Wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 grudnia 2021 r., sygn. VII SA/Wa 2037/21

Planowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Antas, , Sędzia WSA Andrzej Siwek, Asesor WSA Elżbieta Granatowska (spr.), Protokolant spec. Joanna Piątek-Macugowska, , po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 grudnia 2021 r. sprawy ze skargi M sp. z o.o. z siedzibą w W na uchwałę Rady Gminy [...] z dnia [...] stycznia 2001 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego rejonu [...] oddala skargę

Uzasadnienie

W dniu [...] stycznia 2001 r. Rada Gminy W. podjęła uchwałę Nr [...] w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla W., opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Województwa [...] dnia [...] marca 2001 r. poz. [...].

Skargę na tę uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie złożyła spółka M. sp. z o.o. z siedzibą w W., zaskarżając ją w całości i zarzucając organowi naruszenie:

I. art. 1 ust. 2 pkt 5 w zw. z art. 2 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt. 1 i 8 w zw. z art. 33 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym w zw. z art. 140 Kodeksu cywilnego oraz art. 64 ust. 3 i art. 31 ust. 3 Konstytucji RP, polegające na niezastosowaniu ww. przepisów przy wydawaniu uchwały nr [...] Rady Gminy W. z dnia [...] stycznia 2001 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego rejonu W. (część 1), co doprowadziło do naruszenia interesu prawnego właściciela nieruchomości objętych postanowieniami ww. uchwały, przejawiającego się tym, że w treści uchwały tj. w § 41 pkt 2.1. dla działek należących do skarżącej ustalono przeznaczenie podstawowe jako wolnostojące obiekty o charakterze usługowym związane z hotelarstwem, wystawiennictwem, szkoły podstawowe lub ponadpodstawowe, placówki naukowe, obiekty administracyjno - biurowe, a zatem zgodnie z art. 6 pkt 11 planu miejscowego dopuszczono możliwość sytuowania na tym terenie niektórych obiektów określanych w planie jako zabudowa chroniona, bez dopuszczenia możliwości sytuowania usług zdrowia, które również zostały zdefiniowane w uchwale jako zabudowa chroniona, pomimo iż żadna z zasad planowania przestrzennego określona w ustawie o zagospodarowaniu przestrzennym nie uzasadnia w niniejszym przypadku konieczności takiego rozgraniczenia, co stanowi nieuzasadnione ograniczenie prawa własności skarżącej, przekroczenie granic władztwa planistycznego, godzi w konstytucyjną zasadę równego traktowania podmiotów przez władze publiczne i prowadzi do naruszenia interesu prawnego skarżącej;