zagranicznemu według średniego kursu USD z tego dnia. Odsetki za zwłokę od spóźnionej zapłaty podatku należnego /zaległości podatkowych/ powstają od daty
Faktury i ich kopie są - zgodnie z art. 24 ust. 4 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości /Dz.U. nr 121 poz. 591/ - dowodami księgowymi i powinny być przechowywane w sposób umożliwiający sprawdzalność ksiąg rachunkowych. Zapewnienie dostępności ksiąg do badania przez organy kontroli, to zarówno obowiązek podatnika wynikający z art. 11 ust. 4 pkt 2 ww. ustawy, jak i zagwarantowane ustawowo
Zapłacone odsetki za zwłokę od nie istniejącej faktycznie zaległości podatkowej podlegają zwrotowi wraz z nienależnie uiszczonym podatkiem /nadpłatą/ na zasadzie art. 29 ust. 1 ustawy w dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.
Skoro w postępowaniu, w którym wydano decyzję, którego wznowienia domaga się Agencja, była ona jedynie upoważniona do działania w imieniu importera w zakresie wskazanym w upoważnieniu, to nie przysługiwał jej przymiot strony, zatem nie mogła ona skutecznie domagać się wznowienia postępowania we własnym imieniu. Zgodnie bowiem z art. 241 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa
1. W związku z tym, że zgoda przewodniczącego jednostki samorządu terytorialnego na umorzenie podatku stanowiącego w całości dochód jednostki samorządowej, wyrażana jest w formie niezaskarżalnego postanowienia /art. 17 ust. 4 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2000 - Dz.U. nr 150 poz. 983 ze zm./, to podatnik ewentualne naruszenie art. 67
Warunkiem koniecznym stwierdzenia nieważności decyzji jest zakończenie postępowania decyzją ostateczną. Nie można więc stwierdzić nieważności decyzji nie mającej cechy ostateczności. Ostateczność decyzji rozstrzygającej sprawę na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926/ - jako przesłanka stwierdzenia nieważności decyzji - jest uzasadniona niekonkurencyjnością
O tożsamości sprawy w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 3 Kodeksu postępowania administracyjnego /odpowiednik art. 247 par. 1 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ można mówić, gdy występują te same podmioty, dotyczy ona tego samego przedmiotu i tego samego stanu prawnego w niezmienionym stanie faktycznym sprawy. W sprawach stosowania ulg podatkowych
W świetle art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. /Dz.U. nr 78 poz. 483/ podatnik nie może ponosić negatywnych konsekwencji, gdy zastosował się do błędnej informacji udzielonej mu przez urząd skarbowy w trybie art. 14 par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.
Jeżeli podatnik posiada nadpłatę podatku za rok 1998, a jednocześnie ma zaległości podatkowe za inne okresy, to przepis art. 75 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ pozwala zaliczyć nadpłatę na istniejące zaległości podatkowe.
Ograniczenia dowodowe przewidziane w art. 74 par. 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny /Dz.U. nr 16 poz. 93 ze zm./ obowiązują wyłącznie w cywilnoprawnym sporze między stronami umowy /art. 1 Kc/. W postępowaniu podatkowym należy dopuścić jako dowód wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem /art. 180 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.
Przez "nakładanie podatków", "określanie podmiotów i przedmiotów opodatkowania" w rozumieniu art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. /Dz.U. nr 78 poz. 483/, należy rozumieć również zakres odpowiedzialności tych podmiotów, w tym również, czy ich odpowiedzialność jest solidarna. Oznacza to między innymi, że w prawie podatkowym zobowiązanie solidarne może wynikać tylko
Instytucji przedawnienia prawa do wydania decyzji o odpowiedzialności osoby trzeciej jaką przewiduje art. 118 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, której to instytucji nie znała ustawa o zobowiązaniach podatkowych. Pod jej rządami nie miał miejsca równoległy bieg terminów przedawnienia zobowiązania podatkowego i przedawnienia prawa do wydania decyzji
