Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 28 października 2021 r., sygn. II SA/Sz 786/21

Zagospodarowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Mysiak Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder (spr.), Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 28 października 2021 r. sprawy ze skargi A. C. i M. C. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] kwietnia 2021 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy oddala skargę.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] lutego 2021 r. nr [...] Starosta [...], dalej jako: "Starosta, organ I instancji", odmówił A. i M. C. uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na montażu dwóch zbiorników bezodpływowych na deszczówkę na nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków jako działka nr [...], obręb R. 1, gmina G..

W uzasadnieniu postanowienia organ I instancji wskazał, że dokonując analizy treści projektu decyzji, zgodności z przepisami wynikającymi z ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych, zgromadzonymi w sprawie dokumentami, należy jednoznacznie stwierdzić, że według zapisów danych ewidencji gruntów działka nr [...], o powierzchni [...] ha jest w klasie R Illb oraz [...] ha posiada użytek B. Użytek rolny w klasie R Illb, w świetle przepisów art. 11 ust. 1 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych podlega ochronie. Stosownie do art. 7 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy w przypadku gruntów rolnych klasy III przeznaczenie ich na cele nierolnicze i nieleśne wymaga uzyskania zgody ministra właściwego do spraw rozwoju wsi, chyba że grunty te spełniają łącznie warunki, o których mowa w ust. 2a powołanego przepisu. Dokonując analizy projektu decyzji oraz treści mapy, organ I instancji wskazał, że grunt objęty wnioskiem nie spełnia jednak warunku wynikającego z art. 7 ust. 2a pkt 3 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych, albowiem nie jest w całości położony w odległości do 50 metrów od drogi publicznej gminnej (dz. [...]), co nie jest wystarczające dla uznania, iż spełniony został wymóg zawarty w powołanym przepisie.