Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 7 marca 2006 r., sygn. II SA/Wr 71/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zygmunt Wiśniewski, Sędziowie WSA Anna Siedlecka, NSA Julia Szczygielska /sprawozdawca/, Protokolant Agnieszka Karcz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 marca 2006r. sprawy ze skargi Wojewody D. na uchwałę Rady Gminy K. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego południowo-wschodniej części obrębu Ś. oddala skargę.

Uzasadnienie

Wojewoda D. powołując się na przepis art.93 ust.1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym / Dz.U. z 2001r., Nr 142, poz.1591/ wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na uchwałę Rady Gminy K. nr [...]z [...]w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego południowo-wschodniej części obrębu Ś.

W uzasadnieniu organ wskazał, iż w wyniku przeprowadzonego postępowania nadzorczego organ nadzoru stwierdził, że przedmiotowa uchwała w sposób istotny narusza art. 18 ust. 2 pkt 8 w związku z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. z 1999r. Nr 15, poz. 139 ze zm./.

Do przedmiotowej uchwały został wniesiony, pismem z [...], przez M. T. zarzut. Pismo to wpłynęło do Urzędu Gminy K. [...] M. T. jest właścicielką działki nr [...], objętej przedmiotowym planem zagospodarowania przestrzennego. Rada Gminy K. zakwalifikowała pismo jako protest i odrzuciła w całości.

Organ podkreślił, że zgodnie z rysunkiem planu przez działkę nr [...] przebiega gazociąg, i na obszarze całej działki należącej do M. T. ustanowiono strefę ochronną.

M. T., jako właścicielka działki z całą pewnością ma zdaniem organu interes prawny i jest uprawniona do wniesienia zarzutów.

Ustawa o zagospodarowaniu przestrzennym przewiduje specjalną procedurę rozpatrywania protestów i zarzutów wnoszonych do projektów planów zagospodarowania przestrzennego. Zakwalifikowanie zaś pisma do protestów, czy też zarzutów nie zależy od jego autora, od nazwy, jakiej użył, ani też od uznania organów mających pismo rozpatrzyć. Ustawa przewiduje, że zarzutem będzie pismo tego podmiotu, którego interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone przez ustalenia przyjęte w projekcie planu, natomiast protestem będzie pismo każdej innej osoby kwestionującej ustalenia projektu. Zdanie takie wyraził również NSA w orzeczeniu z 16.10.2001 (ONSA 2002/4/164).