Wyrok WSA w Łodzi z dnia 4 listopada 2020 r., sygn. II SA/Łd 315/20

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka Sędziowie Sędzia WSA Ewa Cisowska-Sakrajda Asesor WSA Anna Dębowska (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 4 listopada 2020 r. sprawy ze skargi L. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Miasta i Gminy D. z dnia [...] nr [...]. a.bł.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] r., nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta i Gminy D. z [...] r., znak: [...] o odmowie przyznania L. K. świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej.

W uzasadnieniu organ drugiej instancji przedstawiając stan faktyczny i prawny sprawy podniósł, że 18 grudnia 2019 r. skarżąca zwróciła się do Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w D. o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad K. K., ur. [...] marca 1989 r.

Decyzją z [...] r. organ pierwszej instancji odmówił przyznania skarżącej wskazanego świadczenia. Powołując się na art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r., poz. 111 ze zm.), powoływanej dalej jako: "u.ś.r.", organ pierwszej instancji stwierdził, że przeszkodą w uwzględnieniu wniosku jest fakt, że skarżąca ma ustalone prawo do emerytury z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych od 9 września 1993 r. do nadal.

W odwołaniu od tej decyzji L. K. podniosła, że w związku z odmową przyznania świadczenia pielęgnacyjnego domaga się prawa do świadczenia wyrównawczego między jej emeryturą a świadczeniem pielęgnacyjnym. Z powodu niepełnosprawności jej syna, który wymaga całodobowej opieki, zrezygnowała z zatrudnienia, jakie wcześniej miała. Całe życie poświęca się opiece nad synem, który cierpi na porażenie mózgowe, a dodatkowo jest głuchoniemy i niewidomy. Czuje się pokrzywdzona w stosunku do opiekunów dzieci, którzy otrzymują świadczenie pielęgnacyjne, bowiem aktualnie wysokość jej emerytury wynosi 1 354,84 zł brutto, 1 149,99 zł netto.