Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 lutego 2017 r., sygn. III SA/Wa 145/16

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Anna Wesołowska (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Aneta Lemiesz, sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, Protokolant sekretarz sądowy Monika Olszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 lutego 2017 r. sprawy ze skargi P. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy rozłożenia na raty zaległości podatkowej w podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe 2014 r. i 2015 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 14 kwietnia 2015r. P. Sp. z o. o. (dalej również jako "skarżąca"/ "spółka") wystąpiła z prośbą o rozłożenie na 48 rat płatności zaległości w podatku dochodowym od osób prawnych w wysokości wykazanej w zaświadczeniu z dnia [...] kwietnia 2015 r. oraz w podatku od towarów i usług w łącznej kwocie 140.082,60 zł..

W uzasadnieniu wniosku podano, iż spółka prowadzi działalność gospodarczą od 14 lat i jej obecna sytuacja finansowa nie jest dobra. Zmieniająca się na przestrzeni ostatnich lat sytuacja gospodarcza kraju i lokalnego rynku zmusiła Spółkę do zmniejszenia wielkości i zakresu prowadzonej działalności gospodarczej a tym samym poziomu zatrudnienia. Kryzys gospodarczy spowodował, iż odbiorcy nie wywiązywali się terminowo z płatności wobec firmy, a to zakłóciło jej stabilność finansową. Wskazała, że wprowadziła szereg rozwiązań w celu poprawy płynności finansowej przedsiębiorstwa, które pozwolą uniknąć dalszych kłopotów z regulowaniem zobowiązań. Wyjaśniła ponadto, że powodem braku możliwości wywiązania się z obowiązku terminowego regulowania zobowiązań była potrzeba i konieczność przeznaczenia bieżących środków na sfinansowanie stałych wydatków niezbędnych dla prawidłowego funkcjonowania firmy (m. in. wynagrodzeń, zakupu towarów, usług, polis ubezpieczeniowych). Podany przez Spółkę harmonogram spłaty zadłużenia stanowi natomiast propozycję, która pozwoli na ustabilizowanie jej sytuacji finansowej przy jednoczesnym wywiązywaniu się z obowiązku zapłaty zobowiązań podatkowych.