Spółki, które udzielały pożyczek bez wymaganego zezwolenia, nie mieściły się w kręgu podmiotów gospodarczych w rozumieniu par. 68 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 grudnia 1994 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 136 poz. 705 ze zm./. Oznacza to, iż udzielane przez nie pożyczki nie mogły korzystać ze zwolnienia od opłaty skarbowej na podstawie tego przepisu.
Nie każda czynność cywilnoprawna wymieniona w art. 1 ust. 1 pkt 27 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./, objęta równocześnie zakresem przedmiotowym z art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie podlegała opłacie skarbowej z mocy art. 3 ust. 1 pkt 5 ustawy
Okoliczność, że zasady solidarnej odpowiedzialności pozwalają organom podatkowym na egzekwowanie należnej opłaty skarbowej od jednej ze stron czynności cywilnoprawnej, nie podważa wynikającej z art. 4 ust. 2 ustawy z z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ zasady, iż stronami postępowania w sprawie określenia należnej opłaty skarbowej są wszystkie strony tych czynności
Jeśli chodzi o alternatywny zarzut nieważności umowy pożyczki, to stwierdzić należało iż rozstrzyganie o nieważności czynności cywilnoprawnej, która faktycznie została dokonana nie mieściło się w uprawnieniach organów podatkowych. Wykazanie zaś tej okoliczności mogłoby być podstawą do ubiegania się o zwrot uiszczonej opłaty skarbowej na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 3 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia
Umowa pożyczki, w związku z którą doszło do wymierzenia opłaty, nie jest "tego rodzaju" co umowa sprzedaży, dzierżawy czy najmu. Skoro tak, umowa taka jest przedmiotem opłaty stosownie do art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "c" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./. 2. Spółki, które w latach 1994 i 1995 udzielały pożyczek bez wymaganego zezwolenia, a do takich należała
Nie można wyprowadzić wniosku, że każda czynność cywilnoprawna wymieniona w art. 1 ust. 1 pkt 27 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./, objęta równocześnie zakresem przedmiotowym z art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie podlegała opłacie skarbowej z mocy
Nie każda czynność cywilnoprawna wymieniona w art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./, objęta równocześnie zakresem przedmiotowym z art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, nie podlegała opłacie skarbowej z mocy art. 3 ust. 1 pkt 5 ustawy
1. Skoro stałe i odpłatne udzielanie pożyczek było czynnością bankową to do wykonywania takich czynności uprawnione były banki oraz jednostki organizacyjne nie będące bankami posiadające upoważnienie ustawowe /art. 11 ust. 5 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. - Prawo bankowe - t.j. Dz.U. 1992 nr 72 poz. 359 ze zm./, a także spółki handlowe za zezwoleniem Prezesa NBP. 2. Spółki, które w latach 1994 i
Nie każda czynność cywilnoprawna wymieniona w art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o opłacie skarbowej, objęta równocześnie zakresem przedmiotowym z art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, nie podlegała opłacie skarbowej z mocy art. 3 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze
Par. 8 ust. 4 w związku z ust. 2 pkt 2 i pkt 5 zarządzenia Minister Finansów z dnia 21 lipca 1989 r. w sprawie sposobu pobierania, uiszczania i zwrotu opłaty skarbowej oraz sposobu prowadzenia rejestrów tej opłaty /M.P. nr 25 poz. 193 ze zm./ stanowi, że w przypadku określenia wartości przedmiotu czynności prawnej w kwocie nie odpowiadającej jego wartości rynkowej, urząd skarbowy wydaje decyzję ustalające
Urząd skarbowy wydając decyzję określającą wysokość odsetek za zwłokę naruszył obowiązujący do dnia 12 maja 1997 r. przepis par. 8 ust. 4 w związku z par. 8 ust. 2 pkt 2 i pkt 5 zarządzenia Ministra Finansów z dnia 21 lipca 1989 r. w sprawie sposobu pobierania, uiszczania i zwrotu opłaty skarbowej oraz sposobu prowadzenia rejestrów tej opłaty /M.P. nr 25 poz. 193 ze zm./.
