Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 15 czerwca 2023 r., sygn. II SA/Gd 1077/22

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz (spr.) Sędzia WSA Katarzyna Krzysztofowicz Asesor WSA Justyna Dudek-Sienkiewicz po rozpoznaniu w Gdańsku w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 15 czerwca 2023 r. sprawy ze skargi M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia 6 października 2022 r. nr SKO Gd/2146/22 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Skarga M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z 6 października 2022 r. utrzymującą w mocy decyzję Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w C. z 18 marca 2022 r. o odmowie przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, została wniesiona w następującym stanie sprawy:

W dniu 13 stycznia 2022 r. skarżąca złożyła do MOPS w C., wniosek o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego z uwagi na konieczność sprawowania stałej opieki nad niepełnosprawnym członkiem rodziny -mężem T. K.

Organ wezwał wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku i złożenia wyjaśnień odnośnie sytuacji rodziny zaistniałej od czasu złożenia poprzedniego wniosku z 17 grudnia 2020 r. do dnia złożenia obecnego wniosku. Poprzedni wniosek został prawomocnie rozstrzygnięty wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 05 sierpnia 2021 r. sygn. akt III SA/Gd 431/21. M. K. złożyła oświadczenie, stwierdzając, że kancelaria, którą wynajęła do reprezentowania w toku postępowania dotyczącego poprzedniego wniosku nie wywiązała się należycie ze zobowiązań wobec niej i nie informowała o kolejności postępowań, dlatego też przedstawione wówczas fakty nie do końca były zgodne ze stanem faktycznym. Wyjaśniła, że mąż pracując miał obok siebie osobę wspomagającą, ale gdy tej pomocy zabrakło, a pracodawca nie mógł jej zapewnić, to mąż zmuszony był zrezygnować z pracy. Przebywając sam w domu nie radził sobie, dlatego też sama musiała zrezygnować z pracy i zająć się opieką nad mężem. T. K. posiada I grupę inwalidzką i w orzeczeniu wskazano konieczność pomocy w związku ze znacznym ograniczeniem możliwości samodzielnej egzystencji. Pomoc taką świadczy wnioskodawczyni. We wrześniu 2021 r. u jej męża rozpoznano nowotwór nerki i przeszedł bardzo poważną operację, wymagając po powrocie ze szpitala całodobowej opieki. W chwili obecnej jest lepiej, ale nadal nie wrócił do zdrowia. Jest pod stałą opieką lekarzy specjalistów i wymaga częstych kontroli i licznych badań, co dodatkowo obciąża czas sprawowanej przez nią opieki. W tej sytuacji nie ma możliwości podjęcia żadnych zobowiązań zawodowych.