Wyrok WSA w Warszawie z dnia 31 lipca 2020 r., sygn. IV SA/Wa 1490/20

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Asesor WSA Agnieszka Wąsikowska po rozpoznaniu w dniu 31 lipca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze sprzeciwu Z. F. od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] maja 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy oddala sprzeciw.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] decyzją z dnia [...] maja 2020 r., nr [...] po rozpatrzeniu odwołania S. W. oraz B. W. od decyzji Burmistrza Miasta [...] Nr [...] z [...] marca 2020 r., znak: [...], odmawiającej ustalenia warunków zabudowy dla rozbudowy budynku garażowego i zmiany sposobu jego użytkowania na budynek warsztatowy na terenie działki o nr ew. [...] z obrębu geodezyjnego nr [...] przy ul. [...] w [...] - na podstawie art 138 § 2 k.p.a. - uchyliło zaskarżoną decyzję i sprawę przekazało do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji.

Organ odwoławczy wskazał, że ww. odwołujący przede wszystkim zarzucili organowi pierwszej instancji brak szczegółowej analizy sąsiednich działek, błędne ustalenie obszaru analizy (działka nr [...] o podobnym wskaźniku powierzchni zabudowy znalazła się poza tym obszarem) i przyjęcie do wyliczenia wskaźnika powierzchni zabudowy nieruchomości znacząco różniących się od działki nr [...].

Ponadto zarzucono przyjęcie bez dowodu, że inwestycja może wprowadzać uciążliwości powodowane przez hałas, wibracje, ze względu na bezpośrednie sąsiedztwo zabudowy mieszkalnej. W odwołaniu wskazano także, że organ pierwszej instancji błędnie ustalił wskaźnik powierzchni zabudowy działki [...], przez przyjęcie łącznej powierzchni zabudowy mieszkalnej i gospodarczej, wynoszącej 180m2 i 95m2, podczas gdy do wyliczenia tego wskaźnika przyjmuje się wielkość powierzchni zajętej przez budynek, czyli ok.140m2, w przypadku budynku mieszkalnego, a nie łączną jego powierzchnię użytkową 180m2, co spowodowała rażące zawyżenie tego wskaźnika, podczas gdy mieści się on w ramach ustalonych przez organ. Wskazano także, że w obszarze analizowanym budynki zlokalizowane są również bezpośrednio w granicy czy też w minimalnej odległości od niej (działki nr [...]). Końcowo wskazano również, że organ I instancji "pominął właścicieli nieruchomości położonych w obszarze oddziaływania planowanej inwestycji, czym naruszył art. 28 k.p.a. Działka [...] oraz [...] objęte są współwłasnością B. W., S. W. oraz Z. F., prowadzona dala nich jest jednak księga wieczysta [...]. Tak więc nieruchomością sąsiednią dla planowanej inwestycji jest działki [...], której właściciel nie został dopuszczony do udziału w postępowaniu.".