Nie każda czynność cywilnoprawna wymieniona w art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o opłacie skarbowej, objęta równocześnie zakresem przedmiotowym z art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie podlegała opłacie skarbowej z mocy art. 3 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz.
Jeśli chodzi o "umowy tego rodzaju" to zdaniem Sądu muszą się one odnosić wyłącznie do katalogu umów stanowiących przedmiot opłaty skarbowej, a więc katalogu czynności cywilnoprawnych zawartych w art. 1 ust. 1 pkt 2 lub "a-k" ustawy o opłacie skarbowej, Unormowanie przewidziane w art. 3 ust. 1 pkt 5 lit. "b" ustawy o opłacie skarbowej stanowi ustawowe ograniczenie w zakresie powszechności wymierzenia
Przed zmianą od dnia 12.05.1997 r. - dokonaną zarządzeniem Ministra Finansów z dnia 16 kwietnia 1997 r. zmieniającego zarządzenie w sprawach sposobu pobierania, uiszczania i zwrotu opłaty skarbowej oraz sposobu prowadzenia rejestrów tej opłaty - M.P. nr 26 poz. 246/ - w myśl przepisu par. 8 ust. 5 zarządzenie Ministra Finansów z dnia 21 lipca 1989 r. w sprawie sposobu pobierania, uiszczania i zwrotu
1. Artykuł 254 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie może być podstawą do zmiany decyzji wymiarowej w opłacie skarbowej. 2. Nie można oceniać merytorycznej wartości argumentów przedstawionych we wniosku o zmianę decyzji ostatecznej, która jest decyzją deklaratoryjną, gdyż takie postępowanie otwierałoby postępowanie w "trzeciej" instancji, bądź w
Nie podlegają opłacie skarbowej tylko te umowy sprzedaży, dzierżawy, poddzierżawy, najmu i podnajmu, które zawierają podatnicy podatku od towarów i usług w okolicznościach odpowiadających kryterium nie tylko podmiotowym, ale także przedmiotowym, wymienionym w art. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usługi oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.
Usługi, których świadczenie jest zwolnione od podatku, muszą należeć do przedmiotu działalności podatnika VAT. W niniejszej sprawie sprzedającym akcje był podmiot, do którego w zakresie działalności nie należało świadczenie usług pośrednictwa finansowego. Przedmiotowa umowa kupna - sprzedaży akcji ma okaziciela spółki akcyjnej nie była zatem objęta zwolnieniem na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy
Wyłączona jest z opłaty skarbowej sprzedaż towarów używanych, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.
Spółki prawa handlowego, które w 1994 r. udzielały pożyczek bez wymaganego zezwolenia, nie należały do podmiotów gospodarczych wymienionych w par. 68 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 1992 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 53 poz. 253 ze zm./, zatem udzielane przez nie pożyczki nie mogły korzystać ze zwolnienia od opłaty skarbowej na podstawie tego przepisu. Trudno
Zarówno w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego jak i doktrynie utrwalił się pogląd, że organy podatkowe nie mają kompetencji do orzekania o nieważności czynności cywilnoprawnych, lecz z uwagi na autonomiczność prawa podatkowego mogą dla celów podatkowych nie uwzględnić skutków czynności cywilnoprawnych, które zostały zawarte wyłącznie w celu obejścia przepisów prawa podatkowego - przy czym
Spółki, które w 1996 r. udzielały pożyczek bez wymaganego zezwolenia, a do takich należała Spółka - pożyczkodawca, nie należały do podmiotów gospodarczych wymienionych w par. 68 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 grudnia 1994 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 136 poz. 705/. Udzielane przez nie pożyczki nie mogły zatem korzystać ze zwolnienia od opłaty na podstawie tego przepisu
1. Zgodnie z Klasyfikacją Usług do usług finansowych /KU 94/ zaliczać należało usługi bankowe /podbranża 9401/, czyli usługi związane z udzielaniem kredytów oraz z obsługą obrotu gotówkowego i bezgotówkowego. Sprzedaż papierów wartościowych, do których zaliczyć należy akcje, nie może więc być uznana za usługę bankową tj. finansową, korzystającą ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie
