Zgodnie z art. 1 ust.1 pkt 2 u.o.s. opłata skarbowa jest wymagana za złożenie dokumentu potwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa albo prokury lub jego odpisu, wypisu lub kopii - w sprawie z zakresu administracji publicznej lub w postępowaniu sądowym, a obowiązek jej zapłaty spoczywa solidarnie na mocodawcy i pełnomocniku zgodnie z art. 5 ust. 2 u.o.s.
Zwolnienia z opłaty skarbowej, wynikające z art. 7 pkt 2 i 3 u.o.s., mają charakter wyłącznie podmiotowy. Aby zastosować omawiane zwolnienia dla konkretnego podmiotu, musi najpierw powstać obowiązek w opłacie skarbowej, a następnie należy ustalić, czy podmiot jest jednostką budżetową lub jednostką samorządu terytorialnego. Jednostkami samorządu terytorialnego nie są jednostki pomocnicze gmin, ani związki
Zwolnienie z opłaty skarbowej, o której mowa w art. 7 pkt 2 i 3 u.o.s., ma wyłącznie charakter podmiotowy i dotyczy jednostek budżetowych oraz jednostek samorządu terytorialnego. Wykładnia celowościowa przepisów regulujących ulgi i zwolnienia podatkowe nie może przełamywać wyników wykładni językowej i systemowej, a nie ma podstaw do zastosowania analogii i rozciągania zwolnień podatkowych na stany
Zwolnienie z opłaty skarbowej dotyczy wyłącznie jednostek budżetowych i jednostek samorządu terytorialnego. Aby zastosować zwolnienie, najpierw musi powstać obowiązek w opłacie skarbowej, a następnie podmiot musi spełniać warunki zwolnienia.
1. Zwolnienie podatkowe, o którym mowa w art. 7 pkt 2 u.o.s., ma charakter wyłącznie podmiotowy i dotyczy jedynie jednostek budżetowych, co oznacza, że tylko one mogą być zwolnione z opłaty skarbowej. 2. Zwolnienie z opłaty skarbowej nie obejmuje podmiotów, które choć reprezentowane są przez jednostki budżetowe, same w sobie nie spełniają kryteriów jednostki budżetowej określonych w przepisach prawa
W przypadku opłaty skarbowej należnej od czynności urzędowych stan faktyczny, który podlega ustaleniu w postępowaniu podatkowym prowadzonym w celu wymiaru tej opłaty, obejmuje jedynie ustalenie, czy doszło do dokonania czynności urzędowej wskazanej w załączniku do ustawy o opłacie skarbowej. Organ podatkowy nie jest przy tym uprawniony do dokonywania oceny prawidłowości dokonania tych czynności, gdyż
Użyte w art. 2 ust. 1 pkt lit. b) u.o.s. pojęcie "w sprawach" ma charakter ogólny dlatego też należy rozumieć przez nie wszystkie sprawy, dla których materialnoprawna podstawa rozstrzygnięcia zawarta jest w przepisach regulujących kwestię wyszczególnione w art. 2 u.o.s.
W stanie prawnym obowiązującym w Polsce w dniu 1 lipca 1984 r., opłatą skarbową było objęte podwyższenie kapitału zakładowego w spółce kapitałowej, a stawka podatku była wyższa niż 0,50 %. Powyższe oznacza, że po wejściu do Unii Europejskiej, Polska nie była zobowiązana do zwolnienia od podatku od czynności cywilnoprawnych czynności podwyższenia kapitału w tego rodzaju spółce i nie zrezygnowała z opodatkowania
W stanie prawnym obowiązującym w dniu 1 lipca 1984 r. podwyższenie kapitału zakładowego spółki było objęte opłatą skarbową w stawce wyższej niż 0,5%. Tym samym, Rzeczpospolita Polska nie była zobowiązana na podstawie przepisów wspólnotowych do zwolnienia podwyższenia kapitału w spółce od podatku od czynności cywilnoprawnych.
W stanie prawnym obowiązującym w dniu 1 lipca 1984 r. podwyższenie kapitału zakładowego spółki było objęte opłatą skarbową w stawce wyższej niż 0,5%. Tym samym, Rzeczpospolita Polska nie była zobowiązana na podstawie przepisów wspólnotowych do zwolnienia podwyższenia kapitału w spółce od podatku od czynności cywilnoprawnych.
W stanie prawnym obowiązującym w dniu 1 lipca 1984 r. podwyższenie kapitału zakładowego spółki było objęte opłatą skarbową w stawce wyższej niż 0,5%. Tym samym, Rzeczpospolita Polska nie była zobowiązana na podstawie przepisów wspólnotowych do zwolnienia podwyższenia kapitału w spółce od podatku od czynności cywilnoprawnych.
W stanie prawnym obowiązującym w dniu 1 lipca 1984 r. podwyższenie kapitału zakładowego spółki było objęte opłatą skarbową w stawce wyższej niż 0,5%. Tym samym, Rzeczpospolita Polska nie była zobowiązana na podstawie przepisów wspólnotowych do zwolnienia podwyższenia kapitału w spółce od podatku od czynności cywilnoprawnych.
W przypadku państwa takiego jak Rzeczpospolita Polska, które przystąpiło do Unii ze skutkiem od dnia 1 maja 2004 r., wobec braku postanowień wprowadzających odstępstwa w akcie przystąpienia tego państwa do Unii lub w innym akcie prawa Unii, art. 7 ust. 1 Dyrektywy, zmienionej Dyrektywą 85/303, powinien być interpretowany w ten sposób, że przewidziane w nim obowiązkowe zwolnienie dotyczy wyłącznie czynności
Art. 1 ust. 1 ustawy o opłacie skarbowej wśród dokumentów stwierdzających czynności cywilnoprawne podlegające tej opłacie nie wymieniono zmiany umowy spółki poprzez podwyższenie kapitału zakładowego, a jedynie pismo stwierdzające zawiązanie spółki przez osoby fizyczne i osoby prawne nie będące jednostkami gospodarki uspołecznionej. Literalne brzmienie przepisu ustawy pozwalałoby zatem na stwierdzenie
Sprawa, w której przedmiotem sporu jest wysokość podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe, jest sprawą z zakresu ubezpieczeń społecznych, w której nie ma obowiązku uiszczenia opłaty skarbowej od pełnomocnictwa (art. 2 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej, Dz.U. Nr 225, poz. 1635 ze zm.). W konsekwencji, koszty wynikające
Opłata skarbowa pobrana w związku z wydaniem zaświadczenia VAT-25 nie stanowi obciążenia podatkowego w rozumieniu art. 90 TWE. Od obciążeń typu podatkowego (w rozumieniu art. 90 TWE) trzeba odróżnić obciążenia stanowiące pochodną wykonywania rozmaitych zadań w dziedzinie reglamentacji administracyjnej, wymagających ponoszenia ich kosztów przez podmioty zainteresowane, w tym osoby występujące o wydanie
