Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 lutego 2017 r., sygn. III SA/Wa 145/16
Przewidzianą w art. 70 § 6 pkt 1 o.p. przesłankę zawieszenia biegu terminu przedawnienia należy rozpatrywać całościowo.
Zgodnie z art. 180 § 1 O.p. jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Z przepisu tego wynika zasada otwartego systemu środków dowodowych w postępowaniu podatkowym. Granicą dopuszczalności środków dowodowych jest ich zgodność z prawem. W art. 181 O.p. podane zostały jedynie przykładowo środki dowodowe. Nie ma zatem przeszkód, by
Dążenie do tego, aby szacowanie podstawy opodatkowania pozwoliło na jej określenie w wysokości zbliżonej do rzeczywistej podstawy opodatkowania, stanowi generalną dyrektywę szacowania podstawy opodatkowania, wskazaną w art. 23 § 5 Ordynacji podatkowej, ale samo w sobie nie uzasadnia odstąpienia od zastosowania metod wskazanych przez ustawodawcę.
Nie ma przeszkód prawnych, aby w trakcie postępowania w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty organ podatkowy, kiedy jest to uzasadnione, wszczął z urzędu odrębne postępowanie w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego. Jedyną regulacją prawną dotyczącą łącznie postępowania w sprawie nadpłaty i postępowania w przedmiocie wysokości zobowiązania podatkowego oraz dopuszczalności równoczesnego
Katalog czynów zagrożonych karami porządkowymi zawarty w art. 262 o.p. ma charakter zamknięty, co oznacza, że nie można stosować kar porządkowych do innych czynów niż tam określonych, nawet gdyby ich zajście utrudniało prowadzenie postępowania lub hamowało jego tok.
Art. 24 ust. 5 pkt 1 u.p.d.o.f. dotyczy przychodu z umorzenia udziałów (akcji), niezależnie od tego, czy zostały one nabyte w drodze wymiany udziałów, czy też w inny sposób